มื้อนี้เสนอนิทาน "สีทน-มโนราห์"
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.........หลังจากพรานบุญได้นำนางมโนราห์ ไปถวายแด่พระยาสีทน.....พระยาสีทนได้นำปีกของนางมโนราห์ไปเซี่ยงไว้ ย้อนว่าย้านนางมโนราห์บินหนีไป......หลายมื้อผ่านไปนางได้แต่เศร้าหมองย้อนคิดฮอดบ้านเมือง พ่อแม่พี่น้อง......มื้อหนึ่งพระยาสีทนออกไปล่าสัตว์ นางจึงออกอุบายกับย่าว่า สิฟ้อนรำให่เบิ่ง และนางกะได่ฟ้อนรำอย่างสวยงาม จนย่าเพลิดเพลิน จึงได่บอกไปว่า คั่นได่ปีกมาใส่นำและให่เปิดเพดานห้องออกนำ นางจึงสิฟ้อนได้งามกว่านี้.........ย่าหลงกลจึงได่เฮ็ดตามที่นางมโนราห์บอก.........พอได่ปีกแล้ว นางจึงบินหนีไป..........
....หลังจากพระยาสีทน ฮู้ข่าว จึงเสียใจยิ่งนัก จึงตัดสินใจออกนำหาภรรยาสุดที่รัก.....โดยออกนำหาเพียงเดียวดาย....นำหาอยู่เป็นเดือนจนเสื้อผ้ากะขาดเหมิด จึงได่ไปลอกเปลือกไม้มาเฮ็ดส่งใส่....หลังจากนำหาจนสุดเขตแดนแล้ว ณ เขตแดนนั้นมีแม่น้ำสายหนึ่งขวางกั้นอยู่ พระยาสีทนพยายามสิข้ามไปจั่งใด๋กะข้ามบ่ได่ เนื่องจากเป็นแม่น้ำกัดเหล็กกัดทอง กัดคุ่อัดคู่แนว...หลังจากหาทางอยู่หลายมื้อ พระยาสีทนกะปีนต้นไม้ขึ้นไปนอน โดยหาฮู้ได่ว่าเทิ้งหัวเจ่าของมีรั้งของพญานกอินทรีใหย่ และแอบได่ยินพญานกเว่ากันว่า พระยาเจ้าของเมืองเผิ่นสิจัดพิธีรับขวัญลูกสาวหล่าเผิ่น ผู่ซึ่งหายสาบสูญไปแต่ได่กลับมาแล้ว พระยาสีทนฮู้ได่ทันทีว่าเป็นนางมโนราห์ เมียเจ่าของ..จึงได่แอบปีนขึ้นไปเซี่ยงอยู่ใต้ปีกพญานก....รุ่งเช้า พญานกพากันบินออกไปหากินงัวและควายทางเมืองของนาง....พระยาสีทนได่แอบห้อยโหนไปนำ ระหว่างบินพญาอินทรี กะฮู้สึกหนัก ๆ พยายามไซร์ขนหา....แต่พระยาสีทนกะพยายามปีนหลบ...จนกระทั่งมาฮอดใกล้ ๆ เมือง พระยาสีทนจั่งโตนลง.....พญานกเห็นเข้า จั่งฮ้องออกไปว่า..."ป้าดโธ้....บักมนุษย์น้อยนี่ตั้ว ที่บังอาจขี่หลังกูมา กูสิเอามึงเป็นอาหารให่ได่"..........
....พญานกพยายามไล่จิกพระยาสีทน แต่พระองค์ก็หลบหลีกไปได่ และได่แล่นเข้าไปเซี่ยงในป่าหญ้าชนิดหนึ่ง พญานกบ่สามารถสินำเข่าไปได่ ชาวบ้านจั่งตั้งซื่อหญ้าชนิดนี้ว่า "หญ้าคา".........หลังจากใช้ความพยายามอยู่โดนพญานกจึงบินจากไป........
...ท้าวสีทน ได่แอบเข่าไปในเมือง สีสืบข่าวเมียเจ่าของ...จึงฮู้ว่ามื้อนี้พระยาครองเมืองสิจัดงานรับขวัญลูกสาวหล่า และได่แอบเห็นนางสนมคนหนึ่งแบกคุณโฑมาใส่น้ำเพื่อสิเอาไปให่นางมโนราห์อาบ....โดยแบกคุณโฑน้ำไว่เทิ้งหัว...พระยาสีทนจึงได่แอบปีนไปเทิ้งต้นไม้ที่นางสนมเผิ่นสิเดินผ่านและได่แอบนำแหวนของนางมโนราห์ที่เคยให่ไว่แก่พระองค์ใส่ลงในคุณโฑน้ำ......
...หลังจากนางมโนราห์อาบน้ำและได่เห็นแหวนของตนเอง จั่งฮู้ว่า ท้าวสีทน สามีของตัวเองได่ตามมาฮอดแล้ว จั่งบอกให่พ่อเจ่าของได่ฮู้....เจ้าผู้ครองนคร จั่งใด้ให่ทหารไปจับตัวพระยาสีทนมา.....หลังจากได่ฟังเรื่องราวเทิ้งเหมิดแล่ว...เทิ้งเห็นใจเทิ้งเคียด...จั่งออกอุบายว่า ถ่าแมนพระยาสีทนเป็นเนื้อคู่กับนางมโนราห์จริง พระยาสีทนต้องจำส่วนใด๋ส่วนหนึ่งของร่างกายนางมโนราห์ได้......โดยให่เฮ็ดห้องขึ้นมา 10 ห้อง และได่ให่นางสนมจำนวน 9 คน รวมนางมโนราห์เป็น 10 คนเข่าไปอยู่ในห้อง โดยให่แต่ละคนยื่นแค่นิ้วชี้ออกมา และให่พระยาสีทนเป็นคนเลือกว่า นิ้วใด๋คนใด๋สิเป็นของนางมโนราห์.............ถ้าเลือกถูกสิจัดพิธีแต่งงานให่ ถ้าเลือกบ่ถืกสิให่ทหารนำไปตัดหัว
...เดือดร้อนฮอดพระอินทร์...ซึ่งเห็นใจในความรักของท้าวสีทนที่มีต่อนางมโนราห์ พระอินทร์จึงแปลงกายเป็นแมงวัน...ท้าวสีทนได่อธิฐานว่า ถ้าชาตินี้สิได่นางมโนราห์เป็นเนื้อคู่ กะขอให่มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ดลบันดาลใจให่เลือกถูก....หลังจากวนเวียนเลือกอยู่โดน ท้าวสีทนกะเห็นแมงวันโตหนึ่งซึ่งบินวนเวียนตอนใบหน้าของพระองค์ แล้วกะบินไปเกาะที่นิ้วนางหนึ่ง.......พระองค์ก็ได่ตัดสินใจเลือก.......ซึ่งกะเป็นนิ้วของนางมโนราห์..อีหลี...
.....หลังจากนั้นพระราชาจึงได่จัดงานพิธีมงคลสมรสให่แก่ทั้งสอง.........ท้าวสีทน-มโนราห์........
