มารอเรื่องการใช้สนามยิงปืนอีกคนครับ เพราะผมเองก็เคยเจอมา จะด้วยเขารู้หรือไม่รู้ก็ตาม ในขณะเรายังเดินแปะเป้าอยู่ในสนาม พวกเอาปืนมายืนขึ้นลำกล็อคๆแกล็คๆอยู่ในช่องไม่ใกล้ไม่ไกล ก็ต้องบอกไปว่าอย่าจับปืนในขณะที่คนยังอยู่ในสนามซิครับ
เขาตอบว่า อ้อ ไม่ยิงหรอกครับ มารอยิงเฉยๆ....ผมก็บอกว่า ขอให้ไปใช้ช่องยิงอื่นก่อนเพราะยังว่างอีกเยอะ ตามคิวครับ ผมเองมาใช้ตรงนี้ก็เพราะมาถึงก่อนครับ พวกเขายังถามผมว่าเป็นสามชิกสนามหรือเปล่า ผมตอบว่าตลอดชีพครับ แล้วเขาก็ไม่ยอมไปไหนยืนคุยกันต่อตรงนั้นแต่ไม่จับปืนอีก แต่เราก็ซ้อมไปเสียวหลังไปเหมือนกัน ... ถ้ายังไม่ฟังกันก็จะแจ้งทางสนามน่ะครับ
รู้สึกว่าจะเป็นพวกขาจร ก่อนนี้เคยเห็นจรมาบ้างแล้ว เพราะถ้าเป็นสมาชิกประจำก็จะคุ้นๆกันครับ
ตอนนี้พอมีเวลาสักพักผมมาเขียนเรื่องการใช้สนามยิงปืนให้ทราบสักนิดสำหรับนักกีฬามือใหม่นะครับ...มือเก่าบางท่านอ่านซ้ำก็ดีครับเพราะบางทีก็เจออยู่เหมือนกันครับ
เวลาพวกผมไปสนามยิงปืนจะหมั่นสังเกตุนักกีฬาที่อยู่ในสนามครับเพราะหลายๆคนนั้นอันตรายมากๆ...พวกมือใหม่ยังอภัยได้แต่พวกมือเก่านี่สิครับมันน่า....จริงๆ
ก่อนจะเขียนให้อ่านผมจะเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆในสนามให้อ่านก่อนครับ มีอยู่วันหนึ่งพวกผมไปซ้อมกันตามปรกติ ตอนนั้นผมก็ยิงอยู่ครับ เอาปืนใส่ซองคอยสัญญาณ...ปิ๊บ..ชักปืนยิงไปที่เป้า เรียบร้อย เริ่มใหม่....ปิ๊บ..กำลังหยิบปืนมีนักกีฬาคนหนึ่งมาจากไหนไม่ทราบเดินลงไปในสนามเพื่อจะไปปิดเป้า โดยไม่บอกกล่าวครับมือผมงี้ค้างเลย หลังจากตะลึงไปแป๊บหนึ่งผมตะโกนว่า...ลงไปทำไมไม่บอกครับ อยากชีวิตสั้นหรือไง...บอกตรงๆครับตอนนั้นด้วยความตะลึงแถมเสียวครับเลยตะโกนออกไป...เขามากับผู้หญิงอีกคนครับ ผมเคลียร์ปืนแล้วเก็บปืนเรียบร้อย ยังเสียวไม่หายเลยหยุดยิงไปสักพักครับเพราะน้องเขาขอโทษผมแล้ว ผมเลยนั่งนิ่งครับเพราะเสียวจริงๆ
อีกครั้งเรื่องนี้ตัวประกอบหลายคนครับ...มีนักกีฬาเก่า(แก่ด้วยครับ) พาผู้หญิงมาสอนยิงปืน พวกผมก็ซ้อมกันไปปรกติ พอเห็นยิงกันเสร็จพวกผมก็ร้องขอซ่อมเป้าครับ นักกีฬาท่านอื่นก็ลงไปเปลี่ยนเป้า อยู่ๆก็มีเสียงปืนดัง..ปัง...ทุกคนหันไปมอง ครูผู้มีสูงวัย(สมองไม่สูงครับ)กำลังยิงเป้าของแกอยู่ทั้งๆที่มีคนในสนาม หันไปมองอยู่แกดันยิงนัดที่ 2 ครับ รอบนี้มีคนหน้ามืดกันหลายคนเลย...มีคนหนึ่งในทีม....(อ่านแล้วคงรู้ตัวนะ
)ด่าเช็ดเลยครับ...ต้องเรียกว่าด่าด้วยคำที่สุภาพครับ...ไม่เห็นหรือไงที่คนยังอยู่ในสนาม ยิงเข้าไปได้ยังไง ไม่มีมารยาทเลย....ที่ผมดูแล้วพูดไม่ออกเพราะถ้าคนสอนคนอื่นทำตัวแบบนี้แล้วคนที่เรียนด้วยจะเป็นอย่างไง...
