เสียดาย "สมรภูมิ"

[submachine -รักในหลวง-]

ปรารถนาเป็นอย่างยิ่ง ว่า สมรภูมิจะกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง

เคยมีเรื่องเล่าสมัยผมเด็กๆ ของหนุ่มตังเกว่า
วันนึงเรืแถวๆนครศรีฯออกเรือหาปลา เจอเรือบรรทุกเครื่องบิน ของสหรัฐอยู่ลิ่วๆ ด้วยความตกใจเลย ใช้เครื่องมือสื่อสารในเรือแจ้งไปยัง ฐานทัพเรือละแวกฝั่งทะเลตะวันออก
พร้อมบอกชื่อเรือและหมายเลขเสร็จสรรพ

ฐานทัพเรือทราบเรื่องและแจ้งกลับว่า เรือของสหรัฐจริง แต่อยู่นอกเขตประเทศไทย เขาต้องการจอดเพื่อส่งกำลังบำรุงตามปกติ และถามกลับว่า "คุณรู้จักชื่อเรือของอเมริกาได้ไง"

"อ๋อ..เห็นหมายเลขที่หัวเรือก็รู้ครับ...ผมเคยเห็นรูปและอ่านจากหนังสือสมรภูมิ"
 

[yakdee]

คุณ  NaiMai  เคยอ่าน  ....  วีรกรรม , ยุทธภูมิ , นักรบ , สงคราม  ....  หรือไม่  ?   บางฉบับก็ออกมาไม่กี่เล่ม  ....... มี สมรภูมิ นี่แหละอยู่ได้นานที่สุด ( ราวๆ ๓๐ กว่าปี ได้มั้ง )  ........  รองลงมาก็  สงคราม  .....

เห็นถามคุณ NaiMai  เลยมาช่วยตอบว่า  เคยเป็นสมาชิกหนังสือ " วีรกรรม " ครับ  แต่เสียดาย อยู่ไม่ครบอายุสมาชิก เพราะเขาเลิกไปแล้ว  ....กรรมของเรา..และขอเขา..จริง ๆ 
หนังสือแนวนี้ต่อไปค่อนข้างจะลำบาก  เพราะโลกเปลี่ยนรูปแบบสงครามทำลายล้างชีวิตกัน  ไปทำลายกันทางเศรษฐกิจ  เจ็บปวดกว่ามาก..เหมือนกับตายทั้งเป็น

อย่างไรก็ตาม ผมเชื่อว่า อวป. จะอยู่คู่สมาชิกอีกนานแสนนาน.....................................

[Choltit]

ผมซื้อสมรภูมิอ่านบ้างเป็นครั้งคราว  รู้สึกเสียดายเหมือนกันเมื่อทราบว่าต้องปิดตัวเอง
คือ คิดว่าน่าจะมีทางออกอื่น เช่น ปรับตัวหนังสือดีกว่าเลิกทำ

[Skynavy]

อาลัย"สมรภูมิ" เพราะเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ผมได้ศึกษาข้อมูลทางทหารตั้งแต่เด็กๆ ร่วมกับวารสาร นิตยสารประจำหน่วยในกองทัพฯ ที่มีอยุ่ในบ้าน

