เมื่อหัวค่ำ ไปรับเตยหอมที่บ้านแม่ย่า
พอเลี้ยวเข้าบ้าน ตรงทางเข้า เจองูตัวนึง ดูเผิน ๆ เหมือนงูเหลือม....ทอดตัวยาวราวหลานึง ลำตัวขนาดข้อมือ
ไม่อยากหยียบมัน ก็เลยลงไปกะจะไล่ไปให้พ้นทาง (สงสัยนิด ๆ ว่า ไม่ใช่ช่วงหลังฝนตก ไอ้เหลือมไม่น่าออกมา)
พอเข้าไปใกล้ ๆ ก็เจอพฤติกรรมประหลาด มันขดตัวเข้าทันที หัวซุกในขนดหางและเงยหน้าขึ้น....
....นี่ไม่ใช่พฤติกรรมของงูเหลือม
ท่ามกลางไฟหน้ารถส่อง ผมเดินเลยเข้าบ้าน แม่ย่าได้ยินเสียงรถก็เดินออกมาดู....
พอบอกว่างูเหลือม แม่ย่าก็ว่า งูเหลือมไหรออกป่านนี้ กะปะซะล่ะมั๊ง
ผมว่า กะปะไหรตัวเท่านั้น นั่นมันปู่กะปะ ทวดกะปะแล้วแหละ
แม่ย่าก็ว่า มึงตาไม่ดีเอง....ตรงนั้นมีกะปะใหญ่อยู่ตัวนึง ตัวใหญ่หวาบอกไฟฉายหลาว.....
แล้วแกก็เดินนำไป....พอเจอแกก็ว่า เหลือมพ่อมมึงแล่ะพันนี้..... ดีมันไม่ขบเอา
แกเอาพร้าเขี่ยให้แล....... มันฉกอยู่ขวับ ๆ
แล้วแกก็ไล่เขี่ยมันเข้าป่ารกริมทางเข้าบ้านไป.... ไม่ฆ่าไม่ทำร้าย ไม่เบียดเบียนชีวิตกัน
