ถ้าคุณแน่อย่าแพ้ ม.1

มันได้อะไรขึ้นมากับข้อสอบที่ถามแบบนี้
ครูที่ออกข้อสอบอาจเป็นโรคซาดิสซ์ในหัวใจ...

ผมขอเล่าตัวอย่างเรื่องอาจารย์จอมซาดิสซ์ซักเรื่อง
ปกติอาจารย์ประเภทนี้จะรู้สึกภูมิใจมากหากข้อสอบในวิชาที่ตนสอนลูกศิษย์ตกเยอะๆหรือคะแนนต่ำกันยกห้อง
ยืดเลยอาตมานั้นแน่อย่าคิดจะผ่านวิชาของชั้นไปแบบหมูๆนะ
และแล้ววันหนึ่งเจอดี.......ในข้อสอบวิชาภาษาไทยที่พี่ท่านสอน...
คำถามนะครับ...
สระ....คำนี้อ่านออกเสียงว่าอย่างไร
ปรากฎว่านักเรียนที่ตอบว่า สะ ผิด ไม่ได้คะแนน
นักเรียนที่ตอบว่า สะ หระ ถุก ได้คะแนน
เอาละซิยุ่งเพราะว่านักเรียนที่ตอบว่า สะ ไม่ยอมมันผิดตรงไหนคำนี้ก็ออกเสียงแบบนี้ได้เช่นเดียวกัน
ร้อนถึงฎีกา...เอ๊ย...อาจารย์ใหญ่ได้ออกมาตัดสินชี้ขาดว่า......
ทั้งสองคำตอบนั้นไม่ผิดดอก ที่ผิดคืออาจารย์นั่นแหละเนื่องจากคำถามนั้นกำกวมยกคำมาโดดๆไม่มีคำ
ใดๆมาขยายย่อมทำให้ใครตีความไปแบบไหนก็ได้แต่หากไม่ตรงกับคำตอบในใจอาจารย์จอมซาดิสซ์ที่คิดไว้ก่อนแล้ว
ก็ผิดลูกเดียวอย่างนี้หากใครคิดไม่ตรงกับเราไปตัดสินว่าเขาผิดไปหมดซิ (แต่คนแบบนี้มีเยอะ)
ควรตั้งคำถามให้รัดกุมกว่านี้..
เช่น ภาษาไทยประกอบด้วยพยัญชนะและสระ.....ตอนนี้คำนี้ก็ต้องออกเสียงว่า สะ หระ
หมู่บ้าบเรามีสระว่ายน้ำเป็นส่วนกลาง..........ตอนนี้คำนี้ก็ต้องออกเสียงว่า สะ
อาจารย์ใหญ่ตัดสินว่ายกผลประโยชน์ให้นักเรียนทั้งคู่ได้คะแนนฟรีไป
เป็นบทเรียนอาจารย์จอมซาดิสซ์ไปอย่าคิดแต่หลอกล่อนักเรียนเพื่อความสะใของตัวเอง

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ถ้าคุณแน่อย่าแพ้ ม.1 (อ่าน 4249 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้