เพื่อนคอปืน...ด้ามขวาน

[Pandanus]

โอ้....รู้จักเล่น

สลับเนื้อในจดหมาย....   

[cz_dee *รักในหลวง]

อึ่งแคระ 

                                 



ไปนอนหวา....

 

[Pandanus]

เรื่องเก่าเอามาเล่าใหม่  ไม่แน่ใจว่าเคยเอามาขยายสักทีรึยัง

เรื่องของครอบครัวอลวนกับมรดกอลเวง....

....เรื่องของป้าจาบ (ชื่อสมมุติเพแหละ) กับลูกทั้งห้า

นายศักดิ์ นายสุข นางสม นางศรี นายสั้น.....

เหตุและเรื่องราวที่เล่านี่ ราวสิบปีกว่า ๆ ถัว ๆ ไปว่า ราวสิบห้าปี

[Pandanus]

ป้าจาบ แกเป็นคนขี้เนียน  ผัวตายไปนานแล้วแกก็ไม่หาผัวใหม่ เหตุเพราะกลัวผัวใหม่จะมาเบียนสมบัติ

แล้วสมบัติแกเยอะ...??   คงจะเยอะอยู่แหละ

เท่าที่คนทั่วไปเห็น ที่ดินจำนวนหลายแปลง  ล้วนแล้วแต่แปลงงาม ๆ ริมถนนทั้งนั้น

แกมาจากตระกูลคนบุกเบิกหมู่บ้าน  แล้วไปแต่งกับลูกของตระกูลคนบุกเบิกอีกคน

ผัวแกตายทิ้งที่ดินไว้เกือบร้อยไร่  ถึงมันจะไม่ติดถนนสักเท่าไหร่ แต่ก็เป็นที่สวนราบแปลงใหญ่มาก

[Pandanus]

ส่วนของป้าจาบ แกมีที่ดินและบ้านเช่าในตลาดหกเจ็ดห้อง

ตอนนั้นให้เช่าเดือนละพันต่อห้อง(ทุกวันนี้ ทุบทำใหม่ให้เช่าเดือนละสองพันห้า)

แปลงอื่นก็มีสวนลางสาดกับมะพร้าว เนื้อที่ราวยี่สิบไร่

แต่ลางสาดกับมะพร้าวนั่นไม่กระไรหรอก  ด้านหลังติดคลอง ด้านหน้าติดถนนนี่สิ

มันหวานหอมสำหรับคนที่จะเอาไปจัดสรรทำรีสอร์ท หรือแบ่งขายให้เอาไปทำบ้านพักผ่อน

หน้ากว้างราวร้อยวาเศษ ติดคลองด้านหลังทำเลสวยมาก....

[Pandanus]

อีกแปลงที่เด่น ๆ ก็คือสวนยาง  ติดถนนเหมือนกัน สมัยนั้นยางกิโลละสามสิบกว่า ๆ

แต่พื้นที่ร่วมสามสิบไร่นั้น ก็ทำรายได้มหาศาลอยู่  ลูกจ้าง( เรียกลูกกุลี ) สามราย ....เจ้าของรับเน้น ๆ


กับแปลงอื่นห้าไร่หกไร่อีกสามสี่แปลง  แล้วก็แปลงที่ตั้งบ้านราวสี่ไร่

บ้านเป็นบ้านครึ่งปูนครึ่งไม้ชั้นเดียว....หน้าตาภายนอกเหมือนบ้านคนจน

เอาเป็นว่า...ที่ดินเยอะ... กับลูกห้าคน

[Pandanus]

ส่วนพฤติกรรมป้าจาบ  แกเป็นคนสมัยเก่า หัวเก่า .... เป็นนักค้านักขาย

แกไม่ใช่นักพัฒนาที่ดิน ไม่ใช่นักเกษตรด้วย  แกเป็นแค่คนที่(โคตร)มัธยัสถ์

ในสวนของแก มันจะมีต้นไม้สารพัดขนาน ผสมผสานกันไป

ในสายตาคนอื่น อาจจะมองว่าใช้พื้นที่ไม่คุ้มค่า สวนด้านข้างเขาเป็นสวนยาง สวนมังคุดเข้าแถวเป็นระเบียบ

แต่แกก็หากินหาได้อยู่กับสวนมั่วของแกมานานนม

[Pandanus]

ดอกดาหลา  ดีปลีขี้นก ยอดหมุย หัวข่าลิง ลูกหนุนปุด ใบขี้หมิ้น ใบกรูด ยอดอม ลูกเขือพวง ล้วนแล้วแต่ขายได้ทั้งนั้น

หลายคนอาจจะมองว่าราคามันถูก...   แต่ต้องดูจำนวนและปริมาณด้วย...

