ควรเริ่มต้นการยิง IPSC อย่างไร

[วรกฤษ]

เรามาพูดถึงการชักปืนจากท่ามือเหนือหัวไหล่กันบ้างครับ เวลาเขาบอกมือเหนือหัวไหล่นั้น ผมเห็นนักกีฬาบางท่านยกมือในท่ายอมแพ้สูงมากเลย การที่ยกมือสูงเท่าไหร่ก็จะใช้เวลามากขึ้นเท่านั้นครับ เวลามีท่านี้ลองสังเกตุพวกมือเก่าดูบ้างนะครับเพื่อจะลดเวลาลงได้บ้าง เวลาในไอพีนี่สำคัญครับ ประหยัดได้เป็นจุดของวินาทีก็มีค่าครับ..อย่าลืมนะครับ
ทีนี้เรามาพูดต่อไปถึงการชักท่านี้บ้างนะครับ การชักปืนในท่านี้มีอยู่ 2 ลักษณะผมจะอธิบายทีละท่าส่วนคุณเป็นผู้เลือกใช้ตามที่คุณคิดว่าเหมาะกับตัวคุณก็แล้วกันครับ แต่มันมีเทคนิกเล็กน้อยในการเริ่มต้นขยับมือนะครับ
หลักการที่1 คือมือทั้ง 2 ข้างต้องทำงานพร้อมกันเหมือนคุณกำลังชักปืน 2 กระบอกในเวลาเดียวกันครับ
หลักข้อที่ 2 คือ อย่าบังคับมือ(เกร็งมือ)ในการปล่อยมือมากริปปืน ลองปล่อยให้มือตกลงมาเอง วิธีคือคุณยกมือทั้ง 2 ข้างในท่าเตรียมพร้อมทีนี้ลองทำท่าคุณหมดแรงโดยทิ้งมือทั้ง 2 ข้างลงมานั่นแหละครับที่ต้องการ ปล่อยมือให้ร่วงลงมาจะเร้วกว่าที่คุณบังคับมือให้ลงมา..ไปลองดูนะครับ   ..อย่างงี้ต้องลอง....   
ทีนี้เรามาพูดถึงเวลาเราเอื้อมมือไปที่ปืนละ อย่างที่เกิ่นไว้ทีแรกมันมี 2 ท่าเลือกเอาครับ
ท่าที่1 คือคุณปล่อยให้มือตกลงมาที่ปืนเลยกริปแล้วดึงปืนขึ้นพยายามอย่าหยุดมือเวลาทำ พยายามทำให้ต่อเนื่องกันครับ เวลาที่มือขวาไปจับปืนมือซ้ายที่ตกลงมาพร้อมกันก็ดัดข้อมือคอยที่จะมาประกบกับปืนที่เราจับขึ้นมาแล้วก็มาอยู่ในท่าดันปืน หลังจากนั้นก็เข้าสู่ท่าดันปืนที่ได้เขียนก่อนกน้านี้ครับ......ผมหวังว่าจะเข้าใจกันนะครับ...   
ท่าที่2 ในการชักปืนนั้นจะคล้ายท่าแรกแต่คุณจะปล่อยให้มือขวาคุณตกลงต่ำกว่าปืน(เข้าสู่ท่าชักปืนในท่าแขนข้างลำตัว)แล้วเกี่ยวมันขึ้นมาในลักษณะวงกลม ในการเกี่ยวปืนนั้นคุณจะใช้นิ้ว3นิ้วคือนิ้วกลาง นาง ก้อยเกี่ยวปืนครับ พอเกี่ยวติดนิ้วโป้งมือขวาคุณจะลงไปคล่อมลงเหมือนคุณจับปืนปรกติครับ วิธีนี้คุณจะเห็นแบบง่ายๆเลยว่ามือคุณจะหมุนเป็นวงกลมโดยไม่หยุด จะต่อเนื่องกันไปเลยครับ เสียดายว่าผมไม่สามารถทำรูปเคลื่อนไหวมาให้ดู ถ้าคุณเห็นจะเข้าใจได้ดีขึ้นมากว่า...คำว่าลื่นไหลโดยไม่หยุดในการชักปืนเป็นอย่างไง
ลองฝึกดูนะครับ...หรือถ้าไม่เข้าใจตรงไหนก็เขียนถามมาแล้วผมจะได้ตอบได้ถูกที่ครับ..ผมขอจบเรื่องการชักปืนก็แล้วกัน ยกเว้นมีคำถาม ในตอนต่อไปเราจะพูดถึงการซ้อมยิงบ้างนะครับ ซึ่งผมคิดว่าน่าจะถูกใจหลายๆคนที่อยากหัดยิงเร็ว ว่ายิงยังไงถึงจะถูกเป้า....แล้วพบกันในบทยิงปืนครับ

[วรกฤษ]

ข้อความดีๆ

ผมขอแจ้งให้ทุกท่านทราบก่อนนะครับว่า....ผมไม่ได้เก่งกาจหนักหนา ที่ผมมาเขียนเพราะอยากจะแนะนักกีฬาใหม่ที่สนใจแต่หาคนแนะนำยังไม่ได้หรืออยู่ ตจว ขาดซึ่งข้อมูลเหมือนตอนผมเริ่ม ถ้าเทียบชั้นผมก็คงเป็นได้แค่ครูอนุบาลครับ หลังจากที่แนะนำกันไปก็ต้องไปขวนขวายหาความรู้ต่อจากครูประถม มัธยม และ มหาวิทยาลัย ไป ทุกวันนี้ที่เขียนอยู่นี่ก็แบบเขียนสดเลย ไม่มีร่างอะไรเอาไว้ ส่วนการเขียนหนังสือมันคนละเรื่องครับ....ดังนั้นผมยืนยันนอนยันเลยครับว่าทำไม่ได้และทำไม่ไหวครับ...เอาเป็นว่าคอยอ่านไปเลื่อยๆก็แล้วกันนะครับ...

มันเหมือนการไปโรงเรียนๆหนังสือครับ...ครูสอนและแนะนำให้เท่านั้น ส่วนที่เหลือคือตัวนักเรียนเองครับ..นักเรียนอยู่โรงเรียนตั้งใจเรียน กลับบ้านหมั่นทบทวนและขยันซ้อม ผลการสอบก็จะดี.....ดังนั้นครูเป็นเพียงส่วนหนึ่งในองค์ประกอบหลายๆอย่างครับ หัวใจก็อยู่ที่ตัวนักเรียนเอง...ในชั้นเรียนมีคนสอบที่ 1 และคนสอบได้ที่ 30 ทั้งๆที่เรียนเหมือนกัน ดังนั้นอยู่ที่ตัวเราเท่านั้น

ส่วนในหน้าที่ผม ผมมั่นใจว่าสิ่งที่ผมแนะนำนั้นถูกต้องในปัจจุบัน(อนาคตอาจจะมีการเปลี่ยนแปลง) แก้ไขให้โดยมีหลักการที่มีคำตอบ ถ้าจะมีคนถามว่าทำไมและเพราะอะไรจึงทำแบบนี้...ถ้าไม่ทราบผมก็พร้อมที่จะหาคำตอบให้จากผู้รู้ นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมบางครั้งผมถึงหาคนอื่นที่เก่งกว่าผมมาสอนและแนะนำให้พวกเราทุกคน...ผมก็ยังเรียนรู้อยู่ทุกวัน ค้นหาหลักการดีๆมาทดลองเพื่อจะนำมาแนะนำทุกท่านครับ ก็ขอบอกไว้ก่อนครับว่าที่ผมแนะนำนั้น ผมได้นำมาทดลองก่อนแล้ว ถ้ารู้สึกว่าดีและถูกต้องผมจะนำมาถ่ายทอดต่อครับ

ด้วยความรักที่จะพัฒนานักกีฬาและสมาคม IPSC ครับ

[วรกฤษ]

ผทสลับฉากมาให้ก่อนเพื่อกันคนเบื่อเพราะเรื่องชักซองเรื่องเทคนิกบางครั้งมันน่าเบื่อ แต่ผมว่ามันจำเป็นมากที่จะทำให้คุณยิงปืนได้ถูกทางและประหยัดที่สุดถ้าเทียบกับจำนวนเงินที่จะเสียไปครับ

เริ่มต้นการยิง IPSC นั้นผมว่าควรจะเริ่มต้นจากฐานการยิงปืนสั้นชาวบ้านมาก่อนจะดีที่สุดเพราะคุณจะเข้าใจวิธีเดินไกปืน จัดศูนย์ ซึ่งผมจะสมมุติว่าคนที่จะมาหัดนี้สามารถยิงปืนสั้นชาวบ้านได้ดีระดับหนึ่งก็แล้วกันนะครับ....ไม่เหมือนกลุ่ม Phoenix ที่บางคนไม่เคยยิงปืนมาก่อนเลย..   
ผมมีส่วนหนึ่งที่เขียนไว้แล้วในครั้งก่อนที่คุณสามารถนำไปฝึกได้ ควรจะย้อนไปดูด้วยนะครับ
วิธีฝึกยิงขั้นแรกนี้ผมเริ่มต้นเหมือนกับที่ผมเคยทำมาถือเป็นการถ่ายทอดประสพการณ์ผมก็แล้วกันนะครับ
วางเป้า1ตัวไว้ที่ระยะ 6 เมตร
เมื่อได้รับสัญญาณให้ดันปืนออกไปโดยการประคองศูนย์อย่างที่บอกไว้ในตอนต้น เมื่อไหร่ที่คุณเหยียดแขนสุดตำแหน่งแล้วให้ลั่นไกปืน(จัดศูนย์ระหว่างดันปืน) 1 นัด ต้องการให้ยิงถูกโซน A เท่านั้น ลองสัก 25 นัดต่อการไปสนามยิงปืน1ครั้ง(อย่าลืมซ้อมแห้งที่บ้านด้วยนะครับ) ลองบันทึกเวลาไว้เพื่อเราจะตามดูผลการพัฒนาของเราว่าดีขึ้นหรือไม่ด้วยครับ ในช่วงนัดแรกๆดันไปช้าๆก่อนอย่าเร่งครับ ทำให้ลื่นๆ พอเริ่มเข้าดีแล้วค่อยเร่งความเร็วทีละนิด ถ้าเริ่มผิดก็ช้าลงในระดับที่ทำได้ทุกครั้ง นั่นจะเป็นเวลาที่คุณทำได้ในรอบนี้ ฝรั่งเรียกว่า Par Time ของเราครับ ครั้งต่อไปหลังจากนี้เมื่อคุณมาที่สนามก็มาทำใหม่เรื่อยๆ ถ้าคุณจดบันทึกไว้คุณก็จะเห็นการพัฒนาการของคุณว่าดีขึ้นไปเรื่อยๆหรือไม่........ใช้กระสุนไป 25 นัด

