ซองกระสุนเกิน 10 นัดโดนยึด??? (ขึ้นศาลแล้ว.. หน้า17)

[g_abac]

ผู้การสุพินครับ ช่วยชี้แนะคำถามผมหน่อยครับ แบบว่าไม่เคยทราบมาก่อนเรื่องซองกระสุน 10 นัด นึกว่ามีแต่ในอเมริกา

[สุพินท์ - รักในหลวง]

แบบนี้ของผม Sig P229 จุ 13 นัดก็เข้าข่าย.... ว่าแต่ปืน Sig เวลาซื้อจากโรงงานจะให้แม็กติดปืน+อะไหล่อีก1 แต่ในใบป.4 ไม่ได้ระบุเพิ่มเติม ถ้าเกิดเรื่อง ผมต้องโดนยึดซองอะไหล่ใช่มั้ยครับ


ในทางกลับกันถ้าผมเปลี่ยนมาใช้ 1911 ซึ่งจุ 8 นัด แต่มีซองกระสุนสำรองไม่ได้ เท่ากับว่าถ้ายิงหมด ผมต้องมานั่งบรรจุลูกใส่ซองกระสุน แล้วค่อยreload อีก อู้ยววววว จะเร่งรีบกลับเป็นช้ากว่าลูกโม่

สมมุติว่าถ้าผมมี 1911 ซัก 3 กระบอกเช่น Les Baer , Colt , Kimber แต่เอาซองกระสุนที่ได้รับอนุญาติที่ติดมากับปืนมาใช้เป็นซองกระสุนสำรองกับกระบอกใดกระบอกหนึ่งได้มั้ยครับ ประมาณว่าถ้าไม่ให้ซื้อซองกระสุนตรงๆ เราก็ซื้อปืนซะเลย เพื่อเอาซอง

ไม่ทราบว่ากฎหมายมีช่องอนุญาติให้เราขอซื้อซองกระสุนเพิ่มได้มั้ยครับ

- มีการตีความว่าปืนออโต 1 กระบอก มีซองกระสุนประจำปืนได้ 1 อัน โดยไม่ต้องระบุใน ป.4
- ถ้า ป.4 ไม่บอกว่ามีซอง ฯ อะไหล่  และถูกจับ ก็ต้องถูกตั้งข้อหาเช่นเดียวกับมีปืนเถื่อนอีก 1 กระบอก และถูกยึดซองกระสุนอะไหล่  ยกเว้นมี ป.4 + ปืนที่ใช้กับซองกระสุนนั้น ๆ ได้ มาจับคู่จนครบ
- ซองกระสุนอะไหล่ ขอให้เพิ่มใน ป.4 ได้  ปัญหาคือที่มาของซองกระสุนอะไหล่  ก็ต้องถูกต้องด้วย
- ก่อนขอ ป.3 ก็ถามร้านเสียก่อนว่า สั่งเข้ามาโดย ป.2 ระบุว่ามีซองกระสุนอะไหล่หรือเปล่า  ถ้ามี ก็ขอ ป.3 ระบุว่า "ปืน 1 กระบอก และซองกระสุนอะไหล่อีก 1 อัน"  ป.4 ก็จะเขียนไปตามนั้น

[A B A C U S รั ก ใ น ห ล ว ง]

 
ครับ
ป.4 ของผมในสมัย 1 ระบุว่ามีซองอะไหล่ครับ
มาปัจจุบันไม่มีการระบุ
นี่คิดว่าหากขอใหม่ คงต้องให้ระบุด้วย กรณีถ้าซื้อ ซีแซดครับ
 

[E_mail]

แสดงว่าหากมีแม็กฯสำรอง ถ้าจะเอาเรื่องกันจริงๆโดนจับขึ้นมาก็ติดคุกเอาง่ายๆใช่ไหมครับ

ต่อให้แก้กฏหมายเรื่องความจุของแม็กฯได้เรียบร้อยแต่ก็ยังถูกเล่นงานเรื่องแม็กฯอยู่ดี ผู้ใช้ปืนกึ่งอัตโนมัติส่วนใหญ่มักมีแม็กฯสำรองไม่ต่ำกว่ากระบอกละ2-3อัน เพราะโดยทั่วไปแล้วแทบไม่มีป.4ใบไหนที่เขียนไว้ว่า"สำหรับปืนกึ่งอัตโนมัติขนาด.45พร้อมซองกระสุน7อัน"

ต่อให้เป็นคนเรียบๆร้อยๆ พอถึงเวลาจำเป็นต้องพก/นำพาปืนกึ่งอัตโนมัติขึ้นมาก็มักติดแม็กฯสำรองกันแทบทั้งนั้น.....รอดจากปากอีแร้งก็มาเจอกรามตะกวดอยู่ดี รันทดจังแฮะ   

