อ่านกระทู้แล้วคิดถึงมันจัง...
บางแก้วเป็นหมาที่กวนโอ๊ยสุดๆและดื้อสุดๆด้วยครับ
ด้วยความดื้อและกวนโอ๊ยของมันนี่แหละ ทำให้ผมคิดถึงมัันจริงๆ...
ผมว่าบางแก้วกับหลังอานน่าจะนิสัยคล้ายๆกันนะครับ(เดาเอา ไม่เคยเลี้ยงหลังอาน)
เคยฟังวิทยุเขาบอกว่า บางแก้วแท้ๆจะไม่ใช่สีแต้มแบบนี้
จะเป็นสีเดียวกันทั้งตัว...และซูเปอร์ดุ
วันหนึ่ง...ผมไปรับต้นฉบับจากลูงตระกูลที่บ้าน
พอไปกดกริ่งก้ ได้ยินเสียงเห่าสูงๆมาก่อนเลย..
ในใจคิดว่า เสียงแบบนี้บางแก้วนี่หว่า...
ชะโงกมองรอดรั่วเข้าไป พบลุงกูลกำลังพยายามลากหมาสีน้ำตาลตัวนึงให้อยู่ในบ้านและล็อกประตูชั้นในอยู่
เมื่อลุงกูลเดินออกมา ยิ่งเดินเข้ามาใกล้ผมเท่าไหร่ ดีกรีความเดือดดาลของเจ้าบางแก้วยิ่งกระฉูด
นาทีนั้นผมมองไปที่มัน สิ่งที่เห้นคือ ม่าน มุ้งลวด โซฤาด ถูกทึ้งกระจุยด้วยความโกรธธธ
หากโซฟานั้นเป็นน่องเรา จะทำยังไงดีหนอ...
ยืนคุยกับลุงกูลที่หน้ารั้วบ้าน เหลือบมองรั้วอัลลอย มีแต่รอยเขี้ยวกัด.......
จึงกราบลาลุงกูลเป็นการด่วนก่อนที่มันจะพังประตูออกมางับขากระผมครับ