ชุดที่ 2 คือวางเป้า 3 ตัวที่ระยะ 6 เมตรห่างกันตัวละ 1 ฟุต
ให้ดันปืนออกไปยิงที่เป้ากระดาษเป้าละ 2 นัดยิงจากซ้ายไปขวา ครั้งต่อไปก็ดันปืนแล้วยิงกลับทางโดยยิงจากขวามาซ้ายชุดละ 6 นัด เท่ากับเรายิงชุดละ 12 นัด อย่าเร่งจนเกินไปนะครับ ยิงให้อยู่ในโซน A เท่านั้นครั้งแรกช้าๆแล้วค่อยเร่งความเร็วขึ้นทีละนิด
สิ่งที่คุณเรียนจากชุดนี้คือการลั่นไก การวาดเป้าที่มีระยะเท่ากันเรียงกันไปเป็นลำดับ
หมายเหตุนะครับ......เราส่วนใหญ่จะถนัดยิงเป้าจากซ้ายไปขวาเพราะเราเคยชินอย่างงั้นสาเหตุเกิดจากเราอ่านหนังสือหรือเขียนหนังสือเราเขียนจากซ้ายไปขวา ทำให้ตาเราเคยชินกับการมองจากซ้ายไปขวา แต่ IPSC นั้นต้องยิงทั้ง 2 ทางดังนั้นเราต้องการพัฒนาการยิงจากขวาไปซ้ายด้วยครับ ลองบันทึกเวลาดูครับว่าคุณยิงทางไหนได้ดีกว่ากันครับ
การยิงแบบนี้ควรจะซ้อมอย่างน้อย 10 ชุดด้วยกัน.......ใช้กระสุนไป 120 นัด

ชุดที่ 3 คือวางเป้า 3 เป้าที่ระยะเดิมห่างกันเท่าเดิม
ให้ดันปืนออกไปยิงที่เป้าๆละ 2 นัดโดยเริ่มยิงเป้า กลาง ซ้าย ขวา ครั้งต่อไปก็เปลี่ยนเป็นยิง กลาง ขวา ซ้าย แบบละ 6 นัดรวมไปกลับชุดละ 12 นัด อย่าเร่งเกินไปนะครับ ท่องไว้ว่าเราต้องการโซน A เท่านั้น
สิ่งที่คุณเรียนได้คือ การลั่นไกและศูนย์ ส่วนการวาดเป้านั้นคุณจะได้รับการฝึกการวาดเป้าที่มีระยะไม่เท่ากันเพราะ กลางไปซ้ายจะสั้นกว่าซ้ายไปขวา ถ้าคุณวาดปืนแล้วหยุดไม่ดีคุณก็จะยิงหลุดจากโซน A ที่ต้องการ ดังนั้นจับจังหวะหยุดให้ดีครับ เดี๋ยวเทคนิกในการยิงผมจะมาเขียนทีหลัง ลองยิงดูก่อนครับ
การยิงแบบนี้ควรจะฝึกยิงอย่างน้อย 10 ชุดด้วยกัน.........ใช้กระสุนอีก 120 นัด

รวมกระสุนในการฝึกนี้ 265 นัดครับ แค่นี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับการฝึกครั้งที่ 1 ถ้าคิดนัดละ 10 บาทคุณก็จ่ายเงินในครั้งแรกนี้ 2650 บาทแล้ว ที่ผมเขียนค่าใช้จ่ายให้เห็นก็เพื่อคุณจะได้จำไว้ว่ากระสุนทุกนัดมีค่า อย่ายิงเอามันส์ ยิงทุกนัดให้เกิดประโยชน์เรียนจากมันให้มากครับ อีกอย่างคือถ้าคุณซ้อมแห้งให้ดี คุณจะประหยัดเงินได้มากครับ
ไปสนามทุกครั้งควรจะนึกว่าคุณต้องการเรียนอะไรวันนี้ แล้วกำหนดจำนวนกระสุนที่จะเอาไป เพราะถ้าไม่เช่นนั้นคุณจะยิงจนหมดที่คุณเอาไปไม่ว่ามากหรือน้อย ข้อสำคัญอย่าเรียนหลายๆอย่างในวันเดียว ผมคิดว่าไม่เกิน 3 อย่างก็เพียงพอแล้วครับ ตั้งเป้าหมายที่เราต้องการ ตั้งเวลาที่เราต้องการ บังคับไม่ให้ยิงมากกว่าที่กำหนด ชุดหลังๆพยายามยิงให้ดี พอได้สิ่งที่ต้องการแล้วเช่นจะยิงให้จบ 3 เป้าในเวลา 5 วินาทีโซน A ทุกนัดพอทำได้แล้ว ให้เลิกเลย...ใช่ผมว่าให้เลิกเลยในแบบยิงนั้น....เพราะเราจบลงขนาดที่ทำได้ดี ทำให้เราอยากยิงอีก แต่เมื่อเราหยุดแค่นี้คราวหน้ามาเราก็มีกำลังใจที่จะทำและถ้าทำได้แสดงว่าเราดีขึ้นอีกระดับหนึ่ง ต่อไปเราก็ปรับเวลาลงอีกนิดและอีกนิดไปเรื่อยๆ....พยายามเลิกตอนเราทำได้ดี จะทำให้เรามุมานะและกระหายจะยิงมากขึ้น.
ผมขอจบช่วงนี้ไว้แค่นี้ก่อนนะครับ ถ้ามีเวลาผมจะมาเขียนต่อไปอีก

[วรกฤษ]

คำถาม

ซ้อมแต่ละครั้ง 265 นัด...   

ท่านพระอาจารย์ฤาษีนกไฟ...  ก่อนแข่ง ผมได้ซ้อมแค่ครั้งเดียวละ 30-50 นัดครับ ช่วงไหนมีเวลา+ตังค์ ก็ประมาณไม่เกิน 3 กล่อง  ส่วนพี่แก้วบอกว่ายิงแห้งลูกเดียว      น่าจะจัดคลาสดีให้ผมหน่อย จะได้ยิงแล้วไม่ตกชั้น


คำตอบ

อย่างที่ผมเขียนเสมอครับ...อยากแค่ไหน ได้แค่นั้นครับ...ถ้าพี่คิดแค่ยิงสนุกเฮฮาก็ไม่มีปัญหา แต่ถ้าพี่คิดจะยิงให้ปรับคลาสและยิงแค่นี้ ผมคิดว่าพี่ต้องใช้เวลามากพอสมควรครับ..   ...ยิง IPSC ไม่มีฟลุ๊ก ไม่มีถ้า ไม่มีแต่ ครับ
ส่วนคลาสดีนี่พี่ต้องไปอเมริกาครับ รู้สึกที่นั่นจะมีคลาสนี้อยู่.........   

ใหม่ๆนักกีฬาที่เพิ่งเข้ามายิงต้องการกระสุนซ้อมมากครับ....เมื่อไหร่ที่เก่งแล้วการใช้กระสุนจะน้อยลงครับ...ที่ผมเขียนนี่สำหรับมือใหม่ๆนะครับ.......แต่พวกเก่าๆเวลาถึงแมทช์สำคัญงี้ ผมเห็นยิงกัน 400-500 นัดเลยครับ   

[วรกฤษ]

บทสนทนา 2 อาจารย์ ที่น่าอ่านครับ

ข้อความจากอาจารย์ นกไฟ

ใหม่ๆนักกีฬาที่เพิ่งเข้ามายิงต้องการกระสุนซ้อมมากครับ....เมื่อไหร่ที่เก่งแล้วการใช้กระสุนจะน้อยลงครับ

ข้อความจากอาจารย์ ใหม่

ผมเห็นด้วยกับพี่นกทุกเรื่องครับ ยกเว้นเรื่องนี้
ผมเชื่อว่า  ยิ่งยิงดีขึ้นยิ่งต้องใช้ลูกจริงในการพัฒนามากขึ้น ตอนยิงแรกๆใช้ลูกจริงน้อยๆใช้ยิงแห้งเยอะๆจะดีกว่า

มีเหตุผลดังนี้ครับ
ยิ่งเก่งเท่าใด การที่จะพัฒนากว่าเดิมก็จะยากมากขึ้น ต้องแก้ไขจุดเล็กๆน้อยๆที่มองข้ามมาตลอด แก้แทบตายฝึกแทบตายเวลาดีขึ้นนิดดดดเดียว แล้วข้อผิดผลาดที่ต้องแก้ไขส่วนใหญ่ต้องการการใช้ลูกจริงจึงจะสำเร็จ

ตอนยิงแรกๆ แค่เปลี่ยนวิธีดราย เปลี่ยนปืน เพิ่ม laser ๆลๆ ก็สามารถพัฒนาตัวเองได้เรี่อยๆแล้ว

พรุ่งนี้จะมาโพสต่อครับ ลูกโทรมาให้ไปรับแล้ว

ข้อความจากอาจารย์ นกไฟ


ดีครับ อ.ใหม่ ผมอยากได้ความคิดแย้งมั้งเพื่อผมจะได้มีมุมมองที่แตกต่าง ผมกำลังรอฟังความคิดเห็นอยู่ครับ ว่าความคิดเราแตกต่างกันอย่างไร........ผมขอขอบคุณพี่ใหม่จากใจจริงครับที่เข้ามาแย้ง ความคิดเห็นที่แตกต่างจะทำให้ปัญญาเปิดกว้างครับ.......   ....ไม่ต้องเกรงใจครับ...ผมไม่กลัวขายหน้าครับ....   