วีรกรรม ยุทธภูมิ และนักรบ เคยอ่านเป็นบางฉบับ แต่สงครามและสมรภูมิ อ่านประจำ ช่วงรุ่งเรืองสุดๆของหนังสือประเภทนี้ มีขับเคี่ยวกัน อยู่สองหัวนี้แหละครับ สงครามยอมแพ้ไปก่อนเพราะปัญหาภายใน สมรภูมิของคุณสมพงษ์ นนทอาสาจึงเป็นหนึ่งเดียวต่อมา เมื่อก่อนจะอ่านทุกเล่ม ระยะหลังๆดูเนื้อหาก่อน ถ้ามีเกี่ยวข้องและเป็นที่สนใจก็จะอุดหนุน (นี่เป็นอีกสาเหตุนึงละมั้งที่ต้องปิดตัวลงเนื่องจากยอดขายลดลง) ต่อมามี"ท๊อปกัน" ซึ่งเน้นในเรื่องเหล่าทัพภายในซะเป็นส่วนใหญ่ พวกเทคโนโลยีใหม่ๆไม่ค่อยเห็น
สำหรับการ์ตูน ก็กีฬาการ์ตูน ฮามิชตีนระเบิด รองเท้าบิลลี่ ทำให้อยากเล่นฟุตบอล ว่าแต่ยังไม่มีบริษัทรองเท้าไหนพัฒนารองเท้าสตั๊ดให้เป็นเหมือนรองเท้าบิลลี่ซะที เบ๊คเคมชิดซ้ายไปเลย
การ์ตูนสงคราม ชอบมากครับ มีเรื่องนึง ทหารเยอรมัน เพื่อนกันแย่งคนรักคนเดียวกัน ออกรบร่วมกันจึงฆ่าเพื่อนแล้วจดหมายบอกกลับไปว่าเสียชีวิตในสงคราม สุดท้ายคนที่ฆ่าเพื่อนก็ไม่ได้กลับไปแนวหลัง ก็สอนอะไรๆเราได้หลายอย่าง ทำให้นึกถึง มอตโต ของท่านประธานรสช. "ไม่ฆ่าน้อง ไม่ฟ้องนาย ไม่ขายเพื่อน" ซึ่งทำให้ท่านยืนหยัดได้อย่างภาคภูมิและทรนง จวบจนวาระสุดท้าย 

[jakrit97 - รักในหลวง -]

ผมอ่าน สมรภูมิ ก่อน อวป หลายปีครับ .... ช่วงปีหลัง ๆ เลิกอ่านไปนานเหมือนกันครับ ....

ถ้าดูสังคมจากแผงหนังสือ ก็น่าห่วงครับ เพราะเห็นแต่หนังสือแฟชั่น หนังสือเบื้องหลังละคร และหนังสือเฉลยเกมส์  เหลือหนังสือที่พออ่านได้ไม่กี่เล่มเอง ...

[Don Quixote]

...บอกตามตรง ผมไม่ค่อยได้อ่าน "สมรภูมิ" นานๆ จะซื้อสักฉบับ เวลาที่ไม่มีอะไรอ่านหรือฉบับนั้นมีเรื่องน่าสนใจ น่าเสียดายที่ต้องปิดตัวเองลงไป เสียใจแทนแฟนๆ ด้วยครับ

...นิตยสารที่อ่านเป็นประจำตั้งแต่เด็กๆ คือ "สตรีสาร" ครับ เพราะคุณแม่ผม (เคย) เป็นสมาชิก (และผู้ถือหุ้น)  เป็นนิตยสารที่ดีมีสาระมากๆ อ่านได้ทุกเพศทุกวัย นักเขียนดังๆ หลายท่านเกิดจากเวทีนี้ครับ แต่ "สตรีสาร" ก็ปิดตัวเองลงไป เพราะไม่มีผู้รับช่วงต่อจาก อ.นิลวรรณ ปิ่นทอง ความรู้สึกผมตอนนั้นคงไม่ต่างจากแฟนๆ "สมรภูมิ" ตอนนี้

...สำหรับ อวป. นั้น เห็นทายาทของผู้ดำเนินการเข้ามาช่วยงานอย่างขันแข็งแล้ว น่าชื่นใจแทนจริงๆ เชื่อว่าไปได้ดีอีก 1 generation ครับ

และทายาทของ อวป. นั้นก็กำลังพยายามดำเนินการตามขั้นตอนผลิตทายาทรุ่นต่อไปอย่างแข็งขัน จิงไหมท่าน วมต.ขล.?

