นิทาน"ก้อม" มื้อนี้เสนอเรื่อง "ฝากเยี่ยว"
กาลครั้งหนึ่ง ชายคนหนึ่งชื่อ "เสก"
เผิ่นได้เมียคนหนึ่ง อยู่กินกันมาโดนเติบ ผู่พี่อ้ายโตแสบกะแอบมองน้องเมียอยู่เงียบ ๆ คิดในใจว่า จักมื้อหนึ่งเผิ่นสิ"ฟัน" น้องเมียให่ได่........
มื้อหนึ่งอ้ายเสกเผิ่นกะไปไถนา คู่มื้อเมียกะสิหาบพาเข่าพาน้ำไปส่ง แต่มื้อนี้เลาบ่ว่างกะเลยให่ น้องเมียไปส่งเข่าพี่อ้ายแทน.........ผู่เป็นพี่อ้ายเห็นน้องเมียหาบเข่ามากะแอบยิ้มอยู่ในใจ มื้อนี่แหละ เป็นโอกาสทองแล้ว.......พอน้องเมียแต่งเข่าลงและเอิ้นเลาไปกินเข่า...
พี่เสก "เป็นจั่งใด๋น้องหล่า เมื่อยบ่แดดมันฮ้อน ๆ หลาย"
น้องเมีย "อย่าเว่าเรื่องอื่นหลายพี่อ้าย ฟ้าว ๆ กินแน ข่อยปวดเยี่ยว"
พี่เสก "อ้าว...โตคือบ่ไปเยี่ยวล่ะ คั่นย้านคนเห็นกะไปทางป่าพู้นน่ะ อ้ายบ่จอบเบิ่งดอก"
น้องเมีย "บ่ได่ดอก อี่แม่บอกว่า คั่นปวดเยี่ยวกะให่ไปเยี่ยวใส่คอกควายพู้น มันสิได่เป็นปุ๋ย"
พี่เสก "อ้ายกะปวดเยี่ยวคือกัน กะซั่นอ้ายฝากเยี่ยวไปใส่คอกควายนำเด้อหล่า"
น้องเมีย "สิฝากกะฟ้าวฝากติล่ะ ข่อยสิทนบ่ไหวแล้ว"
พี่เสก "ฝากแถวนี่บ่ได้ดอกคนสิเห็น ไป้...ไปทางป่าพู้น"
น้องเมีย "ไปกะไป"
หลังจากฝากเยี่ยวเรียบร้อยแล้ว อีนางหล่าเผิ่นกะฟ้าวแล่นเมือบ้าน พอไปฮอดบ้านกะตรงเข้าไปคอกควายทันที..และนั่งลงเยี่ยว..
"นี่เยี่ยวของกู" เลาเยี่ยวหน่อยเดียวกะเขยิบไปอีกหม่องแล่วกะบอกว่า "นี่เยี่ยวพี่อ้ายกู" แล่วกะเขยิบไปอีกหม่อง "นี่เยี่ยวกู" นี่เยี่ยวพี่อ้ายกู" จนว่าเยี่ยวสุด.....เผิ่นกะเลยแอบยิ้มและเว่าในใจว่า "มื้ออื่นพี่อ้ายสิฝากเยี่ยวอีกบ่น้อ เจ็บ ๆ คัน ๆ มีแฮงดี โอ้ย..เว่าแล่วอยากฮอดมื้ออื่นไว ๆ"
