เพื่อนคอปืน...ด้ามขวาน

[PU45™]

สวัสดีครับ เสี่ยแพะ จับคนวางได้ ทำรูบนตัวมันให้เท่าจำนวนรูบนรถ wish เลย

ขอแจมด้วยคน   ขอแค่แม๊กเดียวพอ

[Udomkd]

Re: ยินดีต้อนรับ
« ส่งให้: udomkd เมื่อ: 19 กรกฎาคม 2007, 11:03:30 »     

--------------------------------------------------------------------------------
น้าเข้ม ออกมาเช้าหน่อย
กะให้ถึง บ้านผม ทุ่งหว้า ประมาณ 10.30 สวยครับ แวะบ้านผมก่อน ล้างหน้าล้างตา เข้าห้องน้ำ ดืมน้ำเย็น ยังไงๆ เที่ยวหลังมาจะได้รู้จักบ้าน

จากนั้น ไปสนามยิงปืน เสร็จแล้วไปทานข้าวเที่ยงที่ครัวสายทิพย์  อยู่ใกล้กัน

กินเต็มที่เลย แล้วเลยไปน้ำตก ธารปลิว

เป็นคำยืนยันจากอาจารย์จรูญครับ และผมได้บอกเปลี่ยนแปลงนิดหน่อย คือว่า เราจะออกเดินทาง จากหาดใหญ่ ประมาณ 9 โมง สถานที่นัดพบเดิมครับ ปั๊มเซล โดยไม่รีบขับรถเกินไป กะว่าใช้เวลา สัก 2ชั่วโมง ถึงทุ่งหว้า แล้วไปกินข้าวเที่ยงกัน

จากนั้นก็ไปทำกิจกรรมที่ตั้งใจกันไว้ครับ และอาจารย์ก็ตอบรับมาแล้ว

ทุกคนเตรียมพร้อมน๊ะครับ เครื่องกันฝน ยังไงก็เตรียมกันไปเต็มที่ เราอาจเจอ เพราะเป็นฤดูฝนครับ

ถ้ามันหนักหนาจริงๆ ก็ค่อยว่ากันอีกที 55+

อยากลำบาก จัดให้ คริๆ


Re: ยินดีต้อนรับ
« ส่งให้: udomkd เมื่อ: 19 กรกฎาคม 2007, 20:36:15 »     

--------------------------------------------------------------------------------
อาหารเรียบร้อยครับ

แก้วพร้อมครับ

พรรคพวกผมจะมาร่วมประมาณ 10 คนครับ ร่วมต้อนรับ ชาวคอปืนต่างจังหวัด ถือเป็นเกียรติครับ

[Udomkd]

พี่น้องลูกเขือครับ

อาหาร พากันไป ใครอยากกินอะไร ไม่มากเกินไป หลายคนรวมๆกัน ก็เยอะครับ และยังมีสมทบจากทาง สตูลด้วย โดยให้อาจารย์ช่วยประสานไว้แล้ว ผมก็ไม่ทราบว่าได้อะไรมั่ง คงเป็นทั้งอาหารทะเล และป่าที่หาได้ แล้วพวกเรา ก็ค่อยไปช่วยเหลือคนจัดหา เอาที่โน่นครับ

น้ำครับ อย่าลืมติดรถไปครับ น้ำดื่ม อย่าไปหวังข้างหน้า ยังไงไม่น่าจะต่ำกว่า 6ลิตร ต่อคัน น่าจะพอครับ แพ๊ค 6 หรือ 12 ก็แล้วแต่

เครื่องดื่มครับ อย่าหวังน้ำบ่อหน้าครับ เราไม่ได้ไปในเมือง ไม่ควรสร้างความเดือดร้อนให้เจ้าถิ่น (ออกมาช่วยหาข้างนอก) ใครชอบอะไร ก็นำไปตามจำนวนที่คาดว่าจะใช้ครับ


นึกไม่ออกแล้วครับ

ปล.อย่าลืมเต้นส์ เครื่องนอนครับ อิๆ

[อาร์ พี จี.]