หลังจากวันนั้นแกมาที่สนามอีกอยู่ตรงกลางครับ ผมอยู่ทางขวาและมีอีกกลุ่มอยู่ทางซ้ายมือแก...อย่างที่บอกครับเวลาอยู่สนามผมจะคอยมองนักกีฬาท่านอื่นๆ วันนั้นกลุ่มนั้นพาคนต่างชาติมา ผมเห็นครับว่าเวลาขึ้นลำหรือทำอะไรกับปืนจะหันปืนมาทางขวามือ เนื่องจากเขาถนัดซ้ายครับ เดี๋ยวๆหัน...เดี๋ยวๆหัน..แถมมีต่างชาติด้วย จนสุดท้ายมันอันตรายเกินไปเพราะบางทีโหลดลูกแล้วยังหันแนวปืนมาทางพวกผมเลย ผมเลยตะโกนออกไปว่า กรุณาหันปืนไปทางอื่นครับ มันอันตรายครับ...พวกเพื่อนๆบอกว่าผมตะโกนดังมากเลย ผมบอกมันดังเท่าไหร่นะ...แต่สุดท้ายคงจะดังนะเพราะผมเพิ่งได้ที่อุดหูตัวใหม่มา(ยังไม่ชิน) ปรกติครอบหูแต่ตอนนั้นไม่ได้ยิงเลยอุดหูเฉย เวลาตะโกนเลยคิดว่าไม่ดัง...เขินเลย
...ผมเชื่อว่าบางท่านก็อาจจะเคย
แต่ที่ตลกคือนักกีฬาผู้สูงวัยนั้นกั้นกลางระหว่างพวกผมกับนักกีฬากลุ่มนั้น แกก็หันมามองเพราะนึกว่าว่าแก แต่พอแกทราบว่าไม่ใช่ตัวแกๆก็เลยหันไปดูกลุ่มข้างๆเขาเท่านั้นแหละ แกเก็บปืนนั่งเล่นเลยไม่กล้ายิง...นี่แค่ส่วนหนึ่งที่เกิดขึ้นจริงในหลายๆสนาม ดังนั้นผมจึงคิดว่าควรจะมาเขียนวิธีใช้สนามยิงปืนให้อ่านให้เข้าใจครับ...กระสุนโดนคนแล้วจะไปขอโทษไม่ได้ครับ ถ้าคนตายไปคุณจะเสียใจก็สายไปแล้วครับ....ดังนั้นกีฬาที่เราเล่นนั้นอันตรายอยู่แล้ว อย่าเพิ่มด้วยความไม่รู้หรือไม่มีมารยาทเลยครับ
.....ปืนไม่น่ากลัวครับ...คนโง่และบ้าที่ถือปืนต่างหากที่น่ากลัว....เดี๋ยวผมจะมาเขียนต่อครับ
