ผมอยากให้ พี่อ๋อง เขียน "บทนำ" ในเวป THAPSA ไขความว่าการแข่งขันระบบไอพีเอสซี โดยเนื้อแท้นั้นเป็นเช่นไร
แต่ละรุ่นมีศักดิ์และศรีในตัวเองเช่นไร แต่ละดิวิชั่นผู้คิดการแข่งขันออกแบบมาเหมาะสมแล้ว เช่นไร ส่วนอุปกรณ์เสริมแค่ไหนจึงเพียงพอ
ในความคิดผม ผมว่า ถ้าท่านใดใช้ 9 ม.ม. ในชีวิตประจำวัน ก็ให้ลงรุ่นโปรดักชั่น เพราะปืนขนาดนี้ ส่วนใหญ่เป็น DA/SA (ผมว่ารุ่นนี้ น่าจะกำหนดว่าให้ใช้ซองที่ใช้ในชีวิตประจำวัน)
ถ้าใครใช้ .40 หรือ 11 ม.ม. ในชีวิตประจำวัน ก็ลงรุ่นสแตนดาร์ด เพราะปืนขนาดนี้ ส่วนใหญ่เป็น SA (ลูกแรงถีบมือดีด้วย) ผมลงรุ่นนี้ เพียงเพราะผมมีกระบอกเดียวและคุณลักษณะของปืนบังคับ
ใครชอบลูกโม่ ก็ลงลูกโม่ ผมชอบท่วงท่าลีลาการยิงรุ่นนี้มาก ดูแล้วคลาสสิก
ใครชอบโอเพ่น ก็ลงโอเพ่นใช้ขนาด .38 ซูเปอร์โลด ยิงเร็วอย่างกับปืนกล แต่ผมไม่ชอบเป็นการส่วนตัว
เอ้า ประการสุดท้าย ใครรวยมาก มีปืนเยอะ ก็ลงยิงมันซะทุกรุ่น รวมทั้งไรเฟิ้ลและลูกซองรณยุทธ์
เหมือนท่านคาเรร่า
ถ้าใครไม่รวย ยืมปืนเพื่อนยิง เปลี่ยนรสชาติ เป็นครั้งคราวก็ไม่ผิดกติกา
สรุป แต่ละดิวิชั่น ล้วนแล้วแต่เป็นตัวของตัวเอง ไม่เห็นว่ารุ่นไหนมีศักดิ์ศรีเหนือรุ่นอื่น
สรุปอีกที การกีฬาสอนให้เรารู้จักตัวเอง มีน้ำใจ และมีเพื่อน
