เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน
พฤศจิกายน 30, 2024, 02:38:38 AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
ข่าว: เวบบอร์ดอวป.ยินดีต้อนรับสุภาพชนทุกท่าน กรุณาใช้คำสุภาพด้วยครับ
 
   หน้าแรก   ช่วยเหลือ ค้นหา ปฏิทิน เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก  
หน้า: 1 ... 3 4 5 [6] 7 8 9 ... 82
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ในเมื่อใช้ชีวิตร่วมกันไม่ได้ ฝ่ายหนึ่งบาดเจ็บอีกฝ่ายหนึ่งกลับมาอีกครั้ง  (อ่าน 226391 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 51 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
rute - รักในหลวง
Forgive , But not Forget .
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 1960
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 22591


"ผลิดอกงามแตกกิ่งใบ..."


« ตอบ #75 เมื่อ: พฤศจิกายน 08, 2007, 06:45:55 PM »

โธ่...พี่ RroamD ครับ ทำไมไม่ปรึกษาผม...

ไม่น่าไปกินยาสมุนไพรอยู่เลยครับ...

ยังดีที่กินแค่สองเดือน... หัวเราะร่าน้ำตาริน
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: พฤศจิกายน 08, 2007, 06:48:40 PM โดย rute » บันทึกการเข้า
CT_Pro4
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 537
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 4869



« ตอบ #76 เมื่อ: พฤศจิกายน 08, 2007, 08:06:20 PM »

โธ่...พี่ RroamD ครับ ทำไมไม่ปรึกษาผม...

ไม่น่าไปกินยาสมุนไพรอยู่เลยครับ...

ยังดีที่กินแค่สองเดือน... หัวเราะร่าน้ำตาริน


...ไม่ทราบว่าในกรณีของท่าน RroamD พอจะมีแนวทางในการรักษาแบบใดครับคุณหมอ rute...

บันทึกการเข้า

Every problem contains the seeds of its own solution.- Stanley Arnold
Min-Min
Hero Member
*****

คะแนน 969
ออฟไลน์

กระทู้: 3776


« ตอบ #77 เมื่อ: พฤศจิกายน 08, 2007, 08:30:43 PM »

หายเร็วๆนะคะ  Cheesy
บันทึกการเข้า

หากฉันใช้สมองจดจำเรื่องราวก็ยังพอจะลืมเธอได้  แต่ฉันใช้หัวใจเก็บความทรงจำเรื่องของเรา
RroamD
Colt 1911 Semi Auto & Single Action Only
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 205
ออฟไลน์

กระทู้: 4102



« ตอบ #78 เมื่อ: พฤศจิกายน 08, 2007, 10:09:10 PM »

โธ่...พี่ RroamD ครับ ทำไมไม่ปรึกษาผม...

ไม่น่าไปกินยาสมุนไพรอยู่เลยครับ...

ยังดีที่กินแค่สองเดือน... หัวเราะร่าน้ำตาริน


...ไม่ทราบว่าในกรณีของท่าน RroamD พอจะมีแนวทางในการรักษาแบบใดครับคุณหมอ rute...



สมุนไพรที่บอกผมกินประมาณสองเดือนครับพี่หมอ แต่ยาจีนสองตัวนี่สิครับกินตลอดครับ

พี่ CT_Pro4 ถามคำถามนี้พี่หมอ rute คงแจ้งวิธีรักษา+การตรวจสุขภาพให้พี่ๆ ได้ทราบเพื่อเป็นประโยชน์ทางสุขภาพได้แน่นอน
ขอบพระคุณครับ

หายเร็วๆนะคะ  Cheesy

ขอบคุณครับ  Wink
บันทึกการเข้า

ปลายทางของการปะทะกันด้วยปืนคือเชิงตะกอนกับเรือนจำ
ป้อมทอง พรานชุมไพร
ดับบาป ด้วยบุญปืน
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 780
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 6885


นรชาติวางวาย สถิตย์ไว้ แต่ความดีประดับไว้โลกา


« ตอบ #79 เมื่อ: พฤศจิกายน 09, 2007, 12:56:50 AM »

