การเมืองภายในเขมรมีความขัดแย้งสูงมาก ทั้งกลุ่มการเมืองเก่า(เจ้ารณฤทธิ) ฝ่ายค้าน ต่อกลิ่มนิดเดียวแตกจนหยุดไม่อยู่เลยทีเดียวครับ
ที่ผมกล่าวมานี้มันเป็นนโยบายทางการเมืองระหว่างประเทศของหลายประเทศอยู่แล้วครับ คุณ nars
เวลาประเทศข้างเคียงมีปัญหาไม่ลงรอยกัน ต่างก็ต้องหาทางพยายามเปลี่ยนตัวผู้นำของอีกฝ่ายเสียให้ได้ ไม่ว่าจะวิธีบนดิน ใต้ดิน หรือมาเหนือเมฆเลยก็ตาม ถ้ายังเปลี่ยนไม่ได้ก็ต้องหาทางกำจัดทิ้งหรือทำลายให้ย่อยยับมากที่สุดกันไปเลยครับ
สำหรับการเมืองเขมรนั้นเหมือนฝีที่กลัดหนองอยู่แล้วครับ เจออะไรมาโดนมากระแทกเบาๆก็เจ็บ ฉะนั้นเราจึงต้องแสวงจุดร่วม สงวนจุดต่างด้วยการยืมมือพวกฝ่ายราชวงศ์สีหนุกับพวกสม รังสีมาช่วยทำให้ฝีนี้อักเสบและแตกเร็วยิ่งขึ้น หลังจากนั้นถ้าใครกระด้างกระเดื่องก็จัดการเก็บให้เรียบร้อยในภายหลังครับ โดยเฉพาะสม รังสีซึ่งแสบพอๆกับฮุน เซนเลยครับ
