ผมว่าจะเปิด พร์อท 100000 อยู่ครับพี่ไปเปิดที่ไหนดี เปิดยังไง แล้ว มันเป็นยังไง ไอ้พร์อทนี้ เหมือนบัญชีเงินฝากป่าวครับ
ผมก็อยากรู้เหมือนกันช่วยแฉหน่อยครับ
คำว่าพอร์ทในที่นี้ถ้าเป็นคอมพิวเตอร์ก็หมายถึงช่องทางไหลของข้อมูลที่จะออกทางการ์ดแลน
ซึ่งควรต้องไม่ไฟร์วอลล์คอยตรวจสอบปฏิบัติให้เป็นไปตาม rule ที่ระบุไว้ เพื่อป้องกันแครกเกอร์เจาะระบบ
แต่คำว่าพอร์ทในการซื้อหุ้นคือ หมายเลขบัญชีที่จะเปิดไว้กับโบรกเกอร์ พอเปิดได้
เราก็จะได้บัญชีเงินฝากที่อยู่ในโบรกเกอร์นั้นหละครับ
ผมแนะนำกิมเอ็งครับเป็นโบรกเกอร์ที่น่าเชื่อถือมากที่สุด
จะเล่นหุ้นได้ต้องมีบัญชีเก็บเงินครับ
การเปิดบัญชีจะเปิดไว้กับโบรกเกอร์ หรือ ธนาคารก็ได้ ของผมใช้บัญชีธนาคารครับ
ตอนนั้นมีเกณฑ์ว่าต้องมียอดเงินคาในบัญชีไม่น้อยกว่า 6 เดือน ตามจำนวนขั้นต่ำของโบรกเกอร์
เพื่อเขาจะได้ดูได้เบื้องต้นว่าไม่ได้ยืมเงินใครมาฝากเพื่อขอเปิดพอร์ทซื้อขายหุ้น
เกณฑ์เงินขั้นต่ำมันเปลี่ยนไปเรื่อยตามยุค ตรงนี้ผมไม่ทราบครับ สมัยผมต้องมี สี่แสนบาท
ผมใช้บัญชีธนาคารไปยื่นสมัคร เขาเห็นแล้วก็ยืนกระดาษใบสมัครให้เซนต์
วันนั้นผมก็วิ่งขึ้นลงเพื่อไปกรอกไปยินยอมกับธนาคารว่าให้โบรกเกอร์
สามารถหักเงินบัญชีได้เมื่อเราซื้อหุ้น และ ให้โบรกเกอร์โอนเงินเข้าเมื่อเราขายหุ้น
การหักเงินฝากเงินโดยผ่านบัญชีธนาคารทำให้เงินไม่ต้องไหลผ่านมือใคร ปลอดภัยดี
เรามีหน้าที่แค่เอาสมุดไปอัพเดท วันนั้นเปิดพอร์ทเป็นวันแรก ผมซื้อแลนด์แอนด์เฮาส์
ราคาสิบบาทนิด ๆ ตอนราวเกือบบ่ายสามโมง แล้วขายก่อนบ่ายสี่โมง กำไรหกพันบาท
วันนั้นผมยังไม่รู้จักว่าซื้อขายเป็นยังไง ก็เพราะโบรกเกอร์โทรมาบอกซื้อบอกขายให้
กำลังดูหนังด้วยก็เลยครับ ครับ พอหนังเลิกถึงรู้ตัวว่าได้เงินใช้หกพันบาท ตอนนั้นเมษา ปี 46
เดี๋ยวนี้เปิดเว็บซัดเองเลยครับ ค่าคอมมิสชั่นถูกกว่า
ตอนแรกผมก็นึกว่าคนทั่วไปก็คงเข้ามาซื้อขายหุ้นเหมือนผม มาวันนี้ผมพบว่าในหน่วยงาน
ผมมีคนทำงานเกือบหกสิบคน มีคนซื้อขายหุ้นคนเดียวคือผม
ผมหาคนซื้อหุ้นไม่ค่อยเจอ เจอแต่พวกชอบแนะนำหุ้นตัวนั้นดี ตัวนี้ดี คือเขาวิเคราะห์ได้
แต่ไม่มีเงินซื้อ เพราะมัวแต่ผ่อนบ้านผ่อนรถ แล้วมันก็แปลกนะพอเราซื้อตามมันก็กำไรจริง ๆ
มันมีหุ้นตัวนึงก่อนควบรวม RRC ชื่ออะไรก็ไม่รู้ ราคาตอนนั้น 21 บาท ไอ้เพื่อนคนนี้ก็
ซื้อขายหุ้นเหมือนกัน แต่ซื้อในเซทเทรดเป็นการซื้อเล่น ๆ มันบอกว่าหุ้นตัวนี้กำลังวิ่ง
ผมก็แอบไปซื้อแต่ซื้อไม่มาก พอราคาถึงหกสิบบาทก็ขายไป มันก็ยังวิ่งต่อจนถึงแปดสิบบาท
เรื่องดวงก็เกี่ยวเหมือนกันนะ ผมเคยเจอมากับตัวเอง ขอเรียกว่าคนดวงไม่ดีทำอะไรไม่ขึ้น
ทำอะไรเจ็งหมด พอดีเขามาขอฝากเงินซื้อหุ้นในพอร์ท หุ้นทุกตัวที่กำลังพุ่งขึ้นพอเขาซื้อ
หุ้นทุกตัวที่เขาซื้อก็ตกลง และตกคาอยู่อย่างนั้น จนกว่าเขาจะขายจึงขึ้นกลับมา ไม่น่าเชื่อ
แต่ผมเห็นมาเป็นปี ผมไม่เคยซื้อตามเขาเลยรอดตัวไป