ขอให้เคราะห์หายคลายทุกข์เป็นสุขขี

ขอให้มีสุขภาพที่สดใส

ขอให้โชคร้ายมลายไป

ให้แจ่มใสอารมณ์ดีอย่างที่เคย
บันทึกการเข้า

รักกันไว้เถอะ  เราเกิดร่วมแดนไทย   จะเกิดภาคไหนๆ    ก็ไทยด้วยกัน      
เชื้อสายประเพณีไม่มีขีดคั่น        เกิดเป็นไทยนั้นปวงชนทุกคนคือไทย
PsanP_IT.31(ไพศาล ๓)
๑๙๑๑ เลอะโคลน!!
Sr. Member
****

คะแนน 82
ออฟไลน์

กระทู้: 745


« ตอบ #80 เมื่อ: พฤศจิกายน 09, 2007, 11:39:29 AM »

ขอเป็นกำลังใจและขอให้หายไว ๆ นะครับพี่.
บันทึกการเข้า

จะสร้างสรรค์วันชื่นคืนสุข ม่ายเอาซานุก ปายเพียงวันๆ ! เอิ๊ก^-^
RroamD
Colt 1911 Semi Auto & Single Action Only
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 205
ออฟไลน์

กระทู้: 4102



« ตอบ #81 เมื่อ: พฤศจิกายน 09, 2007, 01:11:10 PM »

ขอให้เคราะห์หายคลายทุกข์เป็นสุขขี

ขอให้มีสุขภาพที่สดใส

ขอให้โชคร้ายมลายไป

ให้แจ่มใสอารมณ์ดีอย่างที่เคย

ขอบคุณพี่ป้อมทองมากๆ ครับ

ขอเป็นกำลังใจและขอให้หายไว ๆ นะครับพี่.

ขอบคุณครับพี่


มิถุนายน-สิงหาคม 2007

อาการเริ่มเปลี่ยนแปลง (ไปในทางที่แย่ลง) ช่วงกลางวันต้องเข้าห้องน้ำเพื่อฉี่ประมาณสองชั่วโมงต่อครั้งพร้อมกับอาการปวดทที่ท่อปัสสาวะอย่างรุนแรง เรียกว่าพอมีอาการปวดฉี่ก็กลัวตัวเอง  กลางคืนแทบจะไม่ได้นอนและพักผ่อนเลยเพราะต้องเข้าห้องน้ำและฉี่ทุกชั่วโมงทุกคืน 

เพื่อนๆ ที่พบกันทุกคนทักเหมือนกันหมดว่าทำไมดูผอมลงอย่างเห็นได้ชัดทั้งที่ผมก็ยังกินได้ทุกมื้อแต่นอนไม่ได้นี่สิครับเรื่องใหญ่  ยาจีนกับน้ำสมุนไพรก็ยังพยายามกินต่อไปเรื่อยๆ ไม่ได้สนใจจะไปพบแพทย์หรือแม้กระทั่งชั่งน้ำหนักดูว่าตัวเองผอมลงไปมากน้อยเพียงใดครับ

กันยายน 2007

แฟนและลูกสาวขอร้องให้ไปพบแพทย์อีกครั้งเพราะอดสงสารผมไม่ได้  ผมโทรไปคุยกับพี่ชายและได้รับคำแนะนำกึ่งบังคับให้ไปตรวจอีกครั้งแต่เปลี่ยน รพ. ซึ่งผมก็ได้พบศัลยแพทย์ทางด้านระบบปัสสาวะคนใหม่ที่ รพ. แห่งใหม่ซึ่งก็ยังเป็นของรัฐบาล

นำฟิล์มเอ๊กซ์เรย์คอมพิวเตอร์เก่าไปให้ดู อาจารย์ก็สั่งให้ไปทำใหม่เพราะฟิล์มเก่าอายุหลายเดือนแล้วใช้ในการวินิจฉัยโรคไม่ได้  หลังจากได้ฟิล์มใหม่แล้วท่านก็วางแผนการรักษาให้โดยยืนยันว่าต้องตัดกระเพาะปัสสาวะออกแล้วตัดต่อลำไส้เพื่อระบายฉี่ออกทางหน้าท้อง

ส่วนนี้ตรงตามที่ผมต้องการ  ผมจีงขอทราบรายละเอียดและขั้นตอนในการผ่าตัดซึ่งท่านก็ไม่ได้ปิดบังอะไร  รวมถึงขั้นตอนการบำบัดต่อเนื่องหลังผ่าตัดและพักฟื้นแล้วด้วยการใช้รังสีบำบัดครับ
บันทึกการเข้า

