คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๔๙๔๒/๒๕๕๐
พ.ร.บ. อาวุธปืน ฯ มาตรา ๘ ทวิ วรรคหนึ่ง และ ป.อ. มาตรา ๓๗๑ มิได้กำหนดองค์ประกอบในการกระทำความผิดว่าอาวุธปืน หรือ
อาวุธที่พาไปต้องเป็นอาวุธที่สามารถใช้ได้ทันที ดังนั้น ไม่ว่าจำเลยจะพาอาวุธปืนของกลางไปโดยมีกระสุนปืนอยู่ในรังเพลิงหรือไหม่ก็ตาม
ก็ครบองค์ประกอบความผิดตาม พ.ร.บ. อาวุธปืน ฯ มาตรา ๘ ทวิ และ ป.อ. มาตรา ๓๗๑ แล้ว
เล่มที่ ๖หน้า ๑๓๗
ผมขับรถ แล้วนำพาปืนไป โดยเก็บในกระเป๋าเสื้อผ้า แยกลูก แยกสไลด์ และปกปิดมิดชิด ต้องเปิดกระเป๋า ต้องประกอบปืน ต้องใส่ลูก ถึงจะใช้ได้ จะผิดตามคำพิพากษานี้มั๊ยครับ (ปกติ ก็ทำแบบนี้ครับ)
คำพิพากษาศาลฎีกา ที่ ๔๙๔๒/๒๕๕๐ ที่มีบทคัดย่อมาข้างต้น ลงโทษจำเลยที่พกปืนเถื่อนไปค้ายาเสพติด
ที่นี้มาดูคำพิพากษาศาลฎีกา ที่ ๓๙๔๕/๒๕๔๐ ที่พิพากษากลับ ยกฟ้องจำเลยดูบ้าง ว่าต่างกันอย่างไร
คดีนี้ผมนับถือจำเลยที่สู้ตั้งแต่ต้น แม้ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าผิด ปรับ๑๕๐๐บาท ก็ยังสู้ต่อถึงศาลฎีกา
ลองอ่านดูครับ
....... โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนเครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ. 2490 มาตรา 8 ทวิ, 72 ทวิและประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 371
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ.2490 มาตรา 8 ทวิ วรรคหนึ่ง, 72 ทวิ วรรคสองและประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 371 การกระทำของจำเลยเป็นกรรมเดียวเป็นความผิดต่อกฎหมายหลายบท ให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯพ.ศ. 2490 ซึ่งเป็นบทที่มีโทษหนักที่สุด ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 90 ปรับ 2,000 บาท ทางนำสืบของจำเลยเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา มีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้หนึ่งในสี่ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงปรับ 1,500 บาท ไม่ชำระค่าปรับให้จัดการตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 29, 30
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงรบฟังเป็นยุติได้ตามที่โจทก์จำเลยนำสืบรับตรงกันว่า ตามวันเวลาสถานที่เกิดเหตุที่ฟ้องเจ้าพนักงานตำรวจได้ตรวจค้นและพบอาวุธปืนพร้อมกระสุนปืนของกลางในกระเป๋าเอกสารซึ่งปิดอยู่และวางอยู่ที่เบาะหลังรถยนต์ซึ่งจำเลยเป็นผู้ขับ คดีมีปัญหาวินิจฉัยในชั้นฎีกาแต่เพียงว่า จำเลยมีความผิดตามฟ้องหรือไม่ เห็นว่า กระเป๋าเอกสารที่อาวุธปืนของกลางบรรจุอยู่ภายในนั้นโดยสภาพและคำพยานจำเลยแสดงว่า มีกุญแจล็อกถึง 2 ด้าน ทั้งวางอยู่ที่เบาะด้านหลัง การจะหยิบฉวยอาวุธปืนมาใช้ทันทีทันใดนั้นย่อมเป็นไปยาก จึงมิอาจถือได้ว่าเป็นการพาติดตัวทั้งเหตุผลที่จำเลยนำสืบประกอบข้ออ้างว่าเป็นการขนย้ายไปยังบ้านที่จังหวัดนครราชสีมานั้น จำเลยมีสำเนาทะเบียนบ้านมานำสืบว่ามีการย้ายภูมิลำเนาไปจริง แม้จะภายหลังวันเวลาเกิดเหตุแต่ก็เพียงไม่กี่วัน ต้องรับฟังเป็นคุณแก่จำเลยตามที่อ้างว่าเจตนาเพียงขนย้ายสิ่งของทั้งเมื่อโจทก์ไม่มีพยานหลักฐานมานำสืบให้เห็นเป็นอย่างอื่นจึงต้องฟังว่าจำเลยมีเหตุจำเป็นเร่งด่วนตามสมควรแก่พฤติการณ์ที่จะพาอาวุธปืนของกลางไป จำเลยไม่มีความผิดตามฟ้อง
พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง