กฤษฎาปาฏิหารย์ "กรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์"

[แจ็ค]

..... ผมมีครอบครัวอยู่ที่ จ. พะเยา ส่วนพ่อตานั้นรับราชการครู  แต่มีภูมิลำเนาอยู่ที่ อ. ลำดวน จ. สุรินทร์  กระผมเป็นเขยคนโต  และมีทั้งหมด 4 เขย ในบรรดาเขย 4 คนนี้  จะมีผมกับเขย 3 อยู่ใกล้กันแต่คนละอำเภอเท่านั้น  และสนิทกัน ส่วนเขย 2 นั้นอยู่ เชียงใหม่ เขยเล็กแต่อายุใกล้เคียงกันนั้น อยู่ที่อ่างศิลา จ. ชลบุรี  .....
..... เมื่อประมาณปี 45 ครอบครัวเราได้เดินทางไปเยียมญาติที่ จ. สุรินทร์  โดยมีผู้ร่วมเดินทางทั้งหมด 10 คน ด้วยรถตู้สำหรับเช่ารวมคนขับด้วยก็ 11 คนพอดี  ประกอบด้วย ครอบครัวผม 4 คน ครอบครัวคู่เขยอีก 4 คน ซึ่งคู่เขยกับภรรยาเขานั้นรับราชการครูทั้งคู่  แล้วก็พ่อตา แม่ยาย การเดินทางไม่มีปัญหาปลอดภัยและราบรื่นดีมาก  ถึง อ. ลำดวนประมาณ 4 - 5 โมงเย็น ก็ทำอาหารทานกัน  ผมและคู่เขยก็ตั้งวงกันเป็นธรรมดากับญาติที่สุรินทร์ที่เป็นครูอีก 2 ท่าน เป็นบ้านไทยโบราณใต้ถุนสูง มียุ้งข้าวเก่าแก่อยู่ถัดไปแต่ก็อยู่ใกล้ในบริเวณเดียวกัน  รอบบริเวณก็เป็นต้นหมากและมีบ้านญาติอยู่ใกล้ ๆ อีก 2 - 3 หลัง  ประมาณ 4 - 5 ทุ่ม หลานซึ่งเป็นลูกของคู่เขยที่มาด้วยกันคนเล็กที่เป็นผู้หญิง อายุประมาณ 2 ขวบ ซึ่งสนิทและใกล้ชิดกับกระผมมาก  ก็ตื่นจากการหลับแล้วร้องไห้อย่างชนิดที่เรียกว่าวงเหล้าแตกเลยละครับ  ไม่ลืมหูลืมตา ใครจะเรียกชื่ออย่างไรก็ไม่ฟัง  จนปากเขียว  ร้องงอเลย  อุ้มอยู่กับอกแทบไม่อยู่จะดิ้นหงายหลังตลอดเวลา  เด็กที่ร้องนี้ถือว่าโตแล้วนะครับผม  เดินได้ วิ่งเล่นได้ พูดจากกันรู้เรื่องหมด  แต่แปลกตอนร้องนี้เหมือนพูดกันไม่รู้เรื่องเลย  เล่นเอาญาติบ้านข้างเคียงมาดูกันเต็มบ้านไปหมด  แล้วก็มีญาติที่เป็นครูออกไปซื้อมหาหิงค์มาทาท้อง  ตามทฤษฎีความเชื่อว่าเด็กปวดท้อง   ก่อนจะมาถึงขั้นตอนนี้ไม่ต้องห่วงครับ  แม่ยายผมทำพิธีพร้อมตามความเชื่อของแก  ทั้งจุดธูปเทียนบอกบรรพบุรุษ  เอาข้าวสุกข้าวสารมาหว่าน เอาไม้กวาดมาฟาด มากวาดไปทั่วบ้านเด็กก็ยังไม่ร้อง  จนแม่เด็กทำท่าจะตายแทนอยู่แล้วครับผม  ช่วงนี้ผมก็ยังคงนั่งในวงอยู่ใต้ถุนบ้านกับญาติที่เป็นครูอยู่สุรินทร์  ส่วนคู่เขยนั้นก็ไปวุ่นวายอยู่บนบ้านกับลูกเขาบนบ้าน  จนเวลาผ่านไปสักพักภรรยาผมคงทนไม่ไหวก็ตะโกนลงมาว่า "เธอ ทำอะไรสักอย่างซิ  มาดูซิหลานปากเขียวหมดแล้ว" ..... เท่านั้นและครับทำให้กระผมต้องลุกจากวงแล้วไปยืนที่บรรไดบ้านพร้อมทั้งบอกให้แฟนผมหยิบธูปมาให้ ....... ขอหยุดดื่มน้ำก่อนนะครับผม ...... แป๊บเดียว ....