ปลายทางของการปะทะกันด้วยปืนคือเชิงตะกอนกับเรือนจำ
หรอย
การไม่เป็นโรค เป็นลาภอันประเสริฐ
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 618
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 6416



« ตอบ #82 เมื่อ: พฤศจิกายน 09, 2007, 01:33:02 PM »

สวัสดีครับ...ขอเป็นกำลังใจ.....และหายจากโรคภัยด้วยครับ
บันทึกการเข้า
วัฒน์
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 4114
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 17223


เนรเทศยกโคตรดีกว่านิรโทษยกเข่ง


เว็บไซต์
« ตอบ #83 เมื่อ: พฤศจิกายน 09, 2007, 02:18:44 PM »

 หลงรัก เข้ามาเป็นกำลังใจอีกครั้ง สู้ๆๆนะครับ อย่าท้อถอย
บันทึกการเข้า

ฟ้าและดินไม่เห็นไม่เป็นไร ไม่ได้หวังให้ใครจดจำ
แม้ยากเย็นแค่ไหน ไม่เคยบ่นสักคำ ไม่มีใครจดจำ แต่เราก็ยังภูมิใจ

จะปิดทองหลังองค์พระปฏิมา จะยอมรับโชคชะตาไม่ว่าดีร้าย
ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า ถึงเวลาก็ต้องไป เหลือไว้แต่คุณงามความดี
berm
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 14
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1196



« ตอบ #84 เมื่อ: พฤศจิกายน 09, 2007, 02:26:18 PM »

ขอเป็นกำลังใจให้ครับ แต่อ่านกระทู้นี้แล้วรู้ว่าเข็มแข็งมากครับ
บันทึกการเข้า
BADBOY
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #85 เมื่อ: พฤศจิกายน 09, 2007, 02:31:52 PM »

......กำลังใจเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด นะครับ  ...อีกอย่าง การปฏิบัติตัว ด้าน การรับประทานอาหาร ก็สำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน . ผมจำได้ว่า เคยมีหนังสือ การปฏิบัติตัว ของผู้ป่วยมะเร็ง ท่านหนึ่ง ซึ่งเป็นเพื่อนของคุณพ่อผมเอง ท่านเป็นอดีตครู  เขียน เรื่อง "เมื่อข้าพเจ้าเป็นมะเร็ง" เขียนตั้งแต่ เริ่มรู้ตัว เมื่อตรวจพบ มะเร็งในต่อมลูกหมาก  และเขียน เรื่องเกี่ยวกับการทานอาหาร การออกกำลังกาย การทำสมาธิ สงบจิต และอีกหลายอย่าง  เสียดายตอนนี้ หาไม่เจอครับ หนังสือเล่มนี้ดีมาก ๆ  เจ้าของหนังสือนี้ สามารถมีชีวิต เป็นปกติธรรมดา ได้ หลายสิบปี ครับ

    เพราะการเข้าใจในโรคของตัวเองที่เป็นอยู่ ไม่ได้โทษตัวเอง หรือโทษสิ่งอื่น ใด  ..พยายามปรับตัวเข้าหามัน จนอยู่ด้วยกันได้อย่างปกติ   จำได้พอเลา ๆ ก็คือ สำคัญ ที่อาหารนะครับ  โดยเฉพาะ โปรตีนจากสัตว์  ทานแล้ว โรคมักจะกำเริบ ..ควรทานผัก งดอาหารรสจัดทุกชนิด สรุป ง่าย ๆ คือ ทานแบบเจ ไปเลย  ภาชนะปรุง หรือ ใส่อาหาร ควรเป็นพวก สแตนเลส  พวกน้ำหอม น้ำยาดับกลิ่นกาย พวกสารเคมี ที่ใช้กับร่างกาย ควรงด ยาสีฟัน ที่มีส่วนผสมของ ฟลูออไรต์  ควรงด และอีกหลายอย่างครับ ผมจำได้ไม่หมด ต้องขออภัยจริง ๆ ...ครับ

  ...เป็นกำลังใจให้ครับ....ถ้าผมหาหนังสือเล่มนั้นเจอ จะส่งไปให้นะครับ... Smiley
บันทึกการเข้า
แจ็ค
"กำบ่มีอย่าไปอู้...กำบ่ฮู้อย่าได้จ๋า"
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 461
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 7529


« ตอบ #86 เมื่อ: พฤศจิกายน 09, 2007, 03:33:02 PM »


