สวัสดีชาวโลก
เพิ่งขึ้นไปทำหนำบนเขามา หลังจากหนำหลังเดิม ไม้เนื้อแข็งล้วน โดนต้นยางโค่นเพราะแรงลม ตูมลงกลางจั่วหลังคา
ต้องรื้อทั้งหลัง....แต่รื้อหลังจากทำใจอยู่เป็นเดือน
คราวนี้ ทำหนำคนจน (คราวก่อนก็จน) เอาวัสดุเท่าที่เหลือ มาประกอบ ได้หนำเล็กกว่าเดิมครึ่งต่อครึ่ง
ทำแขบ ๆ ไม่เอาปราณีต ตั้งเสาตอนเช้ามืด บ่ายสามได้มุงกระเบื้อง ตกเย็นก็นั่งได้นอนได้ เดี๋ยวค่อยกลับมาเก็บรายละเอียด
เมียตามมาดูตอนเย็น แล้วก็ไม่เชื่อ ว่าผมทำทั้งหมดนั่น คนเดียว
บางครั้งเมียหนิดกะเรามากเกินไป จนไม่คิดว่าเราทำอะไรได้บ้าง
เช่น....เคสผม เมียเห็นว่าผมจบไฟฟ้า เรื่องอีเลคทรอนิคส์ กะเครื่องเสียงสู้น้องชายเค้าไม่ได้หรอก
เพราะ จบอีเลคทรอนิคส์ มาโดยตรง แสดงฝีมือมามากมาย แม่ยายกะโปรสุดๆ
พอผมจะทำแอมป์หลอด.....ทำมองด้วยหางตา แล้วกดดัน
ไหนทำดูซิ (ชั้นจะคอยหัวเราะเยาะ)
ระหว่างทำก็กดดันตลอด เมื่อไหร่จะได้ฟัง
พอแอมป์ร้องเพลงได้ ไงล่ะ เงิบเลย เงียบเลย
ให้มันรู้ซะมั่ง
