เครื่องบินขับไล่ใหม่ กองทัพอากาศไทย

[SOAP47 รักในหลวง]

ว้า  คงอดเห็น คอบร้าโกลด์ ปีนี้อีกแล้ว

[NAPALM]

แปลกแต่จริง.........ชนิดไม่สามารถนึกถึงได้

ว่า.........  ต้องปั้นหน้าอย่างไร       ถึงร่อนเอกสารมาถามว่า  "  ทำไมไม่ซื้อของฉัน "

ทั้งที่ของคุณก็แพงกว่าด้วย    ต้องใช้เงินซื้อนะ   มิใช่ให้เปล่า............

ผลประโยชน์ทำให้คนหน้าไม่บางจริง..........

[SOAP47 รักในหลวง]

สภาพรันเวย์ แท๊กซี่เวย์ยังสมบูรณ์มากๆ ผิดกับประเทศสารขัณท์จริงๆ

แม้เขาเก็บไวหากินต่อเนื่องได้หลายปี  ฮิ ฮิ

[ทัดมาลา ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป]

สภาพรันเวย์ แท๊กซี่เวย์ยังสมบูรณ์มากๆ ผิดกับประเทศสารขัณท์จริงๆ

แม้เขาเก็บไวหากินต่อเนื่องได้หลายปี  ฮิ ฮิ

สองรูปแรกของบ้านข้างๆเราครับ Rangoon Airport




สองรูปล่างบ้านเราเอง

[sopon870]

ต้องเอามาติดแก๊สให้หมด..อิอิ

[E_mail]

สภาพรันเวย์ แท๊กซี่เวย์ยังสมบูรณ์มากๆ ผิดกับประเทศสารขัณท์จริงๆ

แม้เขาเก็บไวหากินต่อเนื่องได้หลายปี  ฮิ ฮิ

สองรูปล่างบ้านเราเอง

ไม่จริงง่ะ การเมือง ใส่ความ ซ้ำเติมคนล้ม เจาะจงถ่ายแต่รูปส่วนน้อยมาด่าอ่ะ ภาพรวมที่สุดเริ่ดละไม่เอามาลง รัยเวย์สุวรรณภูมิมันไม่ได้เน่าอย่างนี้เป็นส่วนใหญ่หรอก ใช่ไหมล่ะ

คุณทัดมาลาเป็นนักบินรึไงถึงได้มาสู่รู้แบบนี้ ..................

ต่อให้จริงก็แล้วจะทำไม ใครมาทำก็ทุเรศยังงี้ทั้งนั้นแหละ ไม่ต้องทะลึ่งมาอยากแก้ไขหรอก รุ่นปู่ผมก็รับมาแล้ว รุ่นพ่อผมก็เจอมาแล้ว รุ่นผมยังทนได้ แล้วทำไมจะส่งต่อไปให้รุ่นลูกรุ่นหลานไม่ได้

อย่ามาวิจารณ์นะ ประชาชนอย่างผมรับไม่ได้ 


   

 

[นปพ2201]

จะซื้อมาทำไม  เอาไปรบกะใคร หรือจะเอาใว้ป้องกันตนเองยามหนีภัยสงครามทางการเมือง...หรือว่า เอาใว้รบกับกลุ่มอำนาจเก่า เซ็ง ประเทศไทย หนี้ท่วมหัวยังกระสันอีก ใหนว่าให้ยึดหลักอยู่อย่างพอเพียงไง  ทุกวันนี้เขารบกันทางด้านเศรษฐกิจแล้ว นายเอ้ย....

[andaman]

มอบให้ นปพ2201  1 คะแนนครับ

[rockguns]

               

[glock_19tc]

สงสัยงานนี้มีตกแหง ๆ

[rute - รักในหลวง]

จะซื้อมาทำไม  เอาไปรบกะใคร หรือจะเอาใว้ป้องกันตนเองยามหนีภัยสงครามทางการเมือง...หรือว่า เอาใว้รบกับกลุ่มอำนาจเก่า เซ็ง ประเทศไทย หนี้ท่วมหัวยังกระสันอีก ใหนว่าให้ยึดหลักอยู่อย่างพอเพียงไง  ทุกวันนี้เขารบกันทางด้านเศรษฐกิจแล้ว นายเอ้ย....

ขออภัยนะครับ...

ผมไม่เห็นด้วยครับ...

โครงการจัดหาเครื่องบินรบมาแทน เอฟ 5 อี มีมานานแล้วครับ...

แต่ไม่ผ่านเพราะหลายๆปัจจัยครับ...

