เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน
พฤศจิกายน 28, 2024, 05:38:45 PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
ข่าว: อวป. มีจำหน่ายที่ สนามยิงปืนราชนาวี/สนามยิงปืนบางบัวทอง/สนามยิงปืนศรภ./
/สนามยิงปืนทอ./
สิงห์ทองไฟร์อาร์ม
 
   หน้าแรก   ช่วยเหลือ ค้นหา ปฏิทิน เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก  
หน้า: 1 2 [3] 4
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: นึกถึงเขาชนไก่ เมื่อประมาณปี 2529  (อ่าน 9720 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 3 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
rockguns
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #30 เมื่อ: มกราคม 21, 2008, 02:32:24 PM »

                คิก คิก คิก คิก คิก คิก คิก คิก จองนั่งฟังหนึ่งที่ครับพี่ อารมณ์ดี
บันทึกการเข้า
ROONEY 10 รักในหลวง
Hero Member
*****

คะแนน 305
ออฟไลน์

กระทู้: 2325



« ตอบ #31 เมื่อ: มกราคม 21, 2008, 02:36:36 PM »

ปี 29 ผมเรียนอยู่ มหาลัย ปี 1 เรียน รด. ปี 3 ต่อจาก ม.5-6 และได้ไปฝึกที่เขาชนไก่ เหมือนกันครับ ...
มันนานมากแล้ว เท่าที่ประทับใจ ก็ตั้งแต่ไปฉีดวัคซีนที่ ราบ 11 แล้วครับ ...
ประเภทตัวใหญ่ๆ พอเข็มจิ้มเข้าไปที่แขนเป็นลมพับลงไปก็มีครับ และประเภทแต๋วแตกก็เยอะ ...
ช่วงอยู่ที่เขาชนไก่ ร้อนมากๆ และฝุ่นเยอะ แคะจมูกออกมามีแต่ฝุ่นทั้งนั้น ...
เวลาอาบน้ำก็ไม่ค่อยทันครับ อาศัยแอบไปอาบในห้องส้วมเอาครับ ........
ตอนที่ผมไปฝึก รุ้สึก พล.อ.ชวลิต จะมาเยี่ยม แต่จะเป็นวันที่ผมกลับไปก่อน แต่ก็ต้องซ้อมต้อนรับ ทำให้สบายไป 1 วันครับ ...
เสื้อยืดคอกลมสีดำแขนจั้ม ตัวนั้นชอบมาก ส่วนใหญ่จะซื้อกันทุกคน เสียดายมันขาดและหายไปแล้วครับ ...

ขอลอกครับ   แต่คนละปีกันของผมปี 32 Grin...กลับถึงบ้านมีแต่ขี้เกลือทั้งตัวเลย
บันทึกการเข้า
T_G
พวกเรา...
ชาว อวป.
Jr. Member
****

คะแนน 1
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 93



« ตอบ #32 เมื่อ: มกราคม 21, 2008, 05:07:05 PM »

ตอนผลัดกันยิง HK กับบัดดี้ ครูให้เอาหมวกปิดปลอกกระสุนกันกระเด็น
พอหงายหมวกออกมา ฮ่าฮ่า..ไนล่อนข้างในละลายเป็นรูโหว่เลยครับ อ๋อย
บันทึกการเข้า
แพนด้า
Jr. Member
**

คะแนน 7
ออฟไลน์

กระทู้: 67


« ตอบ #33 เมื่อ: มกราคม 21, 2008, 05:25:24 PM »

ผมก็ได้ไปฝึกภาคสนามที่นั้น เมื่อ 29 ปีที่ผ่านมา จำได้ว่าให้อาบน้ำตามเสียงนกหวีดไม่ถึง 10 ขัน และกลางวันร้อนมาก ๆ
บันทึกการเข้า
chartchai26
Newbie
*

คะแนน 1
ออฟไลน์

กระทู้: 10


« ตอบ #34 เมื่อ: มกราคม 22, 2008, 03:54:39 PM »

