มรดกอีสาน... ผญ๋า+นิทานก้อม

[น้าเสก คนเดิม]

   โฮ..คักแท่ว่ะ.....มดหง่ามแดงขึ้นห่อเข่าแนแม้.....

หล่านางเอย....

ได้ยินเสียงลมว่าว....ซางมาคึดฮอดเจ่าผู่อยู่ไกล
ได้ยินเสียงลมเว่าวอน....อยากนอนฮ่วมน้อง
ขอให้สายว่าวนี้...พัดพาคนดีมาให้แน
อย่าให้อ้ายยืนเพ่เว่....เทียวท่าแนมแต่ทาง..หลายหล่าเอย

[somsakbck]

หล่านางเอ้ย...............


                   ตามฝันไปใจเกินร้อยเรื่องท้อถอยอ้ายบอกผ่าน   สิ่งพบพานทุกแลงเซ้าคือเหงาสู้เป็นหมู่กัน
                   ยามได๋หันเหลียวมองฟ้าไผกันหนาอาสาซ่อย   หนึ่งคนคอยยิ้มให้อ้ายสิหมายจ้อพ้อบ่อนได๋
                   หนึ่งดวงใจยังอ้างว้างบนทางย่างที่เดียวดาย  ทุกความหมายบนทางฝันอยากมีกันอยู่เด้น้อง
                   หากมีสองใจเคียงคู่คงได้หมู่สู้ความเหงา  คงได้เฮามาแทนฉันจูงมือกันกั้นความท้อ
                   เป็นจิ๊กซอชิ้นสุดท้ายเติมความหมายเพื่อบากบั่น  คนฮ่วมฝันอยากเป็นเจ้าสิพอเว้าที่รักจ๋า
                   ตาสบตายามอ้ายเศร้าโตแทนเงามื้อโดดเดี่ยว  ใจหนึ่งเดียวบ่อาจสู้หากขาดคู่ผู้จั่งเธอ หล่าเอย.........

ผู้บ่าวฮ้างเมืองแปะหาคนฮู้ใจได้พอโหลแล้วไป๊น๊อปานนี่......

[น้าเสก คนเดิม]

  ม่วนตายคักแท่เว้ย...


หล่านางเอย...

หากหว่าใจเคียงคู่คงได้หมู่สู้ความเหงา 
หากหว่าใจสมเฮาคือสิได่คู่ซ้อน..แทนหมอนหน่วยเก่า
หากหว่าใจเฮาหมั่น...สมกันคือผู่เถ่าหว่า
สิขอเอิ้นที่รักจ๋า...ตาสบตายามอ้ายเศร้าขอเคียงเจ่า....เธอผู่เดียว...นั่นแหละหล่าเอย

[somsakbck]

นิทานก้อมมื้อนี้เสนอเรื่อง..."ไม่ใช่พี่น้องกันซักหน่อย...."

                   เย็นวันหนึ่ง เลิศชายประกาศข่าวดีเสียงลั่นบ้านด้วยความตื่นเต้น..

                        "คุณพ่อครับ..คุณแม่ครับ ผมมีข่าวใหญ่มาบอกครับ..ผมจะแต่งงานกับสาวสวยที่สุดในอำเภอนี้  เธอชื่อ นิดหน่อย ครับ บ้านอยู่ถัดเราไป นิดเดียวเอง"

หลังอาหารเย็น.. พ่อก็ดึงเลิศชายไปคุยกันสองต่อสอง

                          "ลูก.. พ่อมีเรื่องคุยด้วย พ่อกับแม่แต่งงานกันมาสามสิบปี แม่ของลูกเป็นเมียที่ดี เป็นแม่ศรีเรือนที่ไม่มีอะไรบกพร่อง แต่เสียที่เรื่องสำคัญของชีวิตคู่ พ่อเลยแอบไปมีอะไรกับผู้หญิงอื่นไว้หลายคน ความจริงน่ะ นิดหน่อยเป็นพี่น้องกับลูก เพียงแต่คนละแม่ ลูกแต่งงานด้วยไม่ได้นะ"

หัวใจของเลิศชายแหลกสลาย มีอาการซึมเศร้าไปร่วมปีกว่าจะทำใจได้ และออกไปจีบสาวคนใหม่ ไม่นานนักก็กลับบ้านมาประกาศข่าวดีอีก..

                  "ผมคุยกับน้ำตาลแล้วครับ คุณพ่อคุณแม่ อีกสองเดือนเราจะแต่งงานกัน"

ครั้งนี้คุณพ่อก็ดึงตัวเลิศชายไปคุยกันสองต่อสองอีกครั้ง

                  "น้ำตาลก็เป็นน้องของลูกเหมือนกัน พ่อเสียใจจริงๆ ที่ลูกจะไม่ได้แต่งงาน"

เลิศชายหงุดหงิดจนคลั่ง ในที่สุดก็ตัดสินใจไปฟ้องแม่..

