เมื่อฉันแก่ตัวลง.. ..

[Ro@d - รักในหลวง]

ตอนที่ผม พื้ันจากถูกยิงครั้ง ๖ ตุลาคม ๒๕๑๙ บนชั้น ๒ ของ รพ. จุฬา
ก็พบใบหน้าแม่ผม เป็นคนแรก.. แม่ยังบอก ขณะยังไม่ฟื้น มีใครไม่รู้จัก มาถามว่ามีนักศึกษาถูกยิงมารักษาใช่คนนี้ไหม .. ลักษณะอาการไม่น่าไว้ใจ
แม่ยังบอก.. ฉันเป็นแม่เขา อย่ามายุ่งกับลูกชายฉัน. . 

และครั้งที่่่แม่ป่วยจะจากผมไป.. แม่ยังรอผมกลับจากต่างประเทศ .
กระทั่งผมกลับมาถึง.. และได้กอดลาแม่เป็นครั้งสุดท้าย .

มารดา และบิดา เปรียบดั่ง พ่อพระ แม่พระของลูก การได้อยู่ใกล้ เอา่ใจใส่ท่าน ดูแลท่านให้ดี
ได้โปรดรีบกระทำในขณะที่ท่านมีชีวิตอยู่.. ก่อนที่จะต้องเสียโอกาสนี้ไป.. ครับ.

[Tiger wut]

  ขอบคุณสำหรับข้อความดีๆครับคุณวัฒน์

[Audy452 ♥ รักในหลวง]

ขอบคุณครับพี่วัฒน์

[chap]

ขอบคุณครับน้ำตาคลอเลยครับ บางที่คนเราก็มักจะลืมอะไรที่สำคัญที่สุดในชีวิตไป คุณวัฒน์ ช่วยกระตุ้นเตือนความทรงจำผมได้ดีมาก ขอบพระคุณอย่างสูงครับ

[โกโก้]

ขอคุณมากครับพี่วัฒน์

[Iron]

  อ่านแล้วทำให้นึกถึงบทกลอนที่แม่คัดให้ผมใส่ไว้ในกระเป๋าตัง ตอนที่ต้องไปเรียนที่กรุงเทพ

             พ่อแม่ไม่มีเงินทองจะกองให้     จงตั้งใจภาคเพียรเรียนหนังสือ
          ใช้วิชาความรู้เป็นคู่มือ                    ให้ยึดถือเอาไว้ใช้เลี้ยงกาย
             พ่อกับแม่ก็มีแต่จะแก่เฒ่า          จะเลี้ยงเจ้าเรื่อยไปนั้นอย่าหมาย
           ใช้วิชาช่วยตนไปจนตาย              ลูกสบายแม่กับพ่อก็พอใจ

  บทกลอนนี้ทำให้ผมได้เป็นคนขึ้นมาจากเด็กเกเรคนนึง   
         

 

[pscn]

ขอบคุณมากๆครับพี่

[ekkawit]

  ขอบคุณครับ

[R2D2]

ต่อไปเราก็เป็นแบบนี้แหละ พ่อแม่ทุกคนทำงานหนักส่งลูกเรียน พอลูกเรียนจบหมดแทนที่จะสุขสบาย อายุก็ปาเข้าไป 60 โรคต่าง ๆ ก็พาเหรดกันมา

[Major]

โอ้โห ซึ้งครับผม เหมือนเคยอ่านแล้ว แต่อ่านอีกก็ซึ้ง ครับ ซึ้ง

 

[meethai]

คิดถึงลูกชายครับ

[glocklover]

อ่านแล้วรู้สึกดีครับ 

[mb154cm]

...ขอบคุณครับ     กินใจเหลือเกิน...

[เบิ้ม]

บทความกินใจดีครับพี่วัฒน์  ขอบคุณครับ 


แม่คือ....คนๆหนึ่งพร้อมรับฟังเราเสมอ  ไม่เคยเบื่อหน่ายที่จะดูแลเรา อะไรที่เราชอบกิน เธอก็พยายามทำตลอด บางทีเราก็ไม่กิน เธอก็คงแอบน้อยใจ ซึ่งเราก็รู้

บางทีเราใจร้อน พูดขัดคอเธอ มาคิดได้ทีหลัง ว่าไม่น่าพูดไปเลย เธอคงแอบน้อยใจ ซึ่งเราก็รู้

แต่ตอนนี้ ผมจะดูแลผู้หญิงคนนี้ ให้เขามีความสุขในชีวิตบั้นปลายครับ   

[PU45™]

บทความกินใจดีครับพี่วัฒน์  ขอบคุณครับ 
แม่คือ....คนๆหนึ่งพร้อมรับฟังเราเสมอ  ไม่เคยเบื่อหน่ายที่จะดูแลเรา อะไรที่เราชอบกิน เธอก็พยายามทำตลอด บางทีเราก็ไม่กิน เธอก็คงแอบน้อยใจ ซึ่งเราก็รู้
บางทีเราใจร้อน พูดขัดคอเธอ มาคิดได้ทีหลัง ว่าไม่น่าพูดไปเลย เธอคงแอบน้อยใจ ซึ่งเราก็รู้

แต่ตอนนี้ ผมจะดูแลผู้หญิงคนนี้ ให้เขามีความสุขในชีวิตบั้นปลายครับ  

       เยี่ยมครับน้าเบิ้ม ......... กตัญญุตาต่อบุพการีอานิสงฆ์ส่งผลทันตาเห็น