เวรแท้
นอนหลับอยู่ที่อู่ซ่อมรถ งัวเงียตื่นมาเกือบเที่ยง เดินออกมาจะไปหาน้ำแข็งร้านตรงข้ามมากิน
ไอ้แว๊นบ้านั่น ขับรถเสียงแว๊ดดดด มาแต่ไกล ยังไม่ทันได้หันไปดู
เสียง ปั๊งงงง กราวววว ......
แล้วอะไรอย่างหนึ่ง เทา ๆ ดำ ๆ ขนาดหมาฝรั่งสักตัว ก็ผ่านสายตาแว๊บไป
แล้วอะไรแดง ๆ ดำๆ ดูผาด ๆ คล้ายรถฮอนด้าบีท ก็ตามหลังไปติด ๆ ......
ผมนั้น เพิ่งตื่นนอน ประสาทยังไม่ตื่นเต็มที่ จะข้ามถนนไปดูเหตุการณ์ยังไม่กล้าข้ามไปเลย
กว่าจะเหลือบตาไปเห็นในกอส้มนาวริมหนน ว่า ไอ้เถือกนั่น นั่งหัวคู้ ตรีนขาวอยู่
วิ่งเข้าไปแล อั๊ตโต๊ยยยย แขนข้างที่ท้าวพื้น หักพับเกือบถึงข้อศอก
เอาล่ะวา ทำไหรไม่ถืก..... จนคนมาแลเต็มแหม็ด
แป๊บเดียว รถมูลนิธิก็มา