[phofah]

          ความเห็นส่วนตัวผมนะครับ
การห้ามสั่งหรือนำเข้าในราชอาณาจักร และการ
ขออนุญาตซื้อกระสุนปืนเป็นคนละอย่างกับการมีไว้
ในครอบครองนะครับ  เมื่อกฎหมาย ไม่ได้ห้ามการมีไว้ในครอบครอง
และไม่ได้บัญญัติโทษไว้ จึงไม่มีความผิด
         ลองเปรียบเทียบกับสิ่งเทียมอาวุธ เช่น ปืน บี บี นะครับ
การนำเข้าต้องขออนุญาต  ถ้าฝ่าฝืนมีความผิด  แต่การซื้อ
ไม่เห็นต้องขออนุญาตใครนี่ครับ
         แต่ที่ศาลชั้นต้นลงโทษ เนื่องจากจำเลยให้การรับสารภาพ
ตาม ประมวลกฎมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 176 วรรแรก

[สุพินท์ - รักในหลวง]

ความเห็นส่วนตัวผมนะครับ
การห้ามสั่งหรือนำเข้าเป็นคนละอย่างกับการมีไว้
ในครอบครองนะครับ

ทำไมถึงต้องบอกว่าเป็นความเห็นส่วนตัว   หรือว่าตัวท่านเองสามารถแสดงความเห็นในฐานะผู้แทนองค์กรได้ด้วย 
การอ้างแบบนั้น ยิ่งทำให้พบจุดจบเร็วขึ้น 
ใบอนุญาตต่าง ๆ มีความเป็นมาเป็นไปที่ต่อเนื่อง เกี่ยวพันกัน
ป.4  มาจาก ป.3  และ ป.3 ก็มาจาก ป.2
นายทะเบียน เขาก็จะบอกว่าออก ป.4 ไปเพราะตรวจสอบแล้วพบว่าซองกระสุนถูกต้องตามกฎกระทรวง
ความซวย ก็ไปตกกับเจ้าของปืนว่าดัดแปลง
ยกเว้นเป็นปืนสวัสดิการ  ที่โบรชัวร์เขียนไว้ว่าซองกระสุนบรรจุเกิน 10 นัด   ซึ่งเจ้าของปืน พอจะจูงมือ หน.ส่วนราชการผู้อนุมัติโครงการ,  นายทะเบียนอาวุธปืนผู้ออก ป.2 และ ป.4,  รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยผู้อนุมัติให้ผ่อนผันคำสั่ง มท.108/35  และศุลการผู้ตรวจปล่อยปืน เข้าคุกไปด้วยกันได้

[After]

ความเห็นหลายท่านมีประโยชน์มากครับ และบางท่านก็มีมุมมองจากฝ่ายผู้รักษากฎหมาย

มุมมองของฝ่ายผู้กล่าวหา เพื่อให้ต้องระมัดระวังกันไว้ไม่ให้มีการละเมิดกฎหมาย

พรบ.อาวุธปืน เครื่องกระสุนปืนฯ พ.ศ.2490 มีการแก้ไขเพิ่มเติมและใช้มาแล้วถึง 60 ปี

ท่านใดมีคำพิพากษาศาลฎีกา เกี่ยวกับเรื่องตามหัวข้อกระทู้นี้ ซึ่งไม่น่าจะรอดหู รอดตาไปได้

กรุณานำมาประกอบเพื่อเป็นความรู้สำหรับทุกท่านและตัวผมด้วย ขอขอบพระคุณอย่างสูงครับ

[ธำรง]

ความเห็นหลายท่านมีประโยชน์มากครับ และบางท่านก็มีมุมมองจากฝ่ายผู้รักษากฎหมาย

มุมมองของฝ่ายผู้กล่าวหา เพื่อให้ต้องระมัดระวังกันไว้ไม่ให้มีการละเมิดกฎหมาย

พรบ.อาวุธปืน เครื่องกระสุนปืนฯ พ.ศ.2490 มีการแก้ไขเพิ่มเติมและใช้มาแล้วถึง 60 ปี

ท่านใดมีคำพิพากษาศาลฎีกา เกี่ยวกับเรื่องตามหัวข้อกระทู้นี้ ซึ่งไม่น่าจะรอดหู รอดตาไปได้