..... เป็นกระทู้กรณีศึกษา  ที่ให้ความรู้กับผู้ที่เข้ามาอ่านมาก  ที่สำคัญเจ้าของกระทู้เล่าได้น่าติดตามและเห็นภาพดีมากครับผม ... อย่างไรเสีย  ก็ขอให้การวินิจฉัยโรคของคุณหมอถูกต้องและทำการรักษาอย่างถูกวิธี  รวมทั้งผลการรักษาเป็นที่พอใจของทุกฝ่าย ครับผม .....
บันทึกการเข้า

... เมื่อความกลัวถึงขีดสุด  มันจะเกิดเป็นความกล้าที่บ้าบิ่น ...
แจ็ค
"กำบ่มีอย่าไปอู้...กำบ่ฮู้อย่าได้จ๋า"
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 461
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 7529


« ตอบ #87 เมื่อ: พฤศจิกายน 09, 2007, 03:43:44 PM »


.... เกี่ยวกับยาจีน .....  ขอแลกประสบการณ์ ......

.... เมื่อปี 2534  ผมทราบว่าลูกสาวคนโต เป็นโรคทาลัสซีเมีย  ซึ่งเป็นความรู้ใหม่สำหรับผมมาก  หมอท่านที่ตรวจพบนั้นเป็นหมอที่เปิดคลีนิคอยู่ จ. พะเยา เห็นความผิดปกติจากผิวเด็กที่ขาวเกินไป  จึงแนะนำให้ไปเจาะเลือดที่แล็ปใน จ. พะเยา  ผลจากการเจาะเลือดทั้งหมด พ่อ แม่ คุณลูกอีก 2 คน  ปรากฎว่า แล็ปแจ้งว่าคนน้องเป็น  คนพี่ที่หมอคาดว่าเป็นนั้นไม่ได้เป็นอะไรเลย  เมื่อเป็นเช่นนี้คุณหมอที่ว่านี้ก็ได้เขียนจดหมายให้ถือไปหาอาจารย์หมอของท่านที่ รพ. สวนดอก เชียงใหม่  เป็นอาจารย์หมอที่กำลังศึกษาหรือทำอะไรเกี่ยวกับโรคนี้อยู่สักอย่าง  พอไปพบก็ต้องเจาะเลือดกันทั้งหมด 4 คน ผลแน่นอน คือลูกสาวคนโตเป็น  คนเล็ก ตามที่แล็บบอกนั้นไม่ได้เป็นอะไรเลย  จากนั้นคุณหมอก็เรียกเข้าไปคุย  ตั้งแต่  โรคนี้มีความเป็นมาอย่างไร  การรักษาได้ผลอย่างไร  รักษาหายหรือไม่อย่างไร  วงการแพทย์มีความสามารถในการรักษาโรคนี้ไปถึงไหน  ตอนนั้นผมฟังหมอแล้วออกมาร้องไห้พอสมควรเลยครับผม .....
บันทึกการเข้า

... เมื่อความกลัวถึงขีดสุด  มันจะเกิดเป็นความกล้าที่บ้าบิ่น ...
แจ็ค
"กำบ่มีอย่าไปอู้...กำบ่ฮู้อย่าได้จ๋า"
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 461
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 7529


« ตอบ #88 เมื่อ: พฤศจิกายน 09, 2007, 04:38:35 PM »