การที่มีแสนยานุภาพสูงนั้น ไม่จำเป็นต้องใช้ "เอาไปรบกะใคร หรือจะเอาใว้ป้องกันตนเองยามหนีภัยสงครามทางการเมือง...หรือว่า เอาใว้รบกับกลุ่มอำนาจเก่า " เสมอไปครับ...

แต่เพื่อเป็นการดุลย์อำนาจในภูมิภาคครับ...

ลองดูภาพ มิก 29 ที่ท่านทัดมาลานำมาโพสท์สิครับ...

ทั้งมาเลย์และพม่าก็มีใช้...

ลองย้อนกลับไปคิดถึงสมรภูมิต่างๆที่ผ่านมาในช่วงยี่สิบปีนี้ดูครับ...

ทั้งบ้านร่มเกล้า ทั้งปัญหาการยกกำลังข้ามชายแดนไทย-พม่า ปัญหาสถานทูตไทยถูกเผาในเขมร...

การมีบ.ขับไล่เอนกประสงค์พร้อมเครื่องเอแว็คส์ถือว่าจำเป็นครับ...

ใจผมอยากให้จัดหามาใช้มากกว่านี้ด้วยซ้ำไปครับ ได้แทงเกอร์อีกซักสองสามลำยิ่งดี...

ด้วยความเคารพครับ...

[อรชุน-รักในหลวง]

จะซื้อมาทำไม  เอาไปรบกะใคร หรือจะเอาใว้ป้องกันตนเองยามหนีภัยสงครามทางการเมือง...หรือว่า เอาใว้รบกับกลุ่มอำนาจเก่า เซ็ง ประเทศไทย หนี้ท่วมหัวยังกระสันอีก ใหนว่าให้ยึดหลักอยู่อย่างพอเพียงไง  ทุกวันนี้เขารบกันทางด้านเศรษฐกิจแล้ว นายเอ้ย....       เห็นด้วยกับพี่หมอรุธ ครับ  ผมอยากจะถามกลับหากเกิดเหตุการณ์ที่ต้องมีการประทะกันตามชายแดน ถ้าคุณไม่มีเครื่องบินคุณจะส่งลูกหลานคุณเอาลูกปืนไปซดกันเนื้อๆกระนั้นหรือ  รึจะให้ทหารราบโดนเครื่องบินข้าศึกเข้ามาบอมเอาตามใจแบบนั้นหรือ คุณคงไม่ได้เป็น นปพ จริงๆกระมังเรื่องง่ายๆเบบนี้ถึงไม่รู้  หนี้ท่วมหัวยังกระสันอีก   แล้วคำนี้ผมว่าแรงไปหน่อยนะ

[NaiMai>รักในหลวง]

จะซื้อมาทำไม  เอาไปรบกะใคร หรือจะเอาใว้ป้องกันตนเองยามหนีภัยสงครามทางการเมือง...หรือว่า เอาใว้รบกับกลุ่มอำนาจเก่า เซ็ง ประเทศไทย หนี้ท่วมหัวยังกระสันอีก ใหนว่าให้ยึดหลักอยู่อย่างพอเพียงไง  ทุกวันนี้เขารบกันทางด้านเศรษฐกิจแล้ว นายเอ้ย....

ถ้าคิดอย่างนั้น คนไทยทุกคนไม่ต้องคิดมีอาวุธครับ แม้แต่จะใช้ป้องกันตัว ทั้งมีด ไม้ พร้า ดาบ ขวาน จอบ หรือปืน เพราะไม่ได้เอาไปรบกับใคร ไม่ต้องเอาไว้ป้องกันตัวเอง ใครจะมาจี้มาปล้นก็ให้มันไป ใครจะมารุกรานประเทศเรา ใครจะมายึดประเทศเรา หรือพวกโจรก่อการร้ายมันจะแยก 3 จังหวัดภาคใต้ ก็ยกให้มันไปเลย ดีมั๊ยครับ ยอมหรือครับ

