เพื่อนคอปืน...ด้ามขวาน

[~ Sitthipong - รักในหลวง ~]

ท่านใดปลูกไผ่เศรษฐกิจบ้างครับ  จำพวกไผ่กิมซุง  ไผ่หวาน  ฯลฯ  

 ผมปลูกไผ่หวานไว้ก่อสองก่อ...พอให้มะแกแทงไปขายหลาดข้างบ้านได้วัน80-100..... หลักๆให้คนเเก่มีกิจกรรมทำ

ไผ่หวานชนิดไหนครับ  ลำขนาดไหน  หน่อใหญ่มั้ย  แล้วมันหวานจริงมั้ย  เห็นในเว็บคุยว่าหักกินดิบได้เลย   

[Pandanus]

ไผ่กินหน่อ กับไผ่ราวยาง ไม่น่าจะชนิดเดียวกัน

บ้านผม ไผ่ราวยาง ใช่ไผ่ตงหนูครับ ใหญ่กว่ารวกนิดหน่อย ลำหนา แข็งแรง ทนควันไฟในโรงรมได้ดี

[~ Sitthipong - รักในหลวง ~]

ไผ่กินหน่อ กับไผ่ราวยาง ไม่น่าจะชนิดเดียวกัน

บ้านผม ไผ่ราวยาง ใช่ไผ่ตงหนูครับ ใหญ่กว่ารวกนิดหน่อย ลำหนา แข็งแรง ทนควันไฟในโรงรมได้ดี

ยางที่บ้านไม่ไ้ด้รมควันครับ  ใช้ไม้ไผ่ที่ตัดจากในป่า  ลำขนาดข้อเท้าได้  ใช้พาดไม้ไผ่ที่เหลาเป็นอันเล็กอีกทีหนึ่ง   

[k@mon]

ท่านใดปลูกไผ่เศรษฐกิจบ้างครับ  จำพวกไผ่กิมซุง  ไผ่หวาน  ฯลฯ  

 ผมปลูกไผ่หวานไว้ก่อสองก่อ...พอให้มะแกแทงไปขายหลาดข้างบ้านได้วัน80-100..... หลักๆให้คนเเก่มีกิจกรรมทำ

ไผ่หวานชนิดไหนครับ  ลำขนาดไหน  หน่อใหญ่มั้ย  แล้วมันหวานจริงมั้ย  เห็นในเว็บคุยว่าหักกินดิบได้เลย    

จริงเเล้ว...ไม่เห็นมันหวานนะครับ

มะกับคนแก่บ้านๆเค้าไม่ชอบกิน...เค้าชอบเเบบขมกันครับ..นี่ไว้ขายคนในหลาดอย่างเดียว

[Pandanus]

ไผ่กินหน่อ กับไผ่ราวยาง ไม่น่าจะชนิดเดียวกัน

บ้านผม ไผ่ราวยาง ใช่ไผ่ตงหนูครับ ใหญ่กว่ารวกนิดหน่อย ลำหนา แข็งแรง ทนควันไฟในโรงรมได้ดี

ยางที่บ้านไม่ไ้ด้รมควันครับ  ใช้ไม้ไผ่ที่ตัดจากในป่า  ลำขนาดข้อเท้าได้  ใช้พาดไม้ไผ่ที่เหลาเป็นอันเล็กอีกทีหนึ่ง   

อ้อ นึกออก เป็นราวคู่เหมือนราวตากยาสูบ

แล้วเอาซี่ไม้ไผ่มาพาด หนึ่งอันหนึ่งผืน

[Pandanus]

เอ้า เรื่องเพื่อนก่อนนอนสักหน่อยครับ

 

[Pandanus]

เรื่องของโชคชะตา....ที่เกิดขึ้นกับข้าราชการสาว 


งานนี้ขอเป็นชื่อสมมุติล้วน ๆ นะ  ใกล้ตัวอิ๊บอ๋ายเลย   


"ครูหน่อย" แกเป็นครูคุรุทายาท สมัยก่อนโน่น ไอ้ที่เรียน ๕ ปี จบแล้วบรรจุเลยน่ะ

แต่ระหว่างเรียน ห้ามอ้อร้อ ห้ามเกรดวิชาไหนต่ำกว่าสาม หรือต่ำกว่า " ข." (สมัยก่อน เกรด ว.ค. เป็นตัวอักษรไทย)

ทีนี้ แกก็ไปบรรจุครั้งแรกแถวอีสาน

จังหวัดไหนอย่าบอกเลย เอาเป็นว่ามี"สาวภูไท" ใกล้ ๆ กับที่เขากินเอ๋งกันน่ะ

[Pandanus]

....ได้ผัวสิครับ  มันจะค้างอะไร

สาวใต้พลัดถิ่นไปอยู่ไกลบ้าน แปลกภาษา แปลกอากาศ แปลกอาหาร .....

ครูหน่อยได้กับหนุ่มผู้รับเหมาทำบ้าน มีลูกน้องสองสามคน รับต่อเติมโน่นนี่นั่น

ก็ดูดีกว่าคนทำงานรายวันทั่วไปสักหน่อย

อายุอ่อนกว่าครูหน่อยหลายปี แต่ไอ้ของแบบนี้ อ่อนแก่ไม่เกี่ยวอยู่แล้ว

ประมาณ สิบกว่าปี ครูหน่อยได้ลูก สามคน

[Pandanus]

แล้วก็โดนผัวทิ้งเรียบร้อย....ทิ้งหนี้สหกรณ์ไว้ให้ก้อนหนึ่งด้วย... (สมัยนั้น หนี้สินครูมักจะเป็นสหกรณ์ ไม่ได้มีสิบทิศอย่างทุกวันนี้)

ในเวลาต่อมา แกมีโอกาสย้าย หอบลูกกลับมาบ้าน.... 

