โครงการหมดตูด 6 ใครยังไม่ขอปอสามยกมือขึ้น
ผมครับ ยังไม่ได้ขอ เมื่อวันก่อนไปอำเภอ ติดป้ายหรา งดทำเรื่องทุกชนิด
งดทุกเรื่องจริงหรือครับ หรืองดเฉพาะเรื่องที่ไม่ได้จ่ายค่าดำเนินการอย่างเดียว
งดทุกเรื่องเลยครับ พอดีหน้าห้องบอกว่ากรณีของผมท่านนายปลัดโอเคให้ดำเนินการต่อไปได้
แล้วท่านก็ออกมาดูรายละเอียดที่โต๊ะหน้าห้อง แล้วก็ขอตัวรีบเดินทางไปประชุม ผมก็นั่งรอ
สักพักหน้าห้องบอกว่า พอดีซีร๊อกหมึกหมด ผมก็นึกในใจหมึกพอดีเลยหรือ หรือว่างดซีร๊อก
ผมก็รีบลงไปที่รับจ้างซีร๊อกด้านล่าง กลัวท่านปลัดเปลี่ยนใจกลับมาสั่งระงับ
พอลงมา ฝนเทเลยครับ ท่านปลัดก็ติดฝนหน้าตึกเหมือนกัน
ผมก็เลิกลั่กเลยตอนนั้น เพราะจะต้องรีบไปทำธุระอีกที เอาไงดี
ฝนก็ตกหนัก นั้นท่านปลัดวิ่งฝ่าฝนไปขึ้นรถแล้ว ถ้าเราวิ่งฝ่าไปมั๊ง
ก็เกรงเอกสารจะเปียกฝน ถ้าหมึกปั๊มเลอะเทอะคงเสียหายหมด
ทำไงดีหว่า ก็เหลือบไปเจอแม่ค้าขายถั่วต้มกำลังมองมา ก็เลยยิ้มให้
แม่ค้าแล้วพูดว่า "ฝนตกหนักเลยนะครับ ผมว่าจะไปซีร๊อกก็ไปไม่ได้
คงต้องรอฝนหยุดแล้วหละครับ" แม่ค้าได้ยินก็แสนดีใจบอกว่า
"เอาถุงใส่ถั่วนี้หุ้มไปสิคะคุณ" แม่ค้าพูดพลางหยิบถุงใบใหม่มาให้ ปากก็พูดต่อ
"ถุงมันเล็กไปหน่อยสำหรับใส่ถั่ว 10 บาทเท่านั้น งั้นเอา 2 ถุงเลยนะคะ"
ก็หยิบมาให้อีกถุง ผมก็จัดแจงหุ้มหัวหุ้มท้าย แล้วก็ยกมือไหว้แม่ค้า
แล้วก็แรดวิ่งข้ามไปอีกตึกผ่านฝนไปซีร๊อก
"แม่ง เอ้ย" ผมนึกสบดในใจเมื่อเห็นเครื่องซีร๊อกมีผ้าใบหุ้มอยู่
ผมคิดต่อ "ใครเอาผ้ามาหุ้มเครื่องซีร๊อก แล้วนี้คนซีร๊อกหายไปไหน"
ไม่ได้การจึงถามคนที่นั่งแกะเอกสาร คงเป็นเจ้าหน้าที่แน่ ๆ
เพราะหน้ามันบึ้งตึง "น้อง ซีร๊อกเปิดหรือเปล่าครับ"
"วันนี้เขาหยุดคะ" น้องคนนั้นเงยหน้าตอบสวนทันที แล้วก็ก้มลงทำงานต่อ
ผมนึกในใจ "แล้วนี้มึงจะไม่แนะนำกูต่อเหรอ" "จะปล่อยให้กูยืนเซ่ออย่างนี้เหรอ"
เมื่อเห็นน้องเขาไม่สนใจผม ผมจึงยิงคำถามต่อ "แล้วมีซีร๊อกแถวนี้อีกไหมครับ"
น้องหยุดทำงาน เงยหน้าขึ้นอย่างเย็นชา มันก็คงจะเบื่อเหมือนกันนะ วันหนึ่ง
