อืม...เรื่องเด็กเรียน ปีนี้ลูกเองไม่มีลุ้น เพราะยังไม่ถึงเวลา แต่มีหลานลูกพี่ชายผมเองแหละ
จริงๆเจ้าอี๊ฟลูกสาวผมกะลูกชายพี่ชายรุ่นเดียวกันเป๊ะ ปีนี้เจ้าอี๊ฟจบมหาลัยปีหนึ่ง เปิดเทอมก็ต่อปีสอง
หลานชายผมก็เข้ามหาลัยพร้อมๆกัน จบมหาลัยปีหนึ่ง เปิดเทอมก็ต่อปีสอง
แต่ว่าทำไมต้องลุ้นอีกเพราะว่า มันจะซิ่วใหม่
ปีที่แล้วมันได้โควต้า เข้าเรียนเครื่องกลพระจอมเกล้า บางมด ได้เทอมหนึ่ง มันบอกไม่ไหว ไม่ใช่แนว
จริงๆ มันอยากเรียนไฟฟ้า มันเลยขอหยุดแค่นั้น ปีนี้จะขอเอ็นใหม่ ตอนนี้มันเอ็นติดไฟฟ้าที่ ม.วลัยลักษณ์
ใกล้บ้านแล้วด้วย และจะไปเอ็น ที่ มอ.อีก ถ้าได้ มอ.มันจะเลือก มอ.อีก
เฮ้อ...เด็กสมัยนี้ คนๆ อารมณ์ติ๊สซะไม่มีล่ะ
ตอนมันเรียนบางมด ซึ่งแน่นอนมันยากมากๆ เหมือนปลากัดช็อคคลอรีนในน้ำประปาไปแล้ว
ต่อให้จบ. ม6.มาเก่งขนาดไหนก็ตาม เจอเรียนวิดวะเข้า ก็มีสองอย่าง ไม่รอดเลย ก็ ตกเลย
มันคงช็อคกะการเรียนแบบนี้เห็นว่า ติด F คณิตฯ ไป 1 ตัว แต่จริงๆ ถ้าใจรัก F ตัวเดียวไม่ใช่ปัญหา
เพราะลงใหม่ได้ แต่อย่างว่า เด็กมันไม่ชอบเครื่องกล มันเลยไม่มีกะจิตกะใจเรียนต่อ
ส่วนเจ้าอี๊ฟ เรื่องติด F และดร็อป มันชินมาตั้งแต่เรียนเตรียมฯ แล้ว ใจมันสู้ไม่ถอย เรียนที่เดิมนี่แหละ
ไม่ไหวก็ดร็อป นี่ก็ดร็อป ไปสองวิชา 5 หน่วยกิตแล้ว (เคมีกะฟิสิกส์)
จะเห็นว่าวิชาที่มันดร็อป ยังเป็นแค่วิชาสามัญเท่านั้น หาใช่วิชาภาควิดวะตามหลักสูตรหลักของมันไม่
งานนี้ท่าทางน้ำล้างชามเผ็ดกว่าน้ำแกงอีกครับ