ข้อความจากอาจารย์ ใหม่


พี่นกครับ ที่ผมเสนอไปเป็นแค่ความเห็นจากอีกมุมมองเท่านั้น ไม่มีผิดมีถูกหรอกครับ พี่เรียกผมน้องใหม่ดีกว่าผมอายุน้อยกว่าหลายปี

ต่อจากที่ค้างไว้เมื่อวาน

การใช้กระสุนมากๆตั้งแต่แรกๆเลยมีข้อดีคือใช้ปืนในสนามได้คล่องแคล่ว ควบคุมการเตะของปืนได้ดี สามารถขึ้นคลาสได้รวดเร็ว แต่ต้องแลกด้วยเงินจำนวนมาก เรื่องนี้คงไม่เป็นปัญหาสำหรับคนที่มีความพร้อม แต่คนที่มีปัจจัยน้อยอาจท้อไปเลยเพราะจ่ายไม่ไหว
ข้อเสียของการที่มีกระสุนให้ใช้ได้เยอะๆแต่แรกคือ ผู้ยิงมักให้ความสำคัญกับการยิงแห้งน้อยลง ให้เวลาในการวิเคราะห์ตัวเองน้อยทำให้มีโอกาสที่จะสร้างความคุ้นเคยผิดๆมาก และที่สำคัญที่สุดคือการขึ้นคลาสเร็วก็ทำให้แตะเพดานของตัวเองเร็ว พอแตะเพดานแล้วอัตราการพัฒนาก็จะน้อยทำให้เกิดความเบื่อหน่ายก่อนเวลาอันควร

สมมุติเล่นๆนะครับ
ใช้เวลา 6 ปี ยิงพอดีๆ ใช้ค่ากระสุนพอดีๆ รวมค่าใช้จ่ายต่างๆ 500,000 บาท(กระสุน, สนาม, แข่ง) ขึ้นจาก U เป็น GM สรุปคือจ่ายค่าความสุขเดือนละ 7,000
เร่งยิงเต็มที่ 2 ปี 800,000 บาท เป็น GM เหมือนกัน ได้ปริมาณความสุขต่อเดือนพอๆกันแต่ต้องจ่ายค่าความสุขเดือนละ 30,000

[วรกฤษ]

บทสนทนาที่น่าอ่านครับ

ข้อความของ น้องกันส์

สวัสดีครับ  เนื่องจากผมเคยได้รับความกรุณาสั่งสอนจากอ.นกไฟ และ อ.ใหม่ ทั้ง2ท่านคือผู้ทรงคุณวุฒิของวงการ IPSC  ผมคิดว่า การสั่งสอน ที่ทั้ง2ท่าน ได้คอยแนะนำสั่งสอนลูกศิษย์ ในส่วนตัวผมคิดว่า เป็นประโยชน์อย่างยิ่งแต่การฝึกซ้อมนั้นขึ้นอยู่กับ ความพร้อม ของอุปกรณ์ เวลา ตัวนักกีฬา ซึ่ง ตัวนักกีฬาจะรู้ถึงสภาพความพร้อมของตัวเอง ว่าจะดำเนินวิธีการซ้อมแบบไหน ซึ่งจะก้าวหน้าได้รวดเร็วจะต้องอยู่ในการดูแล และ ได้รับการถ่ายทอดจากอาจารย์ผู้ทรงคุณวุฒิ  บางครั้งการฝึกซ้อมดี อุปกรณ์ดี แต่ตัวนักกีฬาไม่พร้อม ก็เป็นเหตุให้ยิงไม่ดีได้คับ เนื่องจากนักกีฬาไม่มีความอยากหรือต้องการที่จะยิง เวลายิงก็จะนึกถึงเรื่องอื่นทำให้ไม่มีสมาธิในการยิง สิ่งสำคัญที่สุด นอกจากการฝึกซ้อมอย่างหนัก ประสบการณ์ การแก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้าสิ่งที่ขาดไม่ได้คือ       (หัวใจที่ไม่เคยยอมแพ้คับ)


ข้อความอาจารย์ นกไฟ

อย่างที่ผมบอกอยู่เสมอ(ลองอ่านๆดูจะเจอบ่อยๆ)....ว่าอยู่ที่ความอยาก...อยากแค่ไหนได้แค่นั้น...อยากมาก ได้มาก....อยากน้อย ได้น้อย....ถ้าอยากมาก ความพร้อมจะมาก...อยากน้อย ความพร้อมจะน้อย.....อยากมาก เวลาไม่มีก็หาจนได้....อยากน้อย...เวลามากมายก็ไม่ว่างเสมอครับ......อยากมากยังไงก็ไม่ยอม....อยากน้อย อุปสรรคนิดเดียวบอกเลิกดีกว่า.......      ....สงสัยจัง แต่ละคนเป็นแบบไหนครับ เลือกเอาเอง........   

[วรกฤษ]

พอดีช่วงนี้ยุ่งหน่อยนะครับ เลยไม่ได้เข้ามาเขียน เดี๋ยวจัดแจงงานแล้วจะเข้ามาเขียนต่อครับ
วันนี้ผมขอเขียนข้อเตือนใจนักกีฬาใหม่ที่จะเข้ามายิงนะครับว่า ก่อนถึงแมทช์วันแข่งขันอยากให้ทุกท่านเช็กปืนว่าทำงานได้ดีหรือไม่ เพราะผม พี่นาจาและเจ้าลิงกังส์ แมทช์นี้พังแบบไม่เป็นท่าทั้งสามคนเพราะปัญหาเรื่องปืนแท้ๆครับ สนามแข่ง 10 สนาม ผมยิงแก้ปัญหาปืนเช่น กระสุนสับไม่แตกและปืนขัดไป 8 สนามรอดมาได้แค่ 2 สนามซึ่งมันไม่คุ้มเลยครับเพราะต้องเสียค่าสมัครเอย เสียเวลาและที่สำคัญที่สุดเสียอารมณ์ไปด้วย ดังนั้นมันเป็นบทเรียนอีก 1 บทสำหรับนักกีฬาใหม่ที่พวกผมได้มาจากประสพการณ์จริงๆเลยครับ เลยขอฝากบทเรียนนี้ไว้เพื่อนักกีฬาใหม่จะได้ไม่ต้องมาเสียอารมณ์เหมือนเพื่อนผมบางคนถึงขนาดเฟี้ยงแม็ทช์ลงพื้นด้วยความหัวเสียในตนเอง


อันเนื่องมาจากกระทู้ถามตอบ IPSC ที่อาจารย์ใหม่เขียนไว้ว่า Positive Push และ/หรือ Positive Tension และ Natural Grip ผมจะพยายามอธิบายให้เข้าใจง่ายที่สุดที่จะทำได้นะครับ
การกริปปืนนั้นผมได้เขียนส่วนหนึ่งไว้แล้วเชื่อว่าคนที่ถามคงได้อ่านมาแล้ว แต่ในเวลาเดียวกันกับที่เรากริปปืน เราไม่ได้แค่บีบมือซ้าย(สำหรับคนถนัดขวา)เฉยๆ เราจะมีแรงกระทำอีกส่วนหนึ่งคือดัน (Push)ไปข้างหน้าด้วย(องศาของแรงบีบ) ทีนี้เวลาคนกริปปืนสูงและหักข้อมือนั้นฝ่ามือของเรา(ด้านหลัง)จะแนบอยู่กับประกับด้ามปืนด้วย อุ้งเนื้อส่วนหนึ่ง(บริเวณอุ้งมือแถวนิ้วโป้งซ้าย)นั้นจะอยู่บริเวณปลายนิ้วของมือขวา ถ้าอุ้งนี้ทับอยู่บนนิ้วของมือขวา เวลาเรากริป(บีบ)ปืนและดันไปข้างหน้าโอกาสที่มือซ้ายจะเลื่อนหลุดไปข้างหน้าเพราะทิศทางของแรงกระทำ(ไปด้านหน้า) ความลื่นทั้งจากเหงื่อหรือไขมันบนมือเรามันจะมาก ถ้าคนมีปัญหานี้ลองดูว่า ถ้าปล่อยให้ปลายนิ้วมือขวาลอยขึ้นแล้วให้อุ้งมือซ้ายนี้โดนจิกโดยปลายนิ้วของมือขวาดู จะทำให้การลื่นหลุดน้อยลงเพราะเรากดปลายนิ้วเข้าไปในเนื้อเวลาเราผลักไปด้านหน้าครับ ถ้าเราไม่ใช้ปลายนิ้วขวาเข้าช่วยเราจะอาศัยความสากของด้ามปืนกับอุ้งมือเท่านั้นครับ วิธีลองให้เข้าใจง่ายกับ Positive Push คือมือทั้ง 2 ข้างประกบกันโดยไม่ต้องมีปืนแล้วเอามือทั้ง 2 ไปดันกับกำแพงโดยผลักมือทั้ง2ไปข้างหน้านั่นคือผลัก(Push)แล้วถ้าคุณอยากจะรู้สึกว่ามันจะหลุดอย่างไรในข้อที่อาจารย์ใหม่พูดถึงวิธีคือ คุณกริปมือเปล่าโดยไม่มีปืน(กริปแบบไอพี)โดยกำมือขวาเป็นลักษณะของหมัด(เพราะเราไม่มีปืนในมือ) ทีนี้ลองบีบมือซ้ายมือเดียวให้แน่นๆ คุณจะเห็นมือซ้ายคุณค่อยๆลื่นไปข้างหน้า นี่ขนาดไม่มีรีคอยล์แล้วลองนึกว่าถ้ามีแรงรีคอยล์เข้ามาด้วย พอยิงทีมือจะหลุดทีครับ
ส่วนNatural Grip คืออย่าบิดข้อมือซ้ายมากนัก ปล่อยข้อมือซ้ายตามสบายแล้วคุณลองบีบดูเหมือนครั้งแรก คุณจะเห็นว่ามือซ้ายคุณจะอยู่กับที่สาเหตุคือองศาของแรงบีบจะเปลี่ยนไปโดยไม่ผลักไปข้างหน้าแต่จะเข้าสู่อุ้งมือขวาแทน นั่นเป็นเหตุผลที่มือไม่ลื่นหลุด ข้อเสียคือแรงที่จะกดปืนในการยิงนัดต่อไปจะไม่มี ปืนจะเตะขึ้นมากกว่าการกริปแบบไอพีครับ

ผมรีบเขียนและมีธุระแล้ว ถ้ายังไงหากมีข้อสงสัยฝากคำถามไว้ครับ เดี๋ยวจะมาตอบให้ครับ

[วรกฤษ]

บทสนทนา 2 อาจารย์ ที่น่าอ่านครับ

ข้อความจาก อาจารย์นกไฟ


สิ่งทีผมเขียนมาเรื่อยๆนั้น ผมไม่ได้คิดจะโครนใครให้เป็นอย่างที่ผมเขียนนะครับ แต่ที่ผมเขียนทั้งหมดนี้เพื่อให้ช่วยนักกีฬาใหม่มีจุดเริ่มต้นในการยิง IPSC และสิ่งที่ผมเขียนนั้นถ้าใครมีข้อสงสัยว่าผมเอาที่ไหนมาเขียนก็ถามมาได้นะครับ เพราะผมมีแหล่งอ้างอิงเสมอ ผมเขียนจากการเรียนรู้เพราะสนใจและเอามาทดลองจนพอเข้าใจอยู่บ้างครับ

