โจ๊กหนึ่งถุง.. หมูบะช่อขนาดครึ่งนิ้วสี่ลูก...
ตับยาวนิ้วครึ่ง สองชิ้น....ไส้ต้มยาวนิ้วนึงสองอัน....ไม่ใส่ไข่
กับข้าวต้มเหลว ๆ ... สามสิบห้าบาท
รถเข็นข้างหนนนิ....ไม่ใช่เช่าร้านตึกแถวขายที....
ขึ้นราคาห้าบาท ซ้ำเติมด้วยการลดวัตถุดิบลงอีก...
ผมซื้อหมูโลตุ๊ดแถวบ้าน มันลดโล99บาทคับจาน โหย.....หมูอย่างอื่นยัง140 หมูบดสีสวยสดด้วย (หมูห้างต้องดูดีๆ ไม่สดไม่เอา ชอบเอาสด )
หมูแพง2-3อาทิตย์ ไม่ค่อยกินหมูเลย ต้องหันไปแดะปลา แหม๋มมปลาโล250,กุ้งแหม๋มโล300กว่า,ปูโลเกือบสามร้อย เปลืองชิบ เมี่อไหร่หมูจะลดซะที่นะ
ไข่ด้วย
เดี๋ยวนี้ตอนเช้า ยัดแต่หนมปังฟาร์มเฮาส์ ทาแยม...
ไม่มีแระ แฮม ไส้กรอก เบคอน... เลิก
แพงอิ๊บอ๋าย...แฮม สองขีดร้อยหวา....ตกโลนึงหกเจ็ดร้อย...
ราคาขึ้นสูงมาก
หรือทางเลือกอาหารเช้าก็ อาหารกล่องตั้งโต๊ะ..
แฮมเบอเกอร์หมู ชุดนึง สิบแปดบาท ซดกาแฟตามก็ได้แระมื้อเช้าหนึ่งมื้อ
แต่ข้าวกล่องตั้งโต๊ะก็หัวหมอกะเค้ากัน...
ข้าวสวยใส่กล่องประมาณหนึ่งทัพพี ผัดกระเพราไก่ หนึ่งช้อนกินข้าวพูน โรย ๆ มา
ไข่ดาวฟองเอียด ๆ หนึ่งฟอง ยี่สิบห้าบาท...
อ้อ..ข้าวสวยชั้นต่ำอีกต่างหาก เม็ดเล็ก ๆ แข็งกระด้าง...
ยิ่งอันไหนใส่ไข่เจียวมานะ... จะเป็นไข่เจียวตัดเป็นชิ้นมาใส่...ชิ้นนึงไม่ถึงฟองแน่นอน
แต่คิดเท่าไข่ดาว...
ต้นทุน อันโน้น อันนี้ ขึ้นราคากันไป...น้อยบ้าง มากบ้าง
สุดท้าย คนกลางผลักภาระ กรรมมาตกกะผู้บริโภคอันดับสุดท้าย....ที่ต้องจ่ายทีเดียวรวบยอดหมด