แต่ตีไม้แรกแรกมันไม่โฮลอินวันหรอก ....

ย้ายครั้งแรกมาตกที่สุราด  กลับบ้านเสาร์อาทิตย์ ลูกฝากแม่พ่อไว้ก่อน

ครูหน่อยเป็นแม่หม้าย...ลูกสาม ตอนนั้นอายุคงราว ๆ สามสิบกลาง ๆ

แกหาโอกาสไปเรียน ป.โท บริหารสถานศึกษา เพื่อหวังสอบผู้บริหาร

[Pandanus]

แล้วแกก็ได้ผัวใหม่....คราวนี้ผัวเป็นทหาร..เรียน ป.โท ที่เดียวกัน..สังกัดค่ายที่ผมเจอน้าซับครั้งแรกนั่นแหละ

ผัวแกเป็นจ่าทหารบก มีฐานะทางการเงินพอควร หน้าตาดีแม้จะศรีษะเถิกไปบ้าง มีการงานมั่นคง มีเมียและมีลูกสาวสองคน.....



.....ครับ...อย่างที่ผ่านตาไปนั่นแหละครับ ครูหน่อยไปได้ผัวเพื่อน  ไปเป็นเมียน้อยเขา

[Pandanus]

พี่จ่าแกก็ไม่ได้ปิดบังครูหน่อย  แต่แกต้องปิดบังเมียหลวง

ทั้งสองแอบสร้างบ้านอยู่ด้วยกันหลังหนึ่ง จากเงินเม้มของพี่จ่าและจากเงินกู้ของครูหน่อย

ชนิดที่ รีดจนหยดสุดท้ายเพื่อบ้านหลังนั้น.....

ทั้งสองก็ยังแอบมีลูกด้วยกันอีกคน....  แต่พี่จ่าสงสัยจะสั้น เลยได้ลูกสาวอีก...

(ผลวิจัยทางการแพทย์ ยืนยันว่า สเปิร์มที่มีโครโมโซม XY จะวิ่งเร็วมาก แต่วิ่งได้ระยะสั้น ๆ

ในขณะที่ XX จะวิ่งช้ากว่า แต่อึด ไปจนถึงเป้าหมาย นั่นแปลว่า ถ้าอยากได้ลูกชาย ต้องส่งปลายท่อไปลึกที่สุด )

[นายกระจง]

เอ้า เรื่องเพื่อนก่อนนอนสักหน่อยครับ

 

นึกว่าอี้ไม่มีแล้ว นี่ถ้าอยู่นานแล้วนิ แจ๊บก้าทน

[Pandanus]

....ทั้งสองครองรักกันแบบแอบซ่อนกันมาหลายปี  ครูหน่อยก็มีข่าวดี....

...ครูหน่อยสอบผู้บริหารได้.... ตำแหน่งแรกคือ รอง ผ.อ. ที่โรงเรียนในจังหวัดติดกับกรุงเทพฯ.....

ข่าวดี มักมาพร้อมข่าวร้าย....

...เมียหลวงของพี่จ่า จ้างนักสืบเอกชนมาเก็บข้อมูลรักต้องห้ามของทั้งสองมาพักใหญ่

แล้วก็ฟ้องหย่า.... 

[Pandanus]

พี่จ่าแพ้คดีแบบหมดรูป บ้านหลังที่เป็นรังรักที่รีดมาจากหยาดสุดท้ายของคู่รักต้องห้ามก็ตกเป็นของเมียหลวง

พี่จ่าหมดตัวสนิท....เมียหลวงไป..หอบลูกไป...หอบสมบัติทุกสิ่งทุกอย่างไปหมดเกลี้ยง

ครูหน่อยนะเหรอ....แกติดลบมาตั้งนานแล้ว ที่จ่าย ๆ อยู่ก็จากพี่จ่าเจียดมาให้



พี่จ่ากลายเป็นโรคซึมเศร้า หมดสภาพที่จะรับราชการทหารต่อไป ก็เลยต้องลาออก....

หักลบกลบหนี้ที่บังคับจ่ายแล้ว เหลือเงินอยู่ก้อนกระจิดริด ก็เอาเงินนั้นมาหาที่อยู่ใหม่

เป็นบ้านเช่าเดือนละพันห้า อยู่ที่จังหวัดสุราด...เพื่อเลี้ยงลูกที่เกิดจากครูหน่อย

[Pandanus]

ส่วนครูหน่อย ในภาวะที่เงินเดือนต้องหักหนี้สินจนเกลี้ยง...ไม่มีเงินเป็นค่าใช้จ่ายประจำวัน

แถมต้องไปทำงานในที่ ๆ ไกลจากลูกผัว(ตอนนี้เป็นผัวแกสมบูรณ์แล้ว ถึงจะแหว่ง ๆ วิ่น ๆ ก็เหอะ)

แกจะเจียดเงินจากการหยิบยืมคนใกล้ชิด หาโอกาสกลับมาเยี่ยมลูกผัวอยู่เนือง ๆ และกลับไปกระเบียดกระเสียนทำงานต่อไปอย่างอดทน....





คราวหนึ่ง...แกได้เจอกับเพื่อนเก่าสมัยเรียน ป.โท ที่ตอนนี้เป็นผู้บริหารเหมือนกัน แต่คนนี้อยู่นคร....ใกล้ตัวผมเลยแหละ....

เพื่อนคนนี้ ใจปานแม่น้ำ(สวยด้วย ลูกชายก็หล่อจนได้ออกทีวี) เสนอเงินให้ยืมแบบไม่มีเงื่อนไข  สองแสนบาท...

จุดนี้แหละ ที่ทำให้เกิดความผกผันในชีวิตครูหน่อยอย่างรุนแรง