  ผมคนหนึ่งล่ะที่ไม่ยอม พี่น้องไทยใน 3 จังหวัดชายแดนใต้ก็ไม่ยอม และเขาเหล่านั้นก็ยอมที่จะเป็นหนี้นำเงินซื้อปืนเพื่อปกป้องชีวิตและครอบครัวของตนเอง และที่สำคัญคือเป็นการปกป้องแผ่นดินไทยส่วนนั้นไว้ในทางอ้อม ก็เพราะว่าเขาเหล่านั้นมีกำลังที่จะสู้ผู้ไม่ประสงค์ดีทั้งหลายได้ ถ้าคิดว่าเศรษฐกิจดีแล้วจะปกป้องประเทศได้ก็คิดผิดอีกนั่นแหละครับ ดูตัวอย่างประเทศคูเวตนั่นไง มีกำลังป้องกันตนเองเพียงน้อยนิดและล้าสมัย แม้เศรษฐกิจดี ประชาชนร่ำรวย แต่คิดไปว่าคงไม่มีใครมารุกรานประเทศของตน ปรากฏว่าถูกอิรักบุกเพียงข้ามคืนก็หมดประเทศ ซึ่ง ณ เวลานั้น ทหารคูเวตไม่มีรถถังหลัก เครื่องบินรบที่ดีที่สุดของเขาตอนนั้นก็เพียง A-4 Skyhawk สมัยสงครามเวียตนาม ซึ่งไม่มีแม้กระทั้งเรดาร์ กำลังรบของคูเวตก็ต้านอิรัคได้เพียงไม่กี่ชั่วโมง (จะเรียกว่าต้านไม่ได้หรือแม้แต่ชลอการบุกไว้ไม่ได้เลยก็ว่าได้) แล้วก็จำเป็นต้องทิ้งบ้านทิ้งเมือง บินและย้ายกำลังรบที่เหลือทั้งหมดเข้าไปหลบในซาอุฯ ดีว่าคูเวตยังมีเงินเยอะ ทำให้ใคร ๆ ต่างก็อาสาช่วยรุมอิรัคจนต้องออกจากแผ่นดินคูเวตไป แต่ไทยล่ะ?
  เรื่องอยู่อย่างพอเพียง เรื่องนี้ต้องออกตัวก่อนว่า ผมไม่ใช่ว่าจะสนับสนุนให้ประเทศเราสะสมอาวุธนะครับ แต่การที่เราซื้อเครื่องบินรบ 12-16 ลำ "เพื่อปฏิบัติภาระกิจทดแทน" เครื่องบินรบที่เกือบจะหมดสภาพแล้ว 30 กว่าลำ ผมว่าไม่ใช่การที่จะเรียกได้ว่าฟุ่มเฟือยหรอกครับ เพราะไม่ได้ซื้อเครื่องบินที่ทันสมัยสุดยอด สมรรถนะยอดเยี่ยม แต่มีราคาแพงลำละเป็นร้อยกว่าล้านเหรียญ ซึ่งไม่จำเป็นต่อประเทศไทย เราซื้อเพียงเครื่องบินขับไล่ขนาดเล็ก แต่มีความทันสมัยมาก ๆ ในอันดับต้น ๆ ของเครื่องบินขับไล่ในปัจจุบัน ราคาก็ไม่แพงจนเกินไป (ประมาณ 40-50 ล้านเหรียญ) ได้รับโนว์ฮาวเพื่อมาต่อยอดได้ในอนาคต (ขึ้นอยู่กับว่าในอนาคตรัฐบาลจะมีความคิดที่จะต่อยอดมากแค่ไหน) ซึ่งมีสมรรถนะเพียงพอต่อการป้องกันตนเอง (จริง ๆ ก็น่าเกรงขามอยู่ไม่น้อยถ้าใครคิดจะรุกราน หรือเป็นเครื่องบินประเภทเล็กพริกขี้หนูแบบหนึ่ง) ผมก็ไม่เห็นว่าจะเป็นการไม่พอเพียงตรงไหนเลย และในความเป็นจริงแล้ว เครื่องบินรบหรือแม้แต่ยานเกราะที่มีใช้อยู่ในกองทัพ หากพูดถึงความจำเป็นทางยุทธศาสตร์แล้ว ยังไม่เพียงพอต่อความต้องการเสียด้วยซ้ำ ซึ่งอย่างเครื่องบินรบที่พูดถึงกันอยู่นี้ หากเราไม่ซื้อใหม่ แล้วอีก 5 ปีเราต้องปลดประจำการ F-5 ทั้งหมด ลำพัง F-16 ที่มีอยู่ 40 กว่าลำ ที่มีอายุเกินครึ่งของอายุใช้งานรวมแล้ว และมีสภาพใช้งานไม่เต็ม 100% จากจำนวนที่มีอยู่ทั้งหมด อีกทั้งระบบอาวุธก็ด้อยกว่าของประเทศใกล้เคียง ผมถือว่าเป็นจุดเสี่ยงครับ แม้ประเทศเราคงไม่เป็นอย่างประเทศคูเวตอย่างที่บอกข้างต้น แต่ก็ประมาทไม่ได้ครับ เรื่องความมั่นคงของประเทศไม่ใช่เรื่องที่จะต้องมานั่งเสี่ยงดวงครับ และผมว่าเราก็ยังอยู่ในแนวทางพึ่งตนเองอยู่ครับ ยังไม่ถึงขนาดต้องไปร้องขอความช่วยเหลือจากคนอื่น
  เศรษฐกิจกับความมั่นคงต้องไปด้วยกันครับ เน้นอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้ ไม่เช่นนั้นก็พัง คูเวตเน้นเศรษฐกิจ ดูน้ำมันมาขายร่ำรวย แต่ขาดดูแลเอาใจใส่ความมั่นคง กองทัพขนาดเล็กมากและล้าสมัย ซึ่งเกาหลีเหนือก็เป็นอีกประเทศหนึ่ง ซึ่งตรงข้ามกับคูเวต คือเน้นความมั่นคง มีกองทัพขนาดใหญ่ มีอาวุธมากมาย แต่เศรษฐกิจของประเทศย่ำแย่ ประชาชนเดือดร้อนขาดแคลนไปทั่วจนต้องขอรับความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมจากประเทศอื่น ซึ่งทั้งคูเวตและเกาหลีเหนือ ต่างขาดความสมดุลย์ระหว่างเศรษฐกิจและความมั่นคงกันคนละด้านครับ ไม่อยากให้ประเทศไทยเป็นเหมือนทั้งสองประเทศนั้นครับ
  แม้แต่ประวัตศาสตร์ประเทศไทยของเราเอง (ตามที่เรียนที่สอนกันมา) อยุธยาเสียกรุงก็เพราะขาดความใส่ใจในความมั่นคงครับ อยากให้เป็นอย่างนั้นอีกหรือครับ

