ลองหมี่ฮกเกี้ยนผัด(เจ้าเก่าแก่ ร้านแถวถนนกระ ร้านเล็กๆ) สูตรดั่งเดิมแบบภูเก็ต หากินยากละสมัยนี้ ผัดเตาถ่าน หอมขึ้นจมูก อร่อย เส้นนุ่มกำลังดี น้ำขลุกขลิก(ภาพยุ่งๆไปหน่อย ซื้อใส่ห่อมา ยังใช้ใบตองห่อด้วย) เปิดบ้าง อยากปิดก็ปิด ปิดวันไปหาหมอ แปะแก่ละ..เสียดายจริง สูตรอร่อยๆ
กลิ่นถ่านในหมี่ผัด มันหอมอบอวลในจมูกทุกคำเลย
หายากแล้วครับ เตี๋ยวเตาถ่าน พัดลมเป่า(ที ๆ ดอกไฟกระจาย โดดหลบกันแหละ...)
หดใหญ่พอรุ่นพ่อตาย ก็หมดยุคเตาถ่านไฟฟู่ ห่อใบตองรองหนังสือพิมพ์ ผูกเชือกกล้วย (แกะห่อทีน้ำเยิ้มเลอะนองโต๊ะ คิก คิก)
รุ่นลูกทำต่อ...เป็นเตาแกดกันเหม็ดแล้ว...
ความหอมถ่านไม้ กรุ่นใบตองหายไป...แถมห่อด้วยแผ่นป๊าดติกกระดาษขาว
เสน่ห์และกลิ่นเอกลักษณ์เตี๋ยวลดลง เสียดาย...
