เหรียญ ๒๕ สตางค์ สมัยผม ป.๑ หมายถึงขนมจีนจานโต
หมายถึง ข้าวกับแกง ๑ อย่าง
มาโรงเรียน วันไหนได้มา ๑ บาท หมายความว่า ต้องเก็บ ๕๐ สตางค์ไว้สำหรับวันต่อไป
แล้วผมก็มักทำหาย (ไปกับแม่ค้า) เสียได้ทุกเย็น
พอ ป.๒ ได้ไปโรงเรียนวันละบาท ขนมจีนเจ้าเดิม ก็จานละ ๕๐ สตางค์....
ยังมีเรื่องเลขไทยอีก ไปยืมหนังสือ ที่ห้องสมุด วิทยาลัยแห่งหนึ่ง ใน จ.ยะลา
สมัยยังไม่ใช้คอมพิวเตอร์เก็บข้อมูล ผมเขียนหมายเลขหนังสือด้วยเลขไทย (กวน+หาเรื่อง)
เจ้าหน้าที่บอก ผิดระเบียบ ผมเรียกหาระเบียบ เจ้าหน้าที่บอก ฉันนี่แหละ ระเบียบ
ร้อนถึงหัวหน้าเขา มาแล้วก็สั่งให้ผมเปลี่ยนเป็นเลขอารบิค ผมบอก ผมไม่เปลี่ยน
ถ้าไม่เปลี่ยน ไม่ให้ยืม (แกเป็น"ตุ๊ด"ลองนึกท่าทางดู
) ผมว่า ถ้าไม่ให้ยืม ผมร้องเรียนอธิการ
และผมพร้อมที่จะวิ่งจนถึงที่สุด แกก็ท้าให้ผมไปฟ้อง ผมก็ไป
ระหว่างผมนั่งเขียนคำร้องอยู่ที่สำนักอำนวยการ ก็มีเจ้าหน้าที่ห้องสมุด(อีกคน) มาตาม
บอกให้ไปรับหนังสือที่ยืมไว้
ผมก็ยอมไปรับ ปรากฏว่า โจทย์ของผม ไม่อยู่สักคน
สมัยนั้น ความคิดขวาจัดครับ ปัจจุบันเลิกไป(บ้าง)แล้ว