ได้ยินหลายทีเเล้ว มันคือไหรอะ
เอาให้ง่ายที่สุดนะ
มันคือ เซิร์ฟเวอร์ที่ทำหน้าที่เป็นตัวกรอง ไม่ให้อะไรที่ไม่พึงประสงค์จากนอกองค์กร
เข้ามาในระบบอินทราเน็ตอันเป็นระบบภายในได้.....
คือ ในองค์กรใหญ่ ๆ มีเครื่องสักสี่ห้าพันเครื่อง ไฟร์วอร์ราคาเป็นสิบยี่สิบล้านเลยแหละ
เขาแบ่งโซนของเครื่องคอมออกเป็นสามโซนหลัก ๆ
โซนแรก คือ อินทราเน็ต คือทุกเครื่องที่อยู่ภายในองค์กร(เครื่องที่อื่นต้องการสิทธิ์นี้ ต้องใช้ระบบ VPN.)
โซนต่อมา คือ อินเตอร์เน็ต คือเครื่องที่สามารถออกไปโลกภายนอกโดยไม่ผ่านพร็อกซี่(proxy)
อีกโซนคือ DMZ. พวกนี้แหละ ที่ไฟร์วอล์ให้การคุ้มครองสูงสุด เป็นเมล์เซิฟเวอร์ เว็บเซิฟเวอร์
เซิฟเวอร์เฉพาะงาน พร็อกซี่เซิฟเวอร์ เรเดียสเซิฟเวอร์ที่เก็บยูสเซอร์และพาสเวิร์ดของทุกคนไว้
จึงเป็นโซนที่ไม่สามารถเข้าถึงได้ถ้าไม่ได้รับอนุญาต
ผู้อนุญาต คือ แอดมินนิสเตรเตอร์ (ผมยาวรุงรัง ผอมกะหร่อง แดรกกาแฟไม่ใส่น้ำตาลและพูดภาษาคนไม่รู้เรื่อง)
อนุญาตให้ไฟร์วอล์ปล่อยผ่านผู้ที่ได้รับอนุญาตเข้ามาถึงเครื่องใน DMZ. ได้
ตามรูป.-