มรดกอีสาน... ผญ๋า+นิทานก้อม

[สหายเล็กน้อย]

...ที่มาของคำว่า"มุ่นปานเต๋เห็ด....

....ยามเซ่ามื้อหนึ่ง....มีพ่อใหย๋อันหนึ่ง...ลาวพายเฮือยามมองอยู่ห่วย...มีผู้สาวบ้านอื่นมาหาเก็บเห็ด....พายกะต่าเห็ดเต็มต่า...

...ยากข่วมน้ำเลยฮ้องมาบอกพ่อใหญ่ว่า...

"พ่อใหญ่ ๆ  มาพาข่อยข่วมห้วยแน้...ข่อยสิให้เห็ดดดด...."  พอลาวได้ยินกะดีใจบักใหญ่...คึดในใจว่าป้าดโท...ลาภลอย....(คือสิได้เฮ็ด)

...ว่าแล่วลาวกะฟ้าวอ่วยเฮือเข่าฟัง...ฮับเอาสาวผู้นั้นขึ้นเฮือมา...พอมาถึงกางห่วยผู้สาวกะถามว่า...

"เจ้าสิเอาเดียวนี้เลยบ่อพ่อใหญ่"...."ฮ่วยบ่ได้ดอกนางคั่นเอาเดียวนี่ถึงเฮือล่มพุ้นเด้...ฮอดฝั่งจั่งเอากะได้ดอก"

พอเฮือฮอดฝั่ง...กะพากันลงจากเฮือ...ผู้สาวกะว่า..เอ้าพอใหญ่ปูผ้าขาวม้าลงข่อยสิให้....พ่อใหญ่เลยปูผ้าขาวม้าลง แล้วว่า...

"ให้พ่อไปอาบน้ำก่อนเด้อหล่า"....ลาวเลยไปอาบน้ำข้างพุ่มไม้...ในใจกะคึดว่า..สิเอาให้สมใจ คักๆๆ...

...พออาบเสร็จย่างมาคึดในใจว่าพู่สาวสินอนถ่าป่างง่างอยู่สั่นตั๋ว...โลดเห็นแต่กองเห็ด  อยู่เทิงผ้าขาวม้าจูนพู่นอยู่....

...ล่าวสูนแฮง....เต้ะเห็ด...มุ่นอุ้ยปุ้ยบ่อมีดอกดีเลยวะ...

...ขอจบ ตำนาน  "มุ่นปานเต๋ะเห็ด"   ขอได้รับควมขอบคุณคร้าบบบบบบ.....

...  ... เบื่อเด้ ... ซุมอ้ายซาย ... ขี้ตั๋ว ... 

[น้าเสก คนเดิม]

ปัญหากวนใจ มื้อนี้ ขอถามว่า

อีหยังเอ่ย "เถ่าสองเถ่าหันหน่าเข่าหากัน ต่างคนต่างดัน..น้ำแตกจ้ากกกส์"....

สั่งขี้มูก  แอ๊ะ

เฉลยครับ คำตอบคือ คนเลื่อยไม้นะครับ สมัยก่อนต้องยืนคนละข้างดันกันไปดันกันมา เลื่อยเปิดปีก จนฮอดซอยตับ(ไม้)....กว่าสิเลื่อยตกคองแต่ละคอง....เหี่ยแตกซะซะ 

[น้าเสก คนเดิม]

ทิดเสกบ่ธรรมดา

   บ่ทำมะดาแล้วเล่นของสูงหมอสิตกลงมาคอหักตายหยู่นั่น

เดี่ยวสิเอาปลาแดกอึ่งไปปลอบใจเลาหยู่....สงสัยเคียดย้อนอยากกินปลาแดกอึ่งนั่นแหละ

[JUNGLE]

ประกาศครับ... มื่อก่อน... ผมไปบ้านหมู่... มันให่หนังมาสองเรื่อง... เรื่องแรก"ก่องข้าวน้อยฆ่าแม่" อีกเรื่อง "ลูกอีสาน" ครับ... ผมว่าเฮามาเล่นเกมส์กันดีกั่ว... ถ้าผลออกมาแล่ว... ที่หนึ่งกับที่โหล่... เอารางวัลไป...