ผมไปฝึกเมื่อปี 2521  ก่อนไปป่วยค่อนข้างหนักเป็นอาทิตย์ วันที่เดินทางก่อนขึ้นรถ ดื่มลิโพไป 2 ขวด วัดดวง ถ้าไม่หายจะขอกลับ แต่ปรากฏว่าฝึกแค่วันเดียวหายป่วยเลยครับ  ฝึกได้ 3 วันเริ่มชินและรู้สึกสนุก ตอนกระโดดรอกมรณะ เมื่อลงน้ำคิดว่าน้ำลึก ว่ายน้ำเข้าฝั่ง เหนื่อยแทบตายเพราะไส่ทอปบูท ขอให้ครูฝึกดึงขึ้นรือยาง ครูบอกว่ามึงยืนดูสิ น้ำตื้นแค่เอว เออ โง่อยู่ตั้งนาน เลยขอโดดเบิ้ล
อากาศร้อนมาก ตอนฝึกเข้าตี ไปหมอบอยู่บนหลุมถ่าน โดยไม่รู้ตัวเพราะอากาศร้อนจัด สักพักเห็นควันโชยจากหลุม จึงรู้ว่าอยู่บนหลุมถ่าน
ตอนปี 3 ผมเป็น นศ. มธ. ปี 1 ฝึกร่วมกับ นศ. เทคนิค ปรากฏว่าครูฝึกแกล้ง นศ. มธ. โชว์ นศ.เทคนิคน่าดู ( เพ่งผ่าน 6 ต.ค. 19 ) ไม่ว่ากันครับ
บันทึกการเข้า
พ่อลีโอ-รักในหลวง
ชาว อวป.
Full Member
****

คะแนน 34
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 337



« ตอบ #35 เมื่อ: มกราคม 22, 2008, 06:29:53 PM »

เช็คดูแล้วผมไปฝึก ปี 2529 นึกว่านานแล้ว แต่ยังมีคนไปก่อนผมมาอีก อย่างฟังพี่ Rroamd เล่าต่อครับ เพราะรู้สึกว่าพี่จะจดจำได้แม่นยำกว่าผม
บันทึกการเข้า
gumgum
"มีปืนแล้วก็รีบเอามา ยิง ๆ กันซะ"
ชาว อวป.
Full Member
****

คะแนน 10
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 194


" ใช้หนีราชการ เท่านั้น"


« ตอบ #36 เมื่อ: มกราคม 22, 2008, 09:19:44 PM »

gumgumไปเขาชนไก่ ตอนเรียน ร.ด. ปี3  ประมาณ พ.ศ. 2533 ไปถึงก็มีผลัดที่จะออก พร้อมกับที่เราพึ่งเข้าไป และเราก็เจอกับ คำอวยพรของผลัดที่จะออกไปแล้วว่า พวก.....ตายแน่ ๆ !  แต่  สิ่งที่จำได้แม่น และเล่ากันเป็นเรื่องสนุกจนทุกวันนี้ในหมู่เพื่อนๆ ที่ไปผลัดเดียวกันคราวนั้นคือ   คืนหนึ่ง ร.ด. จาก กทม. 3-4 คน เดินมาที่เต้นท์ของพวกเรา ร.ด. จาก สุพรรณฯ (ทีนี้รู้เลยว่าคนที่ไหน)  ตอนแรกๆ ก็นึกว่าอาจจะมีเรื่อง แต่....ที่ไหนได้ ร.ด. กทม. ถามว่า มีมาม่ามั้ย?    ร.ด. สุพรรณ..ตอบว่า...มี  ซองละ 10 บาท (ตอนนั้นซองละ 3 บาท) ร.ด. กทม. นิ่งไปชั่วขณะ ทันใดนั้นเองเสียงหนึ่ง จากร.ด. สุพรรณฯ ถามร.ด. กทม.ว่า มีบุหรี่มั้ย?  ร.ด. กทม. ตอบว่า มี ซองละ 20 !!! (บุหรี่ตอนนั้น ซองละ 13บาทเอง)
ในที่สุด ร.ด. กทม. ไม่ได้ มาม่า และ ร.ด. สุพรรณฯ ไม่ได้บุหรี่   เนื่องจากตกลงกันไม่ได้   / พอตอนเช้ากำลังนั่งพันจากการฝึก มีครูฝึกเดินถามพวกเราว่า มาจากไหนกัน? เสียงตอบพร้อมกันว่า สุพรรณฯ ครับ   ครูฝึกตอบว่า "ได้ข่าวว่าขาย มาม่า ซองละ 10 บาท รวยเลยนะ"  /  แหม ร.ด. กทม.นี่ ไม่ได้กินมาม่าแล้วต้องเอาไปฟ้องครูฝึกด้วย!!!
บันทึกการเข้า

"ภาวนาขออย่าให้ได้มีโอกาสใช้ปืนในการป้องกันชีวิตและทรัพย์สินเลย"
jj26621
สถานการณ์สร้างวีรบุรุษ
ชาว อวป.
Sr. Member
****

คะแนน 21
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 710


มีไว้แล้วไม่ได้ใช้ดีกว่าจำเป็นต้องใช้แล้วไม่มี


เว็บไซต์
« ตอบ #37 เมื่อ: มกราคม 24, 2008, 11:57:07 AM »

