เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน
พฤศจิกายน 30, 2024, 04:59:33 AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
ข่าว: เวบบอร์ดอวป.เป็นเพียงสื่อกลางช่วยให้ผู้ซื้อ และผู้ขาย ได้ติดต่อกันเท่านั้นและไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับประโยชน์หรือความเสียหายที่อาจจะเกิดขึ้น
ประกาศหรือแบนเนอร์ในเวบไม่ใช่ตัวบ่งชี้ว่าสินค้านั้นมีคุณภาพหรือไม่
โปรดใช้วิจารณญาณในการตัดสินใจซื้อด้วยตัวเอง
 
   หน้าแรก   ช่วยเหลือ ค้นหา ปฏิทิน เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก  
หน้า: 1 ... 6 7 8 [9] 10 11 12 ... 82
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ในเมื่อใช้ชีวิตร่วมกันไม่ได้ ฝ่ายหนึ่งบาดเจ็บอีกฝ่ายหนึ่งกลับมาอีกครั้ง  (อ่าน 227179 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 62 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
หรอย
การไม่เป็นโรค เป็นลาภอันประเสริฐ
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 618
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 6416



« ตอบ #120 เมื่อ: พฤศจิกายน 13, 2007, 10:33:45 PM »

สวัสดีครับ.....แวะมาเป็นกำลังใจครับ....คุณคือูผู้ชนะครับ
บันทึกการเข้า
rute - รักในหลวง
Forgive , But not Forget .
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 1960
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 22591


"ผลิดอกงามแตกกิ่งใบ..."


« ตอบ #121 เมื่อ: พฤศจิกายน 14, 2007, 12:22:22 AM »

แวะเอากำลังใจมาให้เต็มที่ครับพี่RroamD  เยี่ยม
   แสดงว่าตอนนี้พี่ยังอยู่โรงพยามบาลใช่มั๊ยครับ  หลงรัก
   จะแวะมาบ่อยๆครับผม พร้อมกำลังใจ สู้ สู้ครับ  เยี่ยม
พี่ RroamD ท่านกลับมานอนอยู่บ้านแล้วครับ...

แข็งแรงล่ำบึกครับ...อิ..อิ.. Grin



เล่าแถมจากที่พี่ RroamD เล่าหน่อยนะครับ...

ลูกบอลสีฟ้าในหลอดพลาสติกเป็นเครื่องมือช่วยให้เราใช้ปอดได้ขยายตัวเต็มที่ครับ...

เราเรียกว่า tirflow ครับ เห็นเล็กๆอย่างนั้นดูดทีเดียวให้ขึ้น 3 ลูกไม่ง่ายนะครับ... เยี่ยม
บันทึกการเข้า
RroamD
Colt 1911 Semi Auto & Single Action Only
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 205
ออฟไลน์

กระทู้: 4102



« ตอบ #122 เมื่อ: พฤศจิกายน 14, 2007, 08:35:43 AM »

  มาให้กำลังใจอีกครับครับพี่ ...... ตามอ่านมาตลอด ..... เห็นว่าพี่เป็นคนที่มีกำลังใจที่เข้มแข็งมากครับ ...... หวังเป็นอย่างยิ่งว่าสุขภาพพี่จะกลับมาแข็งแรงโดยเร็วครับ

กำลังใจส่วนหนึ่งมาจากพี่และทุกท่านที่เขียนในกระทู้นี้ด้วยครับ
ขอบคุณครับ

ขอให้หายเร็วๆ นะครับ

ขอบคุณครับพี่

สวัสดีครับ.....แวะมาเป็นกำลังใจครับ....คุณคือูผู้ชนะครับ

ผมยังต้องติดตามและต่อสู้อีกช่วงหนึ่ง ขอบคุณครับพี่


แวะเอากำลังใจมาให้เต็มที่ครับพี่RroamD  เยี่ยม
   แสดงว่าตอนนี้พี่ยังอยู่โรงพยามบาลใช่มั๊ยครับ  หลงรัก
   จะแวะมาบ่อยๆครับผม พร้อมกำลังใจ สู้ สู้ครับ  เยี่ยม

อาจารย์หมออนุญาตให้ผมกลับมาพักฟื้นที่บ้านเมื่อวันที่ 6 พฤศจิกายน 2007 เพราะฟื้นไข้เร็วครับ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับพี่

กำลังใจเป็นเลิศจริงๆครับพี่  เยี่ยม เป็นข้อคิดที่ดีสำหรับคนไม่สบายและขาดกำลังใจครับ  เยี่ยม

ขอบคุณครับพี่แมวบ้า ผมยังต้องสู้ต่อหลังพักฟื้น...หวังว่าคงพอเป็นกำลังใจให้ท่านอื่นๆ ที่ไม่สบายบ้างครับ