[CT_Pro4]

จะซื้อมาทำไม  เอาไปรบกะใคร หรือจะเอาใว้ป้องกันตนเองยามหนีภัยสงครามทางการเมือง...หรือว่า เอาใว้รบกับกลุ่มอำนาจเก่า เซ็ง ประเทศไทย หนี้ท่วมหัวยังกระสันอีก ใหนว่าให้ยึดหลักอยู่อย่างพอเพียงไง  ทุกวันนี้เขารบกันทางด้านเศรษฐกิจแล้ว นายเอ้ย....

ถ้าคิดอย่างนั้น คนไทยทุกคนไม่ต้องคิดมีอาวุธครับ แม้แต่จะใช้ป้องกันตัว ทั้งมีด ไม้ พร้า ดาบ ขวาน จอบ หรือปืน เพราะไม่ได้เอาไปรบกับใคร ไม่ต้องเอาไว้ป้องกันตัวเอง ใครจะมาจี้มาปล้นก็ให้มันไป ใครจะมารุกรานประเทศเรา ใครจะมายึดประเทศเรา หรือพวกโจรก่อการร้ายมันจะแยก 3 จังหวัดภาคใต้ ก็ยกให้มันไปเลย ดีมั๊ยครับ ยอมหรือครับ

  ผมคนหนึ่งล่ะที่ไม่ยอม พี่น้องไทยใน 3 จังหวัดชายแดนใต้ก็ไม่ยอม และเขาเหล่านั้นก็ยอมที่จะเป็นหนี้นำเงินซื้อปืนเพื่อปกป้องชีวิตและครอบครัวของตนเอง และที่สำคัญคือเป็นการปกป้องแผ่นดินไทยส่วนนั้นไว้ในทางอ้อม ก็เพราะว่าเขาเหล่านั้นมีกำลังที่จะสู้ผู้ไม่ประสงค์ดีทั้งหลายได้ ถ้าคิดว่าเศรษฐกิจดีแล้วจะปกป้องประเทศได้ก็คิดผิดอีกนั่นแหละครับ ดูตัวอย่างประเทศคูเวตนั่นไง มีกำลังป้องกันตนเองเพียงน้อยนิดและล้าสมัย แม้เศรษฐกิจดี ประชาชนร่ำรวย แต่คิดไปว่าคงไม่มีใครมารุกรานประเทศของตน ปรากฏว่าถูกอิรักบุกเพียงข้ามคืนก็หมดประเทศ ซึ่ง ณ เวลานั้น ทหารคูเวตไม่มีรถถังหลัก เครื่องบินรบที่ดีที่สุดของเขาตอนนั้นก็เพียง A-4 Skyhawk สมัยสงครามเวียตนาม ซึ่งไม่มีแม้กระทั้งเรดาร์ กำลังรบของคูเวตก็ต้านอิรัคได้เพียงไม่กี่ชั่วโมง (จะเรียกว่าต้านไม่ได้หรือแม้แต่ชลอการบุกไว้ไม่ได้เลยก็ว่าได้) แล้วก็จำเป็นต้องทิ้งบ้านทิ้งเมือง บินและย้ายกำลังรบที่เหลือทั้งหมดเข้าไปหลบในซาอุฯ ดีว่าคูเวตยังมีเงินเยอะ ทำให้ใคร ๆ ต่างก็อาสาช่วยรุมอิรัคจนต้องออกจากแผ่นดินคูเวตไป แต่ไทยล่ะ?
  เรื่องอยู่อย่างพอเพียง เรื่องนี้ต้องออกตัวก่อนว่า ผมไม่ใช่ว่าจะสนับสนุนให้ประเทศเราสะสมอาวุธนะครับ แต่การที่เราซื้อเครื่องบินรบ 12-16 ลำ "เพื่อปฏิบัติภาระกิจทดแทน" เครื่องบินรบที่เกือบจะหมดสภาพแล้ว 30 กว่าลำ ผมว่าไม่ใช่การที่จะเรียกได้ว่าฟุ่มเฟือยหรอกครับ เพราะไม่ได้ซื้อเครื่องบินที่ทันสมัยสุดยอด สมรรถนะยอดเยี่ยม แต่มีราคาแพงลำละเป็นร้อยกว่าล้านเหรียญ ซึ่งไม่จำเป็นต่อประเทศไทย