มรดกอีสาน... ผญ๋า+นิทานก้อม

[somsakbck]

นิทานก้อมมื้อนี้บ่ค่อยก้อมครับ......ยาวเติบ....เชิญฟัง

  จอฮ์น กับ เกรช ภรรยาสุดสวย หุ่นสะบึมของเขา กำลังยืนหน้าประตูห้องลูกชายวัย 5 ขวบ เพื่อฟังหนูน้อยอธิฐานก่อนนอน
            " ขอให้พระเจ้าคุ้มครอง คุณตา และคุณพ่อคุณแม่ของผมด้วยเถิด " หนูน้อยอธิฐาน
 ทั้งสองฟังแล้วมองหน้ากันเลิ่กลั่ก  " อ้าว ทำไมเขาไม่อธิฐานให้คุณยายด้วยหล่ะ.."
            พอตอนเช้า มีโทรศัพท์แจ้งข่าวว่า คุณยายได้เสียชีวิตแล้ว เมื่อคืนนี้ ทั้งสองเสียใจกับข่าวดังกล่าว
คืนวันต่อมา เขามายืนฟังลูกชายอธิฐานหน้าห้องนอนอีก
          " ขอให้พระเจ้าคุ้มครอง คุณพ่อคุณแม่ของผมด้วยเถิด " หนูน้อยอธิฐาน
ทั้งสองฟังแล้วมองหน้ากันด้วยสีหน้าเคร่งเครียด  " อ้าว ทำไมเขาไม่อธิฐานให้คุณตาด้วยหล่ะ.."
           พอตอนเช้า มีโทรศัพท์แจ้งข่าวว่า คุณตาได้เสียชีวิตแล้ว เมื่อคืนนี้ ทั้งสองเริ่มหวาดกลัว
คืนวันต่อมา เขาทั้งสองมายืนฟังลูกชายอธิฐานหน้าห้องนอนด้วยความอกสั่นขวัญแขวน
         " ขอให้พระเจ้าคุ้มครอง คุณแม่ของผมด้วยเถิด " หนูน้อยอธิฐาน
จอฮ์นฟังแล้วมองหน้าเมียทรงโตด้วยสีหน้าเคร่งเครียด  " ตายหล่ะ ครั้งนี้เขาไม่อธิฐานให้ผม....."
         เกรซ ต้องปลอบใจสามีเพื่อให้หายคิดมาก   " ไม่เป็นไรหรอกน่า คุณยังร่างกายแข็งแรง เพียงแต่พรุ่งนี้ อาจต้องระวังตัวมากขึ้นเท่านั้นเอง "

หลังเลิกงานวันนั้น จอฮ์น กลับบ้านพร้อมรีบถามภรรยาด้วยความตื่นเต้น.....
            " วันนี้มีข่าวอะไร มาถึงพวกเราหรือเปล่า....."
            " ไม่มีนี่.........." ภรรยาสาวตอบ   จอฮ์น รู้สึกโล่งใจมากที่เขาไม่ได้เป็นอะไร
            " อ้อ....แต่มีโทรศัพท์จากกลุ่มเพื่อนแจ้งมาว่า บ๊อบ เพื่อนสนิทของคุณเพิ่งเสียชีวิตเมื่อคืนนี้.............."

ฮา..................

[น้าเสก คนเดิม]

อ้อ....ลูกข้างบ้าน  5555

[somsakbck]

หล่านางเอ้ย...........

                                เส้นทางไกลปานได๋แท้ ใจที่แคร์กะคือเก่า
                                            บางมื้อเหงาเงาฮักอ้าย บ่เคยย้ายจากห่วงหา
                                ถ้อยคำจาพาหยอกล้อ สายตาคลอล้อหลอกพี่
                                            ทุกนาทีมีเพียงเจ้า ยังคงเว้า "ฮักบ่จาง"
                                สุดเส้นทางห่างผืนฟ้า ไกลเกินตาพาสอดส่อง
                                           ในสมองก้องคำเว้า มีเพียงเจ้าให้คิดถึง
                                ต้นรำพึงถามหาเจ้า ดอกกะเลาเว้าถามข่าว
                                           สายลมหนาวในใจอ้าย ทักทายน้องบ้างบ่น้อ
                                ใยทักทอห่อใจอ้าย ตัดเป็นสาย-ญาย(โปรย)เป็นต่อ
                                          น้องให้รอพอศอย้าย ยังหมายซ้อนบ่ฮ่อนลา
                                 ฮักถามหามื้อร้อยเที่ยว ใจถามเกี่ยวมื้อพันหน
                                          อยากบอกคนที่ห่วงหา ทุกเวลา "คิดถึงเจ้า" น้องหล่าเอย

มอบให้อากล้วย ครับ........

[น้าเสก คนเดิม]

ฮ่วย..คือมอบให่ผุ่เดียว....ข่อยกะโฉดเด้อ

คุณเมียเอย...

แม้นเทอสิรอพอสอล้า...สิบ่ห่อนหา...ดอกซู้เก่า
คึดเบิ่ง..ยามที่เจ้า...ปะอ้ายบ่ใยดี
อยู่ฮ่วมกันหลายปีเข้า...ยามทุกข์ยากบ่อยากฮ่วม
บาดเดินไปสุดทางล้า....ไปบ่ฮอดสิต่าวคืน....ว่านี่แมะ...ง.บ่งึดดอกเด้อ...หึยส์

[lek]

李京淑 阿裏郎 Arirang　北朝鮮音楽
มอบให้คนโสด

[น้าเสก คนเดิม]

ฟังบ่ฮู้เรื่อง....ครับเฮีย

[น้าเสก คนเดิม]

หล่านางเอย....

