มันเป็นความชอบนะครับพี่ แอลเอ็น ๑๐๖ คือรถในตำนานครับ ในครั้งหนึ่งของการมีรถโฟร์วีลอยากจะมี ๑๐๖ ไว้ขับดูสักครั้งนะครับ ส่วนรถใหม่ผมก็ได้แต่ตั้งตารอว่าเมื่อไหร่จะทำคานแข็งออกจากโรงงานมานะครับพี่ รับรองถ้าออกใหม่ป้ายแดงได้ คานแข็งนะ ผมจัดไปนานแล้วครับ แต่นี้ในตลาด มีแต่แบบปีกนก ไม่ใช่ไม่ดีนะครับ แต่ผมไม่ชอบที่ใส่ชุดยกแล้วต้องมาตกแต่งโน่น นี่ นั่น อีกเยอะแยะนะครับ เพราะถ้าเขาทำให้สูงมาขากโรงงานเลย ใส่ยางใหญ่มาเลย แบบนั้นผมชอบ เพราะผมเองไม่ค่อยชอบแต่งรถนะครับ ดังนั้นสำหรับตอนนี้มาลงตัวที่คานแข็งเก่าๆ กระบะร้ายๆคันนี้ไปก่อนครับพี่
ปล. รถผมมีประกันชั้นสามนะครับ ชนพุ่งครับพี่น้อง เพราะผมขับเกียร์ธรรมดาไม่ชับแล้วนิ ชนท้ายเวลาติดไฟแดงแค่ควนต้องมีให้เห็นแน่ๆ เสียวดีแท้ครับ
ฮาย สาระไม่ใช่อยู่ที่ตำนาน หรือ เพิ่งตำ แต่คำถามมันอยู่ที่ว่า ในเมื่อได้ของที่อยากได้สมใจอยากมาแล้ว
ทำไมจะขายออกไปอีก แล้วไปเอาไอ้ที่ไม่อยากได้มาทำไม
ถ้าได้มาแล้วไม่ชอบอีก(เพราะไม่ชอบมาตั้งแต่แรก)ทีนี้จะทำไงต่อ
ไอ้เรื่องรอรุ่นใหม่คานแข็งผมว่า ตูนี้ไม่ออกเลิกคิดได้เลย
แล้วจุดที่หาตัวเราเองเจอมันอยูตรงไหน
อันนี้ไม่ได้ทำเฒ่านะ เพียงแต่ว่าอยากให้คิดอะไรให้สะเด็ดน้ำเสียก่อนง้าน
คล้ายๆกับกรณีน้องเมียผม ทำงานในเลเหมือนกันเงินเยอะ ค่อนข้างใจไม่นิ่งฟุ้งซ่าน ซื้อรถตามใจอยาก
ไปซื้อ ALFA ROMEO 156 มาคันหนึ่ง นึกยังไงไม่ทราบ อีกไม่นาน ไปคว้ารุ่นเดิมเหมือนเดิมมาอีกคัน
ตั้งแต่ซื้อมามันก็คันไม้คันมือ ซ่อมนั่น แกะนี่มาตลอด อยู่ดีไม่ว่าดี เอาไปติดแก๊สเข้าอีก
คือใครๆเขาก็ติดแก๊สนั่นแหละ แต่แปลกตรงไหน ก็มันแปลกตรงที่ คนอื่นเขาขับรถตลอดติดแล้วใช้ก็คุ้ม
ของมันลงเลไปสิบห้าวัน ขึ้นบกสิบห้าวัน ไอ้ที่ขึ้นมาก็นอนอยู่บ้าน ไปพัทลุงบ้าง นานๆเที่ยวที ติดแล้วไม่ค่อยได้ใช้งั้นคุ้มไม๊
แถมหาดใหญ่มันมาเลย์มีให้เติมลุย ถ้าผมอยู่หาดใหญ่ ผมก็ไม่มีไปติดหรอกเติมมันมาเลย์ดีกว่า คือไม่รู้มันอยากประหยัดขึ้นมาทำไม
เพราะไม่ค่อยได้ใช้ เสียเงินที่ไร้สาระไปทางอื่นเยอะแยะกว่าที่ประหยัดค่าน้ำมันที่เติมอีก รถมันก็เสียประจำ รื้อเกียร์ รื้อไอ้นี่ไอ้นั่นตลอด
ขึ้นมาจากเลก็ซ่อมแต่รถไม่พักทำไหร คือถ้ามันเอาเงิน เอาเวลา ที่มีไปซื้อรถเก๋งญี่ปุ่นดีๆในงบ ล้าน+- และเอาเวลาที่มานั่งซ่อมรถ
ขับรถไปเที่ยวในเวลาที่ขึ้นจากเล ชีวิตมันไม่ดีกว่าหรือ