 หัวเราะร่าน้ำตารินความทุกข์ที่เกินทน จะหลอมคนให้ทนทาน กองพันลูกผู้ชาย เอี้ย เอี้ย เอี้ย  หัวเราะร่าน้ำตาริน
ผมไปสัมผัสแบบแนบเนื้อมา 2 ปี ตอนปี4 และปี5 ปีละ 10 วัน เพราะตอนปี3 เข้าที่อ่างซับเหล็กลพบุรี สุดยอดมากครับประทับใจตั้งแต่ต้นจนจบ เพราะผมได้เป็นผู้บังคับกองพันด้วย ทุกอย่างโดนด้วย 2 เด้งตลอด  หัวเราะร่าน้ำตาริน กองร้อยจงอาง สู้ตายครับ หลงรักไม่เคยได้สัมผัสน้ำเลยนอกจากให้โดดลงบ่อกลิ้งในบ่อแล้วกลับขึ้นมากลิ้งคลุกขี้ฝุ่นต่อชุบแป้งถอดเลย อิๆๆๆ ไหว้กางเกงในถอดทิ้งตั้งแต่ วันแรกแล้วครับเดี๋ยวมันกัดเอา ง่ำๆๆ  ปลย.88 คู่ชีพ มีเม็ดพุทซาอุดปากลำกล้องตลอด เป้บรรทุกทราย 10 Kg. กินต้มจืดฝาบ้าน ผัดวิญญาณไก่ลุยสวนมะเขื่อ ขนมหวานสาระพัดถั่ว น้ำวันละ 1 กระติก แต่ที่สำคัญเลยคือถุงเท้าครับเอาไป 10 คู่กันยางแตกครับถ้าเดินไม่ได้เสร็จ หัวเราะร่าน้ำตาริน ชอบมากครับถ้ามีโอกาศอยากกลับไปอีกครับ นายแน่มากเขาชนไก่
บันทึกการเข้า

สงครามเกิดแล้วจบแต่สหายร่วมรบไม่เคยลางหาย
RroamD
Colt 1911 Semi Auto & Single Action Only
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 205
ออฟไลน์

กระทู้: 4102



« ตอบ #38 เมื่อ: มกราคม 24, 2008, 12:40:20 PM »

ขอบคุณข้อความของพี่ๆ ทุกท่านโดยเฉพาะที่เรียนเป็น นศท. ปีที่ 5 ต้องยอมรับในความตั้งใจจริงครับ

ตอนผลัดกันยิง HK กับบัดดี้ ครูให้เอาหมวกปิดปลอกกระสุนกันกระเด็น
พอหงายหมวกออกมา ฮ่าฮ่า..ไนล่อนข้างในละลายเป็นรูโหว่เลยครับ อ๋อย

ไนล่อนละลายดีกว่าถูก นศท. แอบเก็บปลอกกระสุนไปครับพี่ Cheesy

เช็คดูแล้วผมไปฝึก ปี 2529 นึกว่านานแล้ว แต่ยังมีคนไปก่อนผมมาอีก อย่างฟังพี่ Rroamd เล่าต่อครับ เพราะรู้สึกว่าพี่จะจดจำได้แม่นยำกว่าผม

ขอคุณครับพี่ HEMUNK
กระทู้นี้ทำให้คนเรียน รด. มาอ่านไม่น้อยแน่ๆ และเป็นกระทู้เช็คอายุไปด้วยครับ Cheesy

เวลาผ่านไปการปรับปรุงสถานที่และอุปกรณ์ของ ศฝ.นศท.รด. เขาชนไก่ คงได้รับการพัฒนาให้ทันสมัยขึ้นแล้ว พี่ๆ ที่เพิ่งไปฝึกมาล่าสุดกรุณาเข้าให้ข้อมูลเปรียบเทียบกันด้วยนะครับ

ขออนุญาตเล่าต่อครับ Wink
ตอนที่ 2

การฝึกวันที่ 5 ยิงปืน

กองพันที่ 3 เป็นกองพันที่ นศท. ได้รับเหรียญยิงปืนสูงที่สุดของปี พ.ศ.2519-21


ออกจากศูนย์ฝึกหลังทานมื้อเช้าไปที่สนามฝึกยิงปืน  ครูฝึกไปส่งจนถึงทางเข้าสนามแล้วส่งต่อให้ครูฝึกของสนามยิงปืนต่อ  โดนทันทีอีกแล้วครับ...คำสั่งให้คลานศอก คลานคืบ สลับกันเป็นช่วงๆ จากทางเข้าจนถึงสนามยิงปืนประมาณ 1 ก.ม.  สั่งแถวแล้วก็ฟังครูฝึก “ วันนี้เป็นวันที่พวกเธอคิดว่าเป็นการฝึกที่สบายที่สุดใช่หรือไม่ “  นั่งฟังการทบทวนการใช้อาวุธปืนแบบ ปลย.เอช เค 33 อีกรอบเสร็จแล้วทานมื้อเที่ยง