[แจ็ค]

..... ต่อครับผม ..... หลังจากรับธูปมาได้ผมก็จุดทั้งหมดไม่ทราบว่ากี่ดอก  แต่ทราบว่ามากเกิน 10 แน่นอน ระหว่างที่จุดนั้นก็มีเสียงหัวเราะของญาติที่เป็นครูคนสุรินทร์  ตลกในสิ่งที่ผมทำ  เมื่อจุดธูปติดดีแล้วผมก็ถือเดินตรงไปยังยุ้งข้าว  ยุ้งข้าวขนาดประมาณ 4 * 6 เมตร ใต้ถุนยกพื้นขึ้นมาประมาณ 1 เมตร มืด มีเพียงแสงสลัว ๆ แล้วกระผมก็พูดเสียงดังตามที่คิดเท่านั้นไม่ได้เคยทำหรือเป็นเจ้าพิธีอะไรที่ไหนมาก่อน ทำเพราะว่าหลานคนนี้สนิทและใกล้ชิดกับผม  " ตั้งนะโม 3 จบ แล้วก็อาราธนาพระคาถาของพระองค์ท่าน เสร็จแล้วก็กล่าวขอท่านว่า " ตอนนี้ลูกได้เดินทางมาเยี่ยมญาติที่ จ. สุรินทร์  แล้วประสบปัญหาหลานร้องไห้ไม่หยุดโดยไม่ทราบสาเหตุ  จนพวกลูกนี้จนปัญญาแล้วต้องขอพึ่งพระองค์ท่าน  เพราะท่านเป็นหมอ ท่านเป็นหมอพร ท่านต้องรู้ ท่านต้องรักษาได้  ขอให้หลานเงียบ และหลับ พรุ่งนี้ลูกจะเดินทางไปนมัสการท่านที่สัตหีบ  ไปถึงเวลาไหนจะเข้าไปนมัสการเวลานั้น "  กล่าวเสร็จผมก็ปักธูปลงกับดิน  รู้แต่ว่าตอนปักนั้นลำบากพอสมควร  เนื่องเพราะธูปกำใหญ่มีหลายก้าน  แล้วหูผมก็จะอื้อ ๆ ก็อาจจะเป็นเพราะดื่มไปพอสมควร  แต่ก็ไม่คิดอะไร  ยุ้งข้าวกับวงเหล้านั้นห่างกันประมาณ 20 เมตร  ผมเดินกลับมายังไม่ถึงวงเหล้าเลยครับท่าน หลานหลับคาอกแม่เขา  โดยมีแฟนกระผมลงมานั่งมองตาผมแบบว่าแปลกใจกันอยู่ 2 คน  พร้อมทั้งมีเสียงของครูคนเดิมพูดต่ออีกว่า  เด็กมันร้องจนเพลียแล้วก็หลับไป  ไม่มีอะไรหรอก ......... เรื่องมันไม่มีแค่นี้ครับท่าน ... ขอกินน้ำอีกที .... ขนลุก ...

[Narin CZ]

ต่อครับคุณแจ็คต่อ.....