แต่มันก็มีอยู่ตัวหนึ่งนะหุ้นน้ำมัน ผมซื้อตามเขา เพราะเขาบอกว่าปีนี้โบนัสพนักงานได้มาก
แสดงว่ามีกำไรมากเพราะภรรยาเขาทำงานอยุ่ในบริษัทนั้น ผมเห็นเป็นข้อมูลน่าเชื่อได้
จึงซื้อตามกัน ก็เป็นไปตามดวง หุ้นตัวนี้ตกทันทีและตกคาอยุ่อย่างนั้นขาดทุนกันเกือบยี่สิบเปอร์เซนต์
ไอ้ผมไม่เท่าไหร่หรอกเพราะซื้อไว้ห้าหมื่นบาท แต่ไอ้น้องมันซื้อไว้ราวสามหมื่น ผมขาดทุน
มากกว่าแต่ไม่เดือนร้อนเพราะเป็นเงินเย็น แต่ไอ้น้องร้อนเงินเพราะยืมเงินเขามาซื้อ
มันทนส่งดอกไปได้เกือบสามเดือนอยู่ดีตะโกนข้ามโต๊ะมาบอกว่า ขายเลยพี่ผมจะเอาเงินไป
คืนแม่ เพราะมันยืมเงินแม่ไปใช้หนี้เขา จึงต้องขายหุ้นเพื่อเอาเงินคืนแม่ ไอ้ผมก็ไม่ดุ
ตาม้าตาเรือลืมไปว่ามีหุ้นเราอยู่ในนั้นด้วยเลยเคาะขายขาดทุนไปทั้งหมด เชื่อไหมครับว่า
วันรุ่งขึ้นหุ้นตัวนั้นปันผลติด XD เงินปันผลทำให้เราขาดทุนน้อยลง คือได้เงินมาใช้
อีกหลายพันบาท แต่เราขายไปเสียแล้ว และที่น่าเจ็บใจซ้ำคือหุ้นปันผลราคาจะตกลง
เท่ากับเงินปันผลตอนนั้น แต่ไอ้หุ้นตัวนี้ปันผลแล้ววิ่งขึ้น
ถ้าไม่เชื่อว่ามันคนประเภทนี้อยู่จริง ผมขอเล่าอีกประสบการณ์ของไอ้น้องคนนี้
คิดว่าคงรู้จักหวยบนดินใช่ไหมครับ ตอนแรกไอ้น้องคนนี้ให้ผมเขียนโปรแกรมคำนวณ
ขายหวยใต้ดินคือโปรแกรมจะเกลี่ยเงินไม่ให้ขาดทุน ถ้าตัวไหนโดนแล้วขาดทุน
จะเป็นตัวแดง ผมก็เขียนโปรแกรมให้มันแล้วก็เตือนว่าระวังด้วยนะมันผิดกฏหมาย
จู่ ๆวันหนึ่งมันก็บอกกับผมว่าจะขายหวยบนดิน เพราะเจ้าเก่าจะเลิกมันจึงขอซื้อกิจการต่อ
มีการเอารถไปจำนำเพื่อเอาเงินมาซื้อโควต้าหวยเอามาขายกินกำไรส่วนต่างเป็นงวด ๆ ไป
มันคำนวณให้ผมดูว่าจะกำไรงวดละประมาณเกือบสองหมืน เดือนหนึ่งมีสองงวดก็ได้
กำไรราวสามหมื่นบาท การซื้อกิจการผ่านไปด้วยดี หวยยังไม่ทันงวดแรกที่มันทำเลย
รัฐบาลประกาศเลิกหวยบนดิน เห็นหรือเปล่าครับว่าดวงคนนี้มันทำอะไรก็เจ๊งหมด
อีกเรื่องหนึ่งของมันคือมันอุตสาห์เสียเงินไปร่ำเรียนวิชาอาร์ท แล้วเอามาทำอวดเพื่อน
ยอมรับว่าสวยงามมาก เป็นปั้นลายนูนครึ่งตัว ต้นทุนไม่แพง ขายได้ชิ้นหนึ่งกำไรสองร้อยเปอร์เซนต์
ราคาขายชิ้นละพันกว่าบาท มันก็ไปฝากขายตามร้าน ก็ขายได้ แต่ไม่มีเวลาทำเพราะ
ต้องทำงานกินเงินเดือน ในที่สุดก็ไปรับงานสำเร็จรูปมาโชว์ในงานประจำปีทีโคราช
มีคนระดับจังหวัดสนใจกันมาก ประมาณอยากจะทำสัญญาเพื่อนำงานไปตกแต่งอาคาร
ราชการเป็นเรื่องเป็นราวไป ก็มองเห็นเงินล้านอยุ่รำไรครับ ผมก็ดีใจกับมันไปด้วย
แล้ววันหนึ่งมันก็เดินมาหาผมที่ห้อง บอกผมว่าพี่จำนามบัตรที่ผมพิมพ์ไปแจกในงานประจำปี
ได้หรือเปล่า ผมบอกว่าจำได้ทำไมเหรอ เขาติดต่อมาแล้วเหรอ มันตอบว่า
ไม่มีใครติดต่อมาเลยพี่ ผมพิมพ์เลขโทรศัพท์ผมผิด ....
แล้วคุณละดวงของคุณเป็นอย่างไรบ้าง ลองดูดวงด้วยนะ ของอย่างนี้ไม่เชื่ออย่าลบลู่
พอก่อนนะเรื่องหุ้น วันหลังคุยเรืองปืนอัดลมบ้าง ผมมีนิทานหลายตอนจะเล่า
โดยเฉพาะเมื่อเช้านี้เอง อยากจะเขกกะโหลกตัวเองจริง ๆ
