ซื้อมาครับซื้อมา...
(อิจฉาน้าฉ็อง แถวนั้นจะกินอะไรก็เดิน ๆ ไปรอบ ๆ บ้าน ก็ได้มาทำกินแล้ว ไมต้องซื้อ)
ส่วนที่ปลูกไว้หน้าบ้าน ให้หมา..เอ๊ย มานุดป้ามันลักครับ
เวลาจะกินอะไร เราค่อยไปซื้อจากตลาดมาทำกิน...
นี่ก็ติดใบเตยมากำนึงจากตลาดด้วย
ทั้ง ๆ ที่หน้าบ้านก็มีสองต้น...
กะว่าพามาทำสังขยาใบเตยให้ ผบ.จิ้มกับหนมปังกินตอนเช้าซะหน่อย...
คิดว่า เด็ดใบเหลียงจากต้นที่ปลูกไว้เองมากินครับ ช่างใจบุญเหลือเกินนะครับ
ปลูกไว้ให้คนอื่นกิน ตัวเอง ซื้อกิน
ผมก็เพิ่งอิ่มกับคากิ ดีนะ ที่ยังมีน้ำพะโล้ติดมาด้วย ไม่งั้นกินคากิจริง ๆเลยละ พริกน้ำส้มไม่มีอย่างที่เล่าไปแล้ว ผัก ไม่ว่าจะผักกาดดอง
หรือผักคะน้า คะป้า ก็ไม่มีติดมาด้วยครับ นอกเหนือจากผักชี ที่เพื่อนคงกำชับคนขายแล้วว่าไม่ต้องโรยหน้ามาด้วยเลยไม่มีมาด้วย
โทร.ไปบอกตะกี้นี้ ขอบคุณนะเพื่อน พวกหัวเราะคิกคัก แล้วบอกว่า พอมาถึงบ้าน ถึงรู้ว่าลืมถุงใส่ผักกาดดอง ผักคะน้าและพริกน้ำส้ม
ไว้หน้ารถขี้เกียจขับย้อนกลับไปว่ะ กินเท่าทีมีนะเพื่อนนะ แล้วก็หัวเราะเคี๊ยก ๆ แถมมาอีกสองที
