ผมก็เอือนครับ แนวแบบให้ไปถามต่อ...ให้ไปคิดต่อ....
จะแหลงทำไม...
ฮาย... คนเรา บางทีเพียงจุดประกายเพียงไม้ขีดดอกเล็กๆ พลันเติมเชื้อลุกโพลงส่องแสงสว่างได้
แต่หากจุดไม้ขีดแล้ว ได้แต่นั่งแลไฟไหม้ไม้ขีดจนดับไป ถ้าเพื่อนให้ต่อเชื้อให้ทุกอย่าง
ก็บอกย่อ ๆ ให้จบก็ได้..
นี่เล่นหยอดไว้ท่อนนึง... เหมือนขี้ไม่สุด....
แล้วยกขึ้น...
อันนี้ไม่เกี่ยวกะน้าซับนะ คือ มันมีที่มาจากการทำงานนี่แหละครับ คำถามที่ปล่อยให้ไปหาคำตอบเองได้นั้น ควรมีคำตอบอยู่ในกูเกิ้ลหรือมันหาได้
แต่คำถามที่กูเกิ้ลไม่รู้มันมีเยอะครับ เลยควรตอบให้ตรงประเด็น
คำตอบแบบนี้ ร้อยคนตอบก็ร้อยคำตอบที่แตกต่าง ไม่มีสูตรสำเร็จแน่นอน
อย่างเพื่อนผม มีสวนยาง และปลูกผักเหลียงในร่มยางไว้ ราวๆ10กอ กอละ3ต้นแต่ก่อน
ปัจจุบัน แตกกอแบบไหลไปงอกไป จำนวนมาหาศาลหวาเดิม มันเองเห็นกอไหนแน่น
ก็ขุดแยกเอาไปตั้งกอใหม่ต่อไป
แค่ดึงน้ำจากห้วย มารดก็พอได้เก็บผักเหลียงขาย ขี้หมูขี้หมา รายจ่ายประจำวัน
เอามาจากผักเหลียงนี่แหละครับ อย่างน้อยได้วันเฉียดพัน
ถามว่าแล้วสวนยางไม่ทำเหรอ ทำครับ และนั่นคือเงินเก็บครับ
แต่คนอื่นก็มีอย่างอื่นตามไป ตอนนี้มีคนปลูกไผ่กินหน่อ(กิมซุ่ง)แซมยาง ก็พอได้เก็บ
วันไหนฝนตกกรีดยางไม่ได้ หน่อไม้งอกลุยไป....