[แจ็ค]

...... คืนนั้นผมพยายามนอนให้หลับ  ทั้งที่ดื่มไปก็มาก เดินทางก็เพลียแต่ก็ยังหลับยากเหลือเกิน  คิดถึงแต่เรื่องที่ทำลงไปเพราะมันเหลือเชื่อในความรู้สึกของตนเองในตอนนั้น  และแฟนก็ถามตลอดว่าเธอทำอย่างไรรึ ....... แล้วผมก็บอกแฟนให้ทราบว่า พรุ่งนี้เดินทางถึงชลบุรีเวลาไหน ต้องไปนมัสการท่านให้ได้เวลานั้น  ... และกำชับแฟนว่าไม่ต้องบอกให้ใครรู้นะ .... แล้วเราก็เดินทางออกจากสุรินทร์ ไปทางไหนผมจำไม่ได้ หลับ ๆ ตื่น ๆ มาตลอดอาจจะเป็นเพราะดื่มเมื่อคืนมาก ประกอบกับนอนไม่ค่อยหลับด้วย รถก็ขับมาเรื่อย เหนือยก็แวะพักไม่เร่งรีบ เพราะจุดประสงค์ของท่านพ่อตากับแม่ยายต้องการมาถึงชลบุรีในตอนเย็น  เพราะต้องนอนบ้านน้องคนเล็กซึ่งมีบ้านอยู่อ่างศิลา  การเดินทางจึงไม่รีบร้อนมีแต่ผมกับแฟนเท่านั้นที่กลัวจะไปถึงค่ำและขั้นไปนมัสการองค์ท่านไม่ได้  แต่ก็ไม่ได้บอกหรือว่าเร่งรัดแต่อย่างใด  จนถึงอ่างศิลาเกือบ 6 โมงเย็น  หลังจากส่งทุกคนลงรถหมดแล้วผมก็สอบถามคนขับรถว่า  เราจำเป็นต้องเดินทางไป สัตหีบ ซึ่งอยู่ห่างจากอ่างศิลาประมาณ 70 กิโลเมตร คุณไปไหวหรือไม่  คนขับก็สุดเพลียแต่ก็ด้วยที่ใช้บริการกันบ่อยและต่างก็มีความสนิทสนมกันพอสมควร  "ยังไงก็ได้ครับผม" คนขับยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมจะไปทำไม  คณะที่เดินทางไปมี ผม แฟน ลูกสาว 2 คน หลานสาวซึ่งเรียนอยู่ ทีชลบุรี  รวมเป็น 6 คน ทั้งคนขับรถ ระหว่างทางผมนั่งเงียบ แต่ในใจนั้นก็อาราธนากับท่านขอให้การเดินทางอย่าได้มีอุปสรรคอันใดเลย  ผมจำได้ว่าไปถึงด่านตรวจตรงที่เลยวัดหลวงพ่ออี๋ริมอ่าวนั้นประมาณ เกือบจะ 2 ทุ่มแล้ว  ผมเป็นคนลงไปแลกบัตรและตอบด้วยความซื่อว่าผมอธิษฐานมาแบบนี้ ๆ เขาหัวเราะแล้วมองหน้ากันแล้วก็ให้ผมเข้าไปนะ  ไม่แน่ใจว่าเขาแลกเอาบัตรผมไว้หรือไม่ (จำไม่ได้จริง ๆ ) แต่ได้เข้าไปแน่นอน คนขับไม่เคยมาแต่พาผมขึ้นไป ๆ เรื่อย ทางมืดสนิท เปลี่ยว แต่แฟนผมก็ไม่พูดอะไร เงียบ ถึงตอนนี้ทุกคนรู้หมดแล้วว่าผมต้องการที่จะขึ้นมาให้ได้  ด้วยเพราะได้บอกกับองค์ท่านไว้  มาจนผมเองก็ชักไม่มั่นใจกำลังจะบอกให้คนรถกลับ  ก็บังเอิญมองเห็นด่านกั้นทางตรง 3 แยก (ท่านใดเคยขึ้นก็จะนึกออก)  แต่ไม้ที่กั้นนั้นยกขึ้นไม่ได้ขวางถนน  มีหมวกเหล็กวางไว้ตรงด่านนั้น แต่ไม่มีทหารเฝ้า  เราก็ขับขึ้นมาโดยไม่ได้หยุด  ยิ่งขึ้นก็ยิ่งมืด ๆ ๆ แม้บนศาลที่มีประภาคารอยู่ก็มืด เขาปิดศาลและปิดไฟหมด ๆ จริง ๆ เมื่อขึ้นไปถึงบนยอดแล้วผมเป็นคนลงจากรถคนเดี่ยว  แล้วสั่งไม่ให้คนรถปิดไฟหน้ารถ ผมเดินไปหน้ารถให้คนเห็นผม ว่าผมไม่มีอะไร ปากก็ตะโกนว่า "สวัสดีครับ  มีใครอยู่เปล่าครับ"  ผมตะโกนเสียงดังสัก 2 - 3 ครั้ง ก็มีทหารนุ่งกางเกงขาสั้นเดินออกมาแบบงง  พร้อมกับไฟฉาย (ยังไม่เปิดไฟนะ) เดินมาสอบถามผม ตอนนี้แฟนผมกับลูก ๆ เริ่มลงจากรถกันแล้ว  ทหารท่านนั้นมาถามว่าพี่ขึ้นมาได้ไง .............. ขอพักกินน้ำอีกนิด ....      

