เพื่อนคอปืน...ด้ามขวาน

[Pandanus]

สองหนุ่มนี่เจอน้องนกพร้อมกัน เข้าไปตีสนิทเพราะมาจากนครเหมือน ๆ กัน

ส่วนนกมันก็ยังไงก็ได้ ความนักเลงในสายเลือดก็มีพอตัว ......

....พอที่จะนั่งซดเบียร์กับผู้ชายได้แบบไม่เคอะเขิน

[Pandanus]

มันเริ่มเป็นเรื่องขึ้นมา เมื่อไอ้สองหนุ่มนี่ ดันชอบน้องนกเหมือน ๆ กัน

เพื่อนก็ยังจะเป็น ยังจะคบ     แต่เรื่องหัวใจนี่ต้องยกไว้เป็นอีกประเด็น 



ไอ้คมมีภาษีกว่ามากเพราะมีสภาพทั้งเบื้องหน้าเบื้องหลังดูดีกว่าไอ้เอก....

ซึ่งไอ้เอกแม้จะทำท่าสู้ไม่ได้ก็ไม่ยอมแพ้.... 

นกมันก็ช่างกระไร ไม่ยอมปลงใจกับคนใดคนหนึ่ง แทงกั๊กเอาไว้อย่างนั้นเป็นปี ๆ   

[Pandanus]

....หลายคนคงจะคิดว่า...แล้วทำไมใครสักคนไม่ปล้ำรวบหัวรวบหางซะเลย...

....อย่าลืมนะครับ นกมันเรียนพละ ถึงจะเป็นหญิงเป็นดาวคณะ แต่มันเรียนเอกพละ

เตะสูงถึงหน้าไอ้เอกที่สูงเก้งก้างได้สบาย ๆ แถมด้วยสารพัดวิชาการต่อสู้ ทั้งมวยทั้งยูโด....



จะฟัดน้องนกเกรงจะถูกฟัดเสียเองให้อายชาวโลกเสียเปล่า ๆ

[Pandanus]

จะเก่งเลิศอย่างไร ก็ต้องมีจุดอ่อน....

ไอ้เอกไม่ใช่คนโง่ มันมองเห็นจุดอ่อนน้องนกและนำมาใช้ประโยชน์  

ไอ้เอกชวนน้องนกไปเที่ยวที่บ้าน....บ้านที่นคร แม่มันเสียไปแล้ว พ่อมันก็ไปอยู่บ้านเมียใหม่

บ้านก็ถูกทิ้งร้างเอาไว้ในที่เปลี่ยว.... น้องนกไปเพแหละ ขอให้ชวนเที่ยวนิ เรื่องจะถูกปล้ำเป็นอันพับสนิท...

เพราะไอ้เอกสู้น้องนกไม่ได้....



..... แต่จุดอ่อนของน้องนกก็ทำให้น้องนกพลาดท่าเสียที.....

เมื่อไอ้เอกพาไปบ้านเปลี่ยวหลังนั้นแล้วไม่ยอมมาส่งจนมืดค่ำ....



น้องนกกลัวผี กลัวความมืดเป็นที่สุด ชนิดยอมอะไรก็ได้แต่อย่าให้ต้องอยู่คนเดียวมืด ๆ .......

[Pandanus]

หลังจากพลาดท่าเสียทีแล้ว น้องนกก็ไม่ได้เสียใจอะไรมากมาย

ตั้งหน้าคบกับไอ้เอกเป็นแฟนเปิดเผย....

คนที่เสียใจก็คือไอ้คม....แต่มันก็นักเลงพอที่จะยอมรับความพ่ายแพ้....