บ่ายโมงครงเริ่มการฝึกยิงปืนซึ่งมีการเก็บคะแนนจากการยิงเป้าในแนวยิง 50 เมตร โดยจ่ายกระสุนให้คนละ 8 นัด  บรรจุครั้งแรก 3 นัดเพื่อทดลองยิงเพื่อดูศูนย์เล็ง หลังจากนั้นบรรจุอีก 5 นัดแล้วยิงเก็บคะแนน กระสุนจะถูกบรรจุเข้าซองกระสุนโดยบัดดี้  เมื่อครูฝึกสั่งบรรจุซองกระสุน ขึ้นลำ แนวยิงพร้อม เริ่มยิง ก็ได้ยืนเสียงการยิงแบบต่อเนื่องดังขึ้น  ทั้งหมดหยุดยิง

เดินตรวจดูพบว่ามี นศท.คนหนึ่งตั้งปุ่ฝบังคับการยิงไว้ที่ ยช. (ยิงเป็นชุด) สั่งวิดพื้นทันที 50 ครั้งและเตือนให้ทุกคนรู้ถึงความผิดและการลงโทษจะเพิ่มขึ้นหากเกิดเหตุนี้อีก  เนื่องจาก นศท.ของ พัน.3 เกือบทุกปีมีบันทึกการได้รับเหรียญจากการฝึกยิงปืนมากกว่ากองพันอื่นๆ อีก 4 กองพัน (ทั้งหมด 5 กองพัน) ต่อหนึ่งพลัดที่เข้ารับการฝึกภาคสนาม

ที่เป็นดังนี้เพราะการแนะนำของครูฝึกและ ผบ.พัน 3 เนื่องจากไม่มีการเปลี่ยนเป้าหลังจากทดลองศูนย์เล็งด้วยกระสุน 3 นัด ยิงอีก 5 นัดแล้วคิดคะแนน หากคะแนนรวมเกิน 25 คะแนนถือว่าสละสิทธิ์  ดังนั้น 3 นัดแรกที่ยิงเพื่อลองศูนย์จึงให้เล็งอย่างปรานีตแล้วสั่งตรวจเป้า หากยิงเข้าให้คิดคะแนนแล้วยิงอีกกระสุนอีก 2 นัดด้วยการเล็งแบบเดิม ที่เหลืออีก 3 นัดสุดท้ายให้เล็งนอกเป้าทั้งหมดครับ

ผมได้ยิงในรอบท้ายและอย่างที่ครูฝึกและ ผบ.พัน 3 แนะนำไว้  ยิง 3 นัดตรวจเป้าปรากฏว่าเข้าวง 5 ทั้งหมด กลับเข้าแนวยิงเล็งแบบเดิมอีก 2 นัด ที่เหลือยิงออกนอกเป้า ไม่มีเสียงปืนแล้ว สั่งแนวยิงปลอดภัย เก็บเป้า ผมวิ่งไปดู...เข้าวง 5 ทั้งหมด 4 นัด เข้าวง 4 อีก 1 นัด รวมได้ 24 แต้ม ขาดไปหนึ่งแต้มได้เหรียญยิงปืนสีแดง (แต้มเต็ม 25) ครับ

เมื่อทำการฝึกเสร็จเรียบร้อยช่วงออกจากสนามยิงปืนเพื่อกลับ ศฝ.นศท. โดนอีกรอบเหมือนตอนเช้า คลานอีกครับ  ครูฝึกตัวเล็กๆ คนเดิม “ ถ้ามีอะไรไม่พอใจเข้ามาได้เลย ตัวต่อตัวไม่มีการรุม “  ตรงนี้ทำให้ผมและเพื่อนๆ พลัดเดียวกันจากหลายโรงเรียนต่างไม่ค่อยพอใจ  แต่ก็ไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเพราะเพื่อนที่เป็น ผบ.ร้อย (มี 3 คน) ควบคุม 3 กองร้อย  ขอให้ทุกคนใจเย็นๆ ครับ

รออ่านตอนท้ายหลังจากกลับมาถึง กทม. นะครับ เรื่องครูฝึกคนนี้
ด้วยความเคารพครับ
บันทึกการเข้า

ปลายทางของการปะทะกันด้วยปืนคือเชิงตะกอนกับเรือนจำ
BADBOY
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #39 เมื่อ: มกราคม 24, 2008, 01:05:08 PM »