..... หมอก็ให้ยามากิน พร้อมกับมอบเงินให้ทุกครั้งหลังจากเจาะเลือด  ผมก็ไม่ทราบว่าให้เพื่ออะไร จำนวนก็ 300 - 400 บาท ทุกครั้ง (ประมาณช่วงปีแรก) ปีหลัง ๆ ก็หยุดให้ครับผม  ย้อนหลังไปในช่วงที่ทราบนี้ก็มีเพื่อน ๆ เขาที่รู้จักอีก  2 - 3 คน ที่เป็นยาที่ให้กินนั้นจะมีเม็ดสีเหลือง ๆ แต่ส่วนใหญ่ผมไม่ให้กิน เอาไปแจกเด็กเพื่อนเขาที่เป็น แล้วก็ทำใจ  เพราะว่าแพทย์บอกว่าลุกคนโตเป็น  คนเล็กจะไม่เป็น  แต่คนที่ 3 นั้น ถ้าเอาก็ไม่แน่  50/50 เปอร์เซ็นต์  ผมเลยหยุดเพียงเท่านั้น ไม่เอาก็ได้ฟะมีแล้วตั้ง 2 คน จากนั้นก็จะเดินทางไปเชียงใหม่เป็นประจำ ตามที่แพทย์นัดไปพบ  จนครั้งหนึ่งได้พบกับผู้ใจบุญเข้าแบบบังเอิญ  แล้วเขาแนะนำแบบไม่ตั้งใจ  คือบอกแบบผ่าน ๆ จำได้ก็จำ จำไม่ได้ก็ไม่ต้องจำ  จะไปหาก็ไป  ไม่ไปหาก็ไม่ต้องไป อะไรทำนองนี้  อยู่มาวันหนึ่งผมก็มาคิดได้ว่าน่าจะลองดู  ตัวท่านอยู่ที่ กรุงเทพ ฯ ผมต้องมาจาก พะเยา เข้ากรุงเทพ ฯ ไม่ธรรมดาเลยสำหรับคนบ้านนอกอย่างผม .... แต่ผมก็ได้พบหมอวิเศษจริง ๆ ... (สำหรับผมนะครับ) .....
บันทึกการเข้า

... เมื่อความกลัวถึงขีดสุด  มันจะเกิดเป็นความกล้าที่บ้าบิ่น ...
RroamD
Colt 1911 Semi Auto & Single Action Only
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 205
ออฟไลน์

กระทู้: 4102



« ตอบ #89 เมื่อ: พฤศจิกายน 09, 2007, 05:53:16 PM »

สวัสดีครับ...ขอเป็นกำลังใจ.....และหายจากโรคภัยด้วยครับ

หลงรัก เข้ามาเป็นกำลังใจอีกครั้ง สู้ๆๆนะครับ อย่าท้อถอย

ขอเป็นกำลังใจให้ครับ แต่อ่านกระทู้นี้แล้วรู้ว่าเข็มแข็งมากครับ

ขอบคุณพี่ๆ ที่ช่วยผมเรื่องกำลังใจครับ

......กำลังใจเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด นะครับ  ...อีกอย่าง การปฏิบัติตัว ด้าน การรับประทานอาหาร ก็สำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน . ผมจำได้ว่า เคยมีหนังสือ การปฏิบัติตัว ของผู้ป่วยมะเร็ง ท่านหนึ่ง ซึ่งเป็นเพื่อนของคุณพ่อผมเอง ท่านเป็นอดีตครู  เขียน เรื่อง "เมื่อข้าพเจ้าเป็นมะเร็ง" เขียนตั้งแต่ เริ่มรู้ตัว เมื่อตรวจพบ มะเร็งในต่อมลูกหมาก  และเขียน เรื่องเกี่ยวกับการทานอาหาร การออกกำลังกาย การทำสมาธิ สงบจิต และอีกหลายอย่าง  เสียดายตอนนี้ หาไม่เจอครับ หนังสือเล่มนี้ดีมาก ๆ  เจ้าของหนังสือนี้ สามารถมีชีวิต เป็นปกติธรรมดา ได้ หลายสิบปี ครับ

    เพราะการเข้าใจในโรคของตัวเองที่เป็นอยู่ ไม่ได้โทษตัวเอง หรือโทษสิ่งอื่น ใด  ..พยายามปรับตัวเข้าหามัน จนอยู่ด้วยกันได้อย่างปกติ   จำได้พอเลา ๆ ก็คือ สำคัญ ที่อาหารนะครับ  โดยเฉพาะ โปรตีนจากสัตว์  ทานแล้ว โรคมักจะกำเริบ ..ควรทานผัก งดอาหารรสจัดทุกชนิด สรุป ง่าย ๆ คือ ทานแบบเจ ไปเลย  ภาชนะปรุง หรือ ใส่อาหาร ควรเป็นพวก สแตนเลส  พวกน้ำหอม น้ำยาดับกลิ่นกาย พวกสารเคมี ที่ใช้กับร่างกาย ควรงด ยาสีฟัน ที่มีส่วนผสมของ ฟลูออไรต์  ควรงด และอีกหลายอย่างครับ ผมจำได้ไม่หมด ต้องขออภัยจริง ๆ ...ครับ

