ตอนตรูซื้อรถเครื่องคันแรก โนวา-เอส ตรูว่า ตรูกะลังสร้างสิ่งที่ยิ่งใหญ่โคตร ๆ เทียบได้กับการสร้างเจดีย์โน่นเลย
ดาวน์แปดพัน ผ่อนเดือนละพันหก ปีครึ่ง ขูดยางร้อยกว่าต้นข้างคลอง ทำขี้ขายส่งงวด...
....แล้วไง.... ก็ยิ่งใหญ่สำหรับเราคนเดียว ได้มาแค่รถเครื่องไว้ขับเที่ยวคันเดียวเท่านั้น
Suzuki Raider ของผม ดราม่ายืดยาวกว่า ซื้อตอนตกงานแล้วได้งานมิยาซาว่า ที่ป่าไม้1ปี มาต่อกับอบต.อีก1ปี
ตอนเป็นลูกจ้างป่าไม้แม่มีรถฮอนด้า ดรีมอยู่แล้วคันหนึ่ง(คุรุสภา) แต่แกบอกให้ขายดรีมเสีย ขายไปได้เงินมา5พัน
ให้ผมไปดาวน์รถใหม่ แล้วให้ผมผ่อน ตอนนั้นเงินเดือน6,360บาท ยังไม่รู้ว่าครบ1ปีจะมีงานต่อหรือเปล่า
ตั้งผ่อนไว้ที่2,500บาท/เดือน ลากหมดจนได้
มันยิ่งใหญ่สำหรับเรา เพราะกับเราไม่ใช่แค่รถคันหนึ่ง แต่เป็นสิ่งที่เราได้มาด้วยน้ำพักน้ำแรง และความทรงจำของ
การรับผิดชอบรวมถึงการวางแผนสำหรับความรับผิดชอบนั้น
อย่างที่บอก เมื่อคุณซื้อรถ คุณได้มากกว่ารถ... และสิ่งที่คุณได้ จะรู้ได้ด้วยตนเองเท่านั้น
แต่อย่างว่า เรื่องนี้รัดดวงใครรัดดวงมัน...เบี้ยใครก็เบี้ยคนนั้น...