 Smileyไม่เคยไปฝึกที่เขาชนไก่เลยครับ...เสียดายมาก ๆ รุ่นผมเป็นรุ่นที่ ๒ ที่ถูกงดไม่ให้ไปเขาชนไก่ เขามีนโยบายให้ฝึกในพื้นที่ ทัพภาค ของแต่ละภาคเอง 
 
  ผมเคยนั่งเขียนหนังสือ เกี่ยวกับชีวิต การเรียน รด. ไว้นานมากแล้ว จุดประสงค์คือเอาไว้ให้ลูกอ่าน .. ตอนนี้ได้มาอ่านเรื่องราวของแต่ละท่านแล้วทำให้นึกขึ้นได้  เดี๋ยวต้องไปค้นดูในตู้ซะหน่อย ว่ายังอยู่หรือเปล่า ยิ่งช่วงฝึกภาคสนาม ผมจะบันทึกไว้ทุก ๆ วันเลยว่า วันนี้ทำอะไรไปบ้าง  แต่ไม่อยากเอามาให้ใคร ๆ อ่าน ครับ. ยิ้มีเลศนัย.อาย ...เพราะใช้ภาษาเขียนไม่ค่อยเก่ง  แต่ผมชอบอ่านและชอบเขียนมาก ๆ ครับ..ขอบคุณครับ ไหว้
บันทึกการเข้า
nine รักในหลวง
มนุษย์ล่วงทุกข์ได้ด้วย...ความเพียร
ชาว อวป.
Sr. Member
****

คะแนน 44
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 571


การเดินทางไกลนับหมื่นลี้....ต้องเริ่มต้นที่ก้าวแรก


« ตอบ #40 เมื่อ: มกราคม 24, 2008, 01:11:27 PM »

ผมไปฝึกปี 4 พ.ศ.2537ครับ ลงจากรถปุ๊บก็โดนแบกเครื่องหลังวิ่งหลายกิโล  ฝึกกับครูฝึกหมวกแดง 7 วัน ไม่ได้อาบน้ำ ให้อาบวันสุดท้ายก่อนพิธีปิดโดนแก้ผ้าลงแม่น้ำแคว ครูฝึกใจดีมากครับให้เวลาพวกผมอาบน้ำตั้ง 1 นาที  มันส์จริงๆครับ  เยี่ยม เยี่ยม เยี่ยม
บันทึกการเข้า

หลังจากพายุผ่านไป..ท้องฟ้าสดใสขึ้นทันตา..อุปสรรคนานาก็ผ่านเลยไป..ชีวิตใหม่เริ่มก้าวเดินอย่างทรนง..แข็งแกร่งดุจหมู่เกาะ.....กลางคลื่นลม..
พ่อลีโอ-รักในหลวง
ชาว อวป.
Full Member
****

คะแนน 34
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 337



« ตอบ #41 เมื่อ: มกราคม 24, 2008, 04:14:52 PM »

อ่านที่พี่ RroamD เล่าถึงตอนที่ไปยิงปืน ผมนึกถึงเพื่อนที่เรียนมัธยมด้วยกันคนหนึ่ง ซึ่งไม่สนิทกันนัก แต่เขาไปฝึกก่อนผมประมาณ 1-2 วัน พอตอนเย็นของวันที่ผมไปฝึกยิงปืน จะมีการประกาศรายชื่อผู้ที่ได้รับรางวัลเหรียญแม่นปืนซึ่งก็มีชื่อผม ซึ่งพอได้เจอกับเพื่อนคนที่ว่านี้ที่ร้านขายของในตอนเย็นเขาก็เข้ามาพูดกับผมว่าอยากจะแลกเหรียญแม่นปืนของผมกับเหรียญกระโดดหอของเขา (เนื่องจากเขาไปฝึกก่อนเขาจึงได้กระโดหอก่อนผม) โดยเหตุผลก็คือจะเอาไปอวดสาว ผมก็เลยโมโหบอกไปว่า "มึงไม่มีปัญญายิงได้เหรียญเอง ยังจะกล้าเอาไปอวดสาวอีกเหรอ ส่วนเหรียญกระโดดหอ เดี๋ยวกูกระโดดเสร็จกูก็ได้เหมือนกันแหละ" ปรากฏว่าหมอนั่นจ๋อยไปเลยครับ
บันทึกการเข้า
nattasiray
Newbie
*

คะแนน 0
ออฟไลน์

กระทู้: 4


« ตอบ #42 เมื่อ: มกราคม 24, 2008, 04:17:34 PM »