ผบ. ไม่ปลื้มครับ ท่านบอกว่า ชอบรถใหม่ป้ายแดงครับ อาจจะทำโครงการของบประมาณเร็วๆนี้ แต่ตอนนี้ท่านบอกว่าให้ขับคันเก่านี้ไปพลางๆจนกว่าจะหายบ้าจากโรคโฟร์วีลลิซึ่มครับ
ฮาย ตรงนี้แหละจงที่ผมไม่ใคร่อี้เข้าใจเท่าใด ว่าซื้อคานแข็งมาไซ ก็ในเมื่อก่อนซื้อ จงก็มาบ่นว่าน้องติ๋มไม่ปลื้ม ไม่อยากให้ซื้อ อยากให้เล่นรถใหม่ไปเลย
พอซื้อมาแล้ว ดูๆ เหตผลก็ยังคงเหมือนเดิม และรู้ก่อนแล้วว่าหากซื้อมาแล้วจะต้องเจอกับอะไรบ้าง เช่นต้องซ่อมนู้น ซ่อมนี่ ไปเรื่อยๆ จบ พอ เมื่อไหร่ไม่ทราบ
พอมาตอนนี้จงก็เลยอยากขาย อยากไปเล่นโฟร์วีลตัวใหม่อีก ตกลงไอ้คานแข็งที่เอามา มันเป็นเหมือนแค่ทางผ่าน ที่ต้องไปเจอกะเป้าหมายสุดท้ายที่เขาขีดเส้นไว้
ตั้งแต่แรกแล้วอยู่ดี อย่างนั้นแล้วจะซื้อคานแข็งมาคั่นเวลาทำไมให้เปลืองกะตังค์
ฮาย ขออภัยทุกท่านและจงด้วยนะ นานๆ จะดราม่ากะจงสักที ผิดถูกอย่างไรก็อยู่ที่ท่านเจ้าของงบแล้วกัน
แหลงไม่โร้ฟังพาไปว่ากล่าวตบตีเสียมั่งต่ะ ในแถแนะพี่ชาย
ผมงั้นเข้าใจตั้งนานแล้ว แต่โด้ ผบ. ท่านว่าแล้วซัยไม่ซื้อคานแข็ง ป้ายแดง แหลงไม่รู้ฟังหวาผมเหลย ผมว่าคนใบ้แหลงไม่รู้ฟังแล้ว ผบ. ผมหนักหวาเหลย อี้ให้ผมหาให้จากไหนได้นิ
เอ่อ ขอโทษเถอะจง ไหนๆก็ไหนๆ วันนี้ขอ จัดหนักสักที ต่อไปผมไม่แหลงแล้ว
จากคำตอบที่พูดมานี้ จงนั่นแหละที่ ไม่เข้าใจ น้องติ๋มเขาเป็นผู้หญิงเขาไม่รู้เรื่องรถยนต์กลใกมากมายหรอก แต่ที่เขารู้คือ เขาหวังดี
และอยากให้จงได้ ของ ที่อยากได้ เป็น ของดี ของใหม่ ใช้งานได้ ไม่ต้องมาซ่อมมาเสียให้จุกจิก
แต่ในเมื่อจงดันทุรังอยากได้ และไปหามาครอบครองจนได้ แต่จงก็ยังไม่หยุด อยากขาย อยากหาต่อไป อยากในสิ่งที่ไม่มี
ปล.อย่าโกรธนะ ผมแหลงเท่านี้แหละ
ผมก็แหลงไปเรื่อยนิครับ มันสะเด็ดน้ำความคิดตั้งแต่ตอนที่ผมของบถอยคานแข็งนี่แล้วครับ แต่รถมันอายุมากแล้ว ก็ต้องซ่อมโน่ซ่อมนี่เป็นธรรมดาครับ แต่ ผบ. ท่านไม่เข้าใจว่าแล้วทำไมผมไม่เอารถใหม่ ซัยแค่อยากได้รถเก่าๆ
ผมนะชอบตัวนี้มากเพราะไม่มีระบบอิเล็คทรอนิคส์มากวนใจ ไปเรื่อยๆตามประสา ไปไหนก้ได้ ไม่ต้องกลัวว่าสีจะถลอกครับพี่
ถ้าจะเปลี่ยนอีกก็คงต้องให้ผมเข้าถึงจิตวิญญาณของการใช้รถพื้นฐานแบบนี้บนเส้นทางออฟโรดจริงๆก่อนครับพี่ แล้วหลังจากนั้นก็จะมาดูอีกทีว่าตัวไหนกันแน่ที่จะมีสมมรถนะเหมาะกับเราครับ
ตอนนี้คานแข็งแอลเอ็น ๑๐๖ กระบะร้ายๆเท่านั้นที่ผมต้องการครับ
ปลง กลับไป เดือนนึงผมก้ไม่ใช่ทำไหรนิ ปล้ำแต่กับ รถถีบ รถเครื่องแล้วก้ากระบะร้ายนี่นิครับ