สู้กับมันนะครับ เป็นกำลังใจให้
จาก....เอี้ยก้วย

Oh, จอมยุทธอินทรีมาให้กำลังใจด้วย
ขอบคุณครับพี่

อโรคา ปรมาลาภาครับ

หายไวๆ ร่างกายแข็งแรงครับ

ขอบคุณพี่ซับ มากๆ ครับ

สู้ๆๆครับพี่ นับถือความอดทนจริงๆ ... เยี่ยม

เจ็บนี้ไม่นาน สีทนได้ครับ...ฮา...นิดหน่อย...ฮามาก...ปวดแผลครับ
ขอบคุณครับพี่

...ยังคอยเป็นกำลังใจให้อยู่นะครับพี่ RroamD ขอให้หายเร็วๆ นะครับ... Grin Grin Grin

ขอบคุณครับพี่ CT_Pro4 ที่ให้กำลังใจทั้งเรื่องการนำเสนอภาพยนตร์ที่นี่และกำลังใจในการต่อสู้กํบโรคภัย

แวะมาเป็นกำลังใจให้พี่ RroamD อีกคนครับ  สู้ๆ ขอให้หายไวๆ ครับ...  Cheesy

ขอบคุณครับพี่

มาเติมกำลังใจให้ครับ
ผมเคยมีประสบการณ์  ต้องเฝ้าคุณแม่หลังผ่าตัดลำใส้ใหญ่
แทบรับรู้ได้เลยว่าเจ็บมาก...
ขอให้พี่หายไวๆ นะครับ


เหมือนตอนที่ผมไปเฝ้าไข้คุณแม่หลังผ่าตัดโรคเดียวกับที่ผมเป็น ท่านอายุ 70 ปีกำลังใจก็ยังดีมากแต่เรื่องความอดทนต่อแผลที่เจ็บก็ต้องอาศัยยานะครับ
ขอบคุณครับพี่

มาเอาใจช่วยครับ ท่านจอมยุทธอินทรี ท่านมีแม่นางเซียวเหล่งนึ้งคอยให้กำลังใจอยู่แล้ว ท่านต้องหายดีในเร็ววันนี้แน่เลย(ถ้าสะกดผิดก็ต้องขออภัยท่านจอมยุทธมา ณ ที่นี้ด้วยครับ)
ขอให้หายไวๆ ครับพี่

Oh, จอมยุทธอินทรีบาดเจ็บทั้งกายและใจ  ส่วนผมบาดเจ็บกายอย่างเดียว  ยังไงก็ต้องขอบพระคุณพี่มากๆ ครับ


.... เข้ามาเยี่ยมครับผม .... ขอชื่นชมในความเข้มแข็ง  และกำลังใจจากครอบครัว ที่สำคัญที่สุดคงจะเป็นกำลังใจที่มั่นคง เข้มแข็งของตัวท่านเองนั่นแหละครับผม .... ขอชื่นชมครับ  .... อีกอย่างนะ ผมว่าท่านเขียนเรืองได้น่าติดตาม อ่านแล้วเห็นภาพ  เหมือนอยู่ในเหตุการณ์เดียวกับท่านเลยนะ  หลายท่านที่เข้ามาอ่านผมว่าอาจจะมีอาการเสียวไปกับท่านด้วยแน่  ....

..... น่าจะออกพ็อคเก็ตบุ๊คได้เลยนะครับ .... ขอให้หายเป็นปกติและไม่มีอาการแทรกจากการรักษาครับผม ..... แจ็ค ....


ขอบคุณพี่แจ๊คครับ
ผมเขียนจากความรู้สึกของตัวเองทั้งหมดในแต่ละช่วงตั้งแต่เริ่มมีอาการผิดปกติจนกระทั่งเข้ารับการรักษา การพักหลังผ่าตัดใน รพ. จึงทำให้พี่ๆ ที่อ่านเห็นภาพหวาดเสียวบ้างในบางช่วง
เรื่องพ๊อคเก๊ตบุ๊คคงไม่ไหวเพราะอาจจะไม่มีคนอุดหนุนครับ

แวะเอากำลังใจมาให้เต็มที่ครับพี่RroamD  เยี่ยม
   แสดงว่าตอนนี้พี่ยังอยู่โรงพยามบาลใช่มั๊ยครับ  หลงรัก
   จะแวะมาบ่อยๆครับผม พร้อมกำลังใจ สู้ สู้ครับ  เยี่ยม
พี่ RroamD ท่านกลับมานอนอยู่บ้านแล้วครับ...