ข้อความจากอาจารย์ใหม่

อันนี้เห็นด้วย 1000% ครับ

หลังจากเรียนรู้พื้นฐานต่างๆจากหลายๆแหล่ง ซึ่งอาจตรงกัน คล้ายกัน หรือต่างกันโดยสิ้นเชิง เราต้องค้นหาเองว่าวิธีใดที่เหมาะสมกับตัวเรา แล้วเลือกวิธีนั้นๆอย่างมีเหตุผล คนเราเกิดมาแตกต่าง มือใหญ่-เล็กไม่เท่ากัน นิ้วยาว-สั้น กล้ามเนื้อ ไขมัน น้ำหนัก ส่วนสูง ไม่เท่ากันสักอย่าง แล้วเราจะใช้วีธีเดียวกันเป๊ะ!!!!! ได้อย่างไร

[วรกฤษ]

วันนี้นึกอยากเขียนขั้นรายการนิดครับ เรื่องความเป็นนักกีฬาใน IPSC ซึ่งพอดีผมได้คุยกับนักกีฬาบางท่าน ก็เลยอยากจะให้นักกีฬาใหม่และกลางเก่าใหม่ทราบ เชื่อว่าน่าจะมีประโยชน์บ้างถ้าทำความเข้าใจ ผมจะเขียนโดยทั่วไปโดยไม่เจาะจงนะครับขอย้ำไว้ก่อน เผื่อมีคนคิดคนละแบบจะเข้าใจผมผิด
กีฬา IPSC นั้นเป็นกีฬาที่พัฒนาเทคนิกการยิงมาตลอดเพื่อให้นักกีฬาเก่งขึ้นเรื่อยๆ ดังนั้นจะสังเกตุว่าจะมีมือใหม่ๆขึ้นมาเป็นแชมป์อยู่ตลอดเวลาแล้วแต่ยุคแล้วแต่สมัยดั่งคำที่ว่า
คลื่นลูกหลังไล่ลูกแรก แชมป์มีไว้ให้โค่น สถิติมีไว้ให้ทำลาย ในทุกประเภทของกีฬา
เราเก่งในวันนี้แต่ว่าจะมีคนอื่นที่เก่งกว่าเราในวันหน้า เราโค่นคนเก่ามา คนใหม่ก็จะโค่นเรา ดั่งคำพระที่ว่าไม่มีอะไรยั่งยืน ดังนั้นกีฬาทุกประเภทจึงเปลี่ยนแปลงไปทางที่เร็วขึ้น เก่งขึ้น อยู่เสมอ

ผมอยากให้นักกีฬาแต่ละรุ่นต้องหัดทำใจก่อนเข้าไปเล่นกีฬาทุกประเภท ผมมีตัวอย่างหนึ่งซึ่งอาจจะถูกหรือผิดก็ได้แต่นี่ป็นความเห็นส่วนตัวของผมเองนะครับ ผมต้องขอนุญาตบุคคลที่ผมจะกล่าวถึงในนี้ แต่ผมยกในทางที่ดีผมเลยถือว่าอนุญาตผมก็แล้วกัน

คุณคเชนทร์ ในความรู้สึกของผม ผมคิดว่าเป็นมือหนึ่งในประเทศไทยใน Division Open(เป็นคนหนึ่งที่ผมนับถือในความสามารถโดยส่วนตัว)ขณะนี้ แต่สังเกตุดูนะครับว่าบางครั้งก็ไม่ชนะที่ 1 ในการแข่งขัน ซึ่งผมบอกน้องๆในทีมเสมอว่า สาเหตุที่เขาไม่ได้ชนะในแมทช์นั้นๆหรือระยะนั้นๆเพราะ เขาอาจจะเบื่อซ้อมเนื่องจากเขาชนะมาบ่อยแล้วยังไม่คิดว่าจะไปแข่งเมืองนอกหรือแมทช์ใหญ่ๆเลยชะลอการซ้อมลงหรือมีปัจจัยอื่นๆ ซึ่งตัวคุณคเชนทร์จะทราบเองว่าเมื่อไหร่ควรจะเริ่มจริงจังอีก แต่ถึงเขาซ้อมเต็มที่แต่บางครั้งก็แพ้ได้เพราะมีเหตุปัจจัยอื่นๆ แต่เขาไม่เคยโกรธเคืองที่แพ้เพราะเขาเข้าใจว่านี่คือกีฬาแพ้ชนะไม่สำคัญตราบที่เขาทำเต็มที่ เขาไม่เคยหาข้อแก้ตัวเขาไม่เคยดูหมิ่นคนที่ชนะเขาเลย ผมไม่ได้นับถือเพราะเขายิงเก่งอย่างเดียวแต่ผมนับถือเพราะความครบของการเป็นนักกีฬา นี่เป็นตัวอย่างหนึ่งที่ควรจะจำเป็นแบบอย่าง

แน่นอนครับทุกคนแข่งกันเต็มที่ในเกมส์แต่แพ้ชนะเป็นผลจากการฝึกซ้อมและความพร้อม ถ้ายิงปืนบ้านเราเป็นเหมือนอเมริกาจะดีมากเพราะสามารถใช้ยังชีพได้เป็นธุรกิจ ถ้าเช่นนั้นผมว่าเราจะมีอีกหลายนักกีฬาที่เป็นสุดยอดในอันดับโลกและจะมีหลายโรงเรียนที่สอนกีฬานี้ให้เจริญรุ่งเรืองกว่านี้ครับ

กีฬาทุกชนิดต้องตั้งเป้าหมายหลักและรอง ว่าเราต้องการทำอย่างไรและเพื่อถึงจุดที่เราต้องการต้องทำยังไงเพื่อไปให้ถึงฝัน อย่าจมกับอดีตว่าเราอย่างงั้นอย่างงี้และจะเป็นอย่างงั้นตลอดไป บางคนอาจจะคิดว่าผมเก่ง ผมปรับคลาสเร็วแล้วผมต้องเป็นอย่างที่คิดเสมอ ผมเตือนวรกฤษเสมอว่า การที่ยิง IPSC 1 ปีแล้วขึ้นมาได้ระดับนี้ อย่าคิดว่าสถิตินี้จะเป็นอย่างงี้ตลอดไปเพราะมีอีกหลายคนที่ผมว่าจะมาเร็วแน่เช่น เจ้าลิงกังส์ เป็นต้นอยู่ที่ความอยาก(อีกแล้ว)ของแต่ละคน ถ้าเราแพ้เขาเราก็ต้องพยายามให้มากขึ้น จัดระบบการซ้อมให้ดีขึ้น หาคนมาช่วยแนะนำ ส่วนมือที่ต่ำกว่าก็สามารถถกข้อมูลได้กับมือที่สูงกว่าเพราะความรู้สามารถขวนขวายหาได้ในโลกยุกนี้

ในกีฬา IPSC เขากำหนดกติกาว่าจะต้องมีมือระดับ GM หรือ M อย่างน้อยกี่ท่านถึงจะมีการปรับคลาสได้และปรับได้กี่ตำแหน่ง เพื่อว่าถ้านักกีฬามือสูงๆท่านใดท่านหนึ่งยิงไม่ดีในวันนั้นก็จะมีคนที่ยิงดีอยู่ด้วยในแมทช์นั้นและถ้าท่านทำ%ได้ตามที่กำหนดก็ปรับคลาสได้ตามกำสมาคมที่รับรองซึ่งจะประกาศเป็นทางการ ผมได้ยินบ่อยๆว่าคนนั้นปรับได้คลาสโน้นคลาสนี้เพราะฟลุ๊กหรือไม่ใช่เก่งแท้จริงในการแข่งวันนั้น ซึ่งผมว่านั่นเป็นความคิดที่อคติยึดติดกับตัวเองครับเพราะเมื่อมีนักกีฬาระดับหัวแถวมาแข่งเท่าจำนวนที่สมาคมกำหนดและสมาคมรับรอง เมื่อนักกีฬาท่านนั้นทำได้ผมถือว่าเขาได้ทั้งศักดิ์และสิทธิในการครองตำแหน่งนั้นๆโดยสมบูรณ์ครับ เป็น B A M GM เต็มขั้นไม่มีเทียม ไม่มีฟลุ๊กเพราะถ้าเราถือว่าเขาได้มาเพราะฟลุ๊กก็หมายถึงว่าผู้ที่ลงแข่งมาในแมทช์นั้นที่แพ้เขาเป็นคนที่ได้มาอย่างไม่ถูกต้อง เพราะเราแพ้โดยผลที่ประกาศออกมาโดยการรับรองของสมาคมครับ ผมและนักกีฬาอีกหลายๆท่านไม่เคยอายเลยยามที่แพ้มือใหม่ๆ แถมเรายังแสดงความยินดีด้วยที่เขาทำได้ครับ ถ้านักกีฬาทุกท่านทำใจงี้ตั้งแต่เริ่มผมเชื่อว่า IPSC บ้านเราจะต้องเก่งขึ้นเรื่อยๆและจะมีสถิติใหม่ดีๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆครับ

ผมอยากให้นักกีฬาใหม่ทุกท่านเข้าใจในสิ่งนี้ก่อนที่จะเข้าร่วมกีฬาทุกชนิดครับ หลักคิดที่ผมอยากแนะนำครับ
1. ตั้งเป้าหมายหลักและรองในแต่ละช่วงเวลา
2. กำหนดทิศทางตัวเองให้ดีและฝึกซ้อมให้เป้นระบบ
3. หัดทำให้ถูกต้องถ้าไม่รู้หาผู้รู้ที่จะแนะนำได้
4. กล้าถามอย่าอายครับ
5. อย่าคิดว่าเราเป็นที่1 ต้องหมั่นฝึกซ้อมและทบทวน
6. ไปสนามซ้อมทุกครั้งกำหนดสิ่งที่อยากซ้อมให้ชัดเจน กำหนดกระสุนที่จะใช้ให้ชัดๆ
7. กระสุนทุกนัดที่ยิงออกไป ต้องได้ประโยชน์ไม่ใช่เพื่อความมันส์เท่านั้น
8. การซ้อมทำให้เราเก่งหรือไม่เก่งก็ได้ครับ แต่การซ้อมทำให้เรายั่งยืนในสิ่งที่ซ้อม ซ้อมถูกก็จะถูก ซ้อมผิดก็จะผิดครับ
9. เปิดใจกว้างๆเพื่อรับสิ่งใหม่ๆ อย่ายึดติดกับสิ่งที่เราคิดครับ รับมาแล้วเอามาลองดูดีเก็บไว้ ไม่ดีก็ไม่ผิดเพียงแต่ไม่เหมาะกะเราเท่านั้น

