คือช่วงเดือนสองเดือนมานี้ผมโดนเสี้ยนเล็กๆตำเท้าถึงสามครั้งแล้ว ทุกครั้งต้องทรมาณเพราะเราไม่รู้ตัวจนกว่าจะเดิน
ลงน้ำหนักที่ฝ่าเท้าจุดที่เสี้ยนตำอยู่เข้าจังๆ เมื่อนั้นแหละ แปล๊บๆ แทบน้ำตาเล็ด มองไม่เห็นด้วย แต่รู้สึกได้เพราะเอานิ้วลูบๆดู
เจอตอมันจังๆตำมือจนสัมผัสได้ ผมเอาแว่นขยายส่องดูก็เห็น เพราะสายตาไม่ดี ถ้าคนสายตาดีๆ ก็น่าจะมองเห็นเพราะมันเล็ก
ประมาณสายฝอยทองแดงในสายไฟได้ แต่ผมบ่งออกเองไม่ได้ ต้องให้เมียเอาเข็มมาบ่งให้แทน
วันนี้ถึงตาเธอบ้างเพราะเธอใส่รองเท้าคูนั้นทำครัว เธอโดนเสี้ยนตำเหมือนกัน ผมสงสัยว่ารองเท้าคู่นี้มีอะไรกันแน่
ใครใส่ก็โดน เมียเลยยกขึ้นมาดูเจอเสี้ยนอะไรดำๆ ที่ปุ่มแม่เหล็กด้วย ผมเลยหยิบมาหงายพื้นดู
เจอตัวการล่ะเสี้ยนอะไรก็ไม่รู้โผล่มาจากปุ่มแม่เหล็กนี้เต็มเลยแทบทุกปุ่ม โผล่ออกมากันยุ่บยั่บแบบขนจมูกโผล่ออกมานอกรูจมูกเลย
ผมดึงออกมาดู มันเป็นเส้นโลหะเล็กๆเหมือนขนแปรงทองเหลือที่เราใช้ขัดเตาแก๊สเลย ใช่แล้วแน่ๆ เพราะไม่นานมานี้
ผมซื้อแปรงทองเหลืองมาใหม่อันหนึ่ง แต่สงสัยมากขัดได้ไม่กี่ครั้ง มันขึ้นสนิมและขนแปรงร่วงจนเกือบหมด ปกติมันต้องใช้ได้เป็นปีๆเลยนะ
ขนแปรงนี่แหละมันไม่ใช่ขนทองเหลืองแต่เป็นโลหะชุบเหลืองๆ ขนที่มันร่วง โดนปุ่มแม่เหล็กที่รองเท้าดูดไปเต็มเลยจนมันแทงทะลุ
มาตำเท้าผม เพราะใส่รองเท้าคู่นี้ไปมาในครัวมากจนมันดูดขนแปรงมาเต็มเลย
คือครัวผมต่อเติมออกมานอกบ้านพื้นครัวลาดพื้นแบบหยาบๆ ผมจึงไม่กวาดจนสะอาดแบบในบ้านมันจึงมีเศษอะไรตกหล่นอยู่
เข็ดจริงๆ กะรองเท้าแบบนี้
