เพิ่งกลับมาจากเดินสายงาน....
งานแต่ง 4 บวช 1 ขาวดำ 1 พรุ่งนี้งานแต่งอีก 2 ขึ้นบ้านใหม่ 1
ก่อนเมียจะย้ายมาอยู่ข้างบ้าน ไม่เห็นจะเจองานเยอะขนาดนี้เลย อย่างเก่งก็ 2 - 3 งาน
บัดเดี๋ยวนี้ เขานิยมเดินเข้าไปบอกงานในห้องพักครูกันเลย บอกทีเดียวทั้งโรงเรียน
พลอยฟ้าพลอยฝนไปเต็มเหนี่ยว เพราะทั้งโรงเรียน มีเมียเราคนเดียว ที่มีผัวอยู่ในหมู่บ้าน
ก่อนหน้านี้ ช่วงฤดูกาลงานแต่ง เมียโดนไปเกือบสิบงานแล้ว
เมื่อคืนผมไปงานแต่งหลานที่กรุงเทพ จัดที่สนามฟุตบอล รร.พิบูลประชาสรรค์ตรงดินแดงงั้น
คนมากันเต็มสนามฟุตบอล 5-6 ร้อยโต๊ะจีนได้ ยังกะงานชมรมชาวใต้กรุงเทพเลย เอาวงดนตรีใต้มาเล่นด้วย
หลานทำอาชีพพวกขายส่งเสื้อผ้าตลาดโบ๊เบ๊ รู้จักคนกว้างขวางจริงๆ
ขนาดผมมาอยู่ชลบุรี จะยี่สิบปีแล้ว ยังไม่รู้จักคนมากขนาดนี้เลย
แต่คนใต้ในกรุงเทพเขาถึงกันจริงๆ
คนนครฯ จากสามสี่อำเภอ มีมากสุด ปากพนัง เชียรใหญ่ หัวไทร ชะอวด เห็นว่ามีกลุ่มย่อย ชาวคลองเชียรด้วย
ส่วนหนึ่งน่าจะมาจากพื้นที่สี่อำเภอนี้เป็นเสมือน อีสาน ของภาคใต้เพราะส่วนใหญ่เป็นที่นาลูกหลานคนที่นี่เติบโตแล้ว
ออกจากบ้านหมดเพราะไม่มีใครอยากทำนา ออกมาสู้ชีวิตในกรุ่งเทพกันเยอะมาก ประสพความสำเร็จร่ำรวยกันไปก็มากมาย
เพราะคนใต้ต่างกะคนอีสานตรงที่ เริ่มต้นอาจมาขายแรงงานเหมือนกัน แต่คนใต้ ไม่เคยหยุดนิ่งมักมองหาช่องทางอาชีพ
ที่ดีกว่าเสมอและมักทำได้ดีเสียด้วย
