เมื่อคืนนั่งคิดไปเรื่อยเปื่อยว่าทำไมคนเล่นปืนอัดลมส่วนใหญ่แล้วจะมีอายุกลาง ๆ คนขึ้นไปผมเองเกิดปีมะโรงน่าจะหลังคุณ sitta แต่หน้าแก่กว่า(ความหล่อสู้ไม่ได้) คุณทศพล คุณsakda ก็น่าจะใกล้เคียงกัน เห็นหนุ่ม ๆ ก็น้องเต้ย ทำไมเป็นเช่นนั้นหรือว่าคนมีอายุไม่ชอบแรงกระแทก(รีคอย) 5555.. ไปนั่งดูเขาแข่งปืนสั้นชาวบ้านส่วนใหญ่ใช้ .45 มีแต่หนุ่ม ๆ ทั้งนั้นเข้าร่วมแข่งขัน น่าจะชอบแรงดีดดิ้น หรือมันเป็นเรื่องของกาลเวลา
ผมเล่นปืนอัดลมครั้งแรกสุดก็อายุประมาณ 17-18 ปี พออายุเลย 25 ปี เหมือนหนังขาด
มาได้จับอีกทีก็ตอนมีลูกสาวคนนี้หละครับ ล่วงมา 20 ปี ด้วยความห่วงลูกสาวจะติดไข้หวัดนกตอนนั้น
ก็เลยหาปืนอัดลมมารบกับนกพิราบในซอยตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แล้วก็บังเอิญมาพบสิ่งดี ๆ ด้วยคำพูด
ของคุณจะเด็ด และนึกทบทวนกับตัวผมเองที่เรียนไม่เก่ง ก่อนรู้จักปืนความรู้ระดับ 50เปอร์เซนต์
ได้ 51 เปอร์เซนต์ถือว่าเก่งมาก ขนาดพ่อกับผู้อำนวยการโรงเรียนเป็นเพื่อนกันนะ พอหลังยิงปืนไปสักปีเดียว
ก็พบว่า แม้ไม่ค่อยสนใจเรียนมากนักทั้งทีตอนเรียนมีแฟนทีเดียว แปดคน เที่ยวทุกวัน เข้าบ้านดึก
แต่ก็รักษาระดับไม่น้อยกว่า 3.5 มาตลอด มันอาจเป็นเพราะสมาธิดี ผมเป็นคนประเภทหัวถึงหมอนนอนกรนเลยครับ
เมื่อก่อนไม่กรนแต่พออ้วนแล้วกรน ภรรยาเคยอัดเสียงให้ฟัง อายจังเลย
แล้วก็ลูกสาวผมอีก ไม่ชอบคณิตศาสตร์แต่ก็เรียนได้ 4.0 เธอได้ยิงปืนอัดลมตั้งแต่ยังไม่เข้าปอ 1
ผมก็คิดว่าการที่เราเล่นปืนอัดลมก็เป็นการสร้างสมาธิโดยบังเอิญนั้นหละครับ และมันเป็นสิ่งดีที่สุดมากกว่ารางวัลใด ๆ
เหตุผลที่ว่าทำไมคนเล่นปืนอัดลมจึงมีอายุราว ๆ ผมท่านคือแก่แล้ว ก็ท่าจะจริงเพราะว่าปืนอัดลมที่ผมเล่นตอนเป็น
วัยรุ่นเจ้าของปืนอัดลมก็มีอายุประมาณผม ถ้าวิเคราะห์ลงไปสักหน่อยจะพบว่า วัยรุ่นมีข้อจำกัดหลายอย่าง
เช่น การเรียนต้องเป็นหลัก การเงินยังต้องขอเขาใช้พอกินไปวัน ๆ ไม่มีเก็บ วัยยังไม่สามารถขอปอ 3 ได้
ธรรมชาติบังคับให้รู้สึกว่าหญิงน่าสนกว่าปืนจึงอยากได้รถมากกว่าปืน และที่น่าจะเป็นเหมือนกันส่วนใหญ่
ก็คือวัยรุ่นชายส่วนใหญ่น่าจะชอบปืนแต่โอกาสจะได้สัมผัสปืนมีน้อยมาก นักศึกษา ร.ด. ทุกคนตื่นเต้นที่จะ
ได้จับปืนยิงตอนเข้าค่าย ถ้าถามว่าอยากมีไหมอยากมี แต่ไม่มีเงินซื้อ หรือมีเงินแต่ขอใบปอ3 ไม่ได้
ผมเกิดปีเถาะครับ เดือนธันวาคม เดือนเดียวกับคุณศักดาหรือเปล่า ผมไม่ได้เกิดเทห์ ๆแบบใครเขาเพราะไป
เกิดบ้านนอกครับ ด้วยมือหมอตำแย คุณแม่ตามคุณพ่อไปดูไม้ทั้งที่ท้องแก่ ปวดท้องคลอดกระทันหัน
มาโรงพยาบาลไม่ได้เพราะหนทางเดินทางเป็นวัน ก็เลยต้องคลอดหมอตำแย
ทุกวันนี้ใครเห็นผมก็บอกว่าหน้าผมเหมือนหมอ ผมเองก็นึกเดาว่าคงเป็นเพราะผมคลอดด้วยน้ำมือหมอ
(หมอตำแย) ก็ยังดีครับที่ไม่ได้ไปคลอดโรงพยาบาลไม่งันหน้าคงเหมือนพยาบาลแน่ 555 อาจกลายเป็น
ชายจ๊ะทาลิปสติกไปแล้วก็ได้
เรื่องความหล่อสู้ผมว่าเรา ๆ สู้คุณศักดาไม่ได้หรอกครับ
รายนั้นทั้งหล่อทั้งรวย ทั้งเก่ง ผมเห็นตัวจริงเสียงจริงมาแล้ว
อย่างเช่น ขอ 11 มม. คนร่ำรวยหรือตำรวจหลายคนขอยังไม่ได้เลย
แต่คุณศักดา นายเซนต์ให้แกร๊ก ๆ สงสัยแพ้คงความหล่อ
แต่ถ้าเรื่องแรงดีดดิ้นนั้น ผมเองก็ชอบครับมันได้อารมณ์ดีกว่านิ่ง ๆ นะ