เราซื้อเพียงเครื่องบินขับไล่ขนาดเล็ก แต่มีความทันสมัยมาก ๆ ในอันดับต้น ๆ ของเครื่องบินขับไล่ในปัจจุบัน ราคาก็ไม่แพงจนเกินไป (ประมาณ 40-50 ล้านเหรียญ) ได้รับโนว์ฮาวเพื่อมาต่อยอดได้ในอนาคต (ขึ้นอยู่กับว่าในอนาคตรัฐบาลจะมีความคิดที่จะต่อยอดมากแค่ไหน) ซึ่งมีสมรรถนะเพียงพอต่อการป้องกันตนเอง (จริง ๆ ก็น่าเกรงขามอยู่ไม่น้อยถ้าใครคิดจะรุกราน หรือเป็นเครื่องบินประเภทเล็กพริกขี้หนูแบบหนึ่ง) ผมก็ไม่เห็นว่าจะเป็นการไม่พอเพียงตรงไหนเลย และในความเป็นจริงแล้ว เครื่องบินรบหรือแม้แต่ยานเกราะที่มีใช้อยู่ในกองทัพ หากพูดถึงความจำเป็นทางยุทธศาสตร์แล้ว ยังไม่เพียงพอต่อความต้องการเสียด้วยซ้ำ ซึ่งอย่างเครื่องบินรบที่พูดถึงกันอยู่นี้ หากเราไม่ซื้อใหม่ แล้วอีก 5 ปีเราต้องปลดประจำการ F-5 ทั้งหมด ลำพัง F-16 ที่มีอยู่ 40 กว่าลำ ที่มีอายุเกินครึ่งของอายุใช้งานรวมแล้ว และมีสภาพใช้งานไม่เต็ม 100% จากจำนวนที่มีอยู่ทั้งหมด อีกทั้งระบบอาวุธก็ด้อยกว่าของประเทศใกล้เคียง ผมถือว่าเป็นจุดเสี่ยงครับ แม้ประเทศเราคงไม่เป็นอย่างประเทศคูเวตอย่างที่บอกข้างต้น แต่ก็ประมาทไม่ได้ครับ เรื่องความมั่นคงของประเทศไม่ใช่เรื่องที่จะต้องมานั่งเสี่ยงดวงครับ และผมว่าเราก็ยังอยู่ในแนวทางพึ่งตนเองอยู่ครับ ยังไม่ถึงขนาดต้องไปร้องขอความช่วยเหลือจากคนอื่น
  เศรษฐกิจกับความมั่นคงต้องไปด้วยกันครับ เน้นอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้ ไม่เช่นนั้นก็พัง คูเวตเน้นเศรษฐกิจ ดูน้ำมันมาขายร่ำรวย แต่ขาดดูแลเอาใจใส่ความมั่นคง กองทัพขนาดเล็กมากและล้าสมัย ซึ่งเกาหลีเหนือก็เป็นอีกประเทศหนึ่ง ซึ่งตรงข้ามกับคูเวต คือเน้นความมั่นคง มีกองทัพขนาดใหญ่ มีอาวุธมากมาย แต่เศรษฐกิจของประเทศย่ำแย่ ประชาชนเดือดร้อนขาดแคลนไปทั่วจนต้องขอรับความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมจากประเทศอื่น ซึ่งทั้งคูเวตและเกาหลีเหนือ ต่างขาดความสมดุลย์ระหว่างเศรษฐกิจและความมั่นคงกันคนละด้านครับ ไม่อยากให้ประเทศไทยเป็นเหมือนทั้งสองประเทศนั้นครับ
  แม้แต่ประวัตศาสตร์ประเทศไทยของเราเอง (ตามที่เรียนที่สอนกันมา) อยุธยาเสียกรุงก็เพราะขาดความใส่ใจในความมั่นคงครับ อยากให้เป็นอย่างนั้นอีกหรือครับ

...เห็นด้วยครับท่าน NaiMai ... 