ขอให้ทุกท่านเริ่มต้นและพัฒนาทั้งฝีมือและจิตใจด้วยความถูกต้องนะครับ

[วรกฤษ]

มีเวลาอยู่หน่อยผมเอาวิธีการฝึกซ้อมอีกอย่างมาให้ไปตั้งเพื่อซ้อมมือนะครับ
เป้า2ตัวมีเพลท 8 นิ้วไว้ตรงกลางห่างกันประมาณ 1 ฟุตนะครับ ยืนยิงห่างจากเป้าประมาณ 10 เมตร
ยิงเป้า2นัด เพลท 1 นัดและเป้าอีก 2 นัด
สิ่งที่ได้จากการฝึกแบบนี้คือ การยิงเป้าใหญ่แล้วเปลี่ยนมาเป้าเล็กแล้วกลับไปเป้าใหญ่ ฝึกในการวาดปืนจากใหญ่ไปเล็กและไปใหญ่ ถ้ายิงถูกหลักวาดจากใหญ่ไปเล็กจะช้านิดหนึ่งพอเล็กไปใหญ่จะเร็วขึ้นอีกหน่อย
ข้อควรจำและทำครับ เวลาไปซ้อมให้พยายามยิงให้ได้โซน A ครับอย่ายิงเอามันส์ เพราะถ้าเราซ้อมเร็วไม่ได้โซนเวลาไปแข่งจะยิ่งไม่ได้ใหญ่เลย
วิธีทำคือ ยิงชุดแรกช้าๆก่อนยิงให้สมบูรณ์แบบทุกอย่างคือ ปืนเข้าแนวโซน A ลั่นไกทุกนัดให้เห็นศูนย์หรือด๊อท วาดเป้าไปโดยให้ตานำศูนย์หรือด๊อทก่อนหลักคือ เป้า ศูนย์ ลั่นไก ทำทุกอย่างให้ถูกต้อง พอจบชุดแรก เริ่มยิงชุดที่สองก็ยิงให้เร็วขึ้นอีกนิด ชุดต่อๆไปก็เร็วขึ้นเรื่อยๆ พอเริ่มจะผิดหรือไม่ดีให้ถอยความเร็วลงมาที่สุดท้ายที่ทำได้สัก 2-3 ชุดถ้าดีหมดนั่นเป็นเวลาที่เราควรนำมาใช้ในการแข่งเพราะนั่นคือ Par Time ของเราครับ ซ้อมบ่อยๆบันทึกเวลาไว้แล้วนานกลับมาทำใหม่เปรียบเทียบถึงความเปลี่ยนแปลงว่าดีขึ้นหรือแย่ลง ถ้าแย่ลงตรงไหนที่แย่ วาดเป้าหรือลั่นไก ถ้าวาดเป้ามันเกิดตอนไหนจากใหญ่ไปเล็กหรือเล็กไปใหญ่ ถ้ารู้เราก็ฝึกตรงที่แย่จนมันดีขึ้น แก้ปัญหาไปทีละอย่างแล้วจับมารวมกันอีกที

โดยส่วนตัวผมชอบซ้อมพื้นฐานมากกว่าจัดสเตจยิง เพราะจัดสเตจยิงเปลืองมากแถมเรียนไม่ค่อยได้มาก ยุ่งยากวุ่นวายเสียเวลาจัด แต่พอยิงเบสิกไประดับหนึ่งผมจะจัดสเตจที่ซ้อมเบสิกมาๆรวมกันเพื่อทดสอบดู นี่เป็นสิ่งที่ผมทำกับทีม Phoenix ทุกคนซ้อมเบสิกให้ดีและประมาณ1เดือนจัดสเตจซ้อมกันเพื่อดูว่าทำได้แค่ไหน ไม่ได้ก็ซ่อมกันเป็นเรื่องๆไปเพราะพวกผมงบน้อย ต้องซ้อมอย่างประหยัดครับ เรื่องนี้ผมไม่แน่ใจว่าถูกหรือผิดหรือเหมาะหรือไม่กับคนอื่นก็ลองพิจารณาความพร้อมของตนเองก้แล้วกันครับ ถ้าพร้อมมากอาจจะจัดอาทิตย์ละครั้งก็ไม่ผิดครับ

ผมยกตัวอย่างให้ดูเช่น
1.รอบนี้เราซ้อมนั่งและวางปืนบนโต๊ะ โหลดแล้วยิง
2.วาดเป้าใกล้ กลาง ไกล
สมมุติไว้แค่ 2 อย่างสเตจที่จัดก็จะมุ่งมาที่ 2 เรื่องนี้คือ ท่าเริ่มต้น นั่งบนเก้าอี้หลังพิง ส่วนวาดเป้าก็จะให้วาดแค่ 2 โซนๆละ3เป้า ถ้ามีซ้อมท่าย่อเข่ายิงก็จะจัดยืนยิง 1 โซนย่อเข่ายิง 1 โซนเป็นต้น

ผมสมมุติให้ดูเพื่อคนที่จะนำไปซ้อมยังนึกไม่ออกว่าจะทำอย่างไงดี แต่ถ้ามีวิธีอื่นอยู่แล้วก็ไม่ต้องสนใจหัวข้อนี้ครับ แล้วเจอกันตอนต่อไปครับ


วันนี้มาเขียนอีกรูปแบบหนึ่งของการซ้อมที่นักกีฬา IPSC ชอบวางกันบ่อยๆนะครับ
เป้า 3 ตัววางตัวที่ 1 ที่ระยะ 6 เมตร ตัวที่ 2 ประมาณ 10 เมตรและตัวที่ 3 ประมาณ 15 เมตร จะวางในรูปแบบไหนก็ได้เช่นเรียงกันลงไปหรือวาง6,15,10 ก็ได้นะครับตามสะดวก สิ่งที่ต้องการเรียนจากเป้าในลักษณะนี้คือความเร็วในการยิงที่ควรจะแตกต่างกันเช่น ใกล้เร็ว ไกลช้า นักกีฬาใหม่ส่วนใหญ่จะยิงในจังหวะที่เท่ากันซึ่งผิดครับ อีกอย่างทีทำได้จากวิธีการฝึกนี้เช่น ก้าวไปข้างหน้าหรือทิศใดก็ได้แล้วค่อยยิงหรือปืนไม่โหลด เป็นต้น นึกอะไรที่เราเจอในสนามแข่งออกก็ฝึกไปเลยครับ มือเดียวถนัด มือเดียวไม่ถนัด หรือปิดตัวประกันเพิ่มก็ได้ ทำบ่อยๆเดี๋ยวเก่งเองครับ 
สังเกตุไหมว่าทำไมส่วนใหญ่ถึงซ้อมกัน 3 เป้าบ่อยๆคำตอบคือ
1. 3เป้านั้นสามารถทำให้เรามีการปรับเปลี่ยนจังหวะการยิงของเราครบคือ เร็ว กลางและช้า หรือกลาง ช้าแล้วเร็ว นี่เป็นประโยชน์ข้อแรก
2. ในการแข่ง IPSC นั้นในแต่ละโซนปรกติจะยิงเป้ากระดาษไม่เกิน 3 เป้าแต่จะมีเหล็กและหรืออื่นๆเข้ามาแซม แต่โดยมากจะเป็น 3 เป้ากระดาษครับ

มีอีกวิธีที่ผมอยากให้ทำทุกครั้งที่ไปสนามมันจะเปลืองกระสุนมากหน่อย แต่มันจะสอนคุณในการยืน มองศูนย์ ลั่นไก โดยเฉพาะนิ้วที่เกล็งและอื่นๆ ฝรั่งเรียกวิธีการนี้ว่า Triple Six Drill วิธีคือ
เป้า 1 ตัวที่ระยะ 6 เมตร หลังสัญญาณยิงให้เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้ 6 นัดที่เป้าเดียวสิ่งที่ต้องการคือทุกนัดต้องอยู่ในโซน A เท่านั้น นี่คือระยะแรก
เป้า 1 ตัวที่ระยะ 10-11 เมตรยิงเหมือนชุดแรกแต่ต่างกันที่ระยะ
เป้า 1 ตัวที่ระยะ 15 เมตรยิงเหมือนกันอีก
ผมดัดแปลงนิดหนึ่งเพราะฝรั่งจะทำกันที่ 6-15-25 เมตรเลย เมื่อไหร่ที่เก่งขึ้นก็พัฒนากันเองตามสบายครับ บอกได้เลยว่าไม่ง่ายที่จะยิงให้อยู่ใน A ทั้งหมด 18 นัดครับ
ถ้าเป็นไปได้อยากให้สังเกตุเวลายิงว่าเกิดอะไรขึ้นกับศูนย์ปืนเช่น ศูนย์ขึ้นลงเอียงหรือไม่ กลับสู่ตำแหน่งเดิมหรือเปล่า เราเห็นศูนย์ในการยิงทุกนัดไหม เรายืนดีหรือไม่ เราเดินไกเป็นอย่างไรเป็นต้น ลองดูครับวิธีนี้สอนเราได้มากๆเลย เคล็ดของการยิงวิธีการนี้คืออย่าเกร็งเป็นอันขาด ถ้าคุณเกล็งกล้ามเมื่อไหร่นิ้วคุณจะไม่รักดีคือไม่ฟังคำสั่งครับ
บทต่อไปเราจะไปฝึกยิงหลังที่กำบัง(ฉาก)และหรืออื่นๆแล้ว เพราะรูปแบบการฝึกผมเชื่อว่าคงจะจินตนาการขึ้นมาได้เองนะครับ...แล้วพบกันในบทใหม่ครับ

[วรกฤษ]

คำถาม

ผมเพิ่งเข้ามาติดตามได้ไม่นานครับ ไม่แน่ใจว่าคำถามของผมจะมีคำตอบอยู่แล้วหรือไม่ เพราะผมยังหาไม่เจอ แต่ที่ติดตามอ่านการเริ่มต้น การยิง IPSC จากพี่ "นกไฟ" มีข้อสงสัยอยู่นิดหน่อย รบกวนพี่นกไฟช่วยขยาย นิดหนึ่ง เกี่ยวกับ คลาสต่างๆ 
 ที่พี่นกไฟเอ่ยถึงบ่อยๆ ความหมายของแต่ละคลาส และการที่จะได้มา การเลื่อนคลาส ต่างๆเหล่านี้ เพื่อที่ผมจะได้อ่านบทความของพี่นกไฟได้เข้าใจมากยิ่งขึ้น
ขอบคุณครับ


คำตอบ


http://www.thpsa.com/PHP-Nuke/html/modules.php?name=Content&pa=showpage&pid=7

 ]http://www.thpsa.com/PHP-Nuke/html/index.php

Classification
หลักเกณฑ์การปรับ Class ของนักกีฬา

นักกีฬาที่ไม่เคยเข้าแข่งระบบ IPSC เมื่อมีความประสงค์จะลงทำการแข่งขัน สามารถสมัครได้ใน Class U เมื่อทำการแข่งขันครั้งนั้นแล้ว นักกีฬาทำการยิงได้เปอร์เซ็นต์เท่าใดจากผลการตัดสิน Overall Standing ก็จะนำไปเที่ยบกับเปอร์เซ็นต์ที่ใช้ในการแบ่ง Class หากเปอร์เซ็นต์ไปอยู่ใน Class ใด ก็จะได้รับการจัดชั้นให้อยู่ Class นั้น ในการแข่งขันคราวต่อไป. หลังจากนี้ ถ้านักกีฬาคนดังกล่าวไปยิงใน Division อื่นที่ยังไม่เคยยิง ก็จะต้องลงใน Class U อีกครั้ง และปรับคลาสตามระบบที่กล่าวไว้ข้างบน.
 