แข็งแรงล่ำบึกครับ...อิ..อิ.. Grin



เล่าแถมจากที่พี่ RroamD เล่าหน่อยนะครับ...

ลูกบอลสีฟ้าในหลอดพลาสติกเป็นเครื่องมือช่วยให้เราใช้ปอดได้ขยายตัวเต็มที่ครับ...

เราเรียกว่า tirflow ครับ เห็นเล็กๆอย่างนั้นดูดทีเดียวให้ขึ้น 3 ลูกไม่ง่ายนะครับ... เยี่ยม

ขอบคุณพี่หมอสำหรับข้อมูลเครื่องมือตัวที่แพทย์ประจำบ้านให้ผมใช้ทันทีหลังผ่าตัด  ไม่ง่ายอย่างที่บอกครับแต่ผมก็พยายามฝึกการหายใจเข้าให้ได้แล้วก็ได้ผลอย่างที่เรียนให้ทราบ  ตอนนี้นำมาทดลอง...สบายมาก...แล้วครับ


ขอบพระคุณกำลังใจจากพี่ๆ ทุกท่าน
ด้วยความเคารพครับ


3 พฤศจิกายน 2007

งดการให้มอร์ฟีนแล้ว แต่ถ้าปวดแผลมากก็มียาฉีดเข้าท่อน้ำเกลือให้ครับ

ผมบอกกับอาจารย์และแพทย์ประจำบ้านว่าอาการเจ็บคอเกือบหายเป็นปกติแล้วหลังจากนำท่อดูดน้ำย่อยออกจากจมูก  อาจารย์ถามผมว่าเริ่มมีอาการปั่นป่วนในท้องบ้างหรือยังผมก็บอกท่านว่าเริ่มโครกครากนิดหน่อย

ช่วงบ่ายผมเริ่มมีอาการเหมือนอยากถ่ายหนัก...แต่ไม่มีอะไรออกนอกจาก...ลม (ผายลม) ซึ่งผมได้บอกให้แพทย์ประจำบ้านทราบในช่วงที่มาเยี่ยมผมรอบบ่าย แกก็บอกว่าไม่ต้องเป็นห่วงเพราะลำไส้เริ่มฟื้นตัว แต่ก็ยังให้งดน้ำและอาหาร นับแล้ว 6 วันหลังผ่าตัดยังไม่มีอะไรลงไปในท้องครับ

4 พฤศจิกายน 2007

ผมเริ่มลุกเดินโดยไม่ต้องใช้รถเข็นแต่เปลี่ยนเป็นเสาน้ำเกลือที่มีล้อไปเป็นเพื่อนเวลาเดินในชั้น 22 ของหอผู้ป่วยพิเศษศัลยกรรม  พยาบาลประจำหอผู้ป่วยเดินเป็นเพื่อนพร้อมกับผมและแฟนทั้งช่วงเช้าและค่ำ

อาจารย์และแพทย์ประจำบ้านมาเยี่ยมรอบบ่ายพร้อมกับนำหูฟังมาฟังเสียงที่บริเวณท้อง  แจ้งว่าระบบลำไส้ที่ตัดต่อเริ่มเข้าที่เพราะได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวของลำไส้ชัดเจนมาก  จึงให้เริ่มจิบน้ำได้แต่ยังงดอาหารเพราะต้องการดูระยะสุดท้ายว่าลำไส้รั่วหรือไม่ครับ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: พฤศจิกายน 14, 2007, 09:25:47 AM โดย RroamD » บันทึกการเข้า

ปลายทางของการปะทะกันด้วยปืนคือเชิงตะกอนกับเรือนจำ
spear gun
ชาว อวป.
Sr. Member
****

คะแนน 20
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 727



« ตอบ #123 เมื่อ: พฤศจิกายน 14, 2007, 12:06:58 PM »

เข้มแข็งมากครับ  ขอให้หายในเร็ววัน  Cheesy
บันทึกการเข้า
อาร์ พี จี.
(อาวุธพื้นๆ)
Hero Member
*****

คะแนน 739
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 8479


ถีบรถถีบกันเต๊อะ


« ตอบ #124 เมื่อ: พฤศจิกายน 14, 2007, 01:09:34 PM »

เป็นกำลังใจให้ครับ หายป่วยไวๆนะครับ Smiley Smiley
บันทึกการเข้า

เวบบอร์ดมีไว้คลายเครียด อย่าซีเรียส..เดี๋ยว "บ้า"
RroamD
Colt 1911 Semi Auto & Single Action Only
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 205
ออฟไลน์

กระทู้: 4102



« ตอบ #125 เมื่อ: พฤศจิกายน 14, 2007, 10:00:04 PM »