[tlock]

จาก นสพ.ประชาชาติธุรกิจ (เครือมติชน) วันที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2550 ปีที่ 31 ฉบับที่ 3942 (3142)


เปิดไส้ในซื้ออาวุธ เผยโฉม 2 ขาใหญ่ กวาด 3.5 พันล.



ในรอบ 1 เดือนที่ผ่านมา คณะรัฐมนตรีรัฐบาล พล.อ.สุรยุทธ์ จุลานนท์ อนุมัติให้กองทัพจัดซื้ออาวุธอย่างน้อย 3 ครั้ง คือ

วันที่ 18 กันยายน 2550 อนุมัติจัดซื้อจรวดต่อสู้กับรถถัง แบบ 69 หรือแบบ PG -7 จำนวน 5,745 นัด จากรัฐบาลจีน วงเงิน 551,220 ดอลลาร์สหรัฐ หรือประมาณ 19.1 ล้านบาท

วันที่ 25 กันยายน 2550 อนุมัติจัดซื้อรถหุ้มเกราะ จำนวน 96 คัน จากบริษัทคาร์คีฟ โมโรซอฟ ดีไซน์ บูโรยูเครน ประเทศยูเครน ในวงเงิน 114,270,000 เหรียญสหรัฐ หรือประมาณ 3,898 ล้านบาท และอาวุธอีกหลายรายการ รวม 7 พันล้านบาท

ล่าสุดวันที่ 16 ตุลาคม 2550 อนุมัติจัดซื้อเครื่องบินขับไล่แบบกริฟเฟน/ซีดี จากประเทศสวีเดน จำนวน 12 ลำ รวมมูลค่า 34,500

ล้านบาท

ทั้ง 3 ครั้งมีมูลค่ารวมประมาณ 5 หมื่นล้านบาท ถือเป็นวงเงินสูงสุดครั้งหนึ่งเลยทีเดียว

อย่างไรก็ตาม การจัดซื้อบางรายการเป็นแบบรัฐบาลต่อรัฐบาล (จีทูจี) ไม่ผ่านบริษัทเอกชน ประเด็นน่าสนใจคือ ในการจัดหาอะไหล่เพิ่มเติม และในรายการที่ซื้อตรงจากเอกชน ใครเป็นคู่ค้ากับกองทัพมากที่สุด ?

"ประชาชาติธุรกิจ" มีคำตอบ

กลุ่มชัยเสรีฯกวาด 73 สัญญา

จากการตรวจสอบ พบว่าในช่วง 7 ปี

(ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม 2544-กันยายน 2550) เอกชนที่เป็นคู่ค้ากับกองทัพบกมากที่สุด คือ บริษัท ชัยเสรี (กรุงเทพ) จำกัด และบริษัท ชัยเสรี เม็ททอล แอนด์ รับเบอร์ จำกัด ของพ่อค้าอาวุธที่ชื่อนายหิรัญ กุญหิรัญ และนายกิตติ กุลหิรัญ

ทั้งสองบริษัทได้รับงานทั้งหมด 73 ครั้ง (สัญญา) วงเงินรวม 1,360.8 ล้านบาท โดยขายอะไหล่รถถังหนัก เบา รถหุ้มเกราะ สะเทินน้ำสะเทินบก ปืนกลสั้น เล็กยาว และปืนพก ในจำนวนนี้เกิดขึ้นหลังรัฐประหาร 6 สัญญา วงเงิน 14.9 ล้านบาท

ทอ.เท บ.อุตสาหกรรมการบิน 2 พัน ล.

บริษัท อุตสาหกรรมการบิน จำกัด ของรัฐบาล (สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม ถือหุ้น 50.9% และกองทุนสวัสดิการกองทัพอากาศ โดยพลอากาศเอกชลิต พุกผาสุข 48.9%) เป็นยักษ์ใหญ่อันดับ 2 ได้รับการว่าจ้างทั้งหมด 53 สัญญา วงเงินรวม 2,087 ล้านบาท

ในจำนวนนี้เป็นสัญญาที่เกิดขึ้นช่วงหลัง 19 กันยายน 2549 จำนวน 2 สัญญา วงเงิน 1,000 ล้านบาท ได้แก่ ซ่อมใหญ่ใบพัด บ.ล.14 (G-222) 5.3 ล้านบาท และซ่อมปรับปรุงและยืดอายุโครงสร้างเฮลิคอปเตอร์ วงเงิน 998.8 ล้านบาท ร้อยละ 99 ผู้ว่าจ้างคือกรมช่างทหารอากาศ