[soveat ชุมไพร]

หนังสือที่อยู่ได้ดีมีกำไรก็ต้องพวกเกี่ยวกับ ดารา บันเทิง หรือไม่ก็พวกเรื่องย่อละครน้ำเน่าแหละครับ ที่มีกำไร
น่าเสียดายหนังสือดีๆแบบนี้ครับ

[a lone wolf]

เสียดายเหลือเกิน อ่านอยู่หลายปี พักหลังไม่ได้ติดตาม
ยังจำหน้าตาของบก.ได้ดีเลยครับ
เวลาลงรูปเครื่องบินที่ไปออกแสดงตามงานแอร์โชว์
ชอบมีบก.ยืนยิ้มติดอยู่ในรูปด้วยทุกที

[Zeus-รักในหลวง]

ผมซื้อสมรภูมิเป็นครั้งเป็นคราวไม่ได้รับประจำเหมือน อวป. เสียดายครับหนั้งสือแนวนี้นับวันนับวันจะหาอ่านได้อยากขึ้นทุกวันทุกวัน.

[pimuk]

เคยคุยกับพี่สมพงศ์ นนท์อาสา พี่เค้าบอกว่าเหนื่อยครับ สมัยเลยเปลี่ยนจากรายสักดาห์เป็นรายเดือน น่าเสียดายที่ต้องปิดตัวลง

ตอนนี้ มีอะไรบ้างครับ? Top Gun และอะไรซักอย่าง นึกไม่ออก?

พูดถึงเรื่องนี้ แล้วนึกถึงชุดพลาสติกจำลอง ตอนมีเวลาประกอบ ก็ไม่มีตังค์ซื้อ ตอนมีตังค์ซื้อกลับไม่มีเวลาประกอบ

[a lone wolf]

พูดถึงเรื่องนี้ แล้วนึกถึงชุดพลาสติกจำลอง ตอนมีเวลาประกอบ ก็ไม่มีตังค์ซื้อ ตอนมีตังค์ซื้อกลับไม่มีเวลาประกอบ

ใช่เลยครับ ชีวิตผมคล้ายคุณ pimuk เลย
ตอนเด็กๆไม่มีเงินซื้อสีและเครื่องพ่น ต้องต่อแบบไม่ลงสี และลำเล็กๆ
พอโตทำงาน ซื้อมาครบชุดเลย แถมซื้อเครื่องแบบสเกลใหญ่สะสมไว้
ได้ต่อแค่สองสามลำเอง
สีที่เก็บไว้แห้งหมดแล้ว  ปากกาพ่นสีกับปั๊มลมก็เก็บตายไว้ในตู้

[pimuk]

พูดถึงเรื่องนี้ แล้วนึกถึงชุดพลาสติกจำลอง ตอนมีเวลาประกอบ ก็ไม่มีตังค์ซื้อ ตอนมีตังค์ซื้อกลับไม่มีเวลาประกอบ

ใช่เลยครับ ชีวิตผมคล้ายคุณ pimuk เลย
ตอนเด็กๆไม่มีเงินซื้อสีและเครื่องพ่น ต้องต่อแบบไม่ลงสี และลำเล็กๆ
พอโตทำงาน ซื้อมาครบชุดเลย แถมซื้อเครื่องแบบสเกลใหญ่สะสมไว้
ได้ต่อแค่สองสามลำเอง
สีที่เก็บไว้แห้งหมดแล้ว  ปากกาพ่นสีกับปั๊มลมก็เก็บตายไว้ในตู้

เสียดาย Su-27 ตัวเก่งครับ รอ "จะ" ประกอบจนตอนนี้หายไปแล้ว   

[ผองพัฒ]

...บอกตามตรง ผมไม่ค่อยได้อ่าน "สมรภูมิ" นานๆ จะซื้อสักฉบับ เวลาที่ไม่มีอะไรอ่านหรือฉบับนั้นมีเรื่องน่าสนใจ น่าเสียดายที่ต้องปิดตัวเองลงไป เสียใจแทนแฟนๆ ด้วยครับ

