มรดกอีสาน... ผญ๋า+นิทานก้อม

[หินเหล็กไฟ]

นิทานก้อมข่อยหลายโพดหั่งขี่ค้านพิมพ์

[andaman]

ค้านพิมพ์กะเว้าเอากะได้ตั้วสิยากอีหยัง

[น้าเสก คนเดิม]

มื้อนี่เว่านิทาน "พ่อเถ่ากับลูกเขย"  ตอน "กูสิบ้าตาย"

ครอบครัวหนึ่ง เผิ่นได่ลูกเขยใหม่ ๆ  ด้วยความที่แม่เถ่ากะยังสาว ลูกเขยชื่อ "เสก" กะหล่อหลาย พ่อเถ่ากะเลยไล่ลูกเขยกับลูกสาวให้ไปนอนอยู่เถียงน้อยกลางนาพู้น...

มื้อหนึ่งมีญาติทางแม่เถ่า จากกรุงเทพฯ มาเยี่ยม เผิ่นมาลูกสาวแสนสวยมานำ พ่อเถ่าเผิ่นอยากฟันผู่สาวแต่กะเฮ็ดหยังบ่ได่เนื่องจากบ่เหมาะสม  ด้วยความอยากฟันแต่เฮ็ดบ่ได่เลาจึงหลอยไปปรึกษากับลูกเขยที่เถียงนาน้อย...ตอนแลง ๆ
พ่อเถ่า  "มึงต้องหลอยไปฟันให่ได้เด้อไอ้ทิด  คั่นได่อีหลีกะเอาเผื่อพ่อนำเที่ยหนึ่ง"
ลูกเขย "สิฮู้ได่จั่งใด๋ว่าไผเป็นไผ เนื่องจากมันมืด"
พ่อเถ่า "มันสิยากหยัง อีนางนั่นมันใส่เสื้อแขนยาวสีลาย ๆ นั่นแหละ มันบ่เปลี่ยนเสื้อดอกเนื่องจากบ่มีน้ำอาบนั่นแหละ"
ลูกเขย "ตรงลงพ่อถ่าผมอยู่นี่แหละ เดี๋ยวผมสิมารายงานผล"

ลูกเขยโตแสบจึงตรงเข่าไปในบ้าน พอไปถึงกะคลานเข่ามุ้งเลย หลังจากค่อย ๆ เลือกเบิ่งเสื้อลาย ๆ แล่ว จึงลงมือ "ฟัน" อย่างสะใจ หลังจากนั้นจึงตรงไปรายงานให่พ่อเถ่าทราบที่เถียงน้อย..

ลูกเขย "เรียบร้อยแล้วเถ่าพ่อ  อย่างฟิตเลย"
พ่อเถ่า "อึ้ย ๆ ได่เอาเผื่อพ่อบ่ล่ะ"
ลูกเขย "บ่ลืมดอก ฟันไป 3 เที่ยพู้นแล่ว"
พ่อเถ่า "5555 สะใจกูแล้วบาดนี่  กะซั่นกะขึ้นไปนอนไป้ พ่อสิเมือบ้าน"

หลังจากพ่อเถ่ากลับบ้านแล้ว กะคลานเข่าไปนอนใกล้ ๆ เมียเจ่าของ ทันใดนั้น เมียกะหันหน้ามา แล้วก็หอมแก้มผัวฟอดใหญ่ แล่วกะบอกว่า "ตั้งแต่อยู่กันมา มีมื้อนี้แหละเจ่าเฮ็ดถืกใจข่อยอีหลี ได่ตั้ง 3 ยกใหญ่ ๆ ข่อยว่าแมนเฮียนสิพัง"
พ่อเถ่าได้ฟังแค่นั้นกะมองซ้อดปานส่องท่อ  แล้วกะฮ้องขึ้นดัง ๆ ว่า "ไอ้ทิด มึงนะมึง....โว้ย....กูสิบ้าตาย"

[andaman]

ทิดเสกคือตั๋วพ่อเถ่าคักแท้

[น้าเสก คนเดิม]