เข้มแข็งมากครับ  ขอให้หายในเร็ววัน  Cheesy

เป็นกำลังใจให้ครับ หายป่วยไวๆนะครับ Smiley Smiley

ขอบคุณพี่ๆ ทั้งสองท่านมากครับ

5 พฤศจิกายน 2007

ข่วงเข้าแพทย์ประจำบ้านแวะมาเยี่ยมไข้พร้อมบอกว่าผลการตรวจชิ้นเนื้อที่ตัดออกมาทั้งหมดน่าพอใจมาก ยังไงรอให้อาจารย์มาสรุปช่วงบ่าย  เช้านี้สั่งให้พยาบาลตัดไหมที่เย็บแผลที่ท้องน้อย 11 เข็มและถอดท่อสวนปัสสาวะที่ใช้ถ่ายเทเลือดออกอีกหนึ่งอย่างและอนุญาตให้ทานอาหารเหลวและน้ำดิ่มได้ครับ

15.30 น. อาจารย์มาพร้อมกับแพทย์ประจำบ้านทั้งหมดอีกสามคน (คงเป็นตามที่พี่หมอรุตเรียนไว้ครับ)  แจ้งให้ผมทราบว่ารายงานผลการตรวจเนื้อเยื่อจากแผนกพยาธิวิทยาแจ้งว่า

พบมะเร็งในผนังบุกระเพาะปัสสาวะด้านในแบบไฮเกรดแต่ไม่ลุกลามและทะลุออกมาด้านนอก ไม่โดนอวัยวะใกล้เคียง  ต่อมลูกหมาก ไส้ติ่ง ต่อมน้ำเหลืองใกล้เคียง ชิ้นเนื้อในท่อไตด้านซ้ายไม่พบเซลล์มะเร็ง

อาจารย์พูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้มและบอกว่าดีใจมากที่ผลออกมาผิดคาดเพราะเบื้องต้นที่ดูจากฟิล์มเอ๊กซเรย์คอมพิวเตอร์เหมือนเนื้องอกทะลุกระเพาะปัสสาวะออกมาเบียดท่อไตด้านซ้ายแล้ว  เมื่อผลออกมาดังนี้ขอให้สบายใจได้ในระดับหนึ่งว่าไม่เกิดการกระจายเข้าสู่ต่อมน้ำเหลืองและเลือด

สั่งให้แพทย์ประจำบ้านช่วยกันถอดท่อถ่ายเทเลือดจากลำไส้ที่หน้าท้องด้านซ้ายออก หยุดการให้น้ำเกลือแต่ยังค่าเข็มไว้เพื่อฉีดยาแก้อักเสบต่อ ตรวจดูแผลที่ตัดไหมแล้วก็เป็นที่น่าพอใจ

6 พฤศจิกายน 2007

7.30 น. อาจารย์และแพทย์ประจำบ้านมาเยี่ยมและแจ้งให้กลับบ้านได้ในวันนี้ช่วงบ่าย  พยาบาลฉีดยาแก้อักเสบเข็มสุดท้ายพร้อมถอดเข็มน้ำเกลือที่คาไว้ออกจากแขน  ผมถามว่าขั้นตอนในการรักษาต่อไปเป็นอย่างไรบ้าง  อาจารย์ท่านนัดให้มาตรวจวันที่ 20 เดือนนี้

ก่อนจะออกจากห้องแกสั่งไว้ว่ากลับบ้านให้พักผ่อนมากๆ เพราะรู้ว่าอยู่ที่ รพ. พักได้ไม่เต็มที่เหมือนที่บ้าน  ให้ทานอาหารเหลวไปอีก 2 วันแล้วจึงเริ่มทานอาหารอ่อน ยาแก้อักเสบที่สั่งให้ต้องทานจนหมด ยาแก้ปวดทานเมื่อปวดเท่านั้น หลังจากทานอาหารอ่อนได้แล้วถ้าไม่ถ่ายก็ทานยาระบายตามที่สั่ง มีปัญหาให้มาพบทันที

นี่คือทั้งหมดที่เป็นที่มาของกระทู้นี้ ในเมื่อใช้ชีวิตร่วมกันไม่ได้ ฝ่ายบาดเจ็บคือผม...ฝ่ายที่ตายคืออวัยวะในร่างกายที่เป็นมะเร็ง

ช่วงเที่ยงแฟนผมไปชำระค่าห้องพักพิเศษเดี่ยว 14 วัน ค่ายานอกบัญชีที่ไม่สามารถเบิก 200 กว่าบาท  รวมทั้งหมด 22700 บาท เพราะใช้บัตรประกันสุขภาพถ้วนหน้า Wink 