[แจ็ค]

.......  ผมรีบยกมือไหว้ทหารท่านนั้น  พร้อมทั้งรีบเล่าความเป็นมาทั้งหมดให้ฟัง  แกพูดมาคำ "เสด็จเอาอีกแล้ว" ผมไม่เข้าใจความหมาย  ไฟหน้ารถยังไม่ดับ  ทหารท่านนี้หายไปแป๊บเดี่ยว  ไฟฟ้าก็ถูกเปิดสว่างไสวเหมือนกับตอนกลางวันเลยครับผม  ผมไม่ได้บอกกับทหารสักหน่อยว่าให้เปิดศาลองค์ท่าน เพียงคิดว่าขึ้นมาถึงแล้ว กราบท่านด้านนอกก็สบายใจผมแล้ว  แต่ทหารเดินกลับมาพร้อมกับเอากุญแจมาเปิดศาลให้หมดเลยครับ  ก็สมความตั้งใจแต่ขากลับเราทั้งคันรถต่างก็คุยกันเสียงดัง  ต่างคนก็ต่างคุย  ไม่เหมือนตอนไปเลย นั่งเงียบไม่มีเสียงเลย  ทุกคนในบ้านเลยเป็นอะไรที่นับถือท่านมาก ๆ รวมทั้งเจ้าคนขับรถด้วย  ช่วงหลังพบกัน แกบอกว่าถ้าได้ผ่านก็แวะ  ส่วนตัวผมนั้นจะต้องมาองค์นี้ทุกครั้งที่ถึงชลบุรี (ด้วยรถส่วนตัว) และทุกปีไม่มีขาด  เพียงเท่านี้ท่านก็สร้างความประหลาดใจให้กับครอบครับของกระผมจนขนลุกขนพองแล้วครับผม  สุดท้ายออกจากด่านตรวจประมาณ 22.00 น. จริง ๆ ครับผม .....

....... จากประสบการณ์ครั้งนี้  เป็นการเล่าเรื่องที่ดูเหมือนจะเกินจริง เกินจริงเกี่ยวกับเรื่องเวลา  ซึ่งที่ ๆ ไปนั้นเป็นค่ายทหาร มีเวร ยาม ดูแลอย่างหนาแน่น แต่ดูเหมือนผมไปง่ายจัง  เรื่องนี้ผมกำลังเปิดเผยที่นี้เป็นเรื่องแรก  และมี ท่านผู้การสกาย อยู่ในเว็บกับเราด้วย  หวังว่าคงไม่ไปตามเอาความผิดกับใครนะครับกระผม 