เลาบ่ได่ตั่ว  กะแม่เถ่าเผิ่นขอเสื้อจากอี่นางนั้น เผิ่นว่ามันงามหลาย หลังจากขอเสื้อเขาได่แล้ว เผิ่นกะใส่ท่าให่ผัวเบิ่งนั่นแหละ...ทิดเสกเลาบ่ฮู้แหล่ว พ่อเถ่าบอกเสื้อลาย ๆ กะเอาเลย...5555

[น้าเสก คนเดิม]

นิทานลูกเขยตัวแสบ ตอน "มีเมียน้อย"

ทิดเสกเผิ่นไปเฮ็ดนา  เมียกะหาบเข่าหาบน้ำไปส่ง  แต่เลาบ่เห็นผัวตัวแสบอยู่เถียงนาก็เลยไปตามหา พอแกหย่างหวิดโพนแค่นั่นแหละ เลาก็เห็นผัวตัวแสบกำลังเอากับควายอยุ่ด้วยความอยากอายจึงกลับไปคอยผัวที่เถียงนาโดยบ่ได่กะโตกกะตายอีหยัง  พอผัวตัวแสบกลับมาที่เถียงเห็นเมียนั่งถ่าอยู่กะเลยเว่ากับเมียว่า

ผัว "เจ่ามาโดนแล่วตี้"
เมีย "ข่อยมาโดนแล่ว"
ผัว "เอ้า เจ่ามาโดนแล่วคือบ่เอิ้นข่อย"
เมีย "บ่กล้าไปเอิ้นดอกเถ่าเอ้ย  ข่อยย้านเมียน้อยเจ่าซนข่อย"
ผัว "......"

[Hang]

นิทานลูกเขยตัวแสบ ตอน "มีเมียน้อย"

ทิดเสกเผิ่นไปเฮ็ดนา  เมียกะหาบเข่าหาบน้ำไปส่ง  แต่เลาบ่เห็นผัวตัวแสบอยู่เถียงนาก็เลยไปตามหา พอแกหย่างหวิดโพนแค่นั่นแหละ เลาก็เห็นผัวตัวแสบกำลังเอากับควายอยุ่ด้วยความอยากอายจึงกลับไปคอยผัวที่เถียงนาโดยบ่ได่กะโตกกะตายอีหยัง  พอผัวตัวแสบกลับมาที่เถียงเห็นเมียนั่งถ่าอยู่กะเลยเว่ากับเมียว่า

ผัว "เจ่ามาโดนแล่วตี้"
เมีย "ข่อยมาโดนแล่ว"
ผัว "เอ้า เจ่ามาโดนแล่วคือบ่เอิ้นข่อย"
เมีย "บ่กล้าไปเอิ้นดอกเถ่าเอ้ย  ข่อยย้านเมียน้อยเจ่าซนข่อย"
ผัว "......"

มีเลื่องนี่ล่ะ ตาขี้เดียดที่สุด  เอี๊ยะ

[andaman]

เลาบ่ได่ตั่ว  กะแม่เถ่าเผิ่นขอเสื้อจากอี่นางนั้น เผิ่นว่ามันงามหลาย หลังจากขอเสื้อเขาได่แล้ว เผิ่นกะใส่ท่าให่ผัวเบิ่งนั่นแหละ...ทิดเสกเลาบ่ฮู้แหล่ว พ่อเถ่าบอกเสื้อลาย ๆ กะเอาเลย...5555

เพิ่นทำท่าว่าบ่ฮุ้ไปจังซั้นหละ ข่อยว่า ทิดเสกตั้งใจ    เพิ่นเอาแม่เถ่า 3 เทือ อีนางน้อยนั่นอีกเทือนึง

[JUNGLE]

ฮ่าๆๆๆ แสดงวา... ทิดเสกเลาหมังมาโดนแล่ว...