ที่ดินแกเยอะ ผักหญ้าถ้าปลีเลยเยอะตาม  แล้วแกก็ขยันเป็นมดคันเลยแหละ

แกเอาไปขายตลาด มีรถจักรยานเก่า ๆ อยู่คันนึง บรรทุกผักไปขายตลาด

ขากลับ แกก็ซื้อกับข้าวจากตลาด....

...ปลาพุงแตก ปลาจวดร้า ปลาทูขี้หนอน ของพันนั้นเท่านั้นแหละที่แกซื้อ

[Pandanus]

ทีนี้  ลูกแกห้าคน....นายศักดิ์ นายสุข นางสม นางศรี นายสั้น.....

นิสัยคล้ายคลึงกัน คือ สาบสั้น.... เห็นแก่ตัว จะพอมีดีอยู่บ้างก็นายสั้น ประเภทเดียวกันแต่น้อยกว่าคนอื่นเขา

นายศักดิ์ อาศัยความเป็นพี่ เลือกก่อน เอาสวนยางสามสิบไร่

นายสุข สวนสมรม ลางสาด มะพร้าว มังคุด สารพัดพืช นั่นก็ราว ๆ สามสิบไร่เศษ (ตอนนี้เป็นสวนปาล์ม)

นางสม ก็สวนสมรมที่ป้าจาบแกหากินอยู่นั่นแหละ แต่นางสมมีผัวนักเกษตร ทำฟาร์มไก่เนื้อและฟาร์มเห็ด (ตอนนี้ แปลงนั้นก็เป็นสวนปาล์ม)

นางศรี ได้ผัวเจ้าเล่ห์ ชอบคดชอบโกง เลือกที่แปลงใหญ่เป็นแปลงงามหน้าติดถนนหลังติดคลอง

นายสั้น ไม่มีเมียที อยู่กับป้าจาบ ช่วยงานสวนงานไร่ไปตามเรื่อง ได้ที่บ้านสี่ไร่   

และน่าจะได้แปลงเล็กอีกสี่ห้าแปลงเพื่อให้ใกล้เคียงพี่ ๆ

[Pandanus]

ที่ดินทุกแปลง ยังเป็นชื่อของป้าจาบ ไม่โอนให้ลูกคนใดเลย แม้ว่าผลอาสินจากที่ดิน ลูก ๆ จะเอาไปโดยไม่มีแบ่งปันให้แม่



....แล้วแกก็เป็นลมตายในวันหนึ่ง ผมไปงานศพแกด้วย ยังจำได้ถึงงานศพที่ถูกนินทาแหลกลาญงานนั้นได้ดี

มีนายสั้นอยู่คนเดียว ที่คอยดูแลในงาน....

พี่ทั้งสามสี่คน อยู่แต่ที่หน้างาน....คอยรับซองจากแขกมางาน

ใครรับก็เข้ากระเป๋าคนนั้น แล้วก็มีแย่งกันลาแขก เป็นที่กระอักกระอ่วนแก่แขกมางาน

กับข้าวกับปลานั้นเล่า ก็น่าเห็นใจ....คือแบบว่า เขากินอย่างไร ก็เลี้ยงแขกอย่างนั้น

ยังจำแกงส้มหมูเนื้อขาวกับลูกมุดได้ดี....  น้ำชุบเคียงผักแหละเป็นพระเอกอยู่ได้

[Pandanus]

ทีนี้ ดราม่ามันเกิดหลังจากเผาศพแม่เสร็จ..... เขาก็ทะเลาะแย่งที่ดินกัน....




...อ้าว ก็ไหนว่าแบ่งกันลงตัวแล้ว ยังทะเลาะอะไรกันอีก ??