...ซอยผมคึดเกมส์แหน่ครับ....

[andaman]

            เจ้าสงสานพ่อใหย่ลาวบ่............

เถ่าสิตาย เห็นผู้สาวบ่ได้....อ่านกินอย่างเดียว  คือสิสูนแฮงเนาะ เต๋เห็ดมุ่นอ้ยปุ้ย

[น้าเสก คนเดิม]

ประกาศครับ... มื่อก่อน... ผมไปบ้านหมู่... มันให่หนังมาสองเรื่อง... เรื่องแรก"ก่องข้าวน้อยฆ่าแม่" อีกเรื่อง "ลูกอีสาน" ครับ... ผมว่าเฮามาเล่นเกมส์กันดีกั่ว... ถ้าผลออกมาแล่ว... ที่หนึ่งกับที่โหล่... เอารางวัลไป...

ขอก๊อปลูกอีสานแนครับ ผมหาจนเหมิดปัญญาแล่ว.......มักสุด ๆ หนังสือน่ะผมมีแล้ว แต่หนังหาบ่ทันได่ อย่าลืมเด้อขอ 1 แผ่น .........เดี๋ยวสิเว่านิทานให่ฟัง 3 เรื่องตอบแทน...

[ทิดเป้า]

ประกาศครับ... มื่อก่อน... ผมไปบ้านหมู่... มันให่หนังมาสองเรื่อง... เรื่องแรก"ก่องข้าวน้อยฆ่าแม่" อีกเรื่อง "ลูกอีสาน" ครับ... ผมว่าเฮามาเล่นเกมส์กันดีกั่ว... ถ้าผลออกมาแล่ว... ที่หนึ่งกับที่โหล่... เอารางวัลไป...

ขอก๊อปลูกอีสานแนครับ ผมหาจนเหมิดปัญญาแล่ว.......มักสุด ๆ หนังสือน่ะผมมีแล้ว แต่หนังหาบ่ทันได่ อย่าลืมเด้อขอ 1 แผ่น .........เดี๋ยวสิเว่านิทานให่ฟัง 3 เรื่องตอบแทน...

 ขอนำแน

[หินเหล็กไฟ]

นำเด้อ ทิดเสกส่งที่อยู่ผมให่เพิ่นนำเด้อ

[น้าเสก คนเดิม]

ทิดเสกตอน "เกือบไปแล้ว"

ทิดเสกขับรถไปอุบล ระหว่างทางช่วงที่เข้าทางโค้ง เผิ่นเห็นป้ายเขียนไว้ว่า "ทางโค้งอันตราย" เลากะเลยขับรถตรงไปเลยบ่เข่าทางโค้ง เฮ็ดให่รถพลิกคว่ำ แต่เลาบ่เป็นหยัง หลังจากออกจากรถได่แล้วเลากะจ่มให่เจ่าของว่า
"ดีนะที่กูขับตรงมา ขนาดขับตรงมารถยังหมุ่นปานนี้ ถ้าเข่าทางโค้งสิหมุนปานใด๋ สมพอเผิ่นเขียนป้ายบอกไว้ว่า "ทางโค้งอันตราย" เกือบไปแล้ว"..

[andaman]

เกือบไปบ่ล่ะทิดเสก ดีตั้วสายตาดีอ่านป้ายทัน เลยตัดสินใจแหกโค้ง 

[น้าเสก คนเดิม]

ดีตั้ว...เมื่อวานนี้ผู่สาวบอกให่เลาไปท่าอยู่ซอย 7 เลาไปท่าอยู่ร้าน 7-11 เหมิดมื้อบ่พ่อกันซ่ำ

[Hang]

            เจ้าสงสานพ่อใหย่ลาวบ่............

เถ่าสิตาย เห็นผู้สาวบ่ได้....อ่านกินอย่างเดียว  คือสิสูนแฮงเนาะ เต๋เห็ดมุ่นอ้ยปุ้ย

หลูโตน พ่อใหญ่อันหนึ่งเนาะ  เหลือเห็ดละโงกน้อยดอกเดียว  คือบ่เต๋ถิ่มสาพ่อใหญ่อัน หนึ่งกะดาย  อิอิ

[สหายเล็กน้อย]

  ... เรื่องของเรื่อง ... มีอยู่ว่า ...

