ตอนหลังราคายางไม่ดีที่ก็เลยถูก เงินหายาก ราคาสวนเลยดั๊มลงมาเรื่อยๆจนเหลือล้านสี่..
ซึ่งผมเฝ้ามองอยู่ตลอด..ว่าน่าจะเข้าทางผม...แต่มีตัวแปรเข้าแทรกอีก.
น้าผม มีสวนที่อ.ไชยาเหมือนกันอยู่คนล่ะฟากถนนกับเจ้าแรก แหงล่ะไปพร้อมกันนี่..
แกกะขายเหมือนกัน..ของแกสามสิบไร่..
ไอ้นู้ยี่สิบ ไอ้นี่สามสิบ เหมาเลยทั้งสองแปลงเป็นห้าสิบ
ส่วนบ้านเช่า ถือเป็น ของตาย ที่เราดินเราไม้เรา ทำเมื่อไหร่ได้เมื่อนั้น
ส่วนที่สวน ตอนนี้ถูกเป็นช่วงขาลงของสวยยางช้อนซื้อไว้ไม่เสียหลาย เป็นของร้อนคือ ถ้าเราไม่ซื้อ มันก็ไม่อยู่รอเราหรอก
อาจจะมีคนอื่น เช่น...ผม คว้าไปก่อนได้
สรุป. จับของร้อนก่อน ของเย็นไว้ทีหลังเมื่อไหร่ก็ได้