สำหรับผมนั้น สำเร็จการฝึก นศท. ชั้นปีที่ ๓ ปี ๒๕๓๒ เขาชนไก่ ซึ่งเป็นรุ่นแรกที่นำพี่ปี ๕ มาคุมปี ๓ เดินป่า ปี ๔ ไปเรียนที มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ฝึกที่หนองทึงเฒ่า ปี ๕ เรียนตอนอยู่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ปี ๒๕๓๔ ผมเป็นปี ๕ รุ่นแรก ทีไปดูงานค่ายสุรสีห์ (พล. ร. ๙) ข้างเขาชนไก่ เป็นเวลา ๘ วัน ผมเรียนเหล่าปืนใหญ่ ได้ฝึกยิงปืนใหญ่ด้วยครับ

กาลเวลาเปลี่ยนไปตั้ง ๑๗ ปี หลังผมสำเร็จการฝึก นศท. ชั้นปีที่ ๕ ผมกลับไปเขาชนไก่อีกครั้งในฐานะ ที่ปรึกษาชมรม นศท. ม.ช. ได้พบว่าภาคสนามปี ๕ มีการยิงปืนพก เล่นเพนท์บอล เสียดาย ตัดการดูงานไปครับ

สำหรับ เพื่อน ๆ พี่ ชมรม อาวุธปืน ที่เรียน รด. ปี ๔ ปี ๕ อยากหากลุ่มก๊วนรวมตัวกัน ตอนนี้มี สมาคมศิษย์เก่า นศท. แล้วนะครับ เข้าไปดูที่ http://rotcsaa.hi5.com ส่วนเว็บบอร์ดของหน่วยบัญชาการกำลังสำรอง (กรมการรักษาดินแดน) เชิญที่ http://www.ruksadindan.com/web/modules.php?name=Forums ครับ

ท่านใด สนใจฝึกเลื่อนยศ เข้าไปข้อมูลเกี่ยวกับการฝึกเลื่อนยศที่ http://www.ruksadindan.com/web/modules.php?name=Forums&file=viewforum&f=6

ส่วนตัวอย่างภาพการฝึกเลื่่อนยศ ดูที่ http://wallopkh.spaces.live.com ครับ

ท่านใดจะคุยกับผมผ่านทาง MSN Messenger เชิญที่ rotcsaa at hotmail dot com ครับ ผมยินดีให้ข้อมูลเกี่ยวกับการฝึกเลื่อนยศ

ผมไปฝึกเลื่อนยศ ที่โรงเรียนการกำลังสำรองค่ายธนะรัชต์ เมื่อปี ๒๕๔๖ ปี ๒๕๔๙ ปัจจุบันผมดำรงชั้นยศ ว่าที่ร้อยเอกครับ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มกราคม 29, 2008, 12:00:53 AM โดย nattasiray » บันทึกการเข้า
RroamD
Colt 1911 Semi Auto & Single Action Only
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 205
ออฟไลน์

กระทู้: 4102



« ตอบ #43 เมื่อ: มกราคม 28, 2008, 03:53:49 PM »

ได้อ่านการฝึกของพี่ๆ อีกหลายท่านแล้วก็ประทับใจ ยังคิดว่าถ้ามีโอกาสอยากจะไปเยี่ยมชม ศฝ.นศท.ร.ด. ที่เขาชนไก่อีกครั้งครับ
ขอบคุณพี่ nattasiray สำหรับข้อมูลจาก website ที่นำมาแจ้งให้ทราบครับ

อ่านที่พี่ RroamD เล่าถึงตอนที่ไปยิงปืน ผมนึกถึงเพื่อนที่เรียนมัธยมด้วยกันคนหนึ่ง ซึ่งไม่สนิทกันนัก แต่เขาไปฝึกก่อนผมประมาณ 1-2 วัน พอตอนเย็นของวันที่ผมไปฝึกยิงปืน จะมีการประกาศรายชื่อผู้ที่ได้รับรางวัลเหรียญแม่นปืนซึ่งก็มีชื่อผม ซึ่งพอได้เจอกับเพื่อนคนที่ว่านี้ที่ร้านขายของในตอนเย็นเขาก็เข้ามาพูดกับผมว่าอยากจะแลกเหรียญแม่นปืนของผมกับเหรียญกระโดดหอของเขา (เนื่องจากเขาไปฝึกก่อนเขาจึงได้กระโดหอก่อนผม) โดยเหตุผลก็คือจะเอาไปอวดสาว ผมก็เลยโมโหบอกไปว่า "มึงไม่มีปัญญายิงได้เหรียญเอง ยังจะกล้าเอาไปอวดสาวอีกเหรอ ส่วนเหรียญกระโดดหอ เดี๋ยวกูกระโดดเสร็จกูก็ได้เหมือนกันแหละ" ปรากฏว่าหมอนั่นจ๋อยไปเลยครับ