แปลงใหญ่แบ่งกันแล้ว  แต่พวกแปลงเล็กห้าไร่สิบไร่ที่เล็ง ๆ กันไว้ว่าได้นายสั้นนั้นแหละ  พี่ ๆ เขาแย่งกัน

นายสั้นเป็นคนไม่อะไรกับพี่ ๆ มาตั้งแต่ต้น ไอ้ที่เขาแย่ง ๆ กันนั้นควรจะเป็นสิทธิ์ของนายสั้นด้วยซ้ำ

แต่นายสั้นก็หือไม่ขึ้น เพราะพี่ ๆ แต่ละคน พร้อมจะจัดเต็ม....ไหนจะคู่สมรสคอยยุคอยเสริมอีก

[Pandanus]

สรุปว่า... งานนี้ พี่ ๆ เอาที่ดินไปแย่งไปแบ่งกันจนหมด เหลือไว้แต่ที่ตั้งบ้านสี่ไร่ไว้ให้นายสั้น

กับห้องเช่าในตลาดอีกห้องหนึ่งซึ่งปลีกมาจากแปลงอื่น หน้ากว้างสามวา (ตอนนี้ไม่มีใครเช่า หลังคารั่วรุบ ๆ แล้ว)

ส่วนห้องเช่าแถวใหญ่ นายสุขกับนางศรีแบ่งไปคนละครึ่ง แต่ก็หลังจากผ่านโรงผ่านศาลแล้ว




ทีนี้ มันก็มีญาติผู้ใหญ่ที่ทนดูไม่ได้ กับความไม่ยุติธรรม...เข้ามาสาระแน

แต่คนสาบสั้น คนเห็นแก่ตัว คนดื้อด้าน จะเอาวิธีอะไรมาจัดการได้

ซ้ำคนสาระแน ยังถูกหลานถอนหงอก ด่าซะเสียคนไปซะอีก ค่าที่จะดึงอ้อยออกจากปากช้าง

[Pandanus]

ด่าคนแก่กระเจิงไปแล้ว....ยังมาบีบบังคับนายสั้นให้ลงชื่อในสัญญา

สัญญาที่เขาไปปรึกษาทนายมา....ว่า.-

"นายสั้นจะไม่ฟ้องร้องเรียกเอามรดกส่วนอื่นใด นอกจากที่ดินสองแปลง บ้านหนึ่งหลังและสมบัติส่วนตัวต่าง ๆ ของนางจาบ"




ซึ่งนายสั้น ก็เชื่องเป็นหมาถูกรมยา.....  ยอมเซ็นต์โดยดี ทั้งห้าสำเนา เก็บไว้คนละสำเนา...

[Pandanus]

คือ....พี่ ๆ ทั้งสี่คนนั้น ออกจากบ้านไปหมดตั้งแต่แต่งงาน แล้วไม่มาดูดำดูดีแม่เลยจนวันตาย

เพิ่งจะมาพร้อมหน้ากันก็ตอนแย่งซองวันงานศพนั่นแหละ

ก็เลยไม่ได้รู้ความเป็นไปของแม่โดยละเอียด  รู้แต่ว่าแม่หาผักหาหญ้าไปขายตลาดพอได้เลี้ยงตัว....

กับทั้งมีค่าเช่าจากห้องแถวในตลาดพอเป็นเงินเก็บ....



...ซึ่งเงินเก็บนั้น ถูกถอนออกมาใช้เป็นค่าใช้จ่ายงานศพ  (จ่ายออกอย่างเดียว เงินโมนาเข้ากระเป๋าพี่ ๆ หมด)

ส่วนที่เหลือหลายแสน ถูกญาติผู้ใหญ่และคนที่ทนดูไม่ได้ช่วยกันกดดัน จนถึงมือนายสั้น

[Pandanus]

ในสัญญามัดมือชกที่พี่ ๆ บังคับให้นายสั้นเซ็นต์ยินยอม ก็เลยรวมบัญชีธนาคารของป้าจาบด้วย

แล้วพี่ ๆ ทั้งหมด ก็หายไปตั้งแต่หลังงานศพ ค่าใช้จ่ายใด ๆ ที่ยังค้างก็ลงบนกะบาลนายสั้น






....เรื่องมันฮือฮาขึ้นมา ก็ราวเดือนเศษ ๆ หลังงานศพ

เมื่อพนักงานธนาคาร มาหานายสั้นที่บ้าน เพื่อแจ้งให้นายสั้นไปทำเอกสารรับมรดกบัญชีเงินฝากประจำอีกบัญชีหนึ่ง

ซึ่งป้าจาบเก็บไว้เป็นความลับ....และไม่มีใครคาดคิด ว่าคนขี้เนียนและบ้านนอกอย่างป้าจาบ จะรู้จักการฝากเงินแบบฝากประจำ