ได้เป็นเด็กกรุงเต้ปก็คราวนี้แหละ

[Sig228-kolok]

เสียใจด้วยครับพี่แพะ เสียดายรถยังใหม่อยู่เลย แต่คิดในทางที่ดีครับ ถ้าไม่มีวิทคันนี้จอดอยู่คงมีคนโดนมากกว่านี้ครับ
รวมถึงบ้านที่อยู่ถัดไปอีกหลายห้องถัดจากนั้นมา รถเสียดีกว่าคนตายครับ

ใช่ครับก๊อง ตร. ก็บอกถ้าไม่มีรถคันนี้คงมีคนเจ็บเยอะกว่านี้ครับ ...

สวัสดีครับ เสี่ยแพะ จับคนวางได้ ทำรูบนตัวมันให้เท่าจำนวนรูบนรถ wish เลย

ผมใจดีครับพี่หรอย ข้อรูเดียวที่หน้าผากพอครับ ... 

คนไม่เป็นไรก็ถือว่ารถรับแทนนะคุณแพะ..ขอให้พระคุ้มครองครับ

ที่บ้านก็คิดแบบนั้นครับ  ... ส่วนที่หน้าบ้านประเหล็กม้วน รูพลุนซะหมด รวมทั้งกันสาด ... 

[เบิ้ม]

เสียใจด้วยครับ พี่แพะ ระวังตัวมากๆครับ 

[PU45™]

        ไปยิงเป้าบินกันดีกว่าเบิ้ม ......... http://happy.teenee.com/game/gameflash/1913/

[PU45™]

สวัสดีครับ เสี่ยแพะ จับคนวางได้ ทำรูบนตัวมันให้เท่าจำนวนรูบนรถ wish เลย

ผมใจดีครับพี่หรอย ข้อรูเดียวที่หน้าผากพอครับ ...

        บรึ๋ยยยยยย ......... ใจดีจริงๆ ง่ะ ....... เฉียวววววววว

[PU45™]

*** รู้ไหมว่าหมาขี้เรื้อนมันคิดอะไร***

      ลูกชายนักธุรกิจใหญ่มีชื่อเสียงระดับประเทศคนหนึ่งเพิ่งสำเร็จการศึกษากลับมาจากเมืองนอก ยังไม่ทันทำงานอะไรเป็นชิ้นเป็นอันก็ถูกผู้เป็นแม่ขอร้องให้บวชเรียนเสียก่อน เพื่อเห็นแก่แม่..บัณฑิตใหม่หมาดๆจากเมืองนอกจึงบวชอย่างเสียไม่ได้

       เมื่อบวชที่วัดใหญ่ในกรุงเทพฯแห่งหนึ่งเสร็จแล้ว ผู้เป็นแม่จึงพาไปฝากให้จำพรรษาอยู่กับพระวิปัสสนาจารย์รูปหนึ่งที่วัดป่าแถวภาคอีสาน พระหนุ่มการศึกษาสูงมาจากตระกูลผู้ดีมีแต่ความสุขสบายเมื่อมาอยู่วัดป่ากว่าจะปรับตัวได้จึงใช้เวลานาน เป็นแรมเดือน แต่ก็นั่นแหละกว่าจะนิ่งก็ทำเอาพระร่วมวัดหลายรูปพลอยอิดหนาระอาใจไปตามๆกัน
ปัญหาที่ทำให้พระทั้งวัดเหนื่อยหน่ายจนนึกระอาก็เพราะพระใหม่มีนิสัยชอบจับผิด และชอบอวดรู้ยกหู ชูหางตัวเองอยู่เป็นประจำ

[Sig228-kolok]

ได้เป็นเด็กกรุงเต้ปก็คราวนี้แหละ

แล้วถึงกรุงเตป รึป่าวจ๊ะ ... 