OhO แรงไปหรือเปล่าครับพี่
เรื่องอวดสาวด้วยเหรียญรางวัลที่ไม่ได้มาด้วยความสารถของตัวเอง ผมคิดว่าไม่ค่อยเข้าท่ายิ่งถ้าสาวมารู้ทีหลังนี่ยิ่งหมดสภาพครับ
ขอบคุณครับ

ตอนที่ 3

วันที่ 6
รบพิเศษ อ๋อย

คืนวันที่ 5 หลังจากการฝึกยิงปืน ผบ.พัน.และครูฝึกได้เลี้ยง นศท.ในสังกัดของกองพันที่ 3 เป็ดไก่เหล้าที่ไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ของศูนย์ฝึกเพื่อให้ นศท.ทุกคนปลอดภัยในวันฝึกรบพิเศษ เพราะวันรุ่งขึ้นสามารถตื่นสายได้กว่าปกติ  เวลา 8.00 น.ครูฝึกรบพิเศษซึ่งเป็นทหารพรานจะมารับไปฝึกนอกพื้นทีของ ศฝ.นศท.เขาขนไก่ 1 วัน 1 คืน เสร็จแล้วจะมาส่งช่วงสายของวันที่เดินทางกลับ กทม. คำแนะนำเมื่อครูฝึกรบพิเศษถามว่ามีใครป่วยฝึกไม่ไหวให้ออกมานอกแถว ถ้าไม่ป่วยอย่าเบี้ยวการฝึกเพราะโดนหนักกว่าอีก

ช่วงสายของวันฝึกรบพิเศษ ผมเพียงคนเดียวที่ถูกทำโทษเมื่อครูฝึกมารับโดยสั่งให้ นศท.หมอบ  ผมเงยหน้าชำเลืองแว๊บเดียวก็ถูกเรียกพอวิ่งไปหายังไม่ทันทำความเคารพก็ถูกกระชากคอเสื้อ " มึงรู้มั้ยว่ากูมาจากไหน อยากตายหรือไงที่มองหน้ากู " แล้วสั่งให้ นศท.ที่ได้รับการคัดเลือกเป็น ผบ.ร้อย ตั้งแต่วันแรกกับเพื่อนอีก 10 คนไปตักน้ำมาราดตัวผมและพื้นแล้วให้ผมกลิ้ง คลานจนชุดฝึกเละไปหมด

พอไปถึงศูนย์ฝึกการรบพิเศษ ครูฝึกคนเดิมสั่งตั้งแถวแล้วก็พูดว่า “ พลัดที่เพิ่งกลับไปเมื่อวานนี้ (พัน 2)มันบอกว่าพวกมึงเส้นใหญ่ ดังนั้นต้องเจอแบบนี้ถึงจะได้รู้จักพวกกู “ หลังจากรับอาวุธ ปลย.เอช เค 33 ทุกคนแล้วสั่งรวมอาวุธ พักแถวแล้วเรียกผมไปพบเดินห่างจากกลุ่ม " ท่องแล้วบอกให้เพื่อนในกองร้อยท่องให้ได้ใน 1 ช.ม. " 
หยิบกระดาษให้ผมอ่านข้อความที่เขียนว่า 


ครูฝึกถาม:พันไหน
นศท.ตอบ:พัน 3

ครูฝึกถาม:ชื่อไร...
นศท.ตอบ:จงอาง

ครูฝึกถาม:มาจากไหน...
นศท.ตอบ:จากป่า

ครูฝึกถาม:มาทำไม...
นศท.ตอบ:ฆ่ามัน ฆ่ามัน ฆ่ามัน
Shocked

ผมทำ วันทยาหัต พร้อมพูดว่ารับทราบรับปฏิบัติแล้วก็นำกระดาษที่มีข้อความไปให้เพื่อนที่เป็น ผบ.ร้อย แล้วเค้าก็บอกต่อกับ ผบ.ร้อย อีกสองกองร้อย  ทุกคนท่องจำไประหว่างทำการแปลงโฉมหน้าด้วยสีพรางหน้าก่อนเริ่มทำการฝึกทบทวนวิชารบพิเศษจากครูฝึกในชุดทหารพรานซึ่งแต่ละคนติดยุทโธปกรณ์ครบทั้ง ลูกระเบิดสังหาร มีด ปืนพก (ไม่ได้ดูว่าเป็นปืนอะไร เห็นแต่ว่าเป็นแบบออโต้) กระสุน แค่เห็นก็จะเป็นไข้จับสั่นแล้วครับ ตกใจ