นักกีฬาที่มี Class อยู่แล้ว

จะได้รับการปรับ Class 2 วิธี คือ เมื่อนักกีฬาทำการแข่งขันใน Match ที่จัดโดยสมาคมฯ หรือชมรมที่เป็นสมาชิก สมาคมฯ แล้วติดอันดับ 1-2 ใน Class ของตัวเอง สมาคมฯจะนำผลการยิงของแต่ละคนมาตรวจสอบว่าได้ เปอร์เซ็นต์จาก Overall Standing เท่าใด หากนักกีฬาผู้นั้นได้เปอร์เซ็นต์อยู่ใน Class เดิมก็จะไม่มีการปรับ Class แต่หากได้เปอร์เซ็นต์สูงกว่า Class เดิม ก็จะได้รับการปรับ Class ให้ไปอยู่ใน Class ที่สูงกว่า 1 ขั้น ยกเว้น Match Level III ได้เปอร์เซ็นต์เท่าไหร่ก็จะได้รับการปรับการปรับให้ไปอยู่ใน Class นั้น ๆ
เมื่อนักกีฬาทำการแข่งขันใน Match ที่จัดโดยสมาคมฯ หรือ ชมรมฯ อื่น ๆ ที่สมาคมฯรับรอง และในการแข่งขันมีนักกีฬา Grand Master ใน Open, Standard Division อย่างน้อย 3 คน หรือ Master ใน Production Division อย่างน้อย 2 คน ใช้กระสุนอย่างน้อย 120 นัด และมีการตรวจวัดค่าความเร็วกระสุน (Major/Minor) สมาคมฯจะขอผลการแข่งขันครั้งนั้น ๆ มาทำการปรับ Class โดยใช้วิธีเช่นเดียวกับที่กล่าวมาแล้วข้างบน
 
การขอลด CLASS ของตัวเอง

นักกีฬาที่มีความประสงค์จะขอลด Class ของตัวเอง สามารถร้องขอต่อสมาคมฯ เพื่อพิจารณา ลด Class ได้ โดยต้องมีเงื่อนไข ดังนี้  ทำการแข่งขันแล้วผลการแข่งขันจาก Overall Standing ได้ต่ำกว่า Class ของตัวเองอยู่ อย่างน้อย 2 Match ติดต่อกัน โดย 1 ใน 2 Match นั้นจะต้องจัดโดยสมาคมฯ และ อีก 1 Match เป็น Match ที่สมาคมฯ นำมาใช้ปรับ Class ด้วย
ได้รับการรับรองจากนักกีฬาใน Class ที่ตัวเองจะขอลดลงไป ว่าเห็นสมควรให้นักกีฬาผู้นั้นลด Class ลงมาทำการแข่งขันได้อย่างน้อย 6 ท่าน โดยทำเป็นลายลักษณ์อักษร เซ็นต์ชื่อของนักกีฬาที่รับรองนั้น ๆ
 
เปอร์เซ็นต์ที่ใช้ในการแบ่ง Class เริ่มใช้ตั้งแต่การแข่งขันปี 2001 เป็นต้นไป

สำหรับ Open และ Standard Division

Grand Master 95-100%
Master Class 85-94.9%
Class A 75-84.9%
Class B 60-74.9%
Class C 0-59.9%

สำหรับ Production Division (เริ่มปี 2005 – หลังจาก Match Thailand IPSC Standard Championship 2005 – 11-12 June 2005 โดยใช้ Match Result จาก Match ดังกล่าวมาเริ่มจัดคลาส)

Master Class 85-100%
Class A 75-84.9%
Class B 60-74.9%
Class C 0-59.9%


ได้ครับ...ผมจะอธิบายให้ทราบตามที่ถามมาดังนี้
เมื่อคุณเริ่มมาแข่งครั้งแรกคุณจะแข่งในคลาส U คลาส U นั้นหมายถึงสมาคมไม่ทราบฝีมือมาก่อนว่ายิงเก่งแค่ไหน หลังจากแข่งแล้วถ้าคุณทำ%ของคุณได้เท่าไหร่คุณก็จะไปที่คลาสนั้นเลย ส่วน%จะเขียนต่อข้างล่างครับ
ใน Division Open และ Standard จะจัดคลาสเหมือนกันดังนี้
เริ่มด้วย U ซึ่งจะแข่งคลาสนี้ได้ครั้งเดียวในดิวิชั่นนั้น หลังจากนั้นจะเป็น C ถ้า%คุณไม่ถึงคลาสอื่นก็จะอยู่คลาสนี้ไปเรื่อยๆจนกว่าคุณจะได้%ถึงคลาสอื่น
B คุณต้องทำ%ของคุณให้ได้ไม่ต่ำกว่า 60%
A คุณต้องทำได้ไม่ต่ำกว่า 75% รายละเอียดเหมือน B
M คุณต้องได้ไม่ต่ำกว่า 85%
GM คุณต้องได้ไม่ต่ำกว่า 95% ครับ
หมายเหตุ: ในแต่ละแมทช์ที่แข่งโดยสมาคมรับรองเท่านั้นที่จะได้ปรับคลาสและคุณต้องได้ตำแหน่งที่ 1 และ 2 ในแมทช์นั้นเท่านั้นที่จะได้ปรับคลาส ถ้าคุณได้ที่ 3 ในวันนั้นถึง%คุณถึง คุณก็ยังอยู่คลาสเดิมต่อไปครับ แต่มีแมทช์ที่ยกเว้นซึ่งถือเป็นแมทช์ใหญ่คือตั้งแต่ Level3 ขึ้นไป ถ้าคุณแข่งได้เท่าไหร่คุณก็จะไปตาม%ที่คุณได้ครับ
ในดิวิชั่น Production นั้นสูงสุดมีแค่คลาส M เท่านั้น ที่มีแค่คลาสนี้เนื่องจากดิวิชั่นนี้เพิ่งจะมาเติบโตในช่วงหลังๆนี้เองครับ
ถ้าต้องการรายละเอียดที่มากกว่านี้คุณสามารถไปที่เวปสมาคมได้ครับ www.thpsa.com คุณสามารถหารายละเอียดได้มากกว่านี้ครับ ถ้าอ่านแล้วอยากถามอะไรอีกก็เชิญได้ครับ

พี่นาจาเข้ามาช่วยพอดี ผมเขียนเสร็จแล้วเลยขี้เกียจลบเสียดายเวลาที่เขียน ยังไงก็ขอบคุณครับ ช่วยๆกันนะ

[วรกฤษ]

วันนี้เรามาว่ากันถึงการยิงหลังฉากที่กำบังกันนะครับ แต่เราจะเริ่มที่การยิงจากด้านข้างของฉากทั้งซ้ายและขวากันก่อน
การยืนในการยิงหลังฉาก..ผมเห็นนักกีฬาใหม่ส่วนมากเข้าไปยิงจากหลังฉากที่กำบังนั้นจะยืนกันไม่ค่อยถูกเพราะส่วนใหญ่จะยืนหันข้างให้ฉากเช่นยิงด้านขวาของฉาก เท้าซ้ายจะไปอยู่หน้า เท้าขวาอยู่หลังและหันตัวไปทางขวากัน พอยิงเป้าลึกหน่อยจะหงายตัวมาข้างหลังกัน
การยิงหลังฉากพยายามยึดหลักดังนี้นะครับ..ผมจะยังไม่เขียนเรื่องเข้าไปยิงแต่จะพูดถึงการยืนเท่านั้นครับ

1. อย่ายืนชิดกับฉากมากจนเกินไป
2. พยายามยืนให้ขนานกับฉากครับ เท้าจะเหลื่อมกันนิดหน่อยไม่ใช่ปัญหา แต่พยายามยืนขนานกับฉาก
3. ใช้การถ่ายน้ำหนักเอาในการจะยิง
4. อย่าหงายตัวมาข้างหลัง

การที่เรายืนชิดฉากมากจะทำให้เราถูกจำกัดการเคลื่อนไหวและแนวองศาการยิง ลองง่ายๆว่ายืนชิดกำแพงที่บ้านแล้วพยายามเอียงตัวยิงเป้าที่ไปทางซ้ายมากๆจะยิงยากครับ ยกเว้นคุณสามารถเอาตัวพิงฝาซึ่งนั่นจะเป็นเป้าที่ลึก ยิงจากฝั่งเดียว แต่ถ้าจะไปที่อื่นต่อมันก็ยากอีกเหมือนกันครับ ดังนั้นพยายามอย่ายืนชิดฉากนะครับ ทิ้งระยะนิดหนึ่งจะทำให้เคลื่อนไหวง่ายขึ้น

พยายามยืนขนานกับฉาก จะทำให้การยืนเรามั่นคงกว่าการยืนแบบนักกีฬาใหม่ทำกันและเรายังโยกตัวและเคลื่อนไหวไปอีกทิศทางหนึ่งได้ง่ายด้วยครับ วิธีลองคือยืนอย่างที่นักกีฬาใหม่ทำแล้วลองพยายามเคลื่อนไปทางซ้ายดู กว่าคุณจะบิดตัวถ่ายน้ำหนักกว่าจะออกตัวได้มันช้ากว่ากันมากพอสมควรเลย เพราะการยืนขนานกับฉากคุณถ่ายน้ำหนักมาซ้ายก็ไปได้เลยครับ

