เพื่อนคอปืน...ด้ามขวาน

[Pandanus]

คนแก้ปัญหาเรื่องนี้คือใคร..... เอ้าทาย....


อย่าทายเลย เล่าดีกว่า

ไอ้เจิดครับ ไอ้เจิดเคลียร์ลง



เวลาไอ้เอกมารับน้องหนิง ก็จะเหน็บไอ้เจิดมาด้วย

ถ้าน้องหนิงมาขึ้นรถคนเดียว ไอ้เจิดจะทำทีขอลงระหว่างทาง

แต่ถ้าน้องไก่มาด้วย ไอ้เจิดจะอยู่ตลอดทริบ

นั่งกันข้างหลัง  ดีกันมั่ง แง่งใส่กันมั่ง

[Pandanus]

แง่ง ๆ ใส่กันอีท่าไหน  ลงมาถึงบ้านเช่าแล้วก็ยังไม่หยุด

เข้าบ้าน ไอ้เจิดเข้าในห้องแล้ว น้องไก่ยังตามไปแง่ง ๆ ใส่

ไอ้เจิดเลยจัดการ ปิดปากน้องไก่ซะ ต่อหน้าต่อตาคู่ไอ้เอกกับน้องหนิง

จนไอ้เอกต้องพาน้องหนิงปลีกออกมาจากห้อง

แล้วก็ รวบรัดตัดความไปอีกคู่ หน้าทีวีนั่นเอง

[Pandanus]

จบกระบวนความตามธรรมชาติของมนุษย์.... ก็จะมีการเง้าแง่เง้างอนตามประสา

ไอ้เจิดถูกข่วนหน้าตายับ  ในขณะที่คู่ไอ้เอกจบสวย

ถ้าการดำเนินไปของคู่ไอ้เอกนุ่มนิ่มปานรถเก๋ง คู่ไอ้เจิดก็เหมือนขี่ม้าพยศ



แล้วก็เป็นไปอย่างที่ควรจะเป็น 

น้องหนิงย้ายออกจากหอพัก ไปอยู่กับไอ้เอกที่บ้านเช่าในหมู่บ้านจัดสรรค์



ส่วนไอ้เจิด.... ทายดูสิครับ...

[Pandanus]

น้องไก่ย้ายออกจากหอที่เคยอยู่กับน้องหนิง มาเช่าหอพักสำหรับคนทำงาน

เป็นหอพักสไตล์คอนโด มีส่วนทำครัว มีสระน้ำและสวนหย่อมส่วนกลาง

ราคาเช่าสมัยนั้นเดือนละสี่พันห้า

.... หูอื้อเลย


....



อ้อ ลืมบอกข้อมูลอะไรไปอย่างหนึ่งแน่เลย

น้องไก่ เป็นหลานของนักการเมืองคนดัง เจ้าของสัมปทานรังนกอีแอ่นที่พัทลุงครับ

[Pandanus]

สมัยนั้น เรื่องฐานะทางบ้านของแต่ละคน ไม่มีใครสนใจของใครกันหรอกครับ

จะรวยก็รวยอยู่บ้าน ถ้าพามารวยถึงมหาลัยได้ค่อยคุยกัน

แต่ถ้ามีทรัพย์ศรงคารอยู่ที่บ้าน มีมากมายก็ไม่มีใครสนใจ

สนใจแต่ หล่อรึเปล่า สวยมั๊ย นมโต สะโพกงามมั๊ย

ก็ช่วงนั้นเป็นวัยสืบเผ่าพันธุ์ ธรรมชาติของความคิดเลยคิดแค่นั้น

[Pandanus]

สองคู่นั้น อยู่ด้วยกันจนผมจบออกมา แล้วก็ไม่ได้สนใจติดตาม

ผ่านวัน ผ่านเดือนปี

ผ่านมาจนยี่สิบกว่าปี.....