พักเที่ยงไม่มีข้าวให้ทานเหมือนทุกวัน มีเพียงขนมปังเปล่าคนละ 2 แผ่น  ตวงข้าวสาร (ข้าวหัก) ลงในกระป๋องหุงข้าวที่ติดเอวข้างๆ กระติกน้ำ ปลากระป๋อง 1 กระป๋อง มีดสนามพร้อมซอง (ใช้แทนที่เปิดกระป๋อง) รับหมวกเหล็กรองใน แบ่ง นศท.ออกเป็นสามกลุ่มจากสามกองร้อยแล้วสั่งให้ออกเดินลาดตระเวนจากศูนย์รบพิเศษที่หมายเรียกว่า เขาแดง ระยะทางไป 7 กลับ 7 รวม 14 ก.ม. อ๋อย

พักสายตาก่อนครับ เยี่ยม
บันทึกการเข้า

ปลายทางของการปะทะกันด้วยปืนคือเชิงตะกอนกับเรือนจำ
RroamD
Colt 1911 Semi Auto & Single Action Only
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 205
ออฟไลน์

กระทู้: 4102



« ตอบ #44 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 08, 2008, 01:04:56 PM »

อ่านต่อครับ
ตอนที่ 3

ระหว่างลาดตระเวนครูฝึกที่คุมกลุ่มจะใช้วิทยุติดต่อกันด้วยรหัสเป็นช่วงๆ ในกลุ่มผมมีเพื่อนสองคนที่ไปไม่ถึงเขาแดงเพราะดิ่มน้ำมากเกินไประหว่างเดินทำให้จุกและเป็นลมต้องขี้นรถกลับไปที่เสนารักษ์ไม่ได้ฝึกต่อมีผลให้สอบภาคสนามไม่ผ่าน  เดินไปสักระยะสั่งหมอบบ้าง คลานบ้างจนถึงที่หมาย รวมอาวุธ แล้วก่อไปหุงข้าวเพื่อกินมื้อบ่ายแก่  ผมยังแปลกใจว่ากระป๋องหุงข้าวสนามนี่ใช้งานได้ดีจริงๆ ครับ

ทานข้าวที่หุงพร้อมกับครูฝึก ได้พักประมาณ 1 ช.ม. สั่งเดินลาดตระเวนกลับศูนย์รบพิเศษ ผมจะได้จนถึงทุกวันนี้เพราะผมเดินกลับถึงศูนย์พร้อมครูฝึกที่ทำโทษผมตอนสาย เป็นสองคนสุดท้ายของกลุ่ม เดินไปก็โดนไม้ไผ่ที่ตัดไว้พอดีในมือครูฝึกตีที่หมวกเหล็กรองในเพื่อให้เดินเร็วขึ้น พานท้ายปืนก็ครูดกัยพื้นเป็นช่วงๆ เพราะหมดแรง  อยากสูบบุหรี่ก็ได้แต่ดูครูฝึกเพราะห้ามสูบระหว่างลาดตระเวน

กลับถึงศูนย์ช่วงเย็นประมาณ 17.30 น.กว่าๆ มีอาหารมื้อเย็นให้ทานเพราะช่วงกลางคืนมีการฝึกตีฐานจับเชลบต่ออีก  นศท.พักกันตามอัธยาศัย ผมนั่งคุยกันกลุ่มเพื่อนจากหลายโรงเรียน พอหยิบบุหรี่จากกระเป๋าเสื้อชุดฝึกยังไม่ทันล้วงไฟแช๊คในกระเป๋ากางเกง ครูฝึกคนเดิมเตินตรงเข้ามาแล้วก็เอาไฟแช๊คของแกจุดบุหรี่ให้ผม  ผมกับเพื่อนๆ งง จนพูดไม่ออกแม้จะพูดขอบคุณ

ครูฝึกนั่งที่พื้นและคุยด้วย ถามผมว่า “ เมื่อเช้าที่ครูเล่นงาน นายโกรธครูมากมั้ย “ ผมก็ตอบไปว่าเป็นใครก็โกรธทั้งนั้นแหละ ผมยังไม่ได้ทำอะไรผิดเลยครับ  แกก็บอกว่าในเวลาฝึกสอนก็ต้องทำหน้าที่ให้เต็มที่ เวลาพักก็เหมือนเพื่อนเหมือนพี่ มีอะไรให้ช่วยก็บอกกันได้ ถ้าไม่เกินความสามารถช่วยอยู่แล้ว  ผมคนหนึ่งที่ดีใจมากความกลัวความโกรธหายไปทันทีครับ
บันทึกการเข้า

ปลายทางของการปะทะกันด้วยปืนคือเชิงตะกอนกับเรือนจำ
หน้า: 1 2 [3] 4
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.4 | SMF © 2011, Simple Machines Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.096 วินาที กับ 22 คำสั่ง