ถัดมา หจก.ไพบูลย์เศรษฐกิจ ของนายไพบูลย์ อนันต์วลี เป็นคู่สัญญา 39 ครั้ง วงเงิน 164 ล้านบาท อาทิ ซื้อปืนพก 9 ม.ม. กระสุนปืน ซื้อเครื่องมือผลิตกระสุนปืนใหญ่ กล้องเล็งกลางคืนสำหรับปืนเล็กยาว ยี่ห้อ OIP เป็นต้น

บ.โรยัลสกาย-เบลล์ฯ แชมป์เครื่องบิน

ประเภทเฮลิคอปเตอร์ กลุ่มบริษัท โรยัลสกาย จำกัด ของนายรังสรรค์ เฉลิมไกรวุฒิ และนายวีระพจน์ อัศวาจารย์ ขาใหญ่สุด 37 สัญญา 621.9 ล้านบาท ในจำนวนนี้เกิดขึ้นหลัง 19 กันยาฯ 2549 จำนวน 8 สัญญา 46 ล้านบาท แบ่งเป็น บริษัท โรยัลสกาย จำกัด 7 สัญญา วงเงิน 36.5 ล้านบาท และบริษัทเอส วาย พี บางกอก 1 สัญญา วงเงิน 9,6 ล้านบาท (ขายชิ้นส่วนซ่อมบำรุงเครื่องบิน

ลำเลียง แบบ 212)

บริษัท เบลล์เฮลิคอปเตอร์ เอเชีย (พีทีอี) จำกัด จากสิงคโปร์ เป็นอีกรายที่ไม่พลาด จากการตรวจสอบพบ ได้รับการว่าจ้างถึง 28 สัญญา แบ่งเป็นสัญญาที่จ่ายด้วยเงินบาท 16 สัญญา 68 ล้านบาท สัญญาที่จ่ายเป็นดอลลาร์สิงคโปร์ 1 สัญญา คือ ซื้อเฮลิคอปเตอร์แบบ 412 EP 2 เครื่อง วงเงิน 24.7 ล้านดอลลาร์สิงคโปร์ และสัญญาที่จ่ายเป็นดอลลาร์สหรัฐ 11 สัญญา วงเงิน 3,196,485 ดอลลาร์

สัญญาที่ทำหลังรัฐประหาร 3 สัญญา ได้แก่ ซื้อชิ้นส่วนซ่อมบำรุงเฮลิคอปเตอร์ใช้งานทั่วไปแบบ 212 วงเงิน 458,597 ดอลลาร์สหรัฐ, ซื้อชิ้นส่วนซ่อมเครื่องมือขั้นสนามและบริภัณฑ์ภาคพื้น 215,096 ดอลลาร์สหรัฐ และซื้อชิ้นส่วนบำรุงเฮลิคอปเตอร์ใช้งานทั่วไปแบบ 206 วงเงิน 232,758 ดอลลาร์สหรัฐ

เครือข่ายอดีต รมช.กลาโหมโผล่

บริษัท ศรีวิวัฒน์ แอนด์ พาร์ทเนอร์ จำกัด ของนายวิวัฒน์ พัฒโนดม เป็นอีกรายหนึ่งที่มีชื่ออยู่ในกองทัพ จากการตรวจสอบพบได้งานจัดหาอะไหล่เฮลิคอปเตอร์ให้กองทัพเรือ และเครื่องบินของกรมการขนส่งทหารบก รวม 27 สัญญา วงเงินรวม 71.7 ล้านบาท

ส่วนบริษัทคู่ค้ารองลงมาๆ

บริษัท อัพเดท ดีเวลลอปเม้นท์ จำกัด เครือข่ายบริษัท พีวายเอ็น อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด

ค้ารถถัง เครื่องบิน ของนายพสิษฐ์ จิตจรูญ จัดหาอะไหล่ให้กองทัพ 8 ครั้ง วงเงิน 35.3 ล้านบาท

บริษัท รอยัลดีเฟนส์ จำกัด และบริษัทรอยัลแอมมูนิชั่น ของนายจรัล จาวาลา และนายกมล พิชิตสิงห์ จำนวน 6 สัญญา รวม 32 ล้านบาท

บริษัท เอวิออล พีทีอี จำกัด จำนวน 4 สัญญา วงเงิน 311,392 ดอลลาร์สหรัฐ ซื้อขายชิ้นส่วนซ่อมบำรุงเฮลิคอปเตอร์ แบบ 206 ทั้งหมด