[Pandanus]

ปี ๒๕๓๘ เดือนเลือกทหาร

ไอ้เอกผู้ซึ่งพลาดการผัดผ่อนไปเพียงปีเดียว ถูกจับยัดเข้าเป็นทหารเกณฑ์ สังกัด ร.๑๕ พัน.๒ ผลัดที่ ๑

โดยที่หน้าอกไม่ถึงเกณฑ์ดีหนึ่งประเภทหนึ่งด้วยซ้ำ

ถึงแม้มันจะถือวุฒิการศึกษา ปวส. แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้ติดทหารน้อยลงแต่อย่างใด



สองปีเต็มเปรี๊ยะ....

[Pandanus]

น้องนกเรียนจบ....ตอนจบใหม่ ๆ และไอ้เอกอยู่ด้วย น้องนกเฝ้าร้านเกมส์..

ในช่วงที่ไอ้เอกไม่อยู่ น้องนกหางานทำ ไปได้งานครูอัตราจ้างที่ตาดีกาแห่งหนึ่ง ในอำเภอรามัน

 อัตราเงินเดือนตอนนั้น แปดพันห้าร้อยบาท ซึ่งก็ถือว่าสูงพอควร 

....ครั้นไม่ได้เฝ้าร้านเกมส์(ของพรรคพวกไอ้เอกนั่นแหละ) จะอาศัยพักอยู่ชั้นบนของร้านเกมส์นั้นก็น่าเกลียด

ก็เลยออกไปหาบ้านเช่าอยู่แถวตลาดบุดี....ออกนอกเมืองไปนิดหน่อย

[Pandanus]

ไอ้เอกปลดทหารกลับมายะลา มาทำงานกับ”ไอ้สน” ซ่อมแอร์ไปตามเรื่อง

น้องนกมาหาอยู่เนือง ๆ และในที่สุดก็ย้ายมาพักที่ชั้นบนของร้านแอร์นั่นเลย

มีห้องหับอยู่แค่สองห้อง แต่อยู่กันถึงสามคู่กับอีกหนึ่งคี่.... คู่ไอ้สน คู่ไอ้เอก คู่ไอ้เขียด และคี่ไอ้เถือก 

หัวค่ำ ๆ ฝ่ายชายนั่งกินเหล้าหน้าร้าน ฝ่ายหญิงไปอ้อร้อ

ดึก ๆ ฝ่ายชายขึ้นชั้นบนตีรัมมี่จดแต้ม พนันดีดนิ้วกัน 

ฝ่ายหญิงเรอะ นอนรอไปเถอะ ......


.....ไม่ปลอดคนจริง ๆ ไม่มีใครกล้าทำฟีเจอริ่งหรอก  เพื่อนกัดเพื่อนแกล้งไม่รู้เอาหน้าไว้ไหนแหละ

[Pandanus]

ปีต่อมา ไอ้เถือกเรียนหนักขึ้น ก็เลยแยกไปอาศัยบ้านเช่าเพื่อนที่ซอยมัสยิด

โหมทำโปรเจ็คทั้งของเองของเพื่อนที่มาขอช่วย(จำนวนหลายสิบคน...ช่วยไม่ได้ คนมันใจดี)

ก็เลยห่างหายเรื่องราวฝั่งร้านแอร์ไปพักหนึ่ง



ทราบว่า ไอ้เอกไปบวชที่นคร น้องนกไปอยู่บ้านเช่าเดิมที่ตลาดบุดี    ไอ้สนได้ลูกอีกคน....แล้วก็ไม่ได้ติดตามต่อ

[Pandanus]

วันดีคืนดี ตอนสมองของไอ้เถือก มึนตึ๊บกับการเขียนโปรแกรมต่อเนื่องทั้งวันทั้งคืนร่วมครึ่งเดือน

ก็เลยขับรถเตร่ออกมาในตลาด แวะมาที่ร้านแอร์หาเหล้ากิน

....แต่ต้องผิดหวัง ไม่มีคนอยู่เลยสักคน.....



 หันซ้ายหันขวา เจอลุงยิ้ม คนดูแลหอพัก ก็เลยถามเรื่องราว ....

ทราบข่าวทำเอาเข่าอ่อน....