... อ้ายทิดเสก ... ราวไปอบรมอยู่ กทม. ... แต่งโตอย่างโก้ ... แหย๊งเบิ่งกระจกแล้ว ... คึดหัวอยู่ในใจเจ่าของ ... ว่า ... บ๋า ๆ ๆ ... บ่อายไทกุงเตบเด้อ ... เบิ่งซงได๋กะบ่ขี้ฮ้าย ... คั่นบ่เว้าลาวออกมา ... ฮับลองว่าบ่มีผู้ได๋ฮู้ ... เด็ดขาด ...  เพิ่นว่า ...

... มีอยู่มื้อหนึ่ง ... อ้ายทิดเสก ... ราวแล้วจากอบรม ... กะเลยออกมาหาหย่างเลาะเล่น ... หย่างไปหย่างมา ... หย่างไปพ้อ ... แผงขายผลไม้ ... ป้าดโธ๊ ... คือเป็นตาแซบแท้น้อ ... คึดอยากกินขึ้นมาทันที ...

... แต่ราวหั่งคึดในใจว่า ... ฮ่วย ๆ ๆ ... คั่นเฮาเว้าลาวออกไป ... ไทแม่ค้าเพิ่นสิว่าเฮาบ้านนอก ... ต้องขายไห่เฮาแพง ๆ คั๊ก ๆ ... บ่ได่การแล้ว ... เฮาต้องติแกล้งเว้าไท ... จั๋งสิบ่ถืกโก่งราคา ...

... ว่าแล้ว ... อ้ายทิดเสก ... กะติแกล้ง ... ถามแม่ค้าว่า ...

... เอ๋ ... ส้มนี้โลเท่าไหร่จ๊ะแม่ค้า ... (อ้ายทิดเสก) ...

... ส้มบางมดเหรอค่ะ ... โลละ 30 บาทจ้า ... (แม่ค้า) ...

... แล้ว ... นัส ... ล่ะจ๊ะ ... ลูกเท่าไหร่ ...  (อ้ายทิดเสก) ...

... (แม่ค้า ... เฮ็ดหน้าตางง ๆ ... อ้ายทิดเสก ... กะงงคือกัน ... ว่าเป็นหยัง ... แม่ค้าคือบ่ตอบ ... กะเลยถามต่ออีก) ...

... แล้ว ... ทัน ... ล่ะจ๊ะ ... แม่ค้า ... ขายยังไง ...  (อ้ายทิดเสก) ...

 

    

[andaman]

ไผสิบ่งง  ข่อยกะยังงงเลย   5555

[น้าเสก คนเดิม]

...ไม่เมาเหล้า...แต่นี่เรา...ยังเมาเบียร์...
    ...นั่งงัวเงีย...สุดห้ามจิต...คิดจั๋งได๋...
         ...ถึงจะเมา...เช้าสาย...เงินหายไป...
             ...ช่างปะไร...เมาประจำ...ทุกค่ำคืน...

อ้ายหงา คาราวานเผิ่นว่า....

ยามจนทนเก็บก้นยาซอง
ยามรวยคาบก้นกรองยังได้
รวยมาหน่อยก้นกรองเมนทอล
ยามจนปะจนสิ้นไร้...ก็ย้อน "ก้าหย่น"
(ก้นยา คือเก่า)

ไปเลยนกน้อยพเนจร
นกว่าไร้รังนอนยังมีคอนคอยเกาะไว้
คนอย่างเราหนึ่งผู้ผุดพ่ายกระไรผอง....
(นี่แหละน้อคนเฮา บ่คือนก  อันว่านกนั่นยามแลงมาบินฮอดไสกะเกาะกิ่งไม้นอนได่
แต่คนเฮาบ่มีเฮือนอยู่ หย่างข้างถนน เขาเอิ้น ผีบ้า)

จากทิดเสก....

คิดถึงจึงบันทึก  
ลึกลึกครวญคร่ำหา
ล่วงเลยหลายเพลา
สิเน่ห์หายังมั่นคง
วันเคลื่อนพาเดือนคล้อย
ยังเฝ้าคอยด้วยซื่อตรง
จวบปีจะสิ้นลง
ยังมั่นคงกับรอคอย....