กุ๊กคนนั้นแหละครับ ทำอร่อย....
ผู้ใหญ่ รินเบียร์ยังไม่อร่อยเลย....อย่าว่าให้ทำกับข้าว
(เมียแกว่า)
เอ้ยๆๆ แบบนี้ใส่เสื้อน้าเชาว์ เบ่งกินควีดีหว๋า พันนี้ อิๆๆ
จะแวะเมื่อไหร่ บอกผมด้วยเท่านั้นเองครับ....จะได้ไปกินด้วย
ร้านยิ้ม ปูดำตัวใหญ่ๆ เนื้อแน่นๆ จับกันในป่าชายเเลนแถวนั้นแหละครับ....อร่อยมาก
กุ้ง ปลา ก็มาจากประมงชาวบ้านในพื้นที่ครับ วัตถุดิบถึงสด อร่อย....
ชายทะเลท่าชนะก็มีหอยขาวอร่อยครับ....น้าซับ ไม่ชวนบ้างเหอ?
จากท่าชนะตรงไปริมทะเล สิบกว่าโล ขับตรงไปตามถนนอย่างเดียว
พอสุดถนน ก็ชนร้าน แล้วก็ตกทะเล
ร้านที่ท่าชนะ ร้านป้าสำเนียง ลงไปร้านแรก ขวามือ นั่นร้านเก่าแก่ เนิ่นนานกว่า20ปี
ตั้งแต่พัฒนาหาดสำเร็จเป็นที่ท่องเที่ยวใหม่ๆ ถนนลาดยางที่ไปถึงชายทะเลได้ เพราะเป็นอภินันทนาการจาก
บ.ก่อสร้างถนนสาย4114(ผ่านหน้าบ้านผมด้วย) เมื่อปี2519-2520 เขาเริ่มทำถนนจากสี่แยกวัดดอนสัก
จริงๆตรงนั้นแต่ก่อนเป็น3แยกตัวT แต่พอแค้มป์ก่อสร้างมาอยู่ เขาไปอยู่ข้างซ้ายของวัดดอนสัก ทำให้จากตัวT
ทำให้่ต้องเปิดเส้นทางอีกสายเพื่อเป็นเส้นทางเข้าแค้มป์เ็ป็น + แล้วตัดถนนมาหาสายหลักคือทางหลวงหมายเลข4
แต่กำนันแคว็ต กำนันสมัยนั้น ขอไว้ว่้า ตรงแค้มป์ห่างทะเลไม่กี่ร้อยเมตรเอง ช่วยตัดถนนเพิ่มจากแค้มป์ไปถึงทะเลได้มั้ย
ไม่ต้องลาดยางก็ได้
ในสายตาชาวบ้าน ไม่น่าจะได้ เพราะการทำถนนยกระดับสมัยนั้นเป็นของใหม่ สวยกว้างกว่าเดิมที่เป็นทางสาย น่าจะแพง
แต่สุดท้าย พอเวลาผ่านไปแค้มป์ก็ตัดถนนให้จนได้ ไปถึงทะเล แถมลาดยางต่อเนียนกับสายเดิม
มีแต่คนถามกำนันเคว็ตว่า ทำได้ยังไง แกก็ตอบคำเดียวว่า "ผมทำ ต้องสำเร็จแหละ"(จริงแกไม่ได้ทำ แต่แกไปพูด)
หาดตรงที่ถนนมาชนชายหาด เลยชื่อหาดสำเร็จตั้งแต่วันนั้น
หอยขาวเดี๋ยวนี้ ร้านค้าแถวนั้นมักเอาหอยไฟไหม้มาปนเสียมาก
และถึงเป็นหอยขาวแท้ การต้มเดี๋ยวนี้ ใส่อะไรไม่รู้เสียเยอะ ต้มแต่ก่อน
แค่้หอยขาวใส่น้ำต้ม ก็หรอยแล้ว ได้เติมโหระพาสักนิดก็พอหอมๆโล่งๆ
เดี๋ยวนี้ใส่โหระพาครึ่งต้นเห้นจะได้ แล้วก็อะไรไม่รู้อีกเยอะแยะ
รสไม่เหมือนเดิม