มีคนมาติดต่ออำเภอเป็นหมื่น ต้องคอยตอบคำถามทั้งวันน่าเบื่อ แต่นั้นมันหน้าที่น้องนะโว้ย
"อยู่ตึกนู้นคะ" น้องพูดพร้อมชี้มือไปยังตึกที่ผมเพิ่งวิ่งจากมา
"ไอ้ห่าเอ้ย" ผมนึกด่าตัวเองในใจ แล้วหันไปตอบน้อง "ขอบคุณครับ"
ผมวิ่งฝ่าฝนกลับไปตึกเดิมอีกครั้ง แล้วก็วิ่งเลาะชายคาโรงรถโดนฝนมั๊งไม่โดนมั๊ง
แต่ส่วนใหญ่จะโดน เสื้อเริ่มเปียกทั่วตัวแล้ว ยกเว้นจักกะแร้ ผมเผ้าหัวไม่ต้องพูด
ชาวบ้านเขายืนมองว่าฝนหนักขนาดนี้ไอ้บ้านี้ดันมาวิ่งตากฝนหน้าอำเภอทำไมวะ
ผมกำลังจะก้าวเข้าในเขตร้านซีร๊อก ใจผมชื้นเมื่อเห็นเครื่องซีร๊อก
กำลังจะเอ่ยปากพูดขอซีร๊อก หม้อแปลงที่อยู่ห่างไปราว 20 เมตร ช๊อตดังปึ๊ด ๆ
ประกายไฟกระจายไปทั่วเหมือนดอกไม้ไฟ ผมจึงหยุดดูอาการหม้อแปลง
ทุกอย่างกลับคืนปกติ ผมก็หันไปจะพูดกับน้องซีร๊อก ปึ๊ด ๆ ๆ ๆ ไฟกระจายอีกแล้ว
ผมหันไปดู แล้วก็มีคนแปลกหน้าพูดกับผมว่า ฝนคงจะรั่วใส่หม้อแปลง
ผมก็ตอบกลับไปว่า ฝนตกใส่ไม่เป็นไรหรอกครับ สงสัยกิ่งไม้โดนฝนแล้วหนัก
จึงไประใส่หม้อแปลงมันลัดวงจรนะครับ คงไม่เป็นไรแล้วมั๊งครับ
ก็จะบอกน้องเขาซีร๊อก 2 ชุด ไอ้หม้อแปลงตัวเดิม ระเบิดดังสนั่น ตึ้ม..ม..ม...ม.
ไฟร้านซีร๊อกดับวูบ ผมยืนเซ่อเหมือนไก่ตาแตก แต่ก็ยังมีสติถามน้องซีร๊อกว่า
"ซีร๊อกไม่ได้แล้วใช่ไหมครับ " น้องพยักหน้าตอบแทนคำพูด
ไม่ได้การ ผมรีบวิ่งกลับขึ้นตึกเอาเอกสารไปให้หน้าห้อง แล้วบอกว่าซีร๊อกไม่ได้แล้วครับ
หม้อแปลงระเบิดไฟดับหมดเลยครับ เอางี้ผมฝากเอกสารไว้ก็แล้วกัน พอไฟมาค่อยทำก็แล้วกันนะครับ
พอเจอแบบนี้ หน้าหน้องก็เดินไปขอซีร๊อกอีกหน่วยงานที่อยู่ชั้นเดียวกัน แป๊บเดียวก็เอามาให้ผมเซนต์
ผมนะคันปากยิบ ๆ อยากจะถามว่าทำไมเพ่ไม่ทำตั้งแต่แรก ปล่อยให้ผมไปวิ่งตากฝนเป็นคนบ้าอยู่ได้
ก่อนกลับผมได้พูดคุยกับนายห้างร้านขายปืนที่พบกันหน้าอำเภอ นายห้างมาทำธุระตัดยอดปืน
นายห้างบอกว่าช่วงนี้ทางการขอความร่วมมือไม่ให้ขายปืน
ดังนั้นใครก็ตามที่มีปอ 3 อย่าฝันว่าจะได้ซื้อปืนนะครับ มีปอ 3 ก็เหมือนไม่มี
คนที่ยังไม่มีปอ 3 ก็ขอไม่ได้ แม่งเอ้ย..ย...ย..