น้องนกตายแล้ว ทุกคนไปงานศพ วันนั้นวันเผา.....และตอนนั้น หัวค่ำ.....

[Pandanus]

เรื่องมันออกแนววิญญาณและความผูกพัน     เมื่อตำรวจได้รับแจ้งจากพลเมืองดีว่า

พบศพหญิงไทยไม่ทราบชื่อ อายุประมาณ ๒๕ ปี นอนเสียชีวิตอยู่บริเวณป่าละเมาะ

บ้านสวนส้ม หมู่ที่ ๓ ตำบลสะเตงนอก อำเภอเมืองยะลา

สภาพศพถูกแทงด้วยมีดถึง ๓๕ แผลทั่วทั้งตัว คาดว่า เสียชีวิตมาแล้วไม่ต่ำกว่า ๔๘ ชั่วโมง

สอบถามชาวบ้านแถบนั้นไม่มีใครรู้จักหรือเคยเห็นหน้ามาก่อน 

ก็เลยนำศพไปเก็บไว้ รอญาติมารับ.....

[Pandanus]

ด้วยเงื่อนไขว่า  น้องนกแยกไปเช่าบ้านอยู่ลำพัง

พวกเราไม่ได้ไปมาหาสู่ก็เลยไม่รู้ว่าน้องนกหายไป

คนที่จะใส่ใจก็คือไอ้เอกซึ่งตอนนั้นก็บวชเป็นพระอยู่ถึงนคร

คนร้ายปลดเอาทรัพย์สินของมีค่าและหลักฐานระบุตัวบุคคลไปหมด

ศพก็เลยถูกเก็บอย่างไม่รู้จะดำเนินการหาญาติได้อย่างไร

[Pandanus]

ไอ้คม....กลับไปอยู่บ้านที่นครได้พักใหญ่แล้ว 

ตอนที่แม่ของน้องนกกับพี่ชายเขามาหาตัวจนพบนั้น เป็นวันที่สามของการเสียชีวิตของน้องนก 

เพื่อจะให้ติดต่อใครก็ได้ที่รู้จักน้องนก ว่าให้น้องนกกลับมาบ้านด่วน แม่เป็นห่วง

แม่ฝันร้ายว่าน้องนกตายมาสามคืนติด ๆ กัน ซ้ำในจมูกก็ยังได้กลิ่นเหมือนกลิ่นศพ....   

แม่ไม่ได้เจอน้องนกมาเป็นปี ๆ แล้ว คิดว่าลูกโตแล้วไม่มีอะไรต้องห่วง

ตอนมาเรียนที่ยะลาแม่ก็ไม่เคยมาหา วันดีคืนดี ลูกพาเพื่อนมาบ้าน พอได้รู้จักหน้าว่าบ้านอยู่แถวไหนแค่นั้น   

[Pandanus]

ไอ้คมติดต่อใครที่ยะลาไม่ได้เลย...

ร้อนใจก็เลยบึ่งกันมาทั้งแม่ พี่ชายและไอ้คม มาหาที่ร้านแอร์ก็ไม่ได้อยู่แล้ว

ไอ้สนพาไปที่บ้านเช่าของน้องนกก็ปิดล็อก ข้างบ้านบอกว่าครูนกไม่กลับบ้านมาหลายวันแล้ว




 แม่ร้อนใจขึ้นโรงพักเลย.....แจ้งความลูกสาวของตนหายไป....

ตามขั้นตอนมาตรฐาน ตำรวจก็เอารูปถ่ายคนหายมาให้คนแจ้งความดูก่อน.... 

[Pandanus]

.....แม่กับลูก ความผูกพันที่ยากจะอธิบาย 


แม่ร้องให้โฮตอนที่เห็นภาพถ่ายศพจากหลักฐานภาพถ่ายของตำรวจ....

ยิ่งไปดูศพที่ถูกเก็บเอาไว้ แม่ก็เป็นลมล้มพับไป....