ถ้าพระพุทธเจ้าหลวงท่านทรงฟื้นคืนพระชนม์ชีพมาในวันนี้
พระองค์ท่านคงดีใจปลาบปลื้มกับทางหลวงทางด่วนลอยฟ้าสารพัดในประเทศของเรา (อันนี้เราเหนือกว่าเวียดนามเยอะครับ อีกยี่สิบปีผมว่าเวียดนามก็ไม่มีทางทาบเราได้)
แต่หากพระองค์ท่านมองทางรถไฟ ขบวนรถ หรือบริการที่ รฟท มีให้
พระองค์ท่านคงผิดหวังมาก อาจถึงกับทรงรำพึงว่าลูกหลานรุ่นหลังทำไมสร้างทางต่อยอดจากที่พระองค์ท่านวางรากฐานเอาไว้ได้นิดเดียว
ส่วนการบริการนั้นถอยหลังเข้าคลองไปมาก
จากบริการที่ร่ำลือกันไปทั่วเอเชียอาคเนย์สมัยกรมพระกำแพงเพชรอัครโยธิน มาจนถึงทุกวันนี้เราต้องร่ำลือกันเรื่องตัวเรือดบนขบวนรถแทน
ผมก็แปลกใจครับว่าทำไมทางรถไฟไทยมันมีน้อยจัง
ในขณะที่ถนนก็สร้างเอ๊าสร้างเอา
หรือสร้างถนนมันคุ้มกว่าทางรถไฟ เข้าถึงทุกอำเภอทุกตำบลได้ง่ายกว่า คุ้มกว่า
ถึงลงทุนสร้างไปคนก็ใช้บริการน้อยอยู่ดี เลยจะไม่ถึงจุดคุ้มทุน
หรือสร้างถนนมันเอื้อให้ผู้รับเหมาและผู้อนุมัติสร้างได้มากกว่า เขาถึงสร้างถนนกันจัง
แต่เอ ประเทศที่ถนนดีๆจำนวนมากๆ อย่างอเมริกา หรือในยุโรป เขาก็มีทางรถไฟมากนี่ครับ
ใครช่วยไขข้อสงสัยทีเถอะครับ
ส่วนเรื่องรถไฟความเร็วสูงในเมืองไทยนั้นผมไม่กล้าคิดครับ
ขอแค่รถไฟรางคู่ทุกเส้นทางไม่ต้องรอหลีกนี่ก็ดีใจแย่แล้ว
นั่งรถไฟไปตรังทีไรไม่เคยถึงตรงเวลาเลย อิอิ
