เตรียมตัว ไปงานขาวดำต่อ
....ญาติผมเองแหละ แต่สายงาน มาทาง ผบ.ทั้งนั้น
บัดเดี๋ยวนี้ แม่คุณ โคดจะกว้างขวาง เดินในหลาด คนทักกันเกรียว อ่อนหน่อยยกมือไหว้เป็นฝักถั่ว
หึ หึ หึ สอนลูกสอนหลานเขานิ...
อีกหน่อยอาจได้ซื้อหมูถูก ผักถูกหวาเดิม เพราสอนลูกแม่ค้า
แม่ผมเกษียณมา20กว่าปีแล้ว ลูกแม่ค้าโตเรียนจบทำงานหมดแล้ว
แกยังได้ส่วนลดพิเศษจากแม่ค้าอยู่เหลย....
แสดงว่าคุณแม่สอนดี....
สอนดีเปล่าไม่รู้ แต่ว่าแต่ก่อนครูใช้ไม้เรียวได้ แม่ผมหวดยับเยินหมด
สมัยเป็นครู เข้าตลาด คนโน้นเรียกครู คนนี้เรียกครู ไม่แปลก เพราะใส่เครื่องแบบอยู่
แต่พอเกษียณ ไม่ได้ใส่เครื่องแบบแล้ว มีแม่ค้าหน้าใหม่มาตั้งแผงขายผัก เรียกครูกัน
แม่ชักงง หันแลหน้า หรือลูกศิษย์ที่ไปอยู่ที่อื่นแล้วเพิ่งกลับมาบ้านหว่า...
ถามไปถามมา ไม่ใช่ลูกศิษย์ แต่เพิ่งมาอยู่ที่นี่ เห็นคนอื่นเรียกครู เลยเรียกตาม...
บางคน หนักหวานั้นเหลย แถมให้เหมือนเพื่อน จนแม่สงสัยว่า เธอเคยเรียนกับครูเหรอ
แม่ค้าบอกไม่ใช่ แต่เห็นครูเซ้อของแผงของพี่สาวข้างๆแล้วพี่สาวแกแถมให้ เซ้อของหนู หนูแถมมั่ง
พี่สาวแผงข้างๆน่ะ ลูกศิษย์แม่ผม