...นิตยสารที่อ่านเป็นประจำตั้งแต่เด็กๆ คือ "สตรีสาร" ครับ เพราะคุณแม่ผม (เคย) เป็นสมาชิก (และผู้ถือหุ้น)  เป็นนิตยสารที่ดีมีสาระมากๆ อ่านได้ทุกเพศทุกวัย นักเขียนดังๆ หลายท่านเกิดจากเวทีนี้ครับ แต่ "สตรีสาร" ก็ปิดตัวเองลงไป เพราะไม่มีผู้รับช่วงต่อจาก อ.นิลวรรณ ปิ่นทอง ความรู้สึกผมตอนนั้นคงไม่ต่างจากแฟนๆ "สมรภูมิ" ตอนนี้

...สำหรับ อวป. นั้น เห็นทายาทของผู้ดำเนินการเข้ามาช่วยงานอย่างขันแข็งแล้ว น่าชื่นใจแทนจริงๆ เชื่อว่าไปได้ดีอีก 1 generation ครับ

และทายาทของ อวป. นั้นก็กำลังพยายามดำเนินการตามขั้นตอนผลิตทายาทรุ่นต่อไปอย่างแข็งขัน จิงไหมท่าน วมต.ขล.?

[จอยฮันเตอร์]

สมัยเด็กๆเมื่อยี่สิบกว่าปีมาแล้ว ผมติดหนังสือประเภทนี้มาก ขนาดเห็นหางเครื่องบินก็รู้ว่ารุ่นอะไรแล้ว เคยตอบคำถามและได้รางวัล เป็นเครื่องบินจำลองมาแล้ว และที่ได้รางวัลใหญ่สุดคือ ปืนอัดลมของเชคฯสมัยนั้นแจกกันดื้อๆไม่ต้องขอป.3 (ปัจจุบันจำหน่ายหายไปแล้วไม่กล้าเก็บ) ช่วงหลังทางหนังสือออกข้อมูลและภาพซ้ำๆเลยเลิกติดตาม แต่ก็เสียดายที่ปิดไปครับ

[Skynavy]

พูดถึงเรื่องนี้ แล้วนึกถึงชุดพลาสติกจำลอง ตอนมีเวลาประกอบ ก็ไม่มีตังค์ซื้อ ตอนมีตังค์ซื้อกลับไม่มีเวลาประกอบ

ใช่เลยครับ ชีวิตผมคล้ายคุณ pimuk เลย
ตอนเด็กๆไม่มีเงินซื้อสีและเครื่องพ่น ต้องต่อแบบไม่ลงสี และลำเล็กๆ
พอโตทำงาน ซื้อมาครบชุดเลย แถมซื้อเครื่องแบบสเกลใหญ่สะสมไว้
ได้ต่อแค่สองสามลำเอง
สีที่เก็บไว้แห้งหมดแล้ว  ปากกาพ่นสีกับปั๊มลมก็เก็บตายไว้ในตู้

เสียดาย Su-27 ตัวเก่งครับ รอ "จะ" ประกอบจนตอนนี้หายไปแล้ว   

สมัยมัธยมชอบมากเรื่องโมเดลจำลอง เริ่มจาก Figure ทหาร1/35 TAMIYA กล่องละ50บาท มี8ตัว ทั้งเยอรมัน อังกฤษ และอเมริกา เดี๋ยวนี้ก็ยังมีขายอยู่นะ แต่200บาทแล้ว  รถถังก็ชอบพวก ตระกูลแพนเซอร์ ทั้งหลาย เชอริแดน ฯลฯ ราคาแพงขึ้นมาหน่อย เครื่องบินก็พวกไฟเตอร์ทั้งหลายที่ดังๆ FW-190 สปิตไฟต์ เฮอริเคน ฯลฯ สำหรับเรือรบ ตอนแรกๆไม่ค่อยชอบ เพิ่งจะมาชอบตอนหลังๆ ตอนนี้ยังเหลืออีกหลายกล่องที่ยังไม่มีเวลาต่อ มีแต่เวลาซื้อ ลำล่าสุด บิสมาร์ค 1/350 ของTAMIYA ยังไม่รู้ว่าจะได้ต่อตอนไหน