วัฒนธรรมด้ามขวานอย่างหนึ่ง คือ ใครใคร่แหลง ..แหลง ใครใคร่อ่าน ..อ่าน
ว่าแล้วก็พล่ามเรื่องเอง โดยไม่สนใจว่าใครอีฟังไม่ฟัง
มีคนโดนบองหลายิก ที่สันชิงเมื่อวาน.... วิ่งบองหลาจนมาเป็นลมที่ริมทางเดินในป่าล่าง
...สันชิง อยู่คนละลูกเขา อยู่คนละแนวป่ากับสวนผม
เมื่ออยู่บนสวนยางตรงที่สูง ๆ จะเห็นสันชิงอยู่ลิบ ๆ ในแนวเทือกเขาทางทิศใต้
มีชื่อเสียงเรื่องสมุนไพรหายาก งูบองหลาชุกชุม สัตว์ป่าอื่น ๆ ก็ชุม และทาก....ชุมสุด ๆ
....การเจอบองหลาที่สันชิง ไม่ใช่เรื่องที่ชวนฮือฮาอะไรนัก คนผ่านไปทางนั้นก็มักเจอประจำอยู่แล้ว
แต่คนที่เจอนี่สิแปลก.....