คั่นได่มาเห็นหน่า ขอวาจาได่กล่าวเอ่ย
คิดเห็นแต่หน่าเจ่า ยามกินเข่าบ่สำบาย
มามื้อนี้ นางคนดี มากายใกล้...นี่แหล๋ว
สิขอมองหน่าน้อง...พอให่ท้อง ได่อ่อยกิน....ซั่นดอก นางเอย

[น้าเสก คนเดิม]

พี่น้องเอย....

แม่นสิหายห่างหน้า    ก็ยังมาคือเก่า
คิดฮอดซุมหมู่พวก     ยามสะดวกสิค่อยมา
มาแล้วเด้อแม่ป้า       ผญายาวได้กล่าวต่อ
อีสานน้อเรื่องสั้น       กำลังมันพวมกลั่น
ลิขิตฟ้ากะพ่องนั้น      ไปหาค้นอ่านเอา.........พะนะ     

[somsakbck]

หล่านางเอ้ย...........

                        เจ้าอย่าคิดถึงซู้ ภายหลังของเก่าหลังหลายถ้อน  ขอให้ตั้งต่ออ้าย ไปหน้าหากสิดีดอกเด้อ..........

มัวแต่มานั่งคึดหาแต่ผู้บ่าวเก่าอยู่นี่...ตั๊บเอาจักบาดซะน๊อ.....(ฮา)

[น้าเสก คนเดิม]

หล่านางเอย....

คั่นว่าใจประสงค์แล้วกลางดงกะว่าท่ง  คั่นว่าใจบ่เอาแล้วกลางบ้านกะว่าดง....ซั่นแหล๋ว

[somsakbck]

นางเอ้ย......

                     ไผเด้น้อ..สิมาสร้าง เดินฮ่วมทางความฝันใฝ่
                               ก้าวสู่วันที่สดใส ถักทอใยฝันน้อยๆ เกาะเกี่ยวก้อยย่างคู่กัน
                      คนในฝันที่ว่าใช่ คนของใจที่ว่าคัก
                               คนที่ชื่อว่า “ที่รัก” หน้าจอหลักสลักไว้ คนที่ให้เอิ้นว่าแฟน
                      คนที่แม่นแฟนคนนั้น คนในฝันที่คิดต่อ
                               เจ้าสิฮู้อยู่บ่น้อ ว่าอ้ายรอตั้งแต่เจ้า และเทียวเฝ้าตั้งแต่เธอ
                      คิดฮอดเสมออยู่เด้อหล่า อยากเห็นหน้าทุกเซ้าค่ำ
                              อยากเว้านำจักคำสองคำ พอได้ทำให้ใจอ้าย ได้หยับย้ายออกห่างเหงา
                      อยากบรรยายหลายคำเว้า ความรู้สึกในใจเฮาออกมาว่า
                                แต่คารมคนบ้านป่า บ่อาจว่าให้หวานจ้อย ฮู้แต่ฮักเกินร้อย..พุ้นล่ะนาง...


เป็นเบาหวานบาดนี่หล่ะตรู............(ฮา)

[น้าเสก คนเดิม]

พี่น้องเอย....

ว่าแมนฟ้าสิเปิด ดินไทเฮาสิซุมเย็น
ผาดมาเป็นแนวต่าง บ้านเมืองมาวายวุ่น
โตผู่ข้านี่...คนบ่ดีกะฮู้อยู่
ปรารถนาสิเห็นจ้น...เมียงบ้านให่ซุมเย็น...นี่แหล๋วพี่น้อง

[somsakbck]

หล่านางเอ้ย.............

                        ขอเป็นยาลบรอยแห่งความช้ำ ยามเจ็บแผลสิได้บ่อ
                                 ยามเจ้าทุกข์และท้อ ขอเคียงข้างหย่างนำ
                        อ้ายบ่อคิดแคร์ซ้ำ อดีตเก่าในใจนาง
                                ให้ปล่อยวางไปสา ไล่น้ำตาให้ลาแก้ม
                        สิคอยแนมสิคอยถ่า เช็ดน้ำตาทุกเช้าค่ำ
                                คนคึดนำกะแม่นอ้าย คนฮักจริงกะแม่นอ้าย ถ้ามีเจ้าพี่บ่อแคร์..........


สิได้ไปตรวจน้ำตาลในเลือดกะบาดนี่หล่ะ..................(ฮา)

[น้าเสก คนเดิม]

หวานคักแท่ว่ะ....

หล่านางเอย....

คนผู่จบคือน้อง...แมนเทวาใด๋ปั้นแต่งน้อนาง  ปากด่องแด่ง..ปานนางสีดา

[น้าเสก คนเดิม]

หล่านางเอย....

อ้ายนี่แนมเบิ่งฟ้า...ใจมาคือหวนหาแต่หน่านาง..แท่น้อ
ลมยามคืนพัดต้อง..คึดถึงน้องนวลนาง
ย้อนว่าความทุกข์ยาก...จั่งมาจากกันจร
อ้ายขอวอนลมนี้...ฝากน้องให่..คึดนำ...กันแนเด้อ...นางเอย