การถ่ายน้ำหนักในการยิง การที่คุณยืนขนานกับฉากนั้น คุณใช้การถ่ายน้ำหนักตัวไปบนขาเช่น ถ้าคุณจะยิงเป้าซ้ายของฉากคุณก็จะถ่ายน้ำหนักตัวคุณไปทางขาซ้าย ใช้ขาซ้ายเป็นตัวรับน้ำหนักตัว ทำให้ตัวคุณโยกไปฝั่งซ้าย ถ้าจะมาทางขวาคุณก็แค่ถ่ายน้ำหนักตัวคุณมาไว้ฝั่งขวาเท่านั้น ซึ่งการยืนแบบหันข้างให้ฉากจะเสียเวลามากกว่า

การยิงหลังฉากไม่ควรหงายหลังเพื่อจะล้วงเป้าที่ลึก ส่วนใหญ่นักกีฬาใหม่วิ่งเข้าไปชิดฉาก พอจะยิงเป้าในๆก็จะใช้วิธีหงายหลังเพื่อเอียงตัวเข้าไปยิง ถ้าเป็นแบบนั้นการที่คุณจะคุมปืนก็ยาก ยิงก็ช้า ส่วนใหญ่ยิงๆไปกระสุนจะสูงขึ้นจนข้ามเป้าไปเพราะการยืนไม่ดี วิธีลองไม่ต้องมีฉากยืนยิงแบบปืนสั้นชาวบ้านดูแล้วยิงหลายๆนัด จะพบปัญหาว่ากลุ่มกระสุนจะสูงขึ้นเรื่อยๆและตัวคุณจะหงายหลังมากขึ้นคุมปืนลำบาก ทีนี้ลองใหม่ครับให้ใช้การถ่ายน้ำหนักที่บอกไว้แล้วโถมน้ำหนักตัวไปข้างหน้าเหมือนคุณยืนยิงธรรมดาเพียงแต่นี่คุณยืนด้วยน้ำหนักหลักไปอยู่ขาข้างหนึ่ง น้ำหนักตัวที่โถมไปข้างหน้าจะช่วยให้คุณสู้กับแรงรีคอยล์ของปืนได้ดีกว่าครับ

นี่เป็นหลักคร่าวๆในการยิงที่อยู่หลังฉากยังมีรายละเอียดอย่างอื่นอีกแล้วมีเวลาจะมาเขียนต่อครับ
ถ้ามีคำถามก็เขียนถามไว้เชื่อว่าจะมีคนมาช่วยผมตอบหรือถ้าผมมาเจอก็จะมาตอบให้ครับ



พอดีผมเขียนข้อแนะนำให้นักกีฬาใหม่ไว้ในถามตอบเห็นว่ามีประโยชน์ก็เลยจะเอามาเขียนรวมไว้ที่นี่ด้วยครับ

เวลาที่ท่านยิงไปแล้วในสนามแข่งแล้วเกิดความไม่แน่ใจว่าถูกหรือไม่ นักกีฬาใหม่ส่วนใหญ่จะหยุดและมองไม่ว่าระหว่างยิงหรือยิงนัดสุดท้ายแล้ว นั่นเสียเวลามากเลยถ้าท่านจะยิงแถมอีกหนึ่งนัด ข้อแนะนำของผมคือถ้าไม่แน่ใจอย่าหยุดมองครับ ยิงแถมไปเลยถ้ามีอยู่แล้วและมีอีกนัดก็แค่เสียเวลานิดเดียวแต่ถ้าหยุดมองแล้วค่อยยิงท่านจะเสียเวลามากเลย ดังนั้นจำไว้ครับไม่มั่นใจแถมเดี๋ยวนั้นเลย อย่าหยุดสำรวจ

ข้อต่อไปคือ ดูผลงานตัวเอง ผมเห็นนักกีฬาใหม่หรือกลางเก่าใหม่ เวลาแข่งยิงแล้วชอบดูผลงานว่าถูกหรือไม่ เมื่อยิงแล้วต้องมั่นใจถ้าไม่มั่นใจดูข้อที่เพิ่งอ่านครับ..ยิงแล้วต้องไปเลยอย่าลังเลครับ

เวลายิงจบนักกีฬาใหม่หรือกลางเก่าใหม่ชอบลดปืนลงทันที อย่าครับ..อย่าลดทันที ให้ค้างไว้หรือกวาดเป้าในโซนสุดท้ายอีกครั้ง(Follow Through)ไว้ ถ้ามิสท่านซ้ำได้เลย ดีกว่าลดปืนแล้วมองพอเห็นยกปืนขึ้นใหม่แล้วค่อยยิง ดังนั้นอย่าลดปืนลงทันทีหลังยิงจบ ไม่ต้องห่วงครับตราบเท่าที่ไม่ยิงเวลามันไม่ขึ้น กวาดเป้าอีกสักรอบครับก่อนลดปืน

ถ้าระหว่างยิงเป้าที่มีประกันอยู่ด้วย ถ้าท่านยิงเป้าแรกมี 1 นัดและโดนประกันไปอีก 1 นัดให้รีบยิงที่เป้าอีก 1 นัดทันที(อย่ายิงประกันอีกละครับ  ) เพราะถ้าท่านไม่ยิงอีกนัด1 ท่านจะเสีย 1ประกัน+1มิส แต่ถ้าท่านแถมอีกนัดท่านจะเสียแค่ 1ประกันกับเวลาอีกเล็กน้อยซึ่งคุ้มกว่าทิ้งครับ

คำเตือนสุดท้ายสำหรับวันนี้...นักกีฬาใหม่และกลางใหม่ หลายๆท่านเวลาคุกเข่ายิงหรือนอนยิงแล้วชอบนอนเคลียร์ปืนซึ่งอันตรายมากๆ เคยมีนักกีฬานอนเคลียรืปืนเรียบร้อยแล้วและเอาปืนใส่ซองเท่านั้นแหละครับโดน DQ เลยเหตุเพราะว่านอนใส่ซองนั้นลำกล้องปืนมันหันมาข้างหลังเต้มๆซึ่งเกิน 180 องศาในกฎ ดังนั้นยิงเสร็จแล้วลุกขึ้นยืนให้เรียบร้อยแล้วค่อยเคลียร์ปืนครับ เวลาเคลียร์ปืนให้รักษาสมาธิไว้เพราะขั้นตอนยังไม่จบสิ้นจนกว่าจะใส่ซอง มีเรื่องจริงที่เกิดขึ้นคือนักกีฬาบางท่านยิงจบเคลียร์ปืนแต่ไม่มีสมาธิอยู่กับสิ่งที่ทำ เลยลืมปลดแม็กกาซีน พอดึงสไลด์ลูกปืนดีดออกมา พอลดนกเท่านั้นที่ยิงมาทั้งหมดก็จบลงเพราะปืนลั่นเลย ดังนั้นเวลาเคลียร์ปืนต้องทำให้ครบ สมาธิอย่าหลุดจนกว่าจะจบขั้นตอนคือใส่ซอง

คำเตือนเหล่านี้ทั้งหมดผมหวังว่าจะมีประโยชน์สำหรับนักกีฬาใหม่ทุกท่านนะครับ

[วรกฤษ]

มาเขียนต่อเทคนิกการยิงหลังฉากอีกนิดนะครับ ผมบอกไว้ก่อนว่าสิ่งที่ผมเขียนมาจากความถนัดของตัวเอง ถ้าลองแล้วไม่เหมาะสมหรือไม่ดีก็คิดค้นใหม่ครับ แต่นี่เป็นแนวทางให้คุณได้เริ่มต้นครับ

การเข้าไปยิงหลังฉาก...เมื่อผมต้องการเข้าไปยิงฝั่งขวาของฉาก สิ่งแรกที่จะทำก็คือมองตำแหน่งที่ผมจะเหยียบ เมื่อผมรู้แล้วว่าผมจะเหยียบที่ไหนเมื่อนั้นผมจะเริ่มมองหาเป้าที่จะยิง อย่าสงสัยครับที่ผมเขียนว่ามองหาเป้า ผมนึกมองผ่านฉากเท่านั้นว่าเป้าอยู่ที่ไหน ก่อนถึงตำแหน่งอย่างน้อย 2 ก้าวยิงมือทั้ง 2 ควรกริปปืนเรียบร้อยแล้ว ถ้าจะยิงฝั่งขวาผมจะเอาขาขวาเข้าก่อนเสมอ ถ้ายิงฝั่งซ้ายของฉากผมจะเอาเท้าซ้ายเข้าก่อนครับ ขณะที่ก้าวเท้าแรก(สมมุติขวา)เข้าไปในตำแหน่งที่มองไว้ คุณควรจะดันปืนของคุณไปด้วยเพื่อที่เท้าซ้ายของเราแตะพื้นคุณจะได้สามารถยิงได้ทันที สำหรับมือเจ๋งๆนั้นเขาอาจจะยิงก่อนเท้าซ้ายแตะพื้นด้วยซ้ำครับ นี่เป็นหลักคร่าวๆที่คุณสามารถนำไปฝึกได้ครับ
วิธีฝึก
1. กริปปืนในมือในท่าพร้อมหรือ High ready ก้าวเท้าไปหนึ่งก้าวพร้อมทั้งดันปืนไปที่เป้า(วิธีดันปืนอ่านเอาจากข้างหน้าครับ)แล้วถอยกลับมาใหม่ ทำหลายๆครั้งจนกว่าจะถนัด
2. ทีนี้ก้าวเท้าไปข้างหน้า 1 ก้าวอย่าลืมดันปืนไปด้วยครับ พอเสร็จตรงนี้ก็เอาเท้าซ้ายตามมายืนในท่ายืนยิงปรกติ คุณสามารถเหนี่ยวไกได้ทันที
เคล็ดอยู่ที่ตรงนี้ครับว่า ถ้าคุณเข้าไปยืนแบบปรกติศูนย์ปืนคุณจะถ่ายวูบไปข้างซ้ายทันที(ถ้าก้าวที่2เป็นเท้าซ้าย) ดังนั้นเคล็ดที่ถูกคือ น้ำหนักบนตัวคุณจะต้องอยู่บนเท้าขวาครับ ขาซ้ายแค่เอามาประคองตัวไว้ พอคุณเริ่มยิงแล้วการถ่ายน้ำหนักจะเป็นไปตามธรรมชาติแล้ว ที่สำคัญคือนัดแรกครับ
3. หลังจากเข้าใจวิธีทำแล้ว ทีนี้ก็ลองหลายๆก้าวดูครับ
วิธีการนี้จะทำให้คุณยิงนัดแรกได้เร็วขึ้นครับ