...... ผมเองก็ไม่ทราบว่าเขามีเวลาปิด เวลาเปิด  คิดและเข้าใจว่าเหมือนกับวัด นึกจะแวะนมัสการก็จอดรถแล้วไหว้  ไม่ได้คิดสักนิดเลยว่าท่านอยู่บนยอดดอย  สูง เปลี่ยว มืด  และอยู่ในเขตทหาร  มีขั้นตอนในการเข้า - ออก ...... พอกลับมาถึงบ้านแฟนผมก็เป็นผู้เล่าเรื่องทั้งหมดตั้งแต่สุรินทร์ให้พ่อกับแม่เขาฟัง   พร้อมทั้งมีลูก ๆ และหลาน ร่วมเล่าแจมอย่างกับไปผจญภัยมาอย่างนั้นตามประสาเด็กสาว  ทุกวันนี้คู่เขยคนที่ว่านี้ก็ต้องไปทุกครั้งเช่นกันที่ไปถึงชลบุรี  .... ทั้งหมดที่เล่ามานี้ เป็นการเทิดทูน เชิดชู สรรเสริญพระองค์ท่าน  มิได้มีเจตนาทำให้เสื่อมเสียพระเกียรติแต่อย่างใด ....... ด้วยความเคารพ  .......

...... ยังมีอีกนะครับ .... อันนี้เต็ม  ๆ เลยครับ .......แล้วจะค่อย  ๆ ลงนะครับผม ......

[Narin CZ]

ขอบคุณครับคุณแจ็คและอย่าลืมมาเล่าต่อนะครับ

[Udomkd]

บูชาใว้เหนือเกล้า ละครับ

[แจ็ค]

...... ที่ติดตัวตลอดเวลาก็มีท่านเป็นหนึ่งในนั้นครับผม .......

[Udomkd]

ที่ยังมีบูชาปัจจุบัน เพิ่งได้รับมา

[แจ็ค]

ที่ยังมีบูชาปัจจุบัน เพิ่งได้รับมา

...... ที่ไหนรึท่านเข้ม .........

[แจ็ค]

...... ตอนนี้ผมกำลังตามจตุคามที่ทำจากชุมพรอยู่ครับ รุ่นเสด็จเตี่ย ฯ .........

[Udomkd]

เป็นของวัดหลวงพ่อ อี๋ สัตหีบมั้งครับ

[ทัดมาลา ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป]

สำหรับบทเพลงพระนิพนธ์ในสมเด็จกรมหลวงนั้น รับฟังได้ที่


http://www.navy.mi.th/rtc/mp_rtc.htm

http://www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9490000130153

http://www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9490000132798

http://www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9490000135621

ขอบคุณครับ มีอยู่เพลงนึง ที่ผมฟังบ่อยๆตอนเด็กๆ จากสถานีวิทยุทหารเรือ ตามหามาเป็นปี เพิ่งมาเจอที่ลิงค์นี้เองครับ

เพลงลูกทะเลครับ
http://www.navy.mi.th/rtc/sound/08_lukthala.html

ยินดีที่ได้รับใช้ครับพี่ชัช  อิอิ

[Infinity_TheOne]

ทีม TheOne ก็เป็นกลุ่มคนอีกกลุ่มหนึ่งที่เคารพพระองค์ท่านมากๆ และในส่วนของตัวกระผมเอง ทำงานมาหลายอาชีพ
และเปลี่ยนมาจนทุกวันนี้นับได้ประมาณ 25 ปีแล้วที่ทำงานเกี่ยวกับเรือฯ ก็พระองค์ท่านนี่ละครับ เป็นที่ยึดเหนี่ยวทางด้าน
จิตใจของผมและลูกน้องทั้งบริษัท ที่พวกผมได้สัมผัสในปาฏิหารย์จากการขอต่อพระองค์ท่านในยามคับขัน และจะขอเทิดทูนพระองค์ท่านตลอดไปจนวันตายของพวกเรา

ส่วนอีก 2 พระองค์ คือ พระนเรศวร และ พระเจ้าตาก ครับที่พวกกระผมเคารพและบูชา

[PU45™]

            อ่านแล้วรู้สึกดีจริงๆ ......... ไม่แน่ใจว่าหิ้งพระที่บ้านมีเหรียญเสด็จท่านอยู่บ้างหรือเปล่า