[น้าเสก คนเดิม]

มีอีกหลายเรื่อง พ่อเถ่ากับลูกเขยหลายคัก

[andaman]

ถ่าเป็นเรื่อง บักเซียงเหมี่ยง  อย่าลืมเปลี่ยนซือเป็น  บักเซียงเสก  เด้อ

[น้าเสก คนเดิม]

พ่อเถ่ากับลูกเขย ตอน "ลาบนกคุ่ม"

พ่อเถ่ากับลูกเขยชวนกันออกไปหานกคุ่ม หาจนบ่ายจึงได่นกคุ่มโตนึ่ง พ่อเถ่าจั่งซวนลูกเขยกลับบ้าน
พอกลับฮอดบ้านพ่อเถ่ากะขึ้นไปเบิ่งโทรทัศน์ รายการมวยไทย 7 สี ส่วนลูกเขยกะไปเอาน้ำให้ควายกิน แม่เถ่าได่นกคุ่มกะจัดการเฮ็ดลาบ ระหว่างที่กำลัง"ฟัก" นกอยู่นั่นเผิ่นกะลุกไปตัดก้านกล้วยเพื่อที่สิฟักใส่นำ เนื่องจากนกมันน้อย พอกลับมาปรากฎว่า หมา "อีด่าง" มันฟาดนกจนเรียบ   พอแม่เถ่ามาเห็นกะนั่งลงอยากฮ้องไห้ เนื่องจากย้านผัวด่า ส่วนผัวที่เบิ่งมวยอยู่เทิ้งเฮือนกะเอิ้นถามว่า แล่วหือยัง ๆ หิวเข่าแล้ว
ลูกเขยกลับมาจากเอาน้ำให่ควาย เห็นแม่เถ่านั่งเหมิดอาลัยตายอยากอยู่ พอฮู้เรื่องกะเลย ลงมือจัดการ"ลาบก้านกล้วย" โดยบอกแม่เถ่าว่า อย่าบอกผู่ใด๋เด็ดขาด
เสร็จแล้วกะเอิ้นพ่อเถ่าลงมากิน โดยลูกเขยโตแสบออกหัวคิดว่า "กำลังเมื่อยอยู่กินบ่ได่" ส่วนแม่เถ่าออกโตว่า "เจ็บท้อง" ตอนที่กำลังแต่งพาเข่าอยู่นั่น เมียทิดเสกเผิ่นกะมาพอดี ทิดเสกเห็นเมียสิจ้ำ "ลาบก้านกล้วย" จึงสะกิดเมียว่า
"เถ่า ๆ มันสิบ่ผิดกะบูนเจ่าติ"
เมียได่ยิน จั่งตอบไปว่า "มันสิผิดได่จั่งใด่ ข่อยกะกินมาตั้งแต่น้อยเท่าใหญ่" ว่าแล่วกะจ้ำคำบักใหญ่ใส่ปาก
ส่วนพ่อเถ่าจอมกวน จ้ำใส่ปาก แล้วกะย่ำคำเข่าแจ็บ ๆ ๆ แล้วกะบอกว่า "ไผเป็นผู่เฮ็ดลาบนี้"
ลูกเขยตัวแสบย้านพ่อเถ่าด่าแม่เถ่า จึงฟ้าวออกโตว่า "ข่อยนี่แหละพ่อ"
พ่อเถ่าได่ฟังกะจ้ำคำใหญ่ ๆ ใส่ปากอีก พร้อมกับบอกว่า "แมงตาแตกนี่ เฮ็ดยามใด๋ แซ่บบบยามนั่น"
ลูกเขยโตแสบได่ฟังกะแอบยิ้มและสบตาให่แม่เถ่า......

[น้าเสก คนเดิม]

นิทานก้อม "เซียงเมี่ยง" มื้อนี้เสนอตอน "เณรน้อย กับหลวงตาเถ่า"