[PU45™]

       วันแรกที่มาอยู่วัดป่าก็นึกเหยียดพระเจ้าถิ่นทั้งหลายว่าไม่ได้รับการศึกษาสูงเหมือนอย่างตน ออกบิณฑบาตได้อาหารท้องถิ่นมาก็ทำท่าว่าจะฉันไม่ลง เห็นที่วัดใช้ตะเกียงน้ำมันก๊าดแทนไฟฟ้าก็วิพากษ์วิจารณ์เสียเป็นการใหญ่หาว่าล้าสมัยไม่รู้จักใช้เทคโนโลยี่ ตอนหัวค่ำมีการทำวัตรสวดมนต์เย็นก็บ่นว่าท่านรองเจ้าอาวาสทำวัตรนานเหลือเกินกว่าจะสิ้นสุดยุติได้ก็นั่งจนขาเป็นเหน็บชา

         ครั้นพอถึงเวรตัวเองล้างห้องน้ำเข้าบ้างก็ทำท่าจะล้างอย่างขอไปทีล้างไปบ่นไป ประเภทตูจบปริญญาโทมาจากเมืองนอกต้องมาเข้าเวรล้างห้องน้ำร่วมกับใครก็ไม่รู้ โอ้ชีวิต! ความสำรวยหยิบโหย่งทำให้พระใหม่ไม่พอใจสิ่งนั้นสิ่งนี้ถือดีว่าตัวเองมีชาติตระกูลสูงมีการศึกษาสูงกว่าใครในวัดนั้นผิวพรรณก็ดูสะอาดสะอ้านชวนเจริญศรัทธากว่าพระรูปไหนทั้งหมด มองตัวเองเปรียบกับพระรูปอื่นแล้วช่างรู้สึกว่าตัวเองเหนือกว่าทุกประตู

         นึกแล้วก็ยิ้มกระหยิ่มอยู่ในใจกลับเข้ากุฏิเมื่อไหร่ก็เอาปากกามาขีดเครื่องหมายกากบาทบนปฏิทินนับถอยหลังรอวันสึกด้วยใจจดจ่อ

[PU45™]

       อยู่มาได้พักใหญ่พระใหม่อดีตนักเรียนนอกก็สังเกตเห็นว่าท่านเจ้าอาวาสวัดป่าแห่งนี้ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจาซ้ำนานๆครั้งจะออกมาให้โอวาทกับลูกศิษย์เสียทีหนึ่ง วันๆไม่เห็นท่านทอะไรเอาแต่กวาดใบไม้เก็บขยะ ซักผ้าเอง (เณรน้อยก็มี ไม่รู้จักใช้) สอนก็ไม่สอน การบริหารวัดก็มอบให้ท่านรองเจ้าอาวาสเป็นคนจัดการไปเสียทุกอย่างเห็นแล้ว เลยนึกร้อนวิชาเสนอให้ปรับโน่นลดนี่สารพัดที่ตัวเองเห็นว่าไม่เข้าท่าล้าสมัย รวมทั้งให้เสนอให้วัดใช้ไฟฟ้าแทนตะเกียงด้วยอีกข้อหนึ่งเพราะตนเห็นว่ายุคสมัยก้าวไกลมามากแล้วไม่ควรจะทำตนเป็นคนหลังเขาให้คนอื่นเขาดูถูก

         อีกหนึ่งในข้อวิจารณ์จุดด้อยของวัดทั้งหลายเหล่านั้นพระใหม่เสนอให้หลวงพ่อเจ้าอาวาสมีปฏิสัมพันธ์กับพระลูกวัดให้มากขึ้นกว่านี้ สอนให้มากขึ้นเทศน์ให้มากขึ้น  และแนะนำว่าคนระดับผู้บริหารไม่ควรจะทำงานอย่างการซักจีวรเองเป็นต้นด้วยตนเองควรจะกระจายอำนาจมอบงานให้คนอื่นทำดีกว่า

[PU45™]