แฟนถามที่แผนกการเงินว่าถ้าไม่ได้ใช้สิทธิ์จากบัตรนี้ค่ารักษาและห้องพักรวมทั้งหมดต้องจ่ายเท่าไหร่ Huh
ประมาณ 200000 บาทครับ
Shocked

ตั้งแต่ผมเข้ามาที่ รพ.วันแรก เช้าวันผ่าตัดจนถึงวันที่กลับบ้าน  ผมได้ไปจุดเทียนจุดธูปพร้อมถวายพวงมาลัยดอกมะลิสักการะบูชาและอธิษฐานกับรูปเหมือนของท่าน
บรมครูหมอชีวก โกมารภัจจ์ ที่ศาลใต้ต้นโพธิ์บริเวณลานจอดรถเพราะแฟนผมเห็นท่านตั้งแต่วันแรกที่ผมเข้ามานอนเพือเตรียมตัว

ทุกวันผมจะให้แฟนซื้อพวงมาลัยดอกมะลิ 2 พวง  พวงหนึ่งแฟนผมถวายให้ท่านที่ศาลอีกหนึ่งพวงนำขึ้นมาที่ห้องพักแล้วผมนั่งและนอนภาวนาอธิษฐานที่เตียงเท่าที่ทำได้ก่อนและหลังผ่าตัด ถึงผู้มีจิตกุศลบริจาคเตียง ผู้ที่เจ็บป่วยและเคยนอนที่เตียงนี้แต่ต้องจากไป เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทั้งในชาติปัจจุบันและชาติอดีตพร้อมอุทิศส่วนบุญกุศลให้ทุกครั้งครับ

ส่วนนี้เป็นความเชื่อที่ผมได้รับการสอนมาจากคุณแม่ของผมซึ่งท่านก็เป็นลูกคนจีนแท้ๆ (คุณตาคุณยายมาจากเมืองจีน) เกิดที่บางบัวทอง  เวลาไปเยียมคนป่วยที่ต้องนอนพักรักษาตัวที่ รพ. ท่านก็จะซื้อพวงมาลัยและสอนผมเรื่องนี้ซึ่งผมก็ได้ทำให้ท่านเมื่อครั้งท่านป่วยเป็นโรคเดียวกับผมและได้ทำการผ่าตัดแต่ไม่ได้ตัดออกทั้งหมด หลังจากนั้นก็ขาดการเฝ้าและติดตามโรคจึงเกิดขึ้นที่ลำไส้ใหญ่ทำให้ท่านต้องจากไปเมื่อปี พ.ศ.2542

นอกจากนี้ผมก็ภาวนาคาถาอธิษฐานระลึกถึงคุณและบารมีของท่านทั้งหลายที่ผมนับถือพร้อมขอพร มีดังนี้ครับ
อาจารย์ทอง วัดราชโยธา ปรมาจารย์ต้นสายของอาจารย์ผม
พระรอดวัดมหาวัน จังหวัดลำพูน
หลวงพ่อโสธร วัดโสธร
หลวงพ่อสัมฤทธิ์ วัดไผ่เงิน ยานนาวา (ผมไปทำบังสกุลเป็น ก่อนเข้า รพ. ครับ)
พระเกจิอาจารย์ที่ผมบูชารูปเหมือนที่หิ้งพระที่ทำงานทุกท่านมี 
สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) วัดระฆัง
หลวงปูศุข วัดมะขามเฒ่า
หลวงปู่ทวด วัดช้างให้
หลวงปู่เงิน วัดบางคลาน
หลวงปู่ปาน วัดบางนมโค
หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
หลวงปูคง วัดบางกระพ้อม
กรมหลวงชุมพร เขตอุดมศักดิ์


พระโพธิสัตว์ กวนอิม ประเทศสิงคโปร์และทั่วสากลโลก
http://universes-in-universe.de/car/singapore/eng/ort/kwan/index.htm

พระยูไล
เทพเจ้ากวนอู เตียวหุย เล่าปี่ บางพระ จังหวัดชลบุรี
เจ้าพ่อลิง ไต้เซียฮุ้กโจ้ว หนองรี บ้านบึง จังหวัดชลบุรี

 

ผมขอขอบพระคุณพี่ๆ ทุกท่าน ทุกข้อความที่เป็นกำลังใจให้ผมตั้งแต่หน้าแรกของกระทู้จนถึงหน้านี้ 
ขอบพระคุณสำหรับความเป็นห่วงและสละเวลาเข้ามาอ่านกระทู้ของผม
ผมจะพักผ่อนให้มากและรักษาสุขภาพไปพบแพทย์ตามที่นัดทุกครั้งไม่ให้ขาด

ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัย คุณของมารดาบิดา คุณของครูบาอาจารย์ทั้งหลาย ครูทั่วสารทิศครูครอบจักรวาล พระภูมิเจ้าที่เจ้าทางเจ้าเขาเจ้าป่า คุณของแม่พระธรณี แม่พระคงคา แม่พระโพสพ คุณของเทพและเทวดาทุกพระองค์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลก จงอำนวยพรให้พี่ๆ ทุกท่าน ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ แคล้วคลาดจากอันตรายทั้งปวง ประสพแต่โชคดีมีความสุข ตลอดกาลนาน เทอญ
สาธุ สาธุ สาธุ
อามะภันเต


ด้วยความเคารพนับถือทุกท่านครับ


อย่าประมาท ชะล่าใจ รักษาด้วยสมุนไพร เหมือนผมครับ
ฝากให้พี่ๆ ทุกท่าน

ประวัติของท่าน บรมครูหมอชีวก โกมารภัจจ์
http://www.google.co.uk/search?hl=th&q=%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%AD%E0%B8%8A%E0%B8%B5%E0%B8%A7%E0%B8%81&meta=

มะเร็งกระเพาะปัสสาวะ
http://www.google.co.uk/search?hl=th&q=%E0%B8%A1%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B9%87%E0%B8%87%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%B2%E0%B8%B0%E0%B8%9B%E0%B8%B1%E0%B8%AA%E0%B8%AA%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%B0&btnG=%E0%B8%84%E0%B9%89%E0%B8%99%E0%B8%AB%E0%B8%B2

โรคต่อมลูกหมาก
http://www.google.co.uk/search?hl=th&q=%E0%B9%82%E0%B8%A3%E0%B8%84%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%A1%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%81
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: พฤศจิกายน 15, 2007, 07:25:41 PM โดย RroamD » บันทึกการเข้า

ปลายทางของการปะทะกันด้วยปืนคือเชิงตะกอนกับเรือนจำ
แมวบ้า(น)
Sky is the limit, so do with it what you can
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 84
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 15900


เช้าไดร์ฟ บ่ายชิพท์ เย็นพัตท์ สักวันเราจะเป็นโปร


« ตอบ #126 เมื่อ: พฤศจิกายน 14, 2007, 10:11:14 PM »

ขอบพระคุณพี่อารมณ์ดีมากๆเลยครับที่อุตส่าห์แบ่งปันข้อมูลดีๆให้ ขออำนาจคุณพระศรีรัตนไตรดลบันดาลให้พี่อารมณ์ดีมีสุขภาพแข็งแรงปราศจากโรคภัยไข้เจ็บครับ  Cheesy
บันทึกการเข้า

CrazyCat CrazyGlock CrazyDog ^v^
แมว 084-128-9257

V for Vendetta
rute - รักในหลวง
Forgive , But not Forget .
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 1960
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 22591


"ผลิดอกงามแตกกิ่งใบ..."


« ตอบ #127 เมื่อ: พฤศจิกายน 14, 2007, 10:25:14 PM »

ยินดีกับท่านพี่ RroamD ครับ...

มิใช่สำหรับความเจ็บป่วย...

แต่ยินดีกับผลการตรวจชิ้นเนื้อที่ออกมาน่าพอใจ...

และยินดีกับกำลังใจที่เข้มแข็งและมีครอบครัวที่อบอุ่น...

ขอบคุณมากครับสำหรับเรื่องราวดีๆที่นำมาแบ่งปัน...

ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลกดลบันดาลให้พี่ RroamD และครอบครัวมีสุภาพที่แข็งแรงตลอดไปครับ...Cheesy
บันทึกการเข้า
วัฒน์
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 4114
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 17223


เนรเทศยกโคตรดีกว่านิรโทษยกเข่ง


เว็บไซต์
« ตอบ #128 เมื่อ: พฤศจิกายน 14, 2007, 10:52:59 PM »

 Smiley อ่านมาถึงตอนนี้ก็ดีใจกับคุณ.อารมณ์ดีด้วยครับที่ผลออกมาดี ต่อไปนี้เรื่องการพักผ่อน และการรับประทานอาหารคงจะต้องดูแลเป็นพิเศษ เพื่อร่างกายจะได้สมบูรณ์ เป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณมากครับสำหรับประสบการณ์ที่นำมาแบ่งปันให้ทราบ 
บันทึกการเข้า

ฟ้าและดินไม่เห็นไม่เป็นไร ไม่ได้หวังให้ใครจดจำ
แม้ยากเย็นแค่ไหน ไม่เคยบ่นสักคำ ไม่มีใครจดจำ แต่เราก็ยังภูมิใจ

จะปิดทองหลังองค์พระปฏิมา จะยอมรับโชคชะตาไม่ว่าดีร้าย
ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า ถึงเวลาก็ต้องไป เหลือไว้แต่คุณงามความดี
CT_Pro4
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 537
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 4869