  ...เป็นกำลังใจให้ครับ....ถ้าผมหาหนังสือเล่มนั้นเจอ จะส่งไปให้นะครับ... Smiley

เป็นความรู้สำหรับผู้ที่ป่วยเป็นมะเร็ง ขอบคุณสำหรับข้อมูลครับพี่


..... เป็นกระทู้กรณีศึกษา  ที่ให้ความรู้กับผู้ที่เข้ามาอ่านมาก  ที่สำคัญเจ้าของกระทู้เล่าได้น่าติดตามและเห็นภาพดีมากครับผม ... อย่างไรเสีย  ก็ขอให้การวินิจฉัยโรคของคุณหมอถูกต้องและทำการรักษาอย่างถูกวิธี  รวมทั้งผลการรักษาเป็นที่พอใจของทุกฝ่าย ครับผม .....

ผมเล่าตามระยะเวลาที่เริ่มพบอาการผิดปกติไม่มากจนถึงช่วงสามเดือนแห่งความเจ็บปวดทรมานครับ

ขอบคุณพี่แจ๊คสำหรับข้อมูลเกี่ยวกับยาจีน...ขอแลกประสบการณ์
ด้วยความเคารพทุกท่านครับ


ตุลาคม 2007

12 ตุลาคม 2007  อาจารย์นัดให้ผมทำเอ็กซ์เรย์ปอด ตรวจคลื่นหัวใจ  อย่างที่เรียนให้ทราบผมหยุดดิ่มตั้งแต่ต้นปีแล้วส่วนเรื่องบุหรี่ยังสูบอยู่แม้กระทั่งวันที่ทำเอ็กซ์เรย์ปอดก็ยังสูบอยู่  พี่ชายผมที่เป็นแพทย์เตือนว่าถ้าไม่เลิกก่อนผ่าตัดอย่างน้อย 1 เดือน  มีโอกาสติดเชื้อที่ปอดและหลอดลมแน่นอน ผมสูบมวนสุดท้ายวันที่ 17 ตุลาคม ครับ

24 ตุลาคม 2007 เวลา 8.00 น. ผมไปถึง รพ. ตามที่นัดให้เข้าไปนอนเพื่อเตรียมตัวก่อนทำการผ่าตัดเพราะต้องทำการเจาะเลือดเพื่อตรวจหาค่าต่างๆ เช่น คลอเรสเตอรอล ระดับน้ำตาลในเลือด เอชไอวี  กำหนดวันผ่าตัด 29 ตุลาคม 2007 เวลา 9.00 น.

อาจารย์ศัลยกรรมได้มาพบผมที่หอผู้ป่วยรวมศัลยกรรมชายและให้รายละเอียดเพิ่มเติม  ขั้นตอนการผ่าตัดเริ่มจากการตัดกระเพาะปัสสาวะ ตัดต่อมลูกหมาก ตัดชิ้นเนื้อในท่อไตด้านซ้ายบางส่วนเพื่อทำการตรวจเพิ่ม ตัดและต่อลำไส้เล็กหลังจากนำลำไส้เล็กส่วนหนึ่งมาทำท่อฉี่ทางหน้าท้อง

27 ตุลาคม 2007 สั่งทำเอ็กซ์เรย์ปอดและคลื่นหัวใจซ้ำอีกครั้ง  ผมยังมีโอกาสตัดสินใจยกเลิกการผ่าตัดได้เพราะยังมีเวลาอีกประมาณ 4-5 วัน  ระหว่างที่พักเพื่อเตรียมตัวที่ รพ. ผมมุ่งมั่นและต้องการทำการผ่าตัดให้เสร็จเร็วที่สุดแต่ก็ต้องรอผลการตรวจเลือด

ในช่วงตั้งแต่เข้าพักที่ รพ. ก็ยังต้องเข้าห้องน้ำเพื่อฉี่และทรมานเพราะความเจ็บปวดทั้งที่ท่อปัสสาวะและท้องน้อย (ตำแหน่งกระเพาะปัสสาวะ) ตลอดเวลาทั้งที่ได้รับประทานยาแก้ปวดและยาฆ่าเชื้อแล้วก็ตามครับ
บันทึกการเข้า

ปลายทางของการปะทะกันด้วยปืนคือเชิงตะกอนกับเรือนจำ
หน้า: 1 ... 3 4 5 [6] 7 8 9 ... 82
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.4 | SMF © 2011, Simple Machines Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.06 วินาที กับ 18 คำสั่ง