          เย็นวันนั้นเป็นวันพระสิบห้าค่ำหลวงพ่อเจ้าอาวาสมานั่งทำวัตรที่โบสถ์ธรรมชาติกลางลานทรายด้วยท่านไม่ลืมที่จะหยิบข้อเสนอแนะจากพระใหม่มาอ่านให้พระหนุ่มสามเณรน้อยทั้งหลายฟังแต่ท่านไม่บอกว่าพระรูปไหนเป็นคนเขียนอ่านจบแล้วหลวงพ่อก็ยิ้มอย่างมีเมตตาพลางหยิบไมโครโฟนขึ้นมาแล้วชี้ให้ภิกษุหนุ่มสามเณรน้อยทั้งหลายดูหมาขี้เรื้อนตัวหนึ่งที่นอนอยู่ใต้ม้าหินอ่อนตัวหนึ่งจากใต้ต้นอโศกที่อยู่ใกล้ๆ เธอทั้งหลายเห็นหมาขี้เรือนตัวนั้นหรือไม่

          เจ้าหมาตัวนั้นน่ะมันเป็นขี้เรื้อน คันไปทั้งตัวฉันเห็นมันวิ่งวุ่นไปมาทั้งวัน เดี๋ยวก็วิ่งไปนอนตรงนั้นเดี๋ยวก็ย้ายมานอนตรงนี้ อยู่ที่ไหนก็อยู่ไม่ได้นานเพราะมันคัน แต่พวกเธอรู้ไหม เจ้าหมาตัวนั้นน่ะมันไปนอนที่ไหนมันก็นึกด่าสถานที่นั้นอยู่ในใจหาว่าแต่ละที่ไม่ได้ดั่งใจตัวเองสักอย่างนอนที่ไหนก็ไม่หายคัน  สถานที่เหล่านั้นช่างสกปรกสิ้นดี คิดอย่างนี้แล้วมันจึงวิ่งหาที่ที่ตัวเองนอนแล้วจะไม่คัน แต่หาเท่าไหร่มันก็หาไม่พบสักที เลยต้องวิ่งไปทางนี้ทางโน้นอยู่ทั้งวัน

[PU45™]

       เจ้าหมาโง่ตัวนั้นมันหารู้สักนิดไม่ว่าเจ้าสาเหตุแห่งอาการคันนั้นหาใช่เกิดจากสถานที่เหล่านั้นแต่อย่างใดไม่
แต่สาเหตุแห่งอาการคันอยู่ที่โรคของตัวมันเองนั่นต่างหาก พูดจบแล้วหลวงพ่อก็วางไมโครโฟนลงเป็นสัญญาณให้รู้ว่าได้เวลาภาวนาหลังการทำวัตร สวดมนต์เย็นแล้ว ขณะที่ทุกรูปนั่งหลับตาภาวนาอย่างสงบนั้นในใจของพระใหม่กลับร้อนเร่าผิดปกตินอกสงบแต่ในวุ่นวาย นึกอย่างไรก็มองเห็นตัวเองไม่ต่างไปจากหมาขี้เรื้อนที่หลวงพ่อชี้ให้ดู ยิ่งนั่งสมาธินานๆ ยิ่งคันคะเยอในหัวใจทั้งอายทั้งสมเพชตัวเอง

[PU45™]

เมื่อออกพรรษาแล้วโยมแม่มาขอให้ลาสิกขาเพื่อกลับไปสืบต่อธุรกิจจากครอบครัวท่านก็ยังไม่ยอมสึก

" อาตมาเป็นหมาขี้เรื้อนขออยู่รักษาโรคจนกว่าจะหายคันกับครูบาอาจารย์ที่นี่อีกสักหนึ่งพรรษา"

        โยมแม่ได้ฟังแล้วก็ได้แต่ยกมืออนุโมทนาสาธุการกราบลาพระลูกชาย แล้วก็เดินออกจากวัดไปขึ้นรถพลางนึกถามตัวเองอยู่ในใจว่าคำว่า หมาขี้เรื้อน ของพระลูกชายหมายความว่าอย่างไรกันแน่หนอ


ถ้าเรา ยังเป็น โรค อยู่ในใจ ไม่ว่า เราย้ายงานไปที่ไหน เราก็ บ่นว่าสถานที่เหล่านั้นสกปรก สิ้นดี