« ตอบ #129 เมื่อ: พฤศจิกายน 14, 2007, 11:37:47 PM »

...ขอบคุณครับกับเรื่องราวที่พี่ RroamD มาแบ่งปันให้ความรู้ ยังไงขอให้พี่หายไวๆ นะครับ...  Grin Grin Grin
บันทึกการเข้า

Every problem contains the seeds of its own solution.- Stanley Arnold
Windmill
Full Member
***

คะแนน 35
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 286



« ตอบ #130 เมื่อ: พฤศจิกายน 16, 2007, 01:09:15 AM »

ดีใจที่ได้กลับบ้านครับ หายไวๆ นะครับพี่จอมยุทธอินทรี
บันทึกการเข้า
RroamD
Colt 1911 Semi Auto & Single Action Only
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 205
ออฟไลน์

กระทู้: 4102



« ตอบ #131 เมื่อ: พฤศจิกายน 16, 2007, 05:38:30 AM »

เมื่อคืนเข้านอนเร็ววันนี้ตื่นเช้ามากครับ Wink

ขอบพระคุณพี่อารมณ์ดีมากๆเลยครับที่อุตส่าห์แบ่งปันข้อมูลดีๆให้ ขออำนาจคุณพระศรีรัตนไตรดลบันดาลให้พี่อารมณ์ดีมีสุขภาพแข็งแรงปราศจากโรคภัยไข้เจ็บครับ  Cheesy

...ขอบคุณครับกับเรื่องราวที่พี่ RroamD มาแบ่งปันให้ความรู้ ยังไงขอให้พี่หายไวๆ นะครับ...  Grin Grin Grin

ดีใจที่ได้กลับบ้านครับ หายไวๆ นะครับพี่จอมยุทธอินทรี

เรียกได้ว่าเป็นประสบการณ์ชีวิตเรื่อง เกิด เจ็บ แก่ ตาย ครับ
สูบบุหรี่จัดในช่วง 4 ปีที่ผ่านมาวันละซองกว่าเกือบสองซองถึงแม้จะเป็นแบบ light ซึ่งว่าโทษน้อยกว่าทั่วไปแต่ความจริงสารในการปรุงแต่งกลิ่นมากกว่าปกติเสียอีกครับ
ดิ่มเบียร์ 3 ขวดทุกคืนติดต่อกันมากว่า 15 ปีแบบดิ่มเบียร์ไปสูบบุหรี่ไป นิโคตินและสารพิษต่างๆ คงทำละลายได้ง่ายและสะสมในระบบทางเดินปัสสาวะทำให้เกิดการอักเสบเรื้อรังจนกลายเป็นมะเร็ง (คิดเองนะครับ)

ตามที่เรียนให้ทราบผมหยุดดิ่มมาตั้งแต่ช่วงต้นปีแล้วส่วนเรื่องสูบบุหรี่ก็หยุดตั้งแต่ก่อนเข้า รพ. เพื่อทำการผ่าตัดจนออกมาพักฟื้นก็ไม่สูบอีกแล้ว คงลดความเสี่ยงต่อโรคที่เป็นอยู่และโรคอื่นๆ ได้บ้างครับ

ขอบคุณครับ

Smiley อ่านมาถึงตอนนี้ก็ดีใจกับคุณ.อารมณ์ดีด้วยครับที่ผลออกมาดี ต่อไปนี้เรื่องการพักผ่อน และการรับประทานอาหารคงจะต้องดูแลเป็นพิเศษ เพื่อร่างกายจะได้สมบูรณ์ เป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณมากครับสำหรับประสบการณ์ที่นำมาแบ่งปันให้ทราบ 

ผมพยายามพักผ่อนให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้ เรื่องอาหารแฟนเป็นพยาบาลเก่าก็จัดตามความเหมาะสมในช่วงพักฟื้นครับ

ยินดีกับท่านพี่ RroamD ครับ...

มิใช่สำหรับความเจ็บป่วย...

แต่ยินดีกับผลการตรวจชิ้นเนื้อที่ออกมาน่าพอใจ...

และยินดีกับกำลังใจที่เข้มแข็งและมีครอบครัวที่อบอุ่น...

ขอบคุณมากครับสำหรับเรื่องราวดีๆที่นำมาแบ่งปัน...

ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลกดลบันดาลให้พี่ RroamD และครอบครัวมีสุภาพที่แข็งแรงตลอดไปครับ...Cheesy

พี่หมอมีความเห็นเรื่องผลการตรวจชิ้นเนื้อตามที่ผมได้เรียนให้ทราบ การเฝ้าติดตามผลในระยะต่อไปด้วยการตรวจเลือดและวิธีอื่นใด กรุณาบอกให้ทราบด้วยเพื่อเป็นความรู้ให้ผมและพี่ๆ ที่เข้ามาอ่านจะดีมากครับ

ขอบคุณพี่วัฒนและพี่หมอ rute ครับ

ด้วยความเคารพทุกท่าน


8 พฤศจิกายน 2007

ผมนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์แล้วรู้สึกว่าที่แผลที่ตัดไหมแล้วแฉะ  ลุกขึ้นเห็นที่เก้าอี้นั่งเปียกนิดหน่อยจึงเรียกให้แฟนมาเปิดดูปรากฏว่าที่แผลมีอาการอักเสบและเหมือนเป็นหนองไหบเยิ้มออกมาบางจุด  แฟนบอกว่าคงเป็นเพราะการตัดไหมเพราะดูอยู่ด้วยเห็นน้องพยาบาลใช้ใบมีดตัดไหมแล้วใช้ปากคีบดึงอาจเกิดการอักเสบ

อาจารย์ได้สั่งชุดทำความสะอาดแผลซึ่งประกอบด้วยสำลี ผ้าก๊อด ฆ่าเชื้อโรคแล้ว น้ำเกลือ แอลกอฮอล์ เบตาดีน ตัวคีบพลาสติด เทปกาว ให้กลับมาตอนออกจาก รพ. แฟนผมล้างแผลตรงส่วนที่มีปัญหาให้และบอกว่าติดเชื้อ

9 พฤศจิกายน 2007

ออกจากบ้านถึง รพ. 8.30 น.  วันอังคารและวันศุกร์เป็นวันที่อาจารย์และแพทย์ประจำบ้านออกตรวจผู้ป่วยนอก  ได้พบอาจารย์ตามคิวประมาณ 9.30 น. แกดูแผลให้และบอกว่าเป็นเพราะการตัดไหมทำให้อักเสบและติดเชื้อ สั่งยาแก้อักเสบและเพิ่มโดสการใช้จาก 1X3 เป็น 2X2 ต่อวันและให้ผมไปทำแผลอีกครั้ง

กลับมาที่บ้านเห็นได้ว่าตรงรอยเย็บจุดหนึ่งที่ตัดไหมปากแผลเปิดเป็นวงกลม แฟนก็ล้างแผลให้วันละครั้งพร้อมใส่ยาทำให้แผลดีขึ้นเรื่อยๆ และแห้งเกือบตกสะเก็ดแล้ววันนี้ ส่วนที่ตัดไหมในจุดอื่นๆ ปกติดีครับ
บันทึกการเข้า

ปลายทางของการปะทะกันด้วยปืนคือเชิงตะกอนกับเรือนจำ
บาร์ท รักในหลวง
หิวดินปืน
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 249
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 6306


Mountain Man


« ตอบ #132 เมื่อ: พฤศจิกายน 16, 2007, 09:09:48 AM »

เข้ามาเป็นกำลังใจให้อีกทีครับพี่อารมณ์ดี Cheesy
บันทึกการเข้า

Southlander
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 5711
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 48212



« ตอบ #133 เมื่อ: พฤศจิกายน 16, 2007, 10:53:13 AM »

อ่านหัวข้อคิดว่าต้องเป็นเรื่องสยดสยองนองเลือดซะอีก แต่ขอให้หายใวๆครับเรื่องชอบดื่มเบียร์นี่ผมก็เป็นกลัวเจอแบบเดียวกันแต่ไม่เข็ดที่จะดื่ม
บันทึกการเข้า

๏ทุกวันนี้ศึกไกลยังไม่ห่วง  แต่หวั่นทรวงศึกใกล้ไล่ข่มเหง
ถ้าคนไทยหันมาฆ่ากันเอง   จะร้องเพลงชาติไทยให้ใครฟัง
                      
                             โดย:นภาลัย สุวรรณธาดา พศ.๒๕๑๐
kung13kunpon
ชาว อวป.
Full Member
****

คะแนน 14
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 482



« ตอบ #134 เมื่อ: พฤศจิกายน 16, 2007, 11:00:33 AM »

ขอเป็นกำลังใจให้แล้วกันนะครับ
บันทึกการเข้า

ด้วยสองมือสองเท้าที่ก้าวมั่น
 จะสร้างฝันด้วยแรงอันแข็งขืน
 จะคว้าจันทร์งามยามค่ำคืน
 จะหยัดยืนปีนไปให้ถึงดาว
หน้า: 1 ... 6 7 8 [9] 10 11 12 ... 82
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.4 | SMF © 2011, Simple Machines Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.082 วินาที กับ 22 คำสั่ง