เมื่อไม่กี่วันที่แล้ว ผมมีธุระที่ห้างสรรพสินค้าแถวหัวถนน นครศรีฯ

ระหว่างที่นั่งพักตรงซุ้มกลางห้าง ก็เจอผู้ชายคนหนึ่งเดินผ่านมา

ท่าทางมันเหมือน นายหัว เหมือนนักการเมืองท้องถิ่น เหมือนผู้รับเหมารายใหญ่

คือ กร้านเกรียม แต่ดูดีมีราศรีรวยระยับ

ผมก็นึกอยู่พักหนึ่ง ไอ้หมอนี่หน้าคุ้นมาก

ว่าจะมองหน้าให้ชัด แต่มันเดินพ้นไปก่อน

[Pandanus]

ผมนั่งนึกไม่ออกเลยเลิกนึก พอจะลุกเดินไป มันก็เดินกลับมา

กลับมาพร้อมผู้หญิงท่าทางเหมือนซ้อเจ้าของกิจการใหญ่ ๆ

(ไม่ใช่จะว่านะ แต่คนแบบนี้ เห็นปุ๊บดูออกปั๊บ ว่าเป็นคนมีเงิน ทั้งที่ไม่มีเฟอร์นิเจอร์ประดับ)

ทีนี้ ผมจับคู่สองคนนี้แล้วก็นึกออกเลย เพื่อนเก่าเพื่อนแก่.....





......ไอ้เจิดกับน้องไก่..

[Pandanus]

น้องไก่มายืนชะงัก จ้องหน้าผม แล้วหลุดเสียงทักเสียงดังลั่นห้าง...

โผเข้ามาคว้าแขน แล้วเรียกไอ้เจิด

ไอ้เจิดนิ่งนึกแป๊บเดียวก็โดดเข้ามาล็อคคอผม ทักทายเสียงดังไม่เกรงใจคน



ทักทายกันจบก็ชวนกันไปนั่งร้านกาแฟแพง ๆ แถวนั้น

ถามไถ่ เล่าความโน่นนี่นั่น

สรุปเรื่องดังนี้.-

[Pandanus]

หลังผมจบ น้องไก่ก็ออกจากมหาลัยตอนปี 3 เพราะท้อง....

ซึ่งไอ้เจิดแซวว่า น้องไก่แกล้งปล่อยยาคุม เพราะจะรวบรัดเอาไอ้เจิดมาแต่งงาน

แม่ของน้องไก่ ซึ่งเป็นน้องเมียของรัฐมนตรีกระทรวงหนึ่งในรัฐบาลปัจจุบัน

(สมัยนั้น เมียรัฐมนตรีคนนั้นยังทำกิจการร้านอาหารและรีสอร์ทอยู่ที่สระบุรี)

แม่น้องไก่มาดำเนินการให้ทั้งคู่แต่งงานกัน

น้องไก่ว่า ถ้าไอ้เจิดขืนยึกยักไม่ยอมแต่งตอนนั้น ป่านนี้คงเกิดใหม่โตเป็นวัยรุ่นไปแล้ว

[Pandanus]

แต่งงานกันแล้ว ป้าของน้องไก่ให้ไอ้เจิดไปทำงานแพปลากับลุงของน้องไก่

จากลูกน้อง เด็กหัดงาน จนเติบโตมาเป็นนายท่า เป็นผู้บริหาร

รวมทั้งเป็นผู้จัดการอีกหลายกิจการยิบย่อยประสานักการเมือง

ส่วนน้องไก่ ดูแลด้านบัญชีของกิจการฝั่งป้า

เพราะถึงจะเรียนไม่จบ แต่วิชาก็มีอยู่

สองคนนี้ก็เลยมีฐานะทางเศรษฐกิจที่มั่นคงแข็งปั๊ก

[Pandanus]

ผมถามข่าวคราวไปถึงคู่ที่ทำให้สองคนนี้มาได้กัน

ไอ้เอกกับน้องหนิง

ก็เลยพอทราบคร่าว ๆ ว่า น้องไก่อุดหนุนทุนทรัพย์ให้น้องหนิงไปสามสี่ครั้ง รวมแล้วเกินล้าน

