กลิ่นลอยมาก่อนเลย..
ถ้าเข้าใจถูกต้อง ที่เหลือติดก้นนั้น จะเก็บใว้ให้ น๊ะครับ
สามหยด
นั่นก็เยอะแล้ว คิดดูซิกว่าเขาจะเก็บมาได้ปริมาณแค่นั้น ต้องใช้ความพยาม ขนาดใหน
โดนมาแล้ว....มุกเม็ดข้าวหก
ผมพยายามพร่ำบอกหลานสาวอายุ 9 ขวบ ลูกพี่สาว คนที่เอายี่ปูนมาให้ลุงตุ้มนั่นแหละ
ผมพล่ามไปตั้งยาว ว่า ข้าวแต่ละเม็ดกว่าชาวนาจะเกี่ยว กว่าจะเป็นเม็ดข้าวสุกที่หกนั่น ผ่านอะไรมาบ้าง
หลานมันสวน...."แล้วเขาปลูกข้าวทีละเม็ดเหรอ..."
กร๊ากๆๆ ถูก ผมครอบครัวผมชาวนา ได้ข้าวก็ขาย ไม่เคยให้ใครเอาไปกินฟรีๆ (ไม่นับที่มากินที่บ้าน)
เพราะฉนั้นที่บอกว่าให้ระลึกถึงพระคุณชาวนาจึงขอบอกว่า สำนึกอะไรคุณซื้อมากิน ไม่ได้ขอมากิน
ถ้าอย่างนั้นเราก็สำนึกกันไม่หวาดไม่ไหวละครับ
สำนึกบุญคุณชาวประมงที่ีได้กินปลา
สำนึกบุญคุณชาวปากนังที่ทำเคยมาขายให้กิน
สำนึกบุญคุณชาวสวนมังคุดที่ปลูกมังคุดให้กิน
สำนึก...สำนึก...และสำนึก.....คะลักคะลุย
คือสังคมมันเป็นสังคมการแลกเปลี่ยนไม่มีใครผลิตอะไรได้ทุกอย่าง
