คนไทย หรือเอาตรงเป้า เกษตรกรไทย บ้ารวยครับ
ความจนมันน่ารังเกียจ น่าขยะแขยง.... มีที่ดินสักสิบไร่ ต้องการความรวยจากต้นทุนที่ดินที่มี
ปลูกยางเรอะ ดูราคามันสิ แถมกลิ่นขี้ยาง เดินตลาดนัดแถวบ้านเพื่อนหลีกเป็นทาง นั่งร้านน้ำชาเพื่อนไม่ยอมนั่งใต้ลม...
ปลูกปาล์มเรอะ ปุ๋ยไม่ถึงปาล์มไม่ออก มีสิบไร่ได้เดือนละกี่ตังค์เชียว
ผลไม้อื่นเรอะ น่าหัวร่อ.... ลูกอะไรมันแพงนักหนาที่พอจะสร้างความร่ำรวยได้
ลองกองเคยแพงโลละหกเจ็ดสิบ ตอนนี้ตัดเลขศูนย์ข้างหลังออกไปยังหาแม่ค้าซื้อยากเลย
ปลูกผัก... เหนื่อยตายห้า ขายเก็บทีละสิบบาทยี่สิบบาท ไม่พอซื้อไอโฟน เก็บนานเท่าไหร่ถึงจะพอดาวน์พรีรันเนอร์
ปลูกทุกอย่างที่กินตามรอยเศรษฐกิจพอเพียงเรอะ.... ไม่ได้หวังอิ่มว๊อยยย ตรูหวังรวย เข้าใจไหม ??
ก็ ตอนนี้ที่หวังได้พอครึ้มใจก็มีแต่ทุเรียนนี่แหละ ฟังเพื่อนที่ปลูกก่อนโม้ว่าได้ทีละเป็นกิโลแล้วมันมวนท้อง
แบงค์พันเป็นกิโล ๆ เรอะ.... ทุกวันนี้ขายขี้ยางแต่ละที ขายได้ใบพันสักใบเหนื่อยรากเลือด....
ทำยังไงเราจะได้จับใบพันเป็นกิโล ๆ กับเขาบ้าง กรูจะเอามาโปรยให้เต็มที่นอน แล้วนอนบนใบพันแลสักที
นอนคิดว่ากรูจะเอาฟอร์จูนเนอร์หรือมิวเอ็กซ์ดี เฮ้อ....
คิดได้แล้ว รุ่งเช้าก็ไปติดต่อพวกรับซื้อไม้ยาง.... จัดการชำระซะ ได้มาหกหมื่นค่าไม้ยาง
ปรับที่ดินเสร็จก็ไปซื้อต้นทุเรียนมาปลูก แล้วหารับจ้างคนอื่นทำงานไปพลาง ๆ ระหว่างรอทุเรียนโตอีก แปดปี....
รอก่อนเหอะ แปดปีเท่านั้น ใบพันเป็นกิโล ๆ ......
ช่วงนี้สวนปาล์ม,ยางแถวพังงาขายกันเยอะ ใกล้ถนนเพชรเกษม ไร่นึงมีตั้งแต่1-2-3-4แสน ยิ่งซื้อแปลงใหญ่ยิ่งถูก
ใกล้ถนนใหญ่ไร่ละ5-6-7แสน เข้าลึกหน่อยก็ถูกลง1-3แสนต่อไร่
กำเงิน3ล้านได้ไม่ต่ำกว่า4-5ไร่
ส่วนภูเก็ตไม่ต้องถาม สวนยางในหม๋งไร่4-5ล้านขึ้น ติดถนนหลายสิบ
เงิน3ล้านภูเก็ตได้บ้าน40ตรว.ชั้นเดียว
ถ้าเปลี่ยนเป้นที่ดิน4-5-6ไร่ มีน้ำ มีถนนรอง จะทำไรกินดี คงเหมาะสำหรับคนวัยเกษียณ อยู่บายๆ มีรายได้ทางอื่น ทำไร่ทำสวนไม่รู้ไหวมั้ย คงต้องจ้างเพ ปลูกผักอย่างจานปราชว่า ขุดดินซัก1งาน คงสลบลุกไม่ขึ้น