เด็กชาย "เมี่ยง" ดื้อหลายพ่อกับแม่จึงจับให้บวชเณร แต่ละมื้อกะเฮ็ดให่หลวงตาเถ่าปวดเศียรเวียนเกล้า....มีมื้อหนึ่ง ญาติโยมได้เอานำตาลกวนมาถวาย เณรโตแสบจึงหาเรื่องแกล้งหลวงตา.......โดยเอาน้ำตาลกวนสีไหม้ ๆ นั่นไปหยอดไว้ทั่วศาลาวัด.....ลักษณะคล้ายกับขี้ไก่โป่...แล้วกะแอบไปนอนเว็น
หลวงตาเถ่ามาเห็นเณรน้อยนอนเว็นจึงตะโกนด่า หาว่าให่ไก่ขึ้นไปขี่ใส่ศาลาวัดเต็มไปเหมิด และบังคับให้เณรน้อยเลียกินขี้ไก่โป่ให่เหมิด  เณรโตแสบได่ฟังแล่วกะจัดการเลียกินทีละกอง ๆ พร้อมกับบอกหลวงตาเถ่าว่า "แซ่บบบ เทิ้งหวานเทิ้งมัน" จนเกือบสิเหมิดแล่ว หลวงตาเถ่ากะมองด้วยความสงสัย แล้วกะตะโกนว่า "เดี๋ยวเณร กองสุดท้ายให่หลวงพ่อเอง"  ว่าแล้วหลวงตากะนั่งลงแล่วก้มลงเลีย แผล็บ ๆ  แล่วกะเว่าว่า "อื้อ...หวานหอม แซ่บอีหลีตั่วล่ะจั่วน้อย" มื้อต่อไปคั่นไก่มันมาขี้ใส่ศาลาวัดอีก มึงอย่าไล่มันเด้อ.....

มื้อหลังต่อมา หลังจากฉันท์เข่าเซ้าแล้ว เณรโตแสบจึงไปนอนเว็นสบายใจเฉิบ  ไก่เจ้ากรรมกะขึ้นไปขี่ใส่ศาลาวัดเต็มไปเหมิด..........หลวงพ่อกลับมาเห็นเข้า จึงเอิ้นเณรไปหาพร้อมกับบอกว่า "มื้อนี้มึงบ่ต้องเลีย เดี๋ยวกูสิจัดการเอง"...
เณรโตแสบได่แต่อมยิ้มในใจ   หลวงตาเถ่า จัดการเลียกองแรก  "ฮ่วย...จั่วน้อย..มันคือเป็นจั่งซี้" 
เณรโตแสบจั่งบอกว่า "สงสัยมันสิเป็นคนล่ะโตกับที่มาขี่เมื่อวาน ลองเลียไปจนเหมิดนั่นแหละเดี๋ยวกะถืกเอง"
หลวงตาเถ่า จั่งเลียขี้ไก่โป่จนเหมิดศาลา........

[น้าเสก คนเดิม]

นิทานก้อม "เซียงเมี่ยง" เสนอตอน "เณรน้อย กับหลวงตาเถ่า ภาค 2"

มื้อหนึ่งหลังจากฉันท์เพลแล้ว หลวงตาเถ่ากะนั่งพักฮ้อนในศาลากับ "เณรเมี่ยง" เณรโตแสบ....ยามนี้แมงวันกะหลายแท่ ๆ มื้อนั่นแมงวันเจ้ากรรมดันบินมาเกาะซานดังหลวงพ่อ   หลวงพ่อกะบ่กล้าขยับแฮง เคียดให่แมงวันกะพ่องกัน ได่แต่นั่งตาเหล่เหลียวแมงวัน เว่าแฮงกะบ่ได่ย้านแมงวันบินหนี....จึงค่อย ๆ บอกเณรน้อยว่า "น้อย ๆ มาตีแมงวันให่แน"
เณรโตแสบเห็นดังนั้นจึงค่อย ๆ ย่องเข่ามา ในมือถือไม้แส้น้อย ๆ แล้วกะบอกหลวงพ่อว่า ไม้มันน้อยโพดย้านตีบ่ถืก"
หลวงตาเถ่าได่ยินเข่ากะเลยกระซิบบอกค่อย ๆ ว่า "สากครกมอง วางอยู่ซานวัดนั่นน่ะ  มึงเอามาตีเลย"
เณรโตแสบจึงหย่างไปถือเอาสากครกมองมาแล้วกะบอกว่า "หลวงพ่อนั่งดี ๆ เด้ออย่ากระดุกกระดิก แมงวันมันสิบินหนี"
หลวงตาเถ่าได่แต่นั่งนิ่ง ๆ แทบสิบ่หันใจ พร้อมกับบอกว่า "เอาเลย ๆ"
เณรโตแสบจึงหวดสากครกมองลงมาที่ซานดังของหลวงพ่อ..............555

[andaman]

ทิดเสกๆ  เจ้าอย่าสิแกล้งพ่อเถ่าหลายเด้อ