แถมให้รถยนต์ไปทำมาหากินคันหนึ่งด้วย

ทราบว่าน้องหนิงเข้าตาจน ลำบากกับกิจการของไอ้เอก

ไอ้เอกทำกิจการขายอาร์ทีเมีย เป็นอาหารสำหรับลูกกุ้ง

ใหม่ ๆ กิจการก็ไปได้สวย เพราะมีพื้นฐานอยู่ในวงการเลี้ยงกุ้งมาก่อน

พอมาหลัง ๆ ไอ้เอกติดมันทุกอย่าง

ติดเหล้า

ติดการพนัน

ติดหญิง

ติดธนาคาร

และติดหนี้นอกระบบ.....

[Pandanus]

น้องหนิงหอบลูกหนีออกมาในจังหวะหนึ่ง

มาแอบอยู่บ้านน้องไก่ ไอ้เอกมาตามง้อตามคืนดีก็ไม่สำเร็จ

พอสงบ ๆ ลง น้องไก่ชวนน้องหนิงอยู่ด้วย ชวนทำงานด้วยกัน

แต่น้องหนิงหยิ่งเกินกว่าจะอาศัยเพื่อนเพื่อเติบโต

ขอแยกตัวออกไป เอาลูกไปฝากญาติ แล้วเปิดซุ้มขายน้ำ

[Pandanus]

กิจการน้ำไปได้ดีมากในช่วงแรก  ยิ่งแม่หม้ายคนงามมาขายเองด้วยยิ่งไปกันใหญ่

เริ่มมีหนุ่มแก่หนุ่มเฒ่ามาวอแวหลายคน (...ผมเล่ารึยังว่าน้องหนิงสวยมาก)

แต่กิจการขายน้ำเริ่มมีปัญหา เมื่อน้องหนิงขายดี ก็มีเจ้าถิ่นมาเปิดประกบ 2 ซุ้ม

จนซุ้มน้ำของน้องหนิง ต้องปิดลง เมื่อมีคนเล่นสกปรก เอาฟักทองบดใส่ถุงมาปาใส่ร้าน

ร้านเหม็นหึ่งนั่นไม่เท่าไหร่ ล้างแล้วทิ้งไว้วันสองวันกลิ่นก็หมด

แต่กำลังใจเจ้าของร้าน ที่ไม่รู้ว่าใครเป็นคนทำนี่ แย่เลย

เพราะบางสายว่า บรรดาเมีย ๆ ของหนุ่มที่มาวอแว ก็เป็นได้

หรือจะบรรดาร้านน้ำข้าง ๆ ที่ยอดขายต่างกันสามสี่เท่า ก็เป็นได้อีก

[Pandanus]

น้องไก่บังคับให้น้องหนิงรับความช่วยเหลือ

ขนาดต้องลงทุนเขียนสัญญากู้ยืม เพื่อให้เพื่อนยืนด้วยลำแข้งตัวเองให้ได้

แม้จะมารับรู้ทีหลัง ว่า น้องหนิง เอาสินทรัพย์ที่แทบจะไม่มีอยู่แล้ว แอบไปอุดหนุนไอ้เอก....

ผู้หญิง ลงว่าได้รักใครแล้วเป็นอันถวายหัว

ตอนนั้นอาจจะชิ่งออกมา แต่พอรู้ว่าผัวลำบากก็อดไม่ได้ ยื่นมือเข้าไปช่วยอีก

[Pandanus]

สถานการล่าสุด

ไอ้เจิดกับน้องไก่ บังคับสองคนนั้น มารับการช่วยเหลืออีกรอบ

ให้เป็นรถยนต์กระบะรีโว่ตอนเดียว ติดหลังคาเหล็ก พร้อมด้วยสายการส่งสินค้าจากยี่ปั๊วรายใหญ่

ส่งสินค้าให้ร้านซาปั๊วในเขตสงขลาและพัทลุง

คราวนี้เห็นว่าน่าจะตั้งลำได้เสียสักที

ลูกก็โตแล้ว หนี้สินไอ้เอก ไอ้เจิดก็แอบไปเคลียร์ให้แล้ว