กรุณานำมาประกอบเพื่อเป็นความรู้สำหรับทุกท่านและตัวผมด้วย ขอขอบพระคุณอย่างสูงครับ

เท่าที่ได้เคยสอบค้นดู ไม่เคยมีกรณีซองกระสุนเกิน ๑๐ นัด ขึ้นไปถึงศาลฎีกาครับ
เข้าใจว่าเหตุผลเป็นเพราะไม่เคยมีใครสู้จนถึงที่สุด  ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะศาลชั้นต้นท่านปราณีลงโทษแต่สถานเบา
ประกอบกับการเตรียมเรื่องข้อเท็จจริงข้อกฎหมายยังไม่ดีพอ ... จำเลยจึงพอใจให้คดียุติเสียตั้งแต่ในชั้นศาลชั้นต้น
ล่าสุดที่ได้ทราบมาคือกรณีที่จังหวัดเพชรบุรี

ถ้าท่านใดถูกจับกุมกล่าวหา ก็น่าจะบอกกล่าวหารือกัน แก้ข้อกล่าวหาโดยละเอียดรอบคอบ
และสู้ความให้ถึงศาลฎีกา .... ก็จะเกิดบรรทัดฐาน.......เป็นคุณประโยชน์แก่สังคมโดยรวม 

[After]

ขอบคุณมากครับ คุณธำรง 

[phofah]

       เมื่อซักครู่  ไม่รู้ว่าเน็ตตัด  โพสข้อความไปแล้ว ปรากฏว่าหาย
       ด้วยคามเคารพความเห็นทุกท่านนะครับ
       ผมให้ความเห็นเป็นส่วนตัว  เพราะไม่มีอำนาจกระทำการแทนองค์การ ถูกต้องครับ
และองค์การที่ผมอยู่  ไม่ได้ทำเกี่ยวกับการตอบข้อหารือของหน่วยงานอื่น
       เรื่องที่คุยกันอยู่ เกี่ยวกับซองกระสุน  ยังไม่มีคำพิพากษาศาลฏีกา
 ดังนั้น การแสดงความเห็น จึงเป็นไปในเชิงวิชาการ
       การออกความเห็นของผม  เป็นการแสดงความเห็นในทางวิชาการ โดยอาศัย
ประมวลกฎมายอาญา มาตรา 2 วรรค แรก  ที่บัญญัตฺว่า " บุคคลจักต้องรับโทษในทางอาญา
ต่อเมื่อได้กระทำการอันกฎหมายที่ใช้ในขณะกระทำนั้นบัญญัติเป็นความผิด  และกำนดโทษไว้..."
      เกี่ยวกับซองกระสุน กฎกระทรวง ฯ ห้ามเฉพาะการสั่ง หรือนำเข้า  ไม่ได้ห้ามการมีไว้ในครอบครอง
และไม่ได้กำหนดโทษไว้
       การตราวจพบซองกระสุนเกิน 10 นัด ที่บุคคลใด  ควรจะถูกฟ้องฐานเป็นผู้นำเข้า
(เพราะการสั่งเข้ามา ฯ  นายทะเบียน ไม่อนุญาตอยู่แล้ว )  แต่ถ้าเขาพิสูจน์ได้ว่า ซื้อจากบุคคล
หรือร้านค้า ในราชอาณาจักร เขาจะไม่มีความผิด 
       การออกใบอนุญาต หรือเอกสารต่าง ต้องมีที่มาและที่ไป ถูกต้องครับ
การออกใบอนุญาต  ป.3 ให้ซื้อกระสุนปืน เพราะร้านค้าปืนจะนำไปตัดยอดทางบัญชี ไม่ใช่หรือครับ
( แต่จะมีซักกี่ร้านที่ทำ อย่างตรงไปตรงมา )
       ความเห็นที่ได้แสดงออกไป  เป็นไปในเชิงวิชาการ  อาจไม่พ้องกับท่านสมาชิกอื่น ต้องขออภัยครับ
       ด้วยความเคารพความเห็นของสมาชิกทุกท่าน  โดยเฉพาะ ท่านผู้การ ฯ สุพินท์ ผู้เชี่ยวชาญด้านอาวุธปืน
และกฎมาย  ถ้าผู้น้อยผิดพลาดประการใด  โปรดชี้แนะด้วยครับ 
       ขอบคุณครับ

[สุพินท์ - รักในหลวง]

ที่ผมทักท้วงเรื่อง "ความเห็นส่วนตัว" ก็เพราะว่า
ตามปกติแล้ว  คนที่เขาจะออกตัวว่า "กำลังให้ความเห็นในฐานะส่วนตัว"
เขามักจะเป็นนายกรัฐมนตรี  รัฐมนตรี  หัวหน้าส่วนราชการ   นายกสมาคม  ประธานบริษัท  ซึ่งอาจจะถูกมองว่ากำลังออกความเห็นในนามองค์กร
คนที่ไม่มีสิทธิออกความเห็นในฐานะผู้แทนองค์กร อย่างเช่นตัวผมเอง     จะไม่ต้องออกตัวว่ากำลังให้ความเห็นในฐานะส่วนตัว  เพราะยังไง ๆ ก็ไม่มีโอกาสที่จะออกความเห็นในฐานะอื่น ๆ อยู่แล้ว  การออกตัวว่า "กำลังให้ความเห็นในฐานะส่วนตัว" รังแต่จะทำให้คนอื่นคิดว่า  พยายามอวดอ้างว่าตนเองมีความสำคัญ  สามารถออกความเห็นต่อสาธารณชนได้ในหลายสถานภาพ