บริษัท ริชมอนด์ จำกัด ของนางพินนา เหลาประดิษฐ์ 4 สัญญา วงเงิน 31.4 ล้านบาท ว่าจ้างซ่อมเฮลิคอปเตอร์ทั้งหมด บริษัทนี้ไม่ธรรมดา นางพินนาเคยทำธุรกิจร่วมกับนายธาตรี ประภาพันธ์ (กรรมการกลุ่มบริษัทของนายเจริญ สิริวัฒนภักดี) และ พล.อ.ยุทธศักดิ์ ศศิประภา "บิ๊กอ๊อด" (อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงกลาโหม ยุครัฐบาล พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร) ในชื่อบริษัท แมคเคย์ (ประเทศไทย) จำกัด ตั้งแต่ปี 2514 และเลิกกิจการในปี 2543

บริษัท ยี.เอ็ช.อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด ของนายซารับยิตซิงห์ สัจจเทพ ขายกระสุนปืนให้กรมสรรพาวุธทหารบก 2 ครั้ง วงเงิน 10.7 ล้านบาท, บริษัท เอ็น เค อินดัสตรีส์ จำกัด ของนายอาทิตย์ แก้วประโลม ขายชิ้นส่วนรถถังให้กรมสรรพาวุธ 2 ครั้ง รวม 4 ล้านบาท และบริษัทอาร์ ชัลเลอร์ ของนายนิพนธ์ นิละนนท์ ขายชิ้นส่วนซ่อมบำรุงเครื่องบินฝึก 2 ครั้ง 2.2 ล้านบาท

บ.เสรีชัยฯขาใหญ่เสื้อเกราะ

ประเภทเสื้อเกราะ เสื้อพราง และอื่นๆ

บริษัทที่ได้รับการว่าจ้างมากที่สุด คือ บริษัท เสรีชัยยุทธภัณฑ์ จำกัด และบริษัท ช.ไพศาล จำกัด รวม 97 สัญญา วงเงินรวม 1,586.2 ล้านบาท แบ่งเป็นบริษัท เสรีชัยยุทธภัณฑ์ จำกัด 80 สัญญา 1,042 ล้านบาท, บริษัท ช.ไพศาล จำกัด จ้างทำเสื้อเกราะล้วนๆ 17 สัญญา 544.2 ล้านบาท

ทั้งสองบริษัทมีนายศักดิ์ชัย ยอดวานิช และนายชัยยศ ยอดวานิช เป็นเจ้าของ

รองลงมา บริษัท โกลบอล เทคโนโลยี แอนด์ เอ็กซ์-อิม จำกัด ของนายไพรัตน์ จารุพงศา 4 สัญญา 31 ล้านบาท และบริษัท 9 เอ็ม เฟรนด์ชิป จำกัด ของ นางกาญจนา สุคนธมัต ขายกล้องตรวจการณ์ในเวลากลางคืน 2 ครั้ง 3 ล้านบาท

รวมวงเงินที่บริษัทดังกล่าวข้างต้นทั้งหมด 6,775.9 ล้านบาท

แฉ บ.ชัยเสรีฯ-เสรีชัยฯ กลุ่มเดียวกัน

อย่างไรก็ตาม จากการตรวจสอบ พบว่ากลุ่มบริษัทชัยเสรีฯ ของนายหิรัญ และนายกิตติ

กุญหิรัญ เป็นกลุ่มเดียวกับนายชัยยศ ยอดวานิช เจ้าของบริษัท เสรีชัยยุทธภัณฑ์ จำกัด เนื่องจากเคยทำธุรกิจค้าอาวุธด้วยกัน ในชื่อบริษัท

ชัยเสรีอิมปอร์ต จำกัด

เพราะฉะนั้น ถ้าไม่นับบริษัทอุตสาหกรรมการบิน ซึ่งเป็นของรัฐบาล และบริษัทเบลล์เฮลิคอปเตอร์ เอเชีย (พีทีอี) ของต่างชาติ มีเพียง 3 บริษัทไทยเท่านั้นที่เป็นรายใหญ่ คือ บริษัท

ชัยเสรี (กรุงเทพ) จำกัด บริษัท โรยัล สกาย จำกัด และบริษัท เสรีชัยยุทธภัณฑ์ จำกัด

แต่เนื่องจากบริษัทชัยเสรีฯเป็นเครือข่ายเดียวกับบริษัทเสรีชัยฯ โดย 2 กลุ่มนี้ได้รับการว่าจ้างรวม 170 สัญญา วงเงิน 2,947 ล้านบาท

เพราะฉะนั้นจึงมีแค่พ่อค้าอาวุธรายใหญ่ 2 กลุ่มเท่านั้นที่เป็นคู่ค้ากับกองทัพมากที่สุด

หน้า 4