ผมอยากอธิบายอีกเรื่องหนึ่งสำหรับนักกีฬาใหม่ที่ชอบซ้อมแต่การยิง พยายามยิงเร็วๆ แทร๊ปบ้างและอื่นๆ เนื่องจากเข้าใจว่ายิงเร็วแล้วจะชนะ ในความเป็นจริงนั้นมือในระดับคลาสเดียวกันนั้น การยืนยิงในจำนวนเป้าเท่ากันนั้นแพ้ชนะกันนิดเดียวเท่านั้น แต่ที่จะชนะกันมากจริงอยู่ที่การเคลื่อนไหวครับ ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยซ้อมการเคลื่อนไหวกันเท่าไหร่เพราะเหนื่อยและไม่สนุก แต่จริงๆแล้วส่วนนี้ต่างหากที่สามารถชนะกันได้อย่างง่ายๆเลย แค่คุณขยับเท้า 1ก้าวคุณจะสูญเสียเวลาอย่างต่ำที่สุด 0.5 วินาทีหรือมากกว่าครับ ลองนึกว่าถ้าคุณขยับมากกว่าคู่แข่งแค่ 2 ก้าวคุณเสียเวลาไม่ต่ำกว่า 1 วินาทีซึ่งถ้าเทียบกับการยิง 3 เป้าผมเชื่อว่าแพ้ชนะกันน้อยกว่า 1 วินาทีครับ ดังนั้นฝึกมากๆครับเรื่องการเคลื่อนไหว ทุกวันนี้ผมพยายามซ้อมการเคลื่อนไหวมากกว่าการยืนยิงแต่เนื่องจากร่างกายมันไม่ค่อยจะไหวเลยทำเท่าที่ทำได้ แต่ในทีม Phoenix นั้นผมจับพวกหนุ่มๆวิ่งมากๆ ยิงน้อยๆเช่น วาง Box ขึ้นมา 3-4 Box แล้วให้วิ่งไปทีละ Box แต่ให้ยิงนัดเดียวเท่านั้น นานๆถึงจะให้ยิง 2 นัดและนานออกไปอีกถึงจะให้เคลื่อนเข้าไปยิง 3 เป้าเหมือนปรกติ สาเหตุจากงบประมาณและกระสุนที่หายากครับ นี่เป็น 1 ในวิธีที่ผมใช้ส่วนท่านอื่นๆก็จะมีวีธีการของตนเองซึ่งแล้วแต่ประสพการณ์และปัจจัยอื่นๆ

ผมยังนึกไม่ออกว่าอยากเขียนอะไรอีกเลยขอพักช่วงนี้ก่อน แล้วค่อยมาเขียนต่อไปอีกทีครับ

[วรกฤษ]

มาเขียนต่อครับ หลังจากหยุดไปกับเรื่อง งง เสียหลายวัน...   
วันนี้เรามาพูดถึงการเดินยิงไปข้างหน้าบ้างครับ...ในการยิง IP นั้นหลายท่านจะเห็นนักกีฬาบางท่านเดินยิงหรือกึ่งวิ่งกึ่งยิงเพื่อลดเวลาขณะเคลื่อนที่ไปด้วย เช่นมีเป้าหรือ Popper อยู่ในช่วงที่เรากำลังเคลื่อนตัวไปอีกโซนยิงหนึ่ง แทนที่จะวิ่งเข้าไปหยุดแล้วค่อยยิง บางท่านจะยิงไปด้วยในระหว่างที่เคลื่อนไหวไปข้างหน้า เพื่อประหยัดเวลาหรือใช้เวลาให้น้อยที่สุด การที่จะทำแบบนั้นได้คุณต้องอ่านตรงกระทู้ช่วงนี้ครับ...   
การที่จะเดินยิงนั้นต้องเข้าใจเทคนิกพื้นฐาน 4 ข้อในการเดินยิงก่อนเพราะถ้าไม่เข้าใจหรือยิงไม่ถูกหลัก ตำแหน่งที่กระสุนตกส่วนใหญ่จะไปลงพื้นข้างล่างเสียหมดครับ หลักใหญ่ๆของการเดินยิงนั้นมีดังนี้ครับ
1. หดแขนเข้ามามากกว่าท่ายิงปรกติเล็กน้อย
2. ย่อเข่าลงในระหว่างเดิน
3. เวลาเดินไปข้างหน้าให้ใช้ส้นเท้าลงก่อน จากส้นเท้าถึงปลายเท้าให้ลงอย่างนิ่มนวล และเดินให้แนวเท้าตรงกัน (Marine Walk)
4. ข้อสำคัญคือ ยิงขณะที่เท้าข้างหนึ่งกำลังลอยอยู่ในอากาศครับ อย่ายิงในจังหวะเท้ากำลังลงแตะพื้น ตรงนี้สำคัญครับอย่าลืม..ยิงในจังหวะที่เท้าข้างหนึ่งลอยอยู่ในอากาศ

หลักการคร่าวๆมีเท่านี้เดี๋ยวมีเวลาเราจะมาดูในรายละเอียดอีกทีครับ


ผมมาเขียนแจกแจงรายละเอียดของการเดินยิงต่อนะครับ
การที่เราเดินอยู่นั้นถ้าเรายืดแขนปรกติจะทำให้ปืนมันเคลื่อนไหวขึ้นลงมากครับ เหมือนกับเราถือไม้ยาวๆเดินมันจะขยับมากกว่าถือไม้สั้นๆครับ ดังนั้นการหดแขนเราเข้ามาหน่อยจะช่วยจุดนี้ได้ดีครับ
ส่วนการย่อเข่าลงจะทำให้การเดินเรานุ่มนวลขึ้นประกอบกับการที่เราใช้ส้นเท้าลงเบาๆแล้วค่อยๆวางเท้าลงจะทำให้ศูนย์ปืนนิ่งขึ้นครับ ลองถือปืนแล้วเดินเต็มเท้าตรงๆดูจะเห็นมันแกว่งไปมาโดยเฉพาะคนที่ยิงโอเพ่น ด๊อทจะวิ่งไปทั่วเลย ดังนั้นควรจะย่อเข่าและเดินลงด้วยส้นเท้าเบา
ส่วนการที่เราเดินให้ปลายเท้าตรงอย่าง Marine Walk นั้นจะทำให้ศูนย์อยู่ในแนวตรงครับไม่บิดซ้ายขวามากนักครับ เพราะเวลาเราเดินเราจะย่างไปจนสุดปลายเท้านั่นเท่ากับว่าเราเดินฉีกไปด้านข้างนิดหนึ่ง พอเดินอีกข้างเราก็จะขยับไปอีกทาง ดังนั้นการเดินยิงที่ดีคือเดินให้ปลายเท้าตรงๆครับ ลองดูครับว่าเดินปลายเท้าอ้าออกและปลายเท้าตรงจะต่างกันอย่างไง
จุดสำคัญมากคือยิงระหว่างเท้าข้างหนึ่งลอยในอากาศ เพราะจังหวะที่เรายิงนั้นจะเหมือนกับเรายืนยิงด้วยเท้าข้างเดียวแต่เมื่อไหร่ที่เท้าอีกข้างแตะพื้นมันจะทำให้ศูนย์กระตุกลงต่ำ ไม่ว่าเราพยายามวางเท้าให้เบามันก็ยังกระตุกอยู่ดี ดังนั้นจังหวะการเหนี่ยวไกอยู่ที่ พอเท้าข้างหนึ่งยกขึ้นกำลังย่างไปข้างหน้าในอากาศนั่นคือจังหวะการยิงครับ พอเท้าที่ย่างนั้นแตะพื้นจังหวะนี้อย่ายิงจนกว่าเท้าอีกข้างลอยขึ้นมาแทนครับ เวลาถมเถครับที่จะยิงในจังหวะที่กำหนด ไม่ต้องยกเท้าสูง ยกเท้าธรรมดาหรือวิ่งนิดๆก็ยังยิงทันครับ ลองฝึกดูครับ มันมีประโยชน์ช่วยในการตัดเวลาลงได้ครับ ถ้าคุณฝึกจนชำนาญครับ

ไว้เจอกันในบทต่อไปเกี่ยวกับการยิงสวิงต่อครับ ส่วนที่เขียนมานั้นถ้าสงสัยก็ถามเข้ามาได้ครับ

[วรกฤษ]

คำถาม

คุณ Phoenix  ครับ......กำลังจะไปยืนขอ ป.3 .....เพื่อซื้อกระบอกใหม่...ตั้งใจว่าจะเอาไว้เริ่มเล่น IPSC....โดยเฉพาะ.......เอา production division ก็พอครับ......รบกวนขอคำแนะนำเรื่องปืน...ซักสองถึงถามกระบอก...เพื่อประกอบการตัดสินใจ......ขอบคุณมากครับ


คำตอบ

เพื่อนๆนักกีฬา IPSC ตอบคุณแล้วคือ CZ SP-01 ทีนี้กระบอกที่ 2 คือ Glock 17.........ปืนทั้ง 2 แบบ นี้นักกีฬา IPSC ใช้กันเกิน 90% ขึ้นไป แต่นักกีฬาใหม่ส่วนใหญ่จะซื้อ CZ ครับ...ถ้ามี 1 ใน 2 กระบอกนี้อยู่แล้วก็เอามาใช้ได้เลยครับ


คำถาม

สำหรับ SP-01 Shadow ..... มีร้านไหนสั่งเข้ามาบ้างครับ.....แล้วราคาแตกต่างจากตัวธรรมดา มากน้อยแค่ไหน......รบกวนพี่ๆด้วยครับ
ขอบคุณมากครับ


คำตอบ

ต้องขอโทษนะครับที่ผมเองก็ไม่ทราบ...แต่คิดว่าเดี๋ยวคงมีเพื่อนๆที่ยิงไอพีมาตอบให้ครับ ถ้ายังไม่มีเดี๋ยวผมจะพยายามหาคำตอบมาให้ครับ....   

ขอทำความเข้าใจอีกครั้งนะครับว่า......บทความนี้ไม่ได้ต้องการโคลนคุณให้เหมือนสิ่งที่ผมทำและเขียน อีกทั้งไม่ใช่สูตรสำเร็จที่จะทำให้คุณเก่ง...เก่งไม่เก่งอยู่ที่ตัวคุณเองครับ บทความนี้เป็นเพียงพื้นฐานที่จะให้คุณมีแนวทางในการเริ่มต้นฝึกด้วยตนเองก่อนที่คุณจะพบคนที่จะสอนคุณนะครับ....