และควรจะมองโลกอย่างที่เป็นอยู่จริง ๆ บ้าง
คุณซื้อซีแซด 75 จากร้านปืน  แล้วต่อมาถูกจับว่าซองกระสุนบรรจุได้ 16 นัด
คุณจะมีปัญญาพิสูจน์ได้หรือว่า  นายทะเบียน ฯ ออกใบ ป.4 ให้คุณในสภาพนั้น
ร้านปืน + นายทะเบียนฯ + ศุลกากร  จะพร้อมใจกันให้การว่าเมื่อปืนกระบอกนี้ผ่านมือเขาไปนั้น ได้ตรวจสอบแล้วว่าซองกระสุนบรรจุได้ไม่เกิน 10 นัด

[phofah]

          กราบขอบพระคุณครับ ท่านผู้การฯ สุพินท์ ที่ชี้แนะ
กระผมสำคัญผิดในข้อเท็จจริง           
         ไม่ได้มีเจตนาเป็นอย่างอื่น   จริง ๆ ครับท่าน
         

[Audy452 ♥ รักในหลวง]

ขอขอบคุณท่านผู้การฯสุพินท์มากๆครับ....กระจ่างแจ้งเลยครับ

ต้องฝึกโหลดกระสุนเร็วให้ชำนาญในบัดดลแล้วล่ะครับ...สำหรับ

ปืนกึ่งอัตโนมัติ...ลูกโม่รอดตัวไป...สปีดโหลดซัก 10 อันก็ไม่ผิด

[phofah]

          ด้วยความเคารพครับ ท่านผู้การ ฯ
ตัวอย่างที่ยกมา เกี่ยวกับปืน ซีแซด 75 และ ซองกระสุน
ผมเชื่อว่า เป็นผู้นำเข้าถึงจะผิด  ส่วนผู้ครอบครองไม่ผิด
          ถ้าจะว่าผมเป็นผู้นำเข้า  ผู้กล่าวต้องเป็นฝ่ายพิสูจน์
ไม่ใช่รือครับ  ( เว้นแต่เกี่ยวกับ กฎมาย ศุลกากร )
     

[สุพินท์ - รักในหลวง]

ด้วยความเคารพครับ ท่านผู้การ ฯ
ตัวอย่างที่ยกมา เกี่ยวกับปืน ซีแซด 75 และ ซองกระสุน
ผมเชื่อว่า เป็นผู้นำเข้าถึงจะผิด ส่วนผู้ครอบครองไม่ผิด
 ถ้าจะว่าผมเป็นผู้นำเข้า ผู้กล่าวต้องเป็นฝ่ายพิสูจน์
ไม่ใช่รือครับ ( เว้นแต่เกี่ยวกับ กฎมาย ศุลกากร )
 

หลงประเด็นไปแล้ว
การแก้ปัญหา  ต้องเปิดใจ มองปัญหาแบบตรงไปตรงมา    ไม่ใช่ไปปักใจอยู่ที่ที่เรื่องใดเรื่องหนึ่ง   และถึงหาเหตุผลมาสนับสนุน   ถ้าเจอคนแบบคุณในที่สัมมนา  ผมจะหลอกให้วนอยู่กับวังวนที่ตัวเองตั้งขึ้นมา พอเข้ามุมแล้วค่อยทุบให้น่วม

ข้อหาที่ตั้งคือ "มีส่วนของอาวุธปืนที่นายทะเบียนออกใบอนุญาตไม่ได้"

ถ้าจะมาเถียงผมเรื่องชื่อ "ใบอนุญาตให้มีและใช้"  ก็ขอให้ไปอ่านฎีกาอาวุธปืน ปี 45 ให้ครบเสียก่อน

การโต้แย้งเอาชนะคะคานในปัญหาข้อกฎหมายเป็นเรื่องที่ดี เพราะทำให้สติปัญญาแตกฉาน   แต่ควรจะทำเฉพาะในหมู่นักกฎหมายเท่านั้น  การนำมาพูดในที่สาธารณะ  มีผลเสียตรงที่คนที่ไม่ใช่นักกฎหมาย จะเลือกหยิบไปใช้เฉพาะส่วนที่ตัวเองพึงพอใจ   และเกิดปัญหาในกับตนเองในภายหลัง