                   "พ่อทำงี้ได้ไง พ่อเที่ยวไปมีลูกกับผู้หญิงอื่นทั่วอำเภอ แล้วอย่างนี้ เมื่อไรผมถึงจะได้แต่งงาน พอผมไปรักกับสาวคนไหน ก็กลายเป็นว่าจีบน้องสาวคนละแม่เข้าทุกที"

แม่ของเลิศชายได้ยินแล้วแทนที่จะโกรธ กลับหัวเราะอย่างอารมณ์ดี

                  "ไม่ต้องไปฟังคำที่พ่อเค้าพูดเลย.. ลูก ที่จริงแล้วเขาก็ไม่ได้เป็นพ่อของลูกหรอก !!!".......................ฮา

[น้าเสก คนเดิม]

     ซ่ำนิทานข่อยฮั่นแหละ.....

เมีย  "ไอ้แก่...เมื่อคืนนี้มึงออกไปเที่ยวผู้หญิงมาใช่มั๊ย"
ผัว "เออ...กูไปเที่ยวมา"

เมีย  "งั้นแล้วไป....มึงกับกู..หายกัน"

[somsakbck]

หล่านางเอ้ย............

                  ขอเป็นยาลบรอยแห่งความช้ำยามเจ็บแผลสิได้บ่อ      ยามเจ้าทุกข์และท้อขอเคียงข้างหย่างนำ
                  อ้ายบ่อคิดแคร์ซ้ำอดีตเก่าแต่ก่อนเจ็บ      ให้ปล่อยวางไปสา ไล่น้ำตาให้ลาแก้ม
                  สิคอยแนมสิคอยถ่าเช็ดน้ำตาทุกเช้าค่ำ       คนคึดนำกะแม่นอ้ายคนฮักจริงกะแม่นอ้ายถ้ามีเจ้าพี่บ่อแคร์.............ดอกนาง

เอาคะแนนพระเอกใจพระไปเลย..............

[น้องสาวหล่า]

   ซ่ำนิทานข่อยฮั่นแหละ.....

เมีย  "ไอ้แก่...เมื่อคืนนี้มึงออกไปเที่ยวผู้หญิงมาใช่มั๊ย"
ผัว "เออ...กูไปเที่ยวมา"

เมีย  "งั้นแล้วไป....มึงกับกู..หายกัน"

กะดีแล้วตั้วอ้ายที่ได้มีเวลาหายกัน  บอกอ้ายหมาน้อยนำแหน่เด้อว่าน้องถ่าไซ้คำหนิยุ

[หินเหล็กไฟ]

เซาๆๆๆหล่าบ่แม่นแนว 

[น้องสาวหล่า]

ปวดหัวหลายอย่างอ้ายเอ้ยช่วงหนิ  น้องกะบ่ค่อยได้เข้ามาคุยปานได๋ค่ะ

[หินเหล็กไฟ]

เจ้าของบ่เข้ามาปานนั้นว่าอ้ายหายไปพะนะ

[น้องสาวหล่า]

เข้าเวรติอ้าย  จั่งได้เข้ามาคุยกัน

[น้าเสก คนเดิม]

กะดีแล้วตั้วอ้ายที่ได้มีเวลาหายกัน  บอกอ้ายหมาน้อยนำแหน่เด้อว่าน้องถ่าไซ้คำหนิยุ

เถ่าเหี่ยนเลาเมาหมูบบ่...เมือคืนนี่....อ้ายคือจั่งเป็นโซโลเซเล...จั่งซี้บุนี่

[somsakbck]

หล่านางเอ้ย........

                   ไผเด้น้อ..สิมาสร้างเดินฮ่วมทางความฝันใฝ่   
                               ก้าวสู่วันที่สดใสถักทอใยฝันน้อยๆเกาะเกี่ยวก้อยย่างคู่กัน
                    คนในฝันที่ว่าใช่คนของใจที่ว่าคัก       
                              คนที่ชื่อว่า“ที่รัก”หน้าจอหลักสลักไว้ คนที่ให้เอิ้นว่าแฟน
                    คนที่แม่นแฟนคนนั้น คนในฝันที่คิดต่อ     
                              เจ้าสิฮู้อยู่บ่น้อว่าอ้ายรอตั้งแต่เจ้าและเทียวเฝ้าตั้งแต่เธอ
                    คิดฮอดเสมออยู่เด้อหล่าอยากเห็นหน้าทุกเซ้าค่ำ           
                              อยากเว้านำจักคำสองคำพอได้ทำให้ใจอ้ายได้หยับย้ายออกห่างเหงา
                    อยากบรรยายหลายคำเว้าความรู้สึกในใจเฮาออกมาว่า     
                              แต่คารมคนบ้านป่าบ่อาจว่าให้หวานจ้อยฮู้แต่ฮักเกินร้อย..พุ้นล่ะนาง...

[น้าเสก คนเดิม]

หล่านางเอย....

ปากจ้อย ๆ ปานบักหอยน้อยได่น้ำใหม่
เสียงจุ๊บ ๆ จาบ ๆ ปานขี่คันคากถืกฝน...

[somsakbck]

อ้ายเอ้ย..........

                 น้องนี่เป็นคือเครือเขืองค้าง คาดินตายเปล่า  ว่าสิขึ้นเกี้ยวค้างลำไม้กะบ่มี.............อ้ายเอย


มาให้เต็งจักบาดแน๊น